Το πάθος για το Ευρώ σε κάνει… Γιάννη Μηλιό (!) και η δικαίωση για όσα του καταλογίζονται…

Σχολιάζει ο φιλαλήθης
Πρόεδρος στο Φεστιβάλ Αθηνών, μετά από απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου  ορίσθηκε ο Γιάννης Μηλιός!    
Με αφορμή το διορισμό αυτό (έναν στους χιλιάδες της κυβέρνησης Τσιπροκαμμένων) να υπενθυμίσω πως πρόσφατα, κατά την τελευταία συνέντευξη-εμφάνιση του Γιάννη Μηλιού όπου αντιπολιτευόταν την κυβέρνηση Τσίπρα (αλλά δήλωνε επίσης ΥΠΕΡ του Ευρώ και της ΕΕ) είχα γράψει το αρθράκι «Το απύθμενο θράσος του Γιάννη Μηλιού και μια απάντηση» στον ισχυρισμό του ότι «ηττηθήκαμε» ενώ στην πραγματικότητα απλώς «προδοθήκαμε» από το αφεντικό του, Τσίπρα και τη συμμορία του στην οποία ο Γιάννης Μηλιός κατείχε νευραλγικό πόστο έως την απομάκρυνσή του για διάφορους λόγους ανάμεσά τους και το προκλητικό για τις εποχές μας λάιφσταιλ δημόσιο ξεσάλωμα της κόρης του, διορισμένης σε νομική εταιρεία που συμβουλεύει το δημόσιο στο μνημονιακό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Τότε είχα απευθύνει στο Γ. Μηλιό τα εξής 5 ερωτήματα που φυσικά ουδέποτε απάντησε:

• 1) ΓΙΑΤΙ ο Γ. Μηλιός δεν λέει ακόμη και τώρα ΠΟΙΟΙ και σε ΠΟΙΑ χώρα έγραψαν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και τους το έκαναν φυτευτό στο Σύριζα;
• 2) ΓΙΑΤΙ αφού το 3ο Μνημόνιο (Τσίπρα) ήταν πια γεγονός στις 20 Φλεβάρη 2015 ο Γ. Μηλιός που το’ξερε ΔΕΝ βγήκε να καταγγείλει δημόσια την προδοσία Τσίπρα;
• 3) ΓΙΑΤΙ ο Γ. Μηλιός ενώ «διαφωνεί» με το μνημόνιο Τσίπρα, συνεχίζει να επιμένει στην πάση θυσία παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη; 
• 4) ΓΙΑΤΙ ο Γ. Μηλιος «αποκαλύπτει» τώρα το 2016 ότι ο Σύριζα από το 2010 πίστευε ότι «το 70% του μνημονίου είναι καλό»;
• 5) ΓΙΑΤΙ ο Γ. Μηλιός ακόμη και τώρα δεν ζητάει ΣΥΓΝΩΜΗ για το ρόλο του στη μεθοδευμένη από το 2010 προδοσία Τσίπρα αλλά και για τη σιωπή του μέχρι σήμερα;

Τώρα μετά το διορισμό Μηλιού, μπορούμε να πούμε με κάθε δικαίωμα ότι π.χ. ο Γ. Μηλιός δεν είπε ποτέ ΠΟΙΟΙ συνέταξαν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και τους το έστειλαν στο Σύριζα επειδή ΠΑΖΑΡΕΥΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΣΟΥΛΑ με το παλιό του αφεντικό, τον Τσίπρα.
Η ίδια η συνέντευξη που είχε δώσει τότε, αποδεικνύεται ένα παζάρι με την κυβέρνηση Τσίπρα του τύπου «κοίτα, τί έχω να σου βγάλω στη φόρα έτσι και δεν μου δώσεις κάτι».
Ο Γιάννης Μηλιός με το διορισμό-κομπρεμί με την άθλια κυβέρνηση Τσίπρα ΔΙΚΑΙΩΣΕ πλήρως το άρθρο «Το απύθμενο θράσος του χρεωκοπημένου Γιάννη Μηλιού και μια απάντηση».

