Εγνατία Οδός: Κρας τεστ για την κυβέρνηση χωρίς κανένα άλλοθι

Τα άλλοθι και το blame game τελείωσαν για την κυβέρνηση στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Και τα άλλοθι τελείωσαν γιατί στα συρτάρια της δεν υπάρχει καμιά άλλη σύμβαση - «σκελετός» που να έχει κληρονομήσει από την κυβέρνηση Σαμαρά και να πρέπει - μετά πόνου καρδίας κατά τις πάγιες δηλώσεις στελεχών της- απλώς να την επικυρώσει υπό τη δαμόκλειο σπάθη των δανειστών.
Έτσι, τώρα θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Πόσα απίδια πιάνει, αποκλειστικά με τις δικές της επιλογές,  τους δικούς της σχεδιασμούς, τις δικές της εκτιμήσεις και χειρισμούς. Και θα το δούμε πολύ σύντομα με την Εγνατία Οδό, η παραχώρηση της οποίας σε ιδιώτες είναι μνημονιακή υποχρέωση χωρίς, όμως, από την προηγούμενη κυβέρνηση να έχει γίνει καμιά προετοιμασία που να δεσμεύει τη σημερινή κυβέρνηση.
Λευκό χαρτί

• Σε αντίθεση με τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια και το Ελληνικό όπου η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να επικυρώσει τις ήδη συμφωνημένες συμβάσεις παραχώρησης που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε προωθήσει, η Εγνατία Οδός είναι λευκό χαρτί.

Εν ολίγοις, η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ που η σημερινή κυβέρνηση διόρισε, έχει αποκλειστικά την ευθύνη να γράψει σε λευκό χαρτί, τον τρόπο και τους όρους παραχώρησης σε ιδιώτες του έτοιμου αυτοκινητόδρομου για, περίπου, 40 χρόνια.
Η σημερινή διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ για πρώτη φορά καλείται να σχεδιάσει από την αρχή μέχρι το τέλος μια ιδιωτικοποίηση που θα είναι συμφέρουσα για το δημόσιο, χωρίς να «κάθεται» επάνω σε έτοιμες συμβάσεις που οι προηγούμενοι άφησαν αμανάτι.
Ο τρόπος της διαγωνιστικής διαδικασίας που θα επιλεγεί, η αξιολόγηση του περιουσιακού αυτού στοιχείου του δημοσίου καθώς και το τίμημα που θα επιλεγεί θα βαρύνουν αποκλειστικά αυτή την κυβέρνηση. Έτσι, για πρώτη φορά θα δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες «δρόμου» για το πώς εννοεί τον «οδικό χάρτη» για την ανάπτυξη μέσα από την αξιοποίηση και της δημόσιας περιουσίας.

• Για πρώτη φορά θα δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες «δρόμου» για το εάν έχει σχέδιο για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που δεν θα αρχίζει και θα τελειώνει με το fast track ξεπούλημά της με ευτελές τίμημα και σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος όπως, η ίδια κατήγγειλε, για τις συμβάσεις των προηγούμενων που επικύρωσε στη Βουλή.
• Και θα δοκιμαστεί με σκληρό τρόπο αφού η περίπτωση της Εγνατίας Οδού, δεν είναι απλή. Η ειδοποιός διαφορά της σε σχέση με τους άλλους αυτοκινητόδρομους που έχουν παραχωρηθεί είναι ότι πρόκειται για έναν έτοιμο δρόμο που είναι σε λειτουργία.

Πρόκειται για έναν έτοιμο σύγχρονο αυτοκινητόδρομο 670 χιλιομέτρων – 800 χιλιόμετρα με τις κάθετες οδούς – τον οποίο κατασκεύασε το ελληνικό δημόσιο και κόστισε συνολικά, πάνω από 6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι ο ιδιώτης που θα κερδίσει το απόλυτο «φιλέτο» του δημοσίου δεν χρειάζεται να ανοίξει ούτε μια τρύπα. Το δημόσιο, δηλαδή, θα παραχωρήσει στον ιδιώτη το δικαίωμα, τη συντήρηση και την εκμετάλλευση του δρόμου. Με απλά λόγια ο ιδιώτης θα εισπράττει τα διόδια και θα έχει την ευθύνη για την συντήρηση του έτοιμου δρόμου.
Βγαίνει η εξίσωση υπέρ του δημοσίου;
Το κρίσιμο ερώτημα είναι, πώς μπορεί να κοστολογηθεί η παραχώρηση της Εγνατίας Οδού και το αποτέλεσμα να είναι υπέρ του ελληνικού δημοσίου.
Οι παράμετροι που μπαίνουν, κάνουν τα πράγματα πολύ δύσκολα για το ΤΑΙΠΕΔ και την κυβέρνηση. Και οι παράμετροι που πρέπει να συνυπολογιστούν για να μην δοθεί μπιρ παρά είναι οι εξής:

