Το
«Η κοινωνία πρέπει να σωθεί πάση θυσία» είναι μια πρόταση αντιφατική. Ο
Αλέξης Τσίπρας λίγες ημέρες μετά την υπογραφή του 3ου Μνημονίου, σε μια
συνέντευξη του στο δημοσιογράφο Paul Mason, υποστήριξε ακριβώς αυτήν
την αυτοαναιρούμενη αναγκαιότητα. Είπε μάλιστα ότι από τη μεριά του
θυσίασε τη δυνατότητα να επιστρέψει στην Ελλάδα ως ήρωας (κάτι όμως που
-σύμφωνα με τους υπολογισμούς του- θα κρατούσε μόνο 2-3 ημέρες, οπότε
δεν άξιζε τον κόπο). Το πρόβλημα με όλα αυτά είναι ότι αφενός οι θυσίες
για τη σωτηρία της κοινωνίας απαιτούνται από την ίδια την κοινωνία και
αφετέρου ότι «οι αναγκαιότητες είναι μια περίεργη μορφή
τέχνης...μετατρέπουν το χυδαίο σε ανεκτίμητο». Και αυτό δεν το λέω εγώ.
Το είχε πει πρώτος ο Ουίλιαμ Σέξπιρ.
--------------------
του Κώστα Εφήμερου
Εδώ και ημέρες ακούγαμε ότι επίκειται ένας δομικός ανασχηματισμός. Ο καθένας έβαζε με το μυαλό του διάφορα αλλά ευτυχώς ήρθε η κυβέρνηση με τη σημερινή ανακοίνωση και ξεκαθάρισε ακριβώς τι εννοούσε: Δομικός είναι αυτός που πετάς έξω από την κυβέρνηση οποιονδήποτε δεν αρέσει στην Τρόικα και στην εκκλησία.
Ο Πάνος Σκουρλέτης την τελευταία στιγμή πριν κάνει την «ηρωική του έξοδο» απέρριψε την αίτηση θεραπείας της Ελληνικός Χρυσός για τις περιβαλλοντικές μελέτες και έκανε μια βαρυσήμαντη δήλωση σύμφωνα με την οποία το 17% της ΔΕΗ δεν πρέπει να πωληθεί. Το πρόβλημα είναι ότι οι σωστές αυτές κινήσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ιδιαίτερα «ηρωικές» επειδή λίγους μόλις μήνες πριν ο Σκουρλέτης είχε υπερψηφίσει τον εφαρμοστικό νόμο του Μνημονίου αλλά και το ίδιο το μνημόνιο όπως το δημοσίευσε ο ESM που κάνει λόγο όχι μόνο για πώληση του 17% αλλά ακόμα και του συνόλου της ΔΕΗ, σε περίπτωση που οι κινήσεις του ελληνικού υπουργείου δεν ικανοποιήσουν την Τρόικα (Αποκλειστικά! Εμάς δε μας πέφτει λόγος και δεν υπάρχει και κάποια ποσοτική κλίμακα ώστε να ξέρουμε ότι αν π.χ. έχουμε «τόσα» έσοδα οι Τροικανοί θα είναι ικανοποιημένοι). Το άλλο πρόβλημα με την «ηρωική έξοδο» του Σκουρλέτη είναι ότι τελικά δεν έφυγε, απλά πήγε σε άλλο υπουργείο. Κάτι που υποτίθεται δε δεχόταν και το μετέφερε και ο ίδιος στον Πρωθυπουργό πριν από τέσσερις μέρες.
Ο Σκουρλέτης τουλάχιστον ήταν όμως ευέλικτος, όχι σαν τον Θοδωρή Δρίτσα που τις περασμένες ημέρες μιλούσε μόνο για 9 ιδιωτικοποιήσεις όταν ο ίδιος είχε υπογράψει στο μνημόνιο 29. Και αυτό, ότι δηλαδή οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνάνε συνέχεια τι υπογράφουν σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις, έχει αποφασίσει να το χτυπήσει μια για πάντα ο Αλέξης Τσίπρας. Για αυτό και έβαλε στην κυβέρνηση τον Πιτσιόρλα, τον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ που ορκιζόταν ότι είχε τη στήριξη της κυβέρνησης κάθε φορά που κάποιος ΣΥΡΙΖΑίος του την έλεγε. Ο Πιτσιόρλας ξέρει ακριβώς πόσα πρέπει να πουλήσουμε (και σε μερικές περιπτώσεις ξέρει και σε ποιους) και θα είναι πάντα στη διάθεση των υπολοίπων υπουργών για να τους το θυμίζει.