Και δεν έχει σημασία αν η θέση όπου διορίστηκε είναι έμμισθη ή δήθεν άμισθη (αλλά με οφέλη κάτω από το τραπέζι όπως συνήθως έχουν άμισθες υψηλές θέσεις στο δημόσιο).
Σημασία έχει ότι ο Γ. Μηλιός απέδειξε με το προσωπικό του παράδειγμα πως όποιος τάσσεται ΥΠΕΡ του Ευρώ και της ΕΕ, αργά ή γρήγορα αλλά αναπόφευκτα περνάει στο στρατόπεδο των βαστάζων της ντόπιας ολιγαρχίας και του ευρώ-γερμανικού ιμπεριαλισμού κι ας παριστάνει τον αντιπολιτευόμενο.
Επίσης  έχει σημασία πως ούτε η αριστεροσύνη ούτε και η ηθική υπόσταση του Μηλιού δεν αντέχουν όταν τον διορίζει η κυβέρνηση που δήθεν καταγγέλλει!

«Το είναι καθορίζει τη συνείδηση» έλεγε ο Βλαδίμηρος δηλαδή στην περίπτωσή μας «το πάθος για το ευρώ σε κάνει Γιάννη Μηλιό» και… συνοδοιπόρο του Τσίπρα και της Μέρκελ.
Υ. Γ. Προς τους αυτόκλητους (;) συνήγορους του Μηλιού που είχαν βγει τότε και έσπερναν κουτόχορτο για να τον καλύψουν: ξανανοίξαμε και σας περιμένουμε… πάρτε τη «γραμμή» κι ελάτε να βιάσετε ξανά την κοινή λογική και το ήθος του κάθε πολίτη που θα σας διαβάσει.
Πηγή
blogger: Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσουν ένα πολύ ενδιαφέρον υλικό για τους ψυχιάτρους και γενικά τους επιστήμονες  ατομικής συμπεριφοράς με ειδίκευση στην σχιζοφρένεια. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και ο κ. Μηλιός που αφού έφτησε τον "αρχηγό", για να καλύψει το ντεμέκ αριστερό του εγώ, τώρα σκύβει για να στογγυλοκαθίσει στην καρέκλα που του προσέφερε ο αρχηγός - επειδή μάλλον το φτύσιμο έγινε με στυλ. Έτσι δίνεται η ευκαιρία στον κ. Μηλιό να ικανοποιήσει το "δεξιό" του εγώ, κοινώς την τσέπη του, άντε και την κωλοτρυπίδα του. 
Σ' αυτή του την συμπεριφορά δεν είναι φυσικά μόνος.  
Δείτε ένα άλλο ΣΥΡΙΖαϊκο υπόδειγμα:
 ------------------
Manuela Mathioudaki
ΤΟ ΤΟΥΙΤ ΤΟΥ ΜΗΛΙΟΥ: "Να δώσουμε, με συλλογική δουλειά, στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου τη θέση που του αξίζει"

Η απάντησή μας: Όταν, σύμφωνα με το ΕΣΠΑ, κύριο και μοναδικό κριτήριο για την επιτυχία της παραγωγής του χρηματοδοτούμενου "πολιτισμού" είναι ο αριθμός των εισιτηρίων (το χρήμα), τότε ο παραγόμενος "πολιτισμός" είναι η εισβολή των εμπορευματοχρηματικών σχέσεων (καπιταλισμός) στην σφαίρα της ανθρώπινης ψυχής και του ανθρώπινου πνεύματος.

Αυτή την πολιτική καλείσαι να υπηρετήσεις, ευρωλιγούρη Μηλιέ!

Όλα τα άλλα πορδές!

Σ. Καστριώτης
--------------------------- 

Το θέμα είναι να χωθείς

Ο Γιάννης Μηλιός ορίστηκε, με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου Αθηνών και Επιδαύρου.

Ο Γιάννης Μηλιός ήταν ο υπεύθυνος της Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε παραιτηθεί, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα πως δεν διαπραγματεύτηκε με βάση το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, και επιμένοντας πως υπήρχε εναλλακτική λύση από τη συνθηκολόγηση.
Καθαρή και έντιμη στάση.
Γιατί λοιπόν ο Γιάννης Μηλιός δέχεται να διοριστεί πρόεδρος του Φεστιβάλ Αθηνών αυτής της κυβέρνησης;
Ο Γιάννης Μηλιός έγραψε στο Facebook -ως δικαιολογία για την αποδοχή του διορισμού του- πως ο πολιτισμός είναι το πνευματικό αντίβαρο στις δυσκολίες που περνούν οι λαοί.

• Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι μαρξιστής -όπως δηλώνει ο Μηλιός-, για να ξέρει πως τα προτεκτοράτα και οι δούλοι δεν έχουν πολιτισμό.

• Δηλαδή, η Ελλάδα θα είναι προτεκτοράτο, θα ξεπουλιέται, οι Έλληνες θα είναι δούλοι ή θα φεύγουν μετανάστες αλλά η Ελλάδα θα έχει πολιτισμό και ένα ωραίο Φεστιβάλ Αθηνών.
• Τι μαλακίες είναι αυτές;

• Τι διαφορά έχουν αυτοί οι αριστεροί σαν τον Μηλιό από τύπους σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη που τη μια μέρα χλευάζει τον Αντώνη Σαμαρά και την Νέα Δημοκρατία, την άλλη πάει στη Νέα Δημοκρατία, την παράλλη κοροϊδεύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και την επόμενη τον αποθεώνει, για να αρπάξει μια καρέκλα;
• Με τον Άδωνι Γεωργιάδη, πάντως, γελάμε -καλά, όχι όλοι, υπάρχουν και καθυστερημένοι που τον ψηφίζουν-, οπότε με αυτούς τους αριστερούς τι πρέπει να κάνουμε;
• Ένα από τα κύρια προεκλογικά συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ -εκτός από την Ελπίδα- ήταν η Αξιοπρέπεια.

Πώς ακριβώς την εννοούν την αξιοπρέπεια αριστεροί σαν τον Γιάννη Μηλιό;
Με τον ίδιο τρόπο που την εννοούν και οι δεξιοί.
Να πιάσουμε μια καρέκλα και εκεί τελειώνουν όλα. Καρέκλα o muerte!

• Τελικά, το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ούτε η οικονομία, ούτε η Δεξιά, ούτε η Αριστερά· δεν υπάρχει Δεξιά κι Αριστερά.
• Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι είναι γεμάτη σκατάδες που θέλουν να χωθούν. Σε όλους τους χώρους.
• Κι αλίμονό σου, αν δεν είσαι ένας από αυτούς.
• Την πάτησες πολύ άσχημα.

(Βέβαια, και ο Γιάννης Μηλιός είναι καθηγητής Πανεπιστημίου*. Έχει χαθεί το μέτρημα στην μνημονιακή κυβέρνηση με τους «πρόθυμους» καθηγητές Πανεπιστημίου. Αν είναι έτσι οι καθηγητές, φανταστείτε πώς θα είναι οι φοιτητές.)
(Τώρα σκέφτομαι τους καλλιτέχνες και τους καλλιτεχνικούς συντάκτες που θα ξεκινήσουν το γλείψιμο στον Μηλιό, για να πάρουν μέρος στη μάσα του Φεστιβάλ. Εμετός. Ωραίος πολιτισμός. Να τον χαίρεστε.)
*blogger: Μετά απ' αυτό μένει το εξής: Στην επόμενη συνάντηση - διάλεξη του κ. Μηλιού στους φοιτητές του, να αναπτύξει το θέμα: "Μεταμορφώσεις, παλινδρομήσεις, ενός αριστερού για την κατάληψη μιας καρέκλας ή και δυο!"
Εκεί φαντάζομαι ότι θα δώσει νέο νόημα στη λέξη: "Συνέπεια". Θα αποδείξει για την ακρίβεια ότι στον μετανεωτερικό κόσμο που ζούμε, χωρίς τα βαρίδια που μας δυσκολεύουν από κυβιστήσεις, όλα επιτρέπονται. Είμαστε στην εποχή του διαρκούς παρόντος, της υλοποίησης όλων των εν δυνάμει γεγονότων. (Ο πρώτος διδάξας, ο Άδωνις, είχε την ευφυία να ντύσει τις μεταμορφώσεις του με την κυνική ομολογία: χρειάζομαι τα λεφτά - χρειάζεσθε ένα καραγκιόζη στο γυαλί -καθρέπτη και δεν επικαλέσθηκε βαρύγδουπες "μαρξιστικές" μαλακίες). 

Πηγή
-------------
blogger: Είναι άδικο να μην διαβάσουμε όλη την ...αποδοχή του Μηλιού. Διαβάστε και κρίνετε τον ...οικονομικό και  πνευματικό ...ογκόλιθο.

