Το φαινόμενο της γήρανσης του πληθυσμού δεν είναι όμως αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας αλλά όλου του πλανήτη.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό όμως είναι αυτό που βιώνουν οι ηλικιωμένοι στην Ελλάδα. Η Ελλάδα χτυπημένη από την οικονομική κρίση, μειώνει διαρκώς τις συντάξεις ενώ το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που οι ηλικιωμένοι είναι το τμήμα του πληθυσμού που τη χρειάζεται περισσότερο, αυξάνεται διαρκώς, οι κοινωνικές υπηρεσίες ήταν πάντα σχεδόν ανύπαρκτες ειδικότερα εάν συγκριθούν με αυτές των Σκανδιναβικών χωρών γιατί το κράτος μεταβίβαζε τις υπηρεσίες αυτές στην οικογένεια του ηλικιωμένου δηλαδή τα παιδιά αναλάμβαναν τη φροντίδα των γονέων ελλείψει δομών. Αυτά όμως πλέον καταρρέουν με την κρίση γιατί τα παιδιά πλέον δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να συντηρούν και τους γονείς.
Επιπλέον, λόγω της κρίσης, ο βαθμός ανεργίας στην ηλικία 50-62 ετών είναι ιδιαίτερα υψηλός. Στην Ελλάδα μόνο το 35% των ηλικιωμένων εργάζονται σε σύγκριση με τη Νορβηγία όπου το 70% των ανθρώπων ηλικίας 55-64 χρονών εργάζονται.
Η Ελλάδα επίσης καταλαμβάνει μία από τις τελευταίες θέσεις όσον αφορά την εκπαιδευτική εξέλιξη των ηλικιωμένων.
Σημασία όμως δεν έχει μόνο το ποσοστό των ηλικιωμένων σε έναν πληθυσμό αλλά και η ποιότητα ζωής που μπορεί να απολαμβάνει. Η Ιαπωνία που είναι κι αυτή μία άκρως ηλικιωμένη χώρα έχει και το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής για τους ηλικιωμένου όπου οι άνθρωποι ηλικίας 60 ετών προβλέπεται να ζήσουν άλλα 26 χρόνια ενώ στο Αφγανιστάν τα άτομα της ίδιας ηλικίας προβλέπεται να ζήσουν μόνο άλλα 16 χρόνια.
Η επιτυχία της Ιαπωνίας οφείλεται στο γεγονός ότι ήδη από τη δεκαετία του 1960, η χώρα έχει εφαρμόσει σύστημα συνταξιοδότησης και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, ένα σύστημα αναδιανομής του πλούτου και προοδευτικής φορολογίας αλλά και χαμηλούς βαθμούς ανεργίας.
Το χάσμα της φτώχειας μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών όσον αφορά και τους ηλικιωμένους διευρύνεται συνεχώς. Ενδιαφέρον όμως είναι και το χάσμα μεταξύ δύο ηλικιακών ομάδων αυτών που είναι 66-75 ετών όπου το ποσοστό φτώχειας ανέρχεται σε 10% ενώ αντίστοιχα για τους άνω των 76 ετών ανέρχεται σε 13%. Όσο πιο ηλικιωμένος είναι κάποιος, λοιπόν, τόσο τιμωρείται με χειρότερη ποιότητα ζωής.
Εντυπωσιακό είναι ότι το χάσμα αυτό είναι ιδιαίτερα διευρυμένο σε δύο πολύ ανεπτυγμένες χώρες όπως είναι η Ελβετία και οι ΗΠΑ όπου διαπιστώνεται ότι η οικονομική τους ευμάρεια δεν είναι για όλους και σίγουρα όχι για τους ηλικιωμένους. Επιπλέον στις ΗΠΑ, το 13,4% των ενηλίκων ηλικίας 50-64 χρόνων δεν είναι ασφαλισμένοι και η έλλειψη ασφάλειας εμποδίζει τη λήψη οικονομικών ιατρικών υπηρεσιών.
