Αναπτύσσονται καινούριοι κλάδοι επιστημών όπως είναι οι νευροεπιστήμες με απώτερο στόχο την χειραγώγηση. Η επιστήμη των οικονομικών μετατρέπεται σε επιστήμη της κοινωνικής μηχανικής.
Τα νευροοικονομικά (συνδυασμός οικονομίας, ψυχολογίας, βιολογίας και νευρολογίας) μελετούν το πώς ο άνθρωπος λαμβάνει αποφάσεις και κατά συνέπεια, θα προσθέταμε, πως μπορεί να επηρεαστεί στο να λαμβάνει συγκεκριμένες αποφάσεις.
Στο μάθημα των νευροοικονομικών του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, ο καθηγητής Βασίλι Κλουτσάρεφ ανέφερε ότι τα επίπεδα πλάσματος της οξυτοκίνης σχετίζονται με τη θερμή σχέση που μπορεί κάποιος να έχει με τον σύντροφό του, τα κενά στις κοινωνικές σχέσεις, τη σεξουαλική αντίδραση κάποιου στο άλλο φύλο και την αξιοπιστία των οικονομικών αποφάσεων (!).
- Άλλες έρευνες που έχουν γίνει στην Ιαπωνία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσοι άνθρωποι έχουν χαμηλά επίπεδα της ορμόνης κορτιζόλη είναι πιο δεκτικοί στο να αποδεχθούν χαμηλότερο εισόδημα σε σχέση με αυτούς που έχουν υψηλότερο επίπεδο της συγκεκριμένης ορμόνης.
- Συνεπώς δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει εάν κάποια στιγμή θα υπάρχει βιολογική μέτρηση των επιπέδων των παραπάνω ορμονών ως προαπαιτούμενο για να καταλάβει κάποιος μία θέση εργασίας, θέσεις που θα γίνονται όλο και πιο σπάνιες λόγω της χρήσης ρομπότ.
Δημιουργούνται συμπεριφοριστικά κίνητρα και ποινές απομάκρυνσης των εργαζόμενων που δεν ταιριάζουν με τα επιθυμητά πρότυπα και οι παραμένοντες ωθούνται να σκέφτονται και να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που επιθυμεί η εξουσία.
- Η κυρίαρχη ιδεολογία είναι ότι οι λαοί πρέπει να καθοδηγούνται στο να παίρνουν τις «σωστές αποφάσεις» (!) Ακόμα και τα επιδόματα πρόνοιας, σε πολλές περιπτώσεις, δίνονται μόνο εάν οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με «υπεύθυνο» τρόπο.
- Για παράδειγμα, στην Ινδία, γυναίκες που είναι άπορες λαμβάνουν κάποια χρήματα όταν το πρώτο τους παιδί ενηλικιωθεί υπό την προϋπόθεση ότι έχουν υποβληθεί σε στείρωση μετά τη γέννα του δεύτερου παιδιού τους.
- Ο έλεγχος γίνεται και μέσα από τα κοινωνικά μέσα όπου συγκεντρώνονται προσωπικές πληροφορίες και παρακολουθείται το κάθε άτομο. Η χειραγώγηση δε ενεργοποιείται από το σχολείο όπου προωθούνται προγράμματα εκπαίδευσης χωρίς την φυσική παρουσία δασκάλου και άμεσου ελέγχου του μαθητή μέσω της κάμερας του Η/Υ.
- Σύμφωνα με αυτά, ο άνθρωπος δεν έχει καμία ταυτότητα (εθνική κτλ.) παρά υπάρχει μόνο για να καταναλώνει και να δουλεύει (όχι εργάζεται) για να επιβιώσει για να καταναλώσει.
Υπάρχει λύση; Πιθανόν ναι.
- Η συλλογικότητα των ανθρώπων είναι αυτό που μπορεί να διαταράξει το παραπάνω σύστημα και η συλλογικότητα είναι αυτή που ενοχλεί γι’αυτό και η προώθηση μέσων όπως είναι τα κοινωνικά, η τηλεόραση, η ηλεκτρονική αλληλογραφία κτλ που αποξενώνουν, αποχαυνώνουν και εμποδίζουν την φυσική επαφή του ενός ανθρώπου με τον άλλο.
Φωτεινή Μαστρογιάννη
Οικονομολόγος, Καθηγήτρια ΜΒΑ
Οικονομολόγος, Καθηγήτρια ΜΒΑ
Πηγή
Η επανάσταση άνευ διδασκάλου..
-------------
Συνέχεια περί ελέγχου των μαζών...
ΦΟΒΑΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ
«Οι αήθεις ελίτ των μάνατζερ της νέας εποχής, εντός κι εκτός κυβέρνησης, είναι σίγουρες ότι μια φοβισμένη παγκόσμια κοινωνία, μπορεί να οδηγηθεί μέσω σοκ στη συμμόρφωση, μόνο εάν η κριτική σκέψη δεν αναμιχθεί στις προσχεδιασμένες σκευωρίες. Και ελάχιστοι άνθρωποι θέτουν ερωτήματα σε μια ατμόσφαιρα κρίσης. Τελικώς, όλες οι κρίσεις – είτε πρόκειται για χρηματοπιστωτικές ληστείες υψηλής τεχνολογίας, είτε για τυφώνες, τσουνάμι ή πολέμους – μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες, συνήθως για εκείνους που τις προεκάλεσαν»
Ν. Σταύρου , καθ. Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, «η αποδόμηση των εθνών», Ελευθεροτυπία 18/7/2009.
