Ματωμένη πορεία προς την ελευθερία και την αυτογνωσία

"Δάση της Ρηνανίας ποταμοί των κοιλάδων
άμαξες ιππείς αυλές με κρήνες κι αετώματα
Η καθημερινή πρώτη σελίδα του μετα-θανάτου"

Οδυσσέας Ελύτης

Η Ευρώπη ζει μία από τις σκοτεινότερες στιγμές της ιστορίας της με απρόβλεπτες συνέπειες όχι μόνο για τη συνοχή της, αλλά και για τη συνολικότερη πολιτισμική της πορεία. Οι τρομοκρατικές ενέργειες στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες είναι απόρροια μιας καταστροφικής πολιτικής της ελίτ της Ευρωπαϊκής Ενωσης που δρομολογεί ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Το φάντασμα του ολοκληρωτισμού του Χέγκελ, βασικού πολέμιου του Διαφωτισμού και της Δημοκρατίας, υπερασπιστή της πίστης και του απόλυτου κράτους, πλανάται πάνω από την Ευρώπη.
H ελευθερία στον Χέγκελ είναι μια διαρκής εγκεφαλική αναρρίχηση εκτός κοινωνικοπολιτικών συνθηκών, τις οποίες καθορίζει απολύτως και διά παντός το πάνσοφο Κράτος που δεν χωρά καμία αμφισβήτηση.
Τονίζει εμφατικά ο Γερμανός φιλόσοφος:
«Το μοναδικό έργο και η (μοναδική) πράξη της γενικής ελευθερίας είναι συνεπώς ο θάνατος, και μάλιστα ένας θάνατος που δεν έχει καμία εσωτερική διάσταση και πλήρωση, διότι αυτό που υφίσταται άρνηση είναι το ανεκπλήρωτο (= κενό περιεχομένου) σημείο του απόλυτα ελεύθερου Εαυτού, ο θάνατος, χωρίς μεγαλύτερη σημασία από το κόψιμο ενός κραμπολάχανου ή μια γουλιά νερό. Μέσα στην κοινοτοπία τούτης της συλλαβής εγκατοικεί η σοφία της κυβέρνησης, ο νους της καθολικής βούλησης, η αυτοτελείωσή της». {«Φαινομενολογία του πνεύματος», τ. δεύτερος, εισ., μετ., σχ. Δ. Τζωρτζόπουλου, εκδ. Δωδώνη.}
Οι ιδέες του έχουν επανέλθει στην πολιτική σκηνή και στην κοινωνική ζωή μέσα από έναν μαίανδρο πολλαπλών μεταμορφώσεων, που κρατούν όμως έναν σκληρό πυρήνα ανέπαφο.
Ο αντιοικουμενισμός του Χέγκελ δημιούργησε μια σκληρή μήτρα συντηρητισμού στην οποία ο χώρος είναι το άπαν για τον θρίαμβο του γερμανικού έθνους, φυσικά χωρίς Δημοκρατία, Ελευθερία και Δικαιοσύνη.
Η Ισότητα και η Αδελφοσύνη ή έστω η Αλληλεγγύη είναι αξίες εκτελεσμένες από τον ολοκληρωτισμό του Κράτους το οποίο ανάγεται σε αιώνιο Υποκείμενο της Ιστορίας και σε απόλυτο πνεύμα.
Η έννοια του χώρου επανέρχεται στον Χαϊντέγκερ, συμπυκνώνοντας έναν νέο ολοκληρωτισμό στον Μεσοπόλεμο.
Στην περίκλειστη έννοια του χώρου από την πάλη των πολιτικών και ηθικών αξιών της οικουμενικότητας, από τον οποίο αποκλείονται οι ιδέες του Διαφωτισμού και της Δημοκρατίας, αντικαθίσταται από την αισθητική.
Αντί για την επίλυση των οξύτατων ηθικοπολιτικών και οικονομικών προβλημάτων έχουμε την τεχνική αντικατάσταση από αισθητικά θέματα!
Ετσι αναπτύσσεται ο ρατσισμός, η ισχύς και η δύναμη ως αυτοσκοπός και τα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα με αισθητική επίχριση που οδηγούν στον πόλεμο και στη μισαλλοδοξία με πυξίδα το χεγκελιανό απόλυτο κράτος, εδραιώνεται ο φασισμός.
Οι ολοκληρωτικές απόψεις του Χέγκελ και του Χαϊντέγκερ έχουν επικρατήσει σήμερα στην Ευρώπη κυρίως και στη χώρα μας μέσω του διανοητικού ρεύματος του Μεταμοντέρνου, το οποίο στη θέση των καθολικών ηθικών και πολιτικών αξιών προτάσσει την τεχνική πληροφορία και την αισθητική, αλλά όχι την Τέχνη και την αυθεντική καλλιτεχνική δημιουργία.
Δηλαδή τη Φενάκη έναντι της Αλήθειας. Μάλιστα προωθεί τον θάνατο της Δημοκρατίας, τον οποίο ονομάζει Μεταδημοκρατία.