"Ο πολιτισμός οφείλει να είναι το πνευματικό αντίβαρο στις δυσκολίες που περνούν οι λαοί. Ο πολιτισμός χάραξε δρόμους για να περπατήσει ολόκληρη η ανθρωπότητα. Στο πλαίσιο αυτό, το Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου πρέπει να γίνει ορόσημο του σύγχρονου πολιτισμού. Να ανοίξει τις πόρτες του στην κοινωνία, να πλησιάσει τους πολλούς και τις πολλές, να περπατήσει στις διεθνείς λεωφόρους, να λειτουργήσει ως πεδίο δημιουργικότητας αλλά και ανατρεπτικής σκέψης.

Είναι η ώρα να προχωρήσουμε με συλλογική δουλειά, με ηρεμία και σταθερά βήματα, με σχέδιο και προσανατολισμό, με έμπνευση και καινοτομία για να φέρουμε το Φεστιβάλ στη θέση που του αξίζει. Είναι η ώρα να κάνουμε πολλά βήματα εμπρός.

Έχοντας αυτές τις σκέψεις στο νου, και σε μια περίοδο της ζωής μου που δεν συμμετέχω στην κεντρική πολιτική και σε κομματικούς σχηματισμούς, αποδέχτηκα με χαρά να βοηθήσω από τη θέση του Προέδρου στην προσπάθεια του Φεστιβάλ και του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του. Η επιτυχία ωστόσο θα εξαρτηθεί από τη συμμετοχή των πολλών. Είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε." Πηγή
=================

Γ. Μηλιός: "Δικαίωμα στον αυτοεξευτελισμό" 

Κάποιες φορές στην προσπάθεια σου να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα εκτίθεσαι ακόμα περισσότερο. Αυτό ακριβώς συνέβη με τον Γιάννη Μηλιό που μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα σήμερα προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα επικαλούμενος φαιδρά επιχειρήματα στην προσπάθεια του να αιτιολογήσει τον διορισμό από την υπουργό της κυβέρνησης, Λ. Κονιόρδου της θέσης του Προέδρου του «Ελληνικό Φεστιβάλ ΑΕ».

Μας γράφει λοιπόν ο κ. Μηλιός ότι ανέλαβε «μια θέση μη κυβερνητική και άμισθη για να συμβάλω στον αγώνα για την ανατροπή της συνεχιζόμενης λιτότητας, των μνημονίων και της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής από τη σκοπιά των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας».

Εδώ παραπάει το δούλεμα. Είναι κατανοητό ότι «ο καθένας έχει το δικαίωμα στον αυτοεξευτελισμό του», όπως του αποδίδει με χθεσινό της κείμενο η Ελένη Πορτάλιου στην εφημερίδα  «Δρόμος της Αριστεράς». Επίσης εύστοχες είναι και οι επισημάνσεις της ίδιας η οποία κατατάσσει τον Γ. Μηλιό σε μια κατηγορία «αναλώσιμων προσώπων» τα οποία «επιθυμούν προσωπική προβολή και απολαβές μικροεξουσίας, διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις αναπαραγωγής ενός καθεστώτος που έχει απολέσει κάθε έννοια κανόνων και σοβαρότητας».

Το πρώην στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ όμως ενώ δεν απαντάει στα εύλογα ερωτήματα που του έχουν τεθεί, με την απάντηση που έδωσε προσπαθώντας να δικαιολογήσει τον διορισμό του βρίσκεται διπλά εκτεθειμένος.

Το κείμενο της Εφης Δώρου που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα iskra δίνει αποστομωτική απάντηση στους ισχυρισμούς Μηλιού:

Δυστυχώς ο Γ. Μηλιός, προσπαθώντας με επεξηγηματική δήλωσή του να δικαιολογήσει τα προφανή και αδικαιολόγητα, σχετικά με τον διορισμό του ως Προέδρου του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου, τα κάνει πολύ χειρότερα.

Καταρχάς αγαπητέ μας Γιάννη, συνιστά, τουλάχιστον, αφέλεια να ισχυρίζεσαι ότι η θέση του Προέδρου του Φεστιβάλ είναι μη κυβερνητική.

