Το Βερολίνο στήνει σκηνικό παρατεταμένης σύγκρουσης.

Σκηνικό παρατεταμένης σύγκρουσης με την Αθήνα στήνει το Βερολίνο, με τις «διαρροές» από το υπουργείο Οικονομικών στις γερμανικές εφημερίδες να κάνουν λόγο ακόμη και για... remake των γεγονότων του πρώτου εξαμήνου του 2015 με νέα κορύφωση της ελληνικής κρίσης τον Ιούνιο του 2017, όταν η χώρα θα μπορούσε να βρεθεί και πάλι μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας.

Σύμφωνα με σοβαρούς παρατηρητές των εξελίξεων ευρύτερα στην ευρωζώνη, ο Β. Σόιμπλε δεν ακολουθεί πολύ σκληρή γραμμή έναντι της Ελλάδας μόνο επειδή αυτό ενισχύει τη θέση των Χριστιανοδημοκρατών στην προεκλογική περίοδο της Γερμανίας, αλλά κυρίως επειδή διαπιστώνει ότι η κρίση στην ευρωζώνη αναζωπυρώνεται, με επίκεντρο την Ιταλία και τις εκλογικές διαδικασίες σε τέσσερις χώρες - κλειδιά (Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία) και κινείται προληπτικά για να αποτρέψει χαλάρωση των δημοσιονομικών και τραπεζικών κανόνων στη ζώνη του ευρώ.

Όπως έχει επισημάνει σε σχετικό δημοσίευμά του το sofokleousin, το Βερολίνο έχει τεθεί σε συναγερμό, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη μεγάλες εκροές κεφαλαίων από τις «αδύναμες» οικονομίες στις χώρες του Βορρά, που έχουν φέρει τις ανισορροπίες στο σύστημα πληρωμών της ΕΚΤ (Target 2) στα ίδια επίπεδα όπου είχαν βρεθεί το καλοκαίρι του 2012, πριν ο Μάριο Ντράγκι δηλώσει ότι «θα κάνει ό,τι χρειασθεί για να διασωθεί το ευρώ».

Το ίδιο επισημαίνει σε πρωτοσέλιδο άρθρο της η έγκυρη γερμανική οικονομική εφημερίδα “Handelsblatt”: 

• «Με ανησυχία καταγράφει η γερμανική κυβέρνηση τα μηνύματα που έρχονται από τη νομισματική ένωση. Είτε πρόκειται για τη διαμάχη αναφορικά με το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης είτε για την εκροή κεφαλαίων από την Ιταλία, αυξάνονται τα  σημάδια κρίσης από τη ζώνη του ευρώ. Η γερμανική κυβέρνηση είναι θορυβημένη, μολονότι δεν το εκφράζει δημόσια».

Σε αυτό το περιβάλλον κρίσης, με την Ιταλία να αμφισβητεί ευθέως τους κανόνες της τραπεζικής ένωσης, ενόψει της διάσωσης της Monte dei Paschi di Sienna,  και την Ελλάδα να πασχίζει να απελευθερωθεί από το «ζουρλομανδύα της λιτότητας», ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επιχειρεί να αντιμετωπίσει τις φυγόκεντρες δυναμικές, υιοθετώντας στάση άκαμπτης εμμονής στους κανόνες, κάτι που θα επηρεάσει καθοριστικά τη στάση του στις διαπραγματεύσεις της 26ης Ιανουαρίου, στο Eurogroup.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η “Handelsblatt”, προφανώς κατόπιν επικοινωνίας με τις πηγές της στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, «μαζεύει» προηγούμενο δημοσίευμα, όπου εξέφραζε αισιοδοξία για την Ελλάδα, με αφορμή την επιστολή Τσακαλώτου, για να υπογραμμίσει ότι η Ελλάδα είναι «αιώνια υποψήφια για κρίση» και να διατυπώσει την πρόβλεψη ότι πιθανότατα οι διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος δεν θα τελειώσουν τον Ιανουάριο, αλλά θα μείνουν εκκρεμείς για μήνες.

«Η Αθήνα μπορεί να τα βγάλει πέρα μέχρι τον Ιούνιο, εκτιμούν οι πιστωτές. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε επανάληψη του Ιουνίου του 2015», αναφέρει χαρακτηριστικά η γερμανική εφημερίδα, ενώ επισημαίνει ότι «οι διαφωνίες μεταξύ Σόιμπλε και ΔΝΤ παραμένουν, ενώ η όποια λύση φαντάζει ακόμη μακρινή».