Για να μη χαθεί χρόνος μέχρι να μάθουν όλοι οι νέοι υπουργοί τι έχουν υπογράψει, ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να βάλει στο ΥΠΕΝ το ιδεολογικό κομάντο της κυβέρνησης, τον Γιώργο Σταθάκη, τον άνθρωπο που κατάφερε να ξεφτιλίσει τους Βαλόνους και να υπογράψει με ταχύτητα τη CETA πριν προλάβουν καν οι Σοσιαλιστές να τη διαβάσουν. Ο Γιώργος Σταθάκης, ο άνθρωπος που το 2015 δήλωσε σε διάρκεια 7 μηνών και σε 96 τηλεοπτικές εμφανίσεις ότι η συμφωνία με τους δανειστές θα έχει ολοκληρωθεί εντός των επόμενων 2 ημερών, αναλαμβάνει με μια κίνηση ματ να λύσει και τα δύο προβλήματα στις Σκουριές και τη ΔΕΗ. Και αν δεν ακουγόταν περίεργο το ΥΠΑΝΝΑ (Υπουργείο Ανάπτυξης και Ναυτιλίας) θα του το έδιναν και αυτό μαζί, αλλά ευτυχώς υπήρχε ο Κουρουμπλής που είναι επίσης πολύ καλός σε αυτά και βρέθηκε μια λύση.
Στο άλλο μεγάλο μέτωπο της κυβέρνησης, αυτό με τις σχέσεις εκκλησίας και κράτους τελικά αποφασίστηκε ότι το ζήτημα θα λυθεί σε μια μελλοντική χρονικότητα και έτσι ο Νίκος Φίλης αποπέμφθηκε, παρ'όλο που στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχε θερμή υποδοχή από τα μέλη του κόμματος. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήθελε κάθε Κυριακή να τον ματιάζει όλο το ποίμνιο μετά το κήρυγμα (μίσους) γιατί το μάτι τού φέρνει πονοκέφαλο.
Αξίζει να σημειώσουμε την αντικατάσταση της Σίας Αναγνωστοπούλου από τον Ζουράρη και την μη υπουργοποίηση του Φώτη Κουβέλη, που αποδεικνύει γενικά ότι ο Τσίπρας είναι σαν τις καμήλες και δε συγχωρεί (θα κάθεται τώρα ο Φώτης με τον Αλέκο και θα πίνουν σκέτο ελληνικό καφέ).
Η νέα κυβέρνηση είναι σχεδιασμένη και ρονταρισμένη για τη 2η αξιολόγηση του 3ου Μνημονίου της 2ης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Έτοιμη να ανταποκριθεί στη χυδαία αναγκαιότητα της σωτηρίας της κοινωνίας μέσω της κατακρεούργησής της. Και στο πλαίσιο αυτό, το πιο ανησυχητικό στοιχείο του ανασχηματισμού ήταν η μετακίνηση του Γιώργου Κατρούγκαλου. Του άνθρωπου που επί 10 ημέρες τώρα ορκίζεται ότι το ασφαλιστικό έχει κλείσει και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συζητηθεί εκ νέου με τους διεθνείς πιστωτές.
Βέβαια, όπως λέει και ο λαός: ουδέν κακόν αμιγές καλού. Την άλλη εβδομάδα ξεκινάει η τηλεοπτική ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ.
Εδώ και ημέρες ακούγαμε ότι επίκειται ένας δομικός ανασχηματισμός. Ο καθένας έβαζε με το μυαλό του διάφορα αλλά ευτυχώς ήρθε η κυβέρνηση με τη σημερινή ανακοίνωση και ξεκαθάρισε ακριβώς τι εννοούσε: Δομικός είναι αυτός που πετάς έξω από την κυβέρνηση οποιονδήποτε δεν αρέσει στην Τρόικα και στην εκκλησία.
Ο Πάνος Σκουρλέτης την τελευταία στιγμή πριν κάνει την «ηρωική του έξοδο» απέρριψε την αίτηση θεραπείας της Ελληνικός Χρυσός για τις περιβαλλοντικές μελέτες και έκανε μια βαρυσήμαντη δήλωση σύμφωνα με την οποία το 17% της ΔΕΗ δεν πρέπει να πωληθεί. Το πρόβλημα είναι ότι οι σωστές αυτές κινήσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ιδιαίτερα «ηρωικές» επειδή λίγους μόλις μήνες πριν ο Σκουρλέτης είχε υπερψηφίσει τον εφαρμοστικό νόμο του Μνημονίου αλλά και το ίδιο το μνημόνιο όπως το δημοσίευσε ο ESM που κάνει λόγο όχι μόνο για πώληση του 17% αλλά ακόμα και του συνόλου της ΔΕΗ, σε περίπτωση που οι κινήσεις του ελληνικού υπουργείου δεν ικανοποιήσουν την Τρόικα (Αποκλειστικά! Εμάς δε μας πέφτει λόγος και δεν υπάρχει και κάποια ποσοτική κλίμακα ώστε να ξέρουμε ότι αν π.χ. έχουμε «τόσα» έσοδα οι Τροικανοί θα είναι ικανοποιημένοι). Το άλλο πρόβλημα με την «ηρωική έξοδο» του Σκουρλέτη είναι ότι τελικά δεν έφυγε, απλά πήγε σε άλλο υπουργείο. Κάτι που υποτίθεται δε δεχόταν και το μετέφερε και ο ίδιος στον Πρωθυπουργό πριν από τέσσερις μέρες.