- Είναι προφανές ότι στην Ελλάδα, τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που επιβάλλει το ΔΝΤ και η ΕΕ έχουν ως στόχο τους ηλικιωμένους (οι ηλικιωμένες γυναίκες είναι σε χειρότερη κατάσταση από τους άντρες) οι οποίοι θεωρούνται γηραιά άλογα που πρέπει να εξοντωθούν.
- Ποια είναι η διαφορά αυτής της αντίληψης για την οικονομία και την κοινωνία από τον φασισμό που όπως περιγράφει ο καθηγητής Ηλίας Θερμός (2013: 92) στο βιβλίο του «η Γερμανική ηγεμονία» στηρίζεται στην αρχή ότι «η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων είναι ανέφικτη και ανεπιθύμητη γιατί υπονομεύει τη δυνατότητα των ισχυρών να επιβιώσουν και προστατεύει τους ανίσχυρους, που πρέπει να πεθάνουν».;
Προτεινόμενη Βιβλιογραφία
Global AgeWatch Index 2015
Θερμός, Η. 2013. Η Γερμανική Ηγεμονία. Ψευδαισθήσεις και Πραγματικότητα. Αθήνα: Καστανιώτης.
Πηγή
=========
ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ*
Στη μακρινή Ιαπωνία ο πληθυσμός γερνάει ραγδαία. Το 26% είναι πάνω από 65 χρόνων και αυτό το ποσοστό στα επόμενα χρόνια μπορεί να φτάσει το 40%. Να σημειώσουμε πως στην Αφρική αντιθέτως το σύνολο των γέρων είναι λιγότερο από το 3%, ενώ στην Ιαπωνία στο μέλλον περίπου ένας στους δύο θα είναι γέρος.
Και αυτό σημαίνει έλλειψη εργατικών χεριών. Μέχρι τώρα οι χώρες που είχαν ανάγκη από εργατικό δυναμικό έκαναν, στο μέτρο του δυνατού, μια ελεγχόμενη «εισαγωγή» ανθρώπων από άλλες χώρες που σιγά σιγά αφομοιώνονταν από τον ντόπιο πληθυσμό. Καμιά χώρα εισαγωγής ανθρώπινου δυναμικού δεν έχασε τον χαρακτήρα της ή την εθνική της ταυτότητα, όποια κι αν ήταν αυτή.
Αντίθετα, ήταν οι μετανάστες που έχαναν τη δική τους ταυτότητα και προσαρμόζονταν στο νέο τους περιβάλλον.
Η Ιαπωνία, όπως είναι γνωστό, στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε συμμαχήσει με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε συγκρίνονται με αυτά των ναζί. Να θυμίσουμε πως στην Κορέα επιστράτευαν νέα και ωραία κορίτσια ως πόρνες για τις ανάγκες του στρατού.
Οι
μαρτυρίες που έχουμε από αυτές τις γυναίκες ξεπερνούν τα όρια της
φρίκης. Εντούτοις όλοι αυτοί οι εγκληματίες πολέμου τιμώνται ως ήρωες.
Και ενώ ήταν έτοιμη η Ιαπωνία να παραδοθεί, δέχτηκε τις δύο ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι που σκότωσαν 300.000 αμάχους.
Και είναι άγνωστο πόσοι πέθαναν μετά από καρκίνους. Για την Ιστορία, αυτές οι βόμβες ήταν άχρηστες για τη διεξαγωγή του πολέμου που ουσιαστικά είχε λήξει. Ηταν όμως χρήσιμες για την ΕΣΣΔ για να καταλάβει ποιος έχει την υπεροπλία και ποιος κάνει κουμάντο στον πλανήτη.
Και όλα αυτά ξεχάστηκαν και η Ιαπωνία σήμερα είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ. Αντίκρυ, η Κίνα βέβαια.
Πώς αντιμετωπίζει αυτή η χώρα την έλλειψη εργατικού δυναμικού; Με ρομπότ. Είναι η πρώτη χώρα στην παραγωγή ρομπότ και αποτελούν το ένα τρίτο των εξαγωγών της.