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Β. Σόιμπλε κατέρχεται στη διαπραγμάτευση με μία και μόνη «συμβιβαστική» πρόταση, προκειμένου να μπει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα ως χρηματοδότης: να δοθεί από την πλευρά των Ευρωπαίων δανειστών μόνο το «πακέτο» των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, μαζί με μια γενικόλογη δέσμευση για εξέταση πιθανών μεσοπρόθεσμων μέτρων στο τέλος του προγράμματος, ενώ η Αθήνα θα υποχρεωθεί να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους, «ντύνοντας» τη δέσμευση για πλεόνασμα 3,5% μεσοπρόθεσμα με τη νομοθέτηση όποιων μέτρων κρίνει απαραίτητα το Ταμείο.

Δυστυχώς για την ελληνική πλευρά, όλα δείχνουν ότι αυτή δεν είναι μια αρχική θέση που θα μπορούσε να «εξασθενήσει», στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, αλλά μια θέση στην οποία θα «οχυρωθεί» το Βερολίνο, υποβάλλοντας και πάλι την Ελλάδα στο... μαρτύριο της σταγόνας και περιμένοντας πότε η απειλή ασύντακτης χρεοκοπίας θα υποχρεώσει την κυβέρνηση να συμβιβασθεί.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση προβάλλει δημόσια, για λόγους τακτικής, μια αισιόδοξη ανάγνωση των εξελίξεων και εμμένει στην πρόβλεψη ότι η διαπραγμάτευση θα κλείσει στις 26 Ιανουαρίου. Το βασικό σενάριο συμβιβασμού που προτείνεται από την Αθήνα και υπάρχει προσδοκία ότι θα υποστηριχθεί από την Κομισιόν και αρκετά κράτη μέλη, προβλέπει τη διατήρηση του «κόφτη» ως και το 2020, ως αντιστάθμισμα στην πίεση του ΔΝΤ για μέτρα που θα νομοθετηθούν εκ των προτέρων.

• Αν αυτή η πρόταση δεν «περπατήσει» διαπραγματευτικά, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εμμείνει στην άρνηση για τη νομοθέτηση μέτρων, περιμένοντας ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2017 το Ταμείο, υπό την επιρροή και της νέας διοίκησης Τραμπ, θα αποφασίσει να αποσυρθεί από το ελληνικό πρόγραμμα.

Πηγή:  sofokleousin.gr
--------------

Ο Ευκλείδης έχει πάλι… δίκιο!

 blogger: Τα πράγματα είναι απλά και περιγράφονται από τον...Σόρος...

"Μετά το κραχ του 2008, η εθελοντική ένωση των ίσων μετατράπηκε σε μια σχέση μεταξύ πιστωτών κι οφειλετών, όπου οι οφειλέτες είχαν δυσκολίες στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους και οι πιστωτές καθορίζουν τους όρους που οι οφειλέτες πρέπει να υπακούσουν. Η Γερμανία αναδείχθηκε ως η ηγεμονική δύναμη στην Ευρώπη, αλλά απέτυχε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που οι επιτυχημένοι ηγεμόνες πρέπει να πληρούν. Μετά την επανένωση της Γερμανίας, η αναλογία ένα προς ένα αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ ακριβή… Όταν κατέρρευσε η Lehman Brothers, η Γερμανία δεν αισθάνονται αρκετά πλούσια για να αναλάβει οποιεσδήποτε πρόσθετες υποχρεώσεις. Η Angela Merkel διαμήνυσε τότε ότι κάθε κράτος – μέλος θα πρέπει να φροντίσει τα χρηματοπιστωτικά του ιδρύματα.

Αυτή ήταν η αρχή μιας διαδικασίας αποσύνθεσης. Μετά το 2008, η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη έγιναν ολοένα και πιο δυσλειτουργικές» λέει.
Ο Σόρος εκτιμά ότι αποτόλμησα όλων των παραπάνω είναι η γιγάντωση του αντι-ευρωπαϊκού ρεύματος εντός των κρατών-μελών, κάτι που αποδείχθηκε και με την επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016.
Σαφώς ο Τ.Σόρος περιμένει σημαντικά γεγονότα ίσως και εντός του 2017 που μπορεί να αλλάξουν τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε τώρα… Πηγή