Με την κυριαρχία αυτού του ρεύματος στην εκπαίδευση και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η Ευρώπη μεταβλήθηκε σε εργαστήρι καταρράκωσης των αξιών και της ζωής.
Η θανατηφόρα λιτότητα, που αντιμετωπίζει τον θάνατο ως «κραμπολάχανο» γενικής ελευθερίας, δημιούργησε το απάνθρωπο τέρας το οποίο τώρα ζούμε. Το τέρας της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού, του ρατσισμού, των ακροδεξιών κινημάτων.
Οι τρομοκράτες του Βελγίου και της Γαλλίας είναι απελπισμένα παιδιά αυτού του εργαστηρίου.
Ο καταστροφικός πόλεμος στη Μέση Ανατολή και τα καραβάνια των προσφύγων είναι αποτελέσματα της ίδιας πολιτικής. Η λατρεία για το εφήμερο και το επουσιώδες, αφού γκρεμίστηκαν οι καθολικές αξίες, έφερε την απόγνωση και την καταστροφή των χειραφετητικών κοινωνικών συλλογικοτήτων.
Ο φιλόσοφος Χούσερλ προειδοποιούσε ήδη από το 1935 πως ο ευρωπαϊκός πολιτισμός με βάση τις φυσικές επιστήμες είναι νεκρός.
  • Στη σημερινή Ευρώπη του ζόφου των ελίτ, της πολιτισμικής αποσύνδεσης που έχουν αρχίσει να αναδύονται πάλι οι παλιές σφαίρες επιρροής των παραδοσιακών δυνάμεων εθνών-κρατών, πού πάμε; Είναι το ερώτημα που υπάρχει στα χείλη κάθε πολίτη.
  • Ο γερμανικός ηγεμονισμός ξεδίπλωσε τις πτυχές μιας εθνικιστικής ρεβανσιστικής πολιτικής αυτών των πολιτισμικών απόψεων.
  • Οδεύουμε προς τον θάνατο της αποτυχημένης πολιτικής αρχιτεκτονικής του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, αυτής που αντικατέστησε την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη με τη χεγκελιανή ολοκληρωτική ασφάλεια, που μαζεύει στρατό στα σύνορα κρατών για να αντιμετωπίσει τον πόνο των προσφύγων και των εξαθλιωμένων.
Ενας θάνατος με το ΔΝΤ ίσως νεκροθάφτη και τη Μέρκελ νεωκόρο μιας κηδείας που αλαζονικά δρομολόγησε διά του χεγκελιανού και χαϊντεγκεριανού παραδείγματος, νομίζοντας πως θα υπάρξει σκελετός χωρίς νεκρό. Μοναδική πολιτική αντίσταση στη νέα λαίλαπα είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. και θα ήταν ευχής έργο να ξυπνήσει η ιστορική σοσιαλδημοκρατία και τα παρηκμασμένα κοινωνικά κινήματα.
Μοναδική καθολική κοινωνική αντίσταση είναι η κινητοποίηση του καθημαγμένου ελληνικού λαού υπέρ των προσφύγων που έχει αφήσει άφωνους τους υποταγμένους λαούς της Ευρώπης και τη μεταμοντέρνα ελίτ.
  • Ο ελληνικός πολιτισμός δεν οικοδομήθηκε πάνω στη μυωπική λογική ισχύος του Χώρου, αλλά στον Τρόπο όπως τον ορίζει ο Αριστοτέλης, ο οποίος Τρόπος συμπυκνώνει τις οικουμενικές αξίες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Ισότητας, της Αδελφοσύνης, οι οποίες αντιστρατεύονται τον ρατσισμό, τον τοπικισμό κ.λπ.
  • Αυτές οι αξίες διαπέρασαν τον λαϊκό μας πολιτισμό. Τις ίδιες ιδέες πρόβαλλε ο Διαφωτισμός και τώρα αμφισβητούνται όπως και την περίοδο του φασισμού.
Ο Τρόπος αυτός καθολικοποιεί απελευθερωτικά για κάθε άνθρωπο και λαό τον τόπο και τον χρόνο.
Αυτό το βαρύ, πολύτιμο φορτίο για την ανθρωπότητα καλούμαστε στις σκοτεινές αυτές στιγμές να επαναφέρουμε δυναμικά στο παγκόσμιο προσκήνιο ως λαός με τη μοναδική κυβέρνηση της Αριστεράς μπροστάρη.
Η πορεία θα είναι ματωμένη, αλλά θα αποκτήσουμε τη χαμένη συλλογική αυτογνωσία και την αξιοπρέπειά μας.
«Η αλήθεια μόνον έναντι θανάτου δίδεται», 
λέει ο Ελύτης.

Σχόλια