«Των οικιών υμών εμπιμπραμένων, υμείς
άδετε» (αποδ. ενώ καίγονται τα σπίτια σας, εσείς τραγουδάτε).
του Νίκου Καραβέλου
Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο χείλος
της καταστροφής. Μια λεπτή γραμμή χωρίζει τη λογική από την τρέλα. Μια κλωστή χωρίζει
την ειρήνη από τον πόλεμο.
Η παγκόσμια ειρήνη είναι πλέον στο
στόχαστρο των όπλων.
Όλα δείχνουν ότι ο πόλεμος παίρνει
νέες διαστάσεις. Πιο επικίνδυνες. Ανάμεσα στις δύο μεγάλες δυνάμεις, το ΝΑΤΟ και
τη Ρωσία. Αυθεντικός και αδυσώπητος, σαν τους πολέμους που τους διαβάζουμε και κλείνουμε
γρήγορα το βιβλίο. Σαν τους πολέμους, που γεμίζουν τη γη με νεκρούς, που δεν τους
χωρούν ούτε τα βιβλία ούτε οι τάφοι. Σαν τους πολέμους, που σκοτώνουν για πάντα
ακόμη και τους νεκρούς!
Σαν τους αμείλικτους πολέμους που
συνεχίζονται, τηρουμένων των αναλογιών, από την πρώιμη παλαιολιθική μέχρι και σήμερα.
Για τους ίδιους λόγους, τις ίδιες αιτίες: την εξουσία και το κέρδος.
Μόνο που ετούτος ο πόλεμος, αν ξεσπάσει
ολοκληρωτικά, θα μας γυρίσει πιο πίσω κι απ’ την ... πρώιμη παλαιολιθική.
Σε μια κλωστή η λογική του κόσμου!
- Οι αφέντες του ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί, πιστοί στη «φάμπρικα» και τα δόγματα των Εγγλέζων, έχουν κινητοποιήσει όλα τα μαζέματα, όλα τα «ρέστα» του πλανήτη, τους Τούρκους, τους Σαουδάραβες, τους Καταριανούς, τους Ιορδανούς, τους Πακιστανούς, τους Ενωμένους Εμίρηδες και μαζί τους τ’ αποβράσματα ενός κακέκτυπου ισλαμισμού, τους «τζιχατζήδες». Στόχος η συντριβή ή έστω η ταπείνωση της Ρωσίας. Ουσιαστικός στόχος ο έλεγχος της Ευρασίας.
- Οι Αγγλοσάξωνες! Ό