Οι ψυχολόγοι ισχυρίζονται ότι ο φόβος είναι το ισχυρότερο συναίσθημα. Οι μάρκετερ στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν τον φόβο για την προώθηση κυρίως ιδεών. Για παράδειγμα, έδειχναν σκηνές τροχαίου δυστυχήματος με σκοπό να αποτρέψουν την κατανάλωση αλκοόλ πριν την οδήγηση.
Στη συνέχεια άρχισαν να χρησιμοποιούν τον φόβο με πρόφαση την προώθηση ιδεών αλλά στην ουσία επιδίωκαν τη δημιουργία «ντόρου» για το όνομα της επιχείρησης και του προϊόντος. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τις σοκαριστικές διαφημίσεις της Benetton που παρουσίαζαν έναν ασθενή με AIDS, έναν έγχρωμο με ακρωτηριασμένο χέρι κοκ. Η εταιρεία αυτή εισήγαγε τη διαφήμιση του Σοκ με στόχο την προσέλκυση της προσοχής του θεατή και με απώτερο στόχο την πώληση του προϊόντος. Τα κατάφερε δε όχι μόνο με τη διαφήμιση per se αλλά και με την αναπαραγωγή του θέματος και τις συζητήσεις που προκλήθηκαν στη συνέχεια γι’αυτές.
Συμπέρασμα = η αναπαραγωγή ειδήσεων που έχουν προκληθεί με σκοπό τη διασπορά του φόβου, μεγιστοποιούν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα από τον αποστολέα ήτοι την πρόκληση ακόμα μεγαλύτερου φόβου.
Σιγά σιγά ο φόβος κυριάρχησε στις διαφημίσεις. Οι μάρκετερ θεωρούν ότι η χρήση του σεξ στη διαφήμιση είναι πλέον αναποτελεσματική και ξεπερασμένη ενώ ο φόβος είναι αποτελεσματικότερος. Δημιουργούν φόβο στη διαφήμιση και προωθούν το προϊόν τους ως τη μόνη λύση που θα λυτρώσει τον άνθρωπο από τον συγκεκριμένο φόβο.
Στην πολιτική πλέον ο φόβος χρησιμοποιείται κατά κόρον, όπως έχω αναφέρει, και σε προηγούμενο άρθρο. Ο λόγος είναι ότι πλέον κυρίαρχο λόγο στην πολιτική δεν έχουν πλέον οι ιδέες αλλά η επικοινωνία. Η πολιτική πλέον θεωρείται προϊόν και ως τέτοιο χρησιμοποιεί τις ανάλογες μεθόδους προώθησης όπου μία από αυτές είναι και ο φόβος. Στην πατρίδα μας η χρήση του φόβου χρησιμοποιείται κατά κόρον από τα μέσα μαζικής τρομοκράτησης – τηλεόραση, ραδιόφωνο, συγκεκριμένα μπλογκς, τρολς του διαδικτύου κοκ.- Οι ψυχολόγοι ισχυρίζονται ότι αυτό γίνεται με βάση μία από τις θεωρίες της σχιζοφρένειας που είναι αυτή του Bateson (1956) – η θεωρία του διπλού δεσμού. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, το άτομο δέχεται αντιφατικά μηνύματα από ένα άλλο άτομο. Κατ’αυτό τον τρόπο δημιουργείται μία εσωτερική σύγκρουση όπου πλέον αναπτύσσονται συμπτώματα σχιζοφρένειας προκειμένου το άτομο να μπορέσει να δραπετεύσει από αυτό τον διπλό δεσμό.
- Στη χώρα μας αυτό γίνεται, φερ’ειπείν, με τις προτάσεις μέτρα του ΔΝΤ και της ΕΕ τα οποία εμφανίζονται ναι μεν ως σκληρά αλλά πρέπει να γίνουν για το «καλό μας».
- Η «λύση» των μέτρων αυτών εμφανίζεται ως μονόδρομος γιατί οποιαδήποτε άλλη λύση θα δημιουργήσει "καταστροφή".
- Δημιουργείται λοιπόν αυτή η σύγχυση στον κόσμο – η σύγχυση του τύπου η λύση μπορεί να είναι η καταστροφή μου αλλά είναι απαραίτητη – για το καλό μου πάντα!
Αποτέλεσμα αυτού; Μάζες απογοητευμένων και απομονωμένων πολιτών, ανθρώπων χωρίς όνειρα, παραιτημένων.
Η λύση, όπως έχω ξανατονίσει σε άλλα σχετικά άρθρα μου, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και σίγουρα της παύσης αναπαραγωγής από τον απλό κόσμο των μηνυμάτων και ειδήσεων φόβου που διαρκώς εκπέμπονται από τα ΜΜΕ. Αυτή, κατά τη γνώμη μου, θα είναι και η πρώτη προσπάθεια πνευματικής απελευθέρωσης των ανθρώπων από το καθεστώς διαρκούς φόβου.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Ευαγγελάτος Γ. Η ψυχολογία του φόβου – οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις του.
Dahl, D.W., Frankenberger, K.D., Manchanda, R.V., 2003. Does it pay to shock? Reactions to Shocking and Nonshocking Advertising Content among University Students. Journal of Advertising Research. September 2003, 268-280.
Gibney, P. 2006. The Double Bind Theory: Still Crazy –Making After All These Years. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό:
Kubacka, N. 2012. THERE ARE NO SHOCKING PICTURES, ONLY SHOCKING REALITY. – OLIVIERO TOSCANI The power and role of Benetton’s shockvertising. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό: https://www.theseus.fi/bitstream/handle/10024/48098/Kubacka_Natalia.pdf.
Peretti, J. 2014. SUVs, handwash and FOMO: how the advertising industry embraced fear.Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό:https://www.theguardian.com/media/2014/jul/06/how-advertising-industry-concept-fear
Σχόλια