Τα ρομπότ χωρίζονται σε κατηγορίες. Η πρώτη είναι τα ανθρωποειδή. Είναι μια πιστή αντιγραφή του ανθρώπου, που χρησιμοποιούνται για υπηρεσίες, κυρίως σε ρεσεψιόν ή για να δίνουν πληροφορίες.
Πολλά ξενοδοχεία χρησιμοποιούν τέτοια ρομπότ, που επί πλέον μιλούν και αρκετές ξένες γλώσσες. Επίσης χρησιμοποιούνται ως θυρωροί στα νοσοκομεία ή για να δίνουν πληροφορίες στα μουσεία ή σε άλλες υπηρεσίες. Υπάρχουν μετά τα βιομηχανικά ρομπότ, που συναρμολογούν προϊόντα και δουλεύουν δίπλα από έναν άνθρωπο που κάνει την ίδια δουλειά.
Συχνά αυτό το ρομπότ έχει και μικρό όνομα και ο διπλανός εργάτης εξοικειώνεται μαζί του και κάνουν παρέα ως συνάδελφοι. Αλλά υπάρχουν και ρομπότ για αγροτικές δουλειές που μπορούν να ξεχωρίζουν τους ώριμους από τους άγουρους καρπούς.
Αλλά εκεί που κάνουν θραύση είναι στις οικιακές εργασίες. Και ακόμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως νοσοκόμες και
να δίνουν φάρμακα στους ηλικιωμένους. Και γι' αυτούς που νιώθουν άγχος ή
μοναξιά υπάρχει και η μικρή φώκια, που όταν τη χαϊδεύεις αντιδρά και
σου ανοιγοκλείνει φιλικά τα μάτια.
Αυτή έχει πουληθεί κατά χιλιάδες σε όλο τον κόσμο. Οι εταιρείες που παράγουν αυτά τα προϊόντα είναι κολοσσοί. Ανάμεσά τους η Τογιότα, η Πανασόνικ και η Χόντα.
Σύμφωνοι, καλή η τεχνολογία. Και αλήθεια έχουν γίνει θαυμαστά πράγματα. Αλλά όλα αυτά έχουν σημασία αν βοηθούν τον άνθρωπο, όχι όταν τον αντικαθιστούν. Εχουμε δει πολλές ταινίες επιστημονικής φαντασίας του Χόλιγουντ με ρομπότ.
Τι θα γίνει αν αύριο η τεχνολογία προχωρήσει ακόμα πιο πολύ και φτιάξει έναν φαντάρο-ρομπότ, έναν αστυνομικό-ρομπότ ή ακόμα έναν βασανιστή-ρομπότ; Να μην το έχουν σκεφτεί άραγε αυτά τα μεγαθήρια πως αυτή η αγορά είναι μεγάλη;
Ομως τα βιομηχανικά μυστικά είναι το ίδιο απόρρητα με τα στρατιωτικά. Και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος. Αυτή η εξέλιξη δεν φαίνεται να ενοχλεί τους Ιάπωνες. Το 65,1%
των ασθενών που έχουν ως νοσοκόμα ένα ρομπότ που τους περιθάλπει είναι
ευχαριστημένοι και το έχουν πάρει σαν να έχουν έναν σύντροφο ζωής.
Πενήντα με εξήντα εκατομμύρια υπολογίζονται οι πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο. Και στο μέλλον θα γίνουν περισσότεροι λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος. Ανετα αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν απορροφηθεί από τον ανεπτυγμένο κόσμο.
Γιατί τα εργατικά χέρια είναι κεφάλαιο. Και θα μπορούσαν να ανανεώσουν τον γερασμένο πληθυσμό της Ευρώπης. Στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι νέοι και σε παραγωγική ηλικία. Αλλά η τεχνολογία επέλεξε τα ρομπότ.
Που είναι
μηχανές. Και κάθε μηχανή χαλάει. Θα εμπιστευόταν κανείς από μας να
περιποιείται την άρρωστη γριά μάνα του μια άψυχη μηχανή;
*Πηγή:efsyn.gr
Σχόλια