Στη θέση αυτή δεν ορίστηκες κατόπιν διαγωνισμού. Σε επέλεξε και μάλιστα χωρίς καμιά διαδικασία, μια υπουργός της κυβέρνησης, η Λ. Κονιόρδου. Ο υπουργός δεν διορίζει παρά μόνο σε άκρως πολιτικές θέσεις και όχι θέσεις τεχνοκρατικής διαχείρισης ή διεκπεραίωσης. Σε θέσεις κυβερνητικής ευθύνης. Σε θέσεις που υπηρετούν και εφαρμόζουν κυβερνητική πολιτική, την πολιτική που αποφασίζει και εκτελεί η υπουργός και μέσω της υπουργού η κυβέρνηση.

Τώρα το επιχείρημα του Γ. Μηλιού ότι η θέση αυτή είναι άμισθη είναι πολύ σχετικό. Διότι είναι μια θέση, σχεδόν, πλήρους απασχόλησης και επομένως προϋποθέτει, τουλάχιστον, κάποιες μορφές διευκόλυνσης σε σχέση με τη θέση του καθηγητή του Πολυτεχνείου, την οποία κατέχει ο Μηλιός, συν όλες τις άλλες παροχές που συνοδεύουν την Προεδρία του Φεστιβάλ.

Πέραν τούτων, είναι τόση η κυβερνητική υποκρισία αγαπητέ Γιάννη, ώστε το να λες και εσύ πως και από τη θέση του Προέδρου του Φεστιβάλ θα συνεχίσεις να συμβάλλεις «στον αγώνα για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής» και άλλα τέτοια ηχηρά και ωραία, ακούγεται πολύ ευτελές και υποτιμητικό της απλής νοημοσύνης του καθένα/-μιάς μας.

Όπως ξέρεις αγαπητέ Γιάννη Μηλιέ όλοι/-ες σε αυτήν την κυβέρνηση, από τον πρωθυπουργό έως τον τελευταίο υπουργό, μας λένε εκνευριστικά ότι, παρόλο που εφαρμόζουν κατά γράμμα τις μνημονιακές στρατηγικές της λιτότητας, παλεύουν ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, τον οποίο υποκριτικά χρεώνουν στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ότι ενάντια στα μνημόνια και τη λιτότητα. Το ξέρουμε το παραμύθι της εξουσίας και της καρέκλας. Παλεύουμε ενάντια στον καπιταλισμό, εφαρμόζοντας στο ακέραιο την πιο ακραία καπιταλιστική βαρβαρότητα!

Απόψεις Γιάννη, όπως και ο Αλέξης και οι διάφοροι Τσακαλώτοι δεν «αλλάξατε»! Τις ίδιες απόψεις τις οποίες είχατε, υποτίθεται, ότι συνεχίζετε να έχετε. Απόψεις, όμως, που δεν εφαρμόζονται και αντίθετα αναιρούνται πλήρως και κυνικά από τις πράξεις, δεν υπάρχουν, παρά μόνο για να δυσφημούνται, να σκυλεύονται και να αποτελούν σημαίες ευκαιρίας.

Δεν σε κατηγορήσαμε αγαπητέ Μηλιέ για «συναλλαγή» αλλά για επιλογή εξυπηρέτησης εκ των πραγμάτων μιας κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί την τοποθέτησή σου σε μια καρέκλα από τις πάμπολλες της εξουσίας για να προβάλει κάτι χειρότερο από οποιαδήποτε συναλλαγή.

Για να διατρανώσει ότι, περίπου, όλοι ίδιοι είναι. Ότι αργά ή γρήγορα όσοι έχουν διαφωνήσει και φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ κουράζονται ή αναγνωρίζουν αισχυντηλά το λάθος τους και υποκύπτουν και βρίσκουν πλάγιους και ντροπαλούς τρόπους να επιστρέψουν στο μαντρί όση κοπριά και αν έχει και όσο και αν έχει μετατραπεί σε σφαγείο.

Ευτυχώς, όμως, Γιάννη Μηλιέ, καμιά φορά πράξεις που εμπεριέχουν και μηνύματα προσέγγισης στην εξουσία, έστω μέσα από τους δήθεν «ουδέτερους» πολιτιστικούς μηχανισμούς του κράτους, έχουν αντίθετα από τα επιδιωκόμενα από την εξουσία αποτελέσματα. Φανερώνουν τη γύμνια της, τα αδιέξοδα και τις εξευτελιστικές μεθοδεύσεις της.