Ο Σκουρλέτης τουλάχιστον ήταν όμως ευέλικτος, όχι σαν τον Θοδωρή Δρίτσα που τις περασμένες ημέρες μιλούσε μόνο για 9 ιδιωτικοποιήσεις όταν ο ίδιος είχε υπογράψει στο μνημόνιο 29. Και αυτό, ότι δηλαδή οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνάνε συνέχεια τι υπογράφουν σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις, έχει αποφασίσει να το χτυπήσει μια για πάντα ο Αλέξης Τσίπρας. Για αυτό και έβαλε στην κυβέρνηση τον Πιτσιόρλα, τον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ που ορκιζόταν ότι είχε τη στήριξη της κυβέρνησης κάθε φορά που κάποιος ΣΥΡΙΖΑίος του την έλεγε. Ο Πιτσιόρλας ξέρει ακριβώς πόσα πρέπει να πουλήσουμε (και σε μερικές περιπτώσεις ξέρει και σε ποιους) και θα είναι πάντα στη διάθεση των υπολοίπων υπουργών για να τους το θυμίζει.
Για να μη χαθεί χρόνος μέχρι να μάθουν όλοι οι νέοι υπουργοί τι έχουν υπογράψει, ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να βάλει στο ΥΠΕΝ το ιδεολογικό κομάντο της κυβέρνησης, τον Γιώργο Σταθάκη, τον άνθρωπο που κατάφερε να ξεφτιλίσει τους Βαλόνους και να υπογράψει με ταχύτητα τη CETA πριν προλάβουν καν οι Σοσιαλιστές να τη διαβάσουν. Ο Γιώργος Σταθάκης, ο άνθρωπος που το 2015 δήλωσε σε διάρκεια 7 μηνών και σε 96 τηλεοπτικές εμφανίσεις ότι η συμφωνία με τους δανειστές θα έχει ολοκληρωθεί εντός των επόμενων 2 ημερών, αναλαμβάνει με μια κίνηση ματ να λύσει και τα δύο προβλήματα στις Σκουριές και τη ΔΕΗ. Και αν δεν ακουγόταν περίεργο το ΥΠΑΝΝΑ (Υπουργείο Ανάπτυξης και Ναυτιλίας) θα του το έδιναν και αυτό μαζί, αλλά ευτυχώς υπήρχε ο Κουρουμπλής που είναι επίσης πολύ καλός σε αυτά και βρέθηκε μια λύση.
Στο άλλο μεγάλο μέτωπο της κυβέρνησης, αυτό με τις σχέσεις εκκλησίας και κράτους τελικά αποφασίστηκε ότι το ζήτημα θα λυθεί σε μια μελλοντική χρονικότητα και έτσι ο Νίκος Φίλης αποπέμφθηκε, παρ'όλο που στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχε θερμή υποδοχή από τα μέλη του κόμματος. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήθελε κάθε Κυριακή να τον ματιάζει όλο το ποίμνιο μετά το κήρυγμα (μίσους) γιατί το μάτι τού φέρνει πονοκέφαλο.
Αξίζει να σημειώσουμε την αντικατάσταση της Σίας Αναγνωστοπούλου από τον Ζουράρη και την μη υπουργοποίηση του Φώτη Κουβέλη, που αποδεικνύει γενικά ότι ο Τσίπρας είναι σαν τις καμήλες και δε συγχωρεί (θα κάθεται τώρα ο Φώτης με τον Αλέκο και θα πίνουν σκέτο ελληνικό καφέ).
Η νέα κυβέρνηση είναι σχεδιασμένη και ρονταρισμένη για τη 2η αξιολόγηση του 3ου Μνημονίου της 2ης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Έτοιμη να ανταποκριθεί στη χυδαία αναγκαιότητα της σωτηρίας της κοινωνίας μέσω της κατακρεούργησής της. Και στο πλαίσιο αυτό, το πιο ανησυχητικό στοιχείο του ανασχηματισμού ήταν η μετακίνηση του Γιώργου Κατρούγκαλου. Του άνθρωπου που επί 10 ημέρες τώρα ορκίζεται ότι το ασφαλιστικό έχει κλείσει και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συζητηθεί εκ νέου με τους διεθνείς πιστωτές.
Βέβαια, όπως λέει και ο λαός: ουδέν κακόν αμιγές καλού. Την άλλη εβδομάδα ξεκινάει η τηλεοπτική ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ.
Σχόλια