Απαραίτητη θεωρεί την κρατικοποίηση* της Deutsche Bank ο οικονομολόγος του Ινστιτούτου «Μαξ Πλανκ» Μάρτιν Χέλβιγκ, μπροστά σε έναν ορατό κίνδυνο καθολικής κατάρρευσης ενώ παράλληλα κατηγορεί ευθέως την ΕΚΤ για ολιγωρία και λάθος προτεραιότητες.
«Εάν μία τράπεζα μπορεί να προκαλέσει σημαντικούς συστημικούς κινδύνους, θα
πρέπει να τους αναλάβει το κράτος», δηλώνει ο κ. Χέλβιγκ στην «Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung» και, αναφερόμενος συγκεκριμένα στην Deutsche Bank, τονίζει:
Πηγή: thepressproject.gr
*blogger: Προσπαθώντας να μπω στο μυαλό του γερμανού οικονομολόγου: Προφανώς όταν αναφέρεται σε κρατικοποίηση μιας τράπεζας έχει στο νού του πριν απ' όλα ένα κράτος - τη χώρα του και καλά κάνει. Στην περίπτωσή μας δεν επετράπει η κρατικιποίηση γιατί απλά δεν θεωρείται ότι είμαστε χώρα, αλλά προτεκτοράτο. Ως τέτοιο δεν επιτρέπεται να έχουμε τράπεζες τις οποίες θα θέτουμε στην υπηρεσία του συνόλου (ωπ νάτα μας και πάλι. Ποιού συνόλου; ) Το δυσάρεστο στη υπόθεση δεν είναι τι λέει ο γερμανός, αλλά το γεγονός ότι η σύμπασα η πολιτική τάξη της χώρας μας (αυτή η εταιρόφωτη και εξαγορασμένη) έχει συνδέσει την ύπαρξή της με το ευρώ και την υποτέλεια και δεν σκέφτηκε ούτε μια στιγμή να ενεργοποιήσει εργαλεία του διεθνούς δικαίου και να υπερασπίσει το δημόσιο συμφέρον και τη χώρα. Ακούσατε από κανένα τηλεοπτικό αστέρα το δόγμα
Calvo; Όχι! Αφού όλη η πολιτική τάξη βολεύτηκε σε ρόλο κοτσαμπάση - "εμείς να διατηρήσουμε τα κεκτημένα και οι άλλοι να πάνε να .. ...μηθούν")
«Εάν μία τράπεζα μπορεί να προκαλέσει σημαντικούς συστημικούς κινδύνους, θα
πρέπει να τους αναλάβει το κράτος», δηλώνει ο κ. Χέλβιγκ στην «Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung» και, αναφερόμενος συγκεκριμένα στην Deutsche Bank, τονίζει:
- «Εάν μια ανάμιξη του κράτους φαίνεται ως αναπόφευκτη, τότε θα πρέπει το γερμανικό κράτος να πάρει τις μετοχές και να αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας ελέγχου που είναι συνδεδεμένη με αυτές τις μετοχές».
Πηγή: thepressproject.gr
*blogger: Προσπαθώντας να μπω στο μυαλό του γερμανού οικονομολόγου: Προφανώς όταν αναφέρεται σε κρατικοποίηση μιας τράπεζας έχει στο νού του πριν απ' όλα ένα κράτος - τη χώρα του και καλά κάνει. Στην περίπτωσή μας δεν επετράπει η κρατικιποίηση γιατί απλά δεν θεωρείται ότι είμαστε χώρα, αλλά προτεκτοράτο. Ως τέτοιο δεν επιτρέπεται να έχουμε τράπεζες τις οποίες θα θέτουμε στην υπηρεσία του συνόλου (ωπ νάτα μας και πάλι. Ποιού συνόλου; ) Το δυσάρεστο στη υπόθεση δεν είναι τι λέει ο γερμανός, αλλά το γεγονός ότι η σύμπασα η πολιτική τάξη της χώρας μας (αυτή η εταιρόφωτη και εξαγορασμένη) έχει συνδέσει την ύπαρξή της με το ευρώ και την υποτέλεια και δεν σκέφτηκε ούτε μια στιγμή να ενεργοποιήσει εργαλεία του διεθνούς δικαίου και να υπερασπίσει το δημόσιο συμφέρον και τη χώρα. Ακούσατε από κανένα τηλεοπτικό αστέρα το δόγμα
Calvo; Όχι! Αφού όλη η πολιτική τάξη βολεύτηκε σε ρόλο κοτσαμπάση - "εμείς να διατηρήσουμε τα κεκτημένα και οι άλλοι να πάνε να .. ...μηθούν")
- Σε κάθε περίπτωση είναι δυνατόν να γίνεται υπόμνηση του «δόγματος Calvo». Το δόγμα αυτό αφορά στο κυριαρχικό δικαίωμα για μονομερή διαγραφή του εξωτερικού χρέους, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Το κάθε κράτος νομίμως δικαιούται να επιβάλει την εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία του και να προβεί σε προστασία της Εθνικής του Κυριαρχίας με το να διαγράψει μονομερώς το όποιο επαχθές χρέος.
- Το δικαίωμα αυτό προστασίας της Εθνικής Κυριαρχίας και του Εθνικού Συμφέροντος αναφορικώς με το επαχθές χρέος αφορά υπεράσπιση και προστασία υπέρτατων εννόμων αγαθών τα οποία έχουν ενσωματωθεί στο Διεθνές Δίκαιο τυπικώς από το 1962 και αποτελούν μια κύρια εκδοχή του «δόγματος Calvo» (1).
Σχόλια