• -Το δημόσιο ξόδεψε 6 δισεκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου
• -Τα έσοδα από τους 7 σταθμούς διοδίων είναι σήμερα 67 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, με τιμή χρέωσης 3 λεπτά ανά χιλιόμετρο
• -Τα έσοδα από τους 18 σταθμούς (θα προστεθούν ακόμα 11 που είναι προαπαιτούμενο για την παραχώρηση) και με την αύξηση του αντιτίμου στα επίπεδα των αυτοκινητοδρόμων που, ήδη, έχουν παραχωρηθεί, εκτιμάται ότι θα είναι πάνω από 150 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο
• -Τα έξοδα για τη συντήρηση της Εγνατίας κυμαίνονται από 40-50 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο
• Εν ολίγοις, με τις σημερινές τιμές των διοδίων έχει κέρδος κάπου 17 εκατομμύρια το χρόνο και με τον μελλοντικό σχεδιασμό θα έχει κάπου 100 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο κέρδος.

Άρα για να είναι μια σύμβαση παραχώρησης υπέρ του δημοσίου συμφέροντος θα πρέπει τα έσοδα που θα έχει από τον ιδιώτη που θα διαχειρίζεται τον αυτοκινητόδρομο να είναι πάνω από 100 εκατομμύρια το χρόνο, ποσό, βέβαια, που θα αναπροσαρμόζεται μέσα στα 40 χρόνια της παραχώρησης. 
Διαφορετικά, για ποιο λόγο να παραχωρήσεις την Εγνατία Οδό; Για να κάνει ο ιδιώτης μόνον τον εισπράκτορα και να καταθέτει στο δημόσιο ταμείο το ίδιο ποσό που θα μάζευε και μόνο του;
πηγη
==========================

«Μίνι» η αξιολόγηση, «μαμούθ» τα προαπαιτούμενα…

του Δημήτρη Τζιαντζή

Κάποτε, όταν λέγαμε «ο πόλεμος του νερού», ο νους μας έτρεχε σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής, σε πάμφτωχα χωριά χωρίς δίκτυο ύδρευσης, σε ανθρώπους που σχημάτιζαν ουρές μπροστά σε μία (1) κοινόχρηστη βρύση. Σήμερα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κηρύττει τον «πόλεμο του νερού» σε όλη την ελληνική επικράτεια. Ο εχθρός είναι όλα τα ελληνικά νοικοκυριά, ιδίως τα πιο φτωχά.

Την ώρα που κυβέρνηση και μνημονιακή αντιπολίτευση κονταροχτυπιούνται για το «περούκα-γκέιτ», τις άδειες των καναλιών και το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία, κατατέθηκε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο που περιλαμβάνει μέρος των προαπαιτούμενων μέτρων για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ. Τα μέτρα θα συζητηθούν και θα ψηφιστούν με διαδικασίες κατεπείγοντος θυμίζοντας την απίστευτη συνεδρίαση-παρωδία όπου σχεδόν το σύνολο των βουλευτών κοιμόταν μέσα στην αίθουσα. Το νομοσχέδιο με τις επείγουσες ρυθμίσεις εισάγεται προς επεξεργασία στις αρμόδιες επιτροπές αύριο και αναμένεται να ψηφιστεί την Τρίτη από την Ολομέλεια.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει την ενδιάμεση αξιολόγηση με βελούδινο τρόπο. Ωστόσο το μόνο «μίνι» στην αξιολόγηση του φθινοπώρου είναι το ύψος της υποδόσης που θα πάρει η ελληνική κυβέρνησης και όχι τα μέτρα που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο-τέρας. Σύμφωνα με τις προωθούμενες διατάξεις, στο «καθαρτήριο» του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων για ξεπούλημα «α λά Ελληνικό» περνούν οι μετοχές των ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, Κτιριακές Υποδομές, Αττικό Μετρό, ΔΕΗ και ΕΛΒΟ που μεταβιβάζονται στον ΕΔΗΣ «αυτοδικαίως και χωρίς αντάλλαγμα».

Ο ΑΔΜΗΕ εξαιρέθηκε από την παρούσα φάση καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία απόσχισής του από τη ΔΕΗ. Το θλιβερά κωμικό επιχείρημα της Αυγής είναι ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες οδηγούνται προς …«αξιοποίηση» (από 10 έως 100 χρόνια) και όχι απαραίτητα για πώληση των μετοχών τους ή αποκρατικοποίηση!
Επιπλέον, ουσιαστικά καταργείται η έκπτωση 15% για όσους εξαγοράζουν εφάπαξ έτη ασφάλισης για να μπορέσουν να βγουν στη σύνταξη. Συγκεκριμένα, αντί της έκπτωσης 15% επί του συνολικού ποσού, πλέον προβλέπεται μίνι-έκπτωση 2% για κάθε έτος εξαγοράς. Αυξάνονται οι εισφορές υγείας για αγρότες και νέους επιστήμονες.

Όπως τονίζουν οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ, η εταιρεία αυτή (αλλά και η ΕΥΑΘ) ιδιωτικοποιείται κατά παράβαση του Συντάγματος, όπως κρίθηκε και με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (1906/2014) για την ΕΥΔΑΠ καθώς όλα τους τα στοιχεία αλλά και οι θυγατρικές τους μεταβιβάζονται στο υπερταμείο που «δεν ανήκει στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται» (άρθρο 184, παρ. 4).

Οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ τονίζουν ότι η ιδιωτικοποίηση θα οδηγήσει στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση του συλλογικού αγαθού του νερού, στην αύξηση των τιμολογίων και στην παραμέληση επενδύσεων στις υποδομές και τα δίκτυα αλλά και στην αύξηση του αριθμού των πολιτών που θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο απώλειας του ανθρώπινου δικαιώματος για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή, όπως αυτό ορίστηκε το 2006 από τον ΟΗΕ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η σκανδαλώδης παραχώρηση του Ελληνικού στον όμιλο Λάτση αντί πινακίου φακής, άνοιξε την όρεξη και σε άλλους καρχαρίες που ζητάνε συμβάσεις με ανάλογους προνομιακούς όρους! Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Αστέρα Βουλιαγμένης με τους επενδυτές να υπαναχωρούν σε σχέση με την αρχική τους προσφορά, βλέποντας την εξαιρετικά χαμηλή τιμή παραχώρησης της τεράστιας έκτασης του Ελληνικού. To πιο εντυπωσιακό στη διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι η διαρκής εξασθένηση, σε βαθμό εξαέρωσης, των διαπραγματευτικών διαθέσεων της κυβέρνησης.

Η προθεσμία που έδωσαν οι δανειστές στην κυβέρνηση λήγει στις 29 Σεπτεμβρίου, ημέρα συνεδρίασης του EuroWorking Group, όπου η ελληνική πλευρά θα πρέπει να παρουσιάσει την ολοκλήρωση των 14 ορόσημων από την πρώτη διαπραγμάτευση.

Το μόνο που πήρε παράταση για αργότερα είναι το θέμα της στελέχωσης των Διοικητικών Συμβουλίων των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, ο διορισμός των οποίων θα γίνει μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Να υπνεθυμίσουμε ότι με το πολυνομοσχέδιο δεν κλείνει η «μίνι αξιολόγηση» καθώς περιλαμβάνει μόνο 8 από τα 15 προαπαιτούμενα που θα οδηγήσουν στην εκταμίευση των 2,8 δις. Τα χειρότερα είναι ακόμα μπροστά μας.

Το νομοσχέδιο οριστικοποιεί τη λίστα των συνολικά 11 δημόσιων εταιριών που θα μεταφερθούν στην ΕΔΗΣ ΑΕ, ένα νέο μίνι ασφαλιστικό με περικοπές οι οποίες θα φέρουν πρόσθετα έσοδα 74,72 εκ. ευρώ στα κρατικά ταμεία και τη σύσταση και λειτουργία δευτερεύουσας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Η κυβέρνηση δεν μας παίρνει μόνο την μπουκιά από το στόμα, μέσω της εξοντωτικής φορολογίας, αλλά μας «πυροβολεί» τη στιγμή που σκύβουμε να πιούμε νερό. Η αντίσταση στο νέο κύμα λεηλασίας δεν είναι απλώς θέμα τιμής, αλλά επιβίωσης.