Σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο Ρίτσαρντ Γουλφ αναφέρεται στις «ατελείωτες αναφορές των μεγάλων ΜΜΕ σε “μια ανάκαμψη” που βρίσκεται καθ’ οδόν ή έχει ήδη επιτευχθεί» χαρακτηρίζοντάς τις «ψευδείς». «Ναι, ένα μικρό τμήμα του πληθυσμού έχει δει την οικονομική του κατάσταση να βελτιώνεται μετά την κατάρρευση του 2008-2009, αλλά για τους πολλούς δεν έχει υπάρξει ανάκαμψη σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Όμως αυτό δεν αποτελεί έκπληξη», συμπληρώνει.
«Το καπιταλιστικό σύστημα λειτουργεί μ’ αυτόν τον τρόπο, εκτός και υπάρξει μια εξέγερση από τα κάτω που θα το σταματήσει. Για παράδειγμα: Στη Μεγάλη Υφεση του 1929-1941 υπήρξε μεγάλη μαζική κινητοποίηση συνασπισμών της οργανωμένης εργασίας, των σοσιαλιστών και των κομμουνιστών, οι οποίοι απαιτούσαν από την κυβέρνηση να βοηθήσει στις υφεσιακές οικονομικές συνθήκες», εξηγεί. «Αντίθετα, από το 2008, οι μαζικές κινητοποιήσεις είναι πολύ πιο ασθενείς. Η οργανωμένη εργασία έχει αποδυναμωθεί από το 1945, οι σοσιαλιστές έχουν σε μεγάλο βαθμό αποδεχθεί (τον καπιταλισμό) ακόμα περισσότερο», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Το «θέατρο» της Γερμανίας
Ερωτώμενος για τη σθεναρή αντίσταση της Γερμανίας στη διαγραφή του χρέους και το στόχο του Βερολίνου, απαντά: «(…) Για να δικαιολογήσει την έμμεση διάσωση των γερμανικών Τραπεζών (…) η γερμανική κυβέρνηση υποκρίθηκε ότι η διάσωση της Ελλάδας έγινε “για τον ελληνικό λαό, ως εταίρο της ευρωπαϊκής κοινότητας”. Αυτό άφησε εκτεθειμένη τη γερμανική κυβέρνηση στον γερμανικό λαό ως ασχολούμενη με το “να βοηθά άλλους”, τη στιγμή που οι Γερμανοί εργαζόμενοι υπέφεραν εξαιτίας της μειωμένης κυβερνητικής βοήθειας». «Αυτό ήταν και παραμένει ένα μεγάλο εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα για τη Μέρκελ, τον Γκάμπριελ και γενικά τους Γερμανούς κυβερνήτες. Έτσι, τώρα που οι ιδιωτικές γερμανικές Τράπεζες έχουν αποπληρωθεί για τα δάνειά τους προς την Ελλάδα, η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να στρέψει την προσοχή της στο να δείξει στους Γερμανούς εργάτες ότι δεν θα συνεχίσει να βοηθά τους άλλους (δηλαδή τους Έλληνες). Εξ ου και το θέατρο ότι δήθεν είναι σκληρή και άκαμπτη προς τους Έλληνες», εξηγεί.
Για τον οικονομολόγο Ρίτσαρντ Γουλφ εργαζόμενοι, φτωχοί και μη προνομιούχοι μπορούν να αμφισβητήσουν τον καπιταλισμό. «Το επόμενο εξεγερσιακό κίνημα ενάντια στον καπιταλισμό χρειάζεται ένα νέο ορισμό των σκοπών του, ο οποίος θα έχει βγάλει τα μαθήματα από την ιστορία αυτών των πρόωρων πειραμάτων», αναφέρει και προσθέτει ότι «η εναλλακτική είναι να εκδημοκρατίσουμε την οργάνωση κάθε επιχείρησης, έτσι ώστε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να παίρνουν τις κρίσιμες αποφάσεις. Αυτή η αλλαγή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ από τον παραδοσιακό σοσιαλισμό και κομμουνισμό».
Για τα Panama Papers και τη φορολογική δικαιοσύνη
Ο Αμερικανός οικονομολόγος, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μασχαουσέτης στο Αμχερστ, αναφέρεται στις αποκαλύψεις των Panama Papers και στη φορολογική δικαιοσύνη. Οι αποκαλύψεις «μας λένε: 1) ότι ο καπιταλισμός παράγει αυξανόμενη ανισότητα, 2) ότι οι νόμοι, οι κανόνες και οι ρυθμίσεις του καπιταλισμού που αφήνουν τις επιχειρήσεις στα χέρια των μεγάλων μετόχων και των διοικητικών τους συμβουλίων που συστηματικά παραβαίνουν, αποδυναμώνουν και καταργούν αυτούς τους νόμους, τους κανόνες και τις ρυθμίσεις και 3) ότι τα κοινωνικά κινήματα που στοχεύουν διαρκώς περισσότερους νέους νόμους, κανόνες και ρυθμίσεις, θα αποτύχουν διότι δεν έχουν βγάλει τα μαθήματα από την ιστορία του καπιταλισμού».
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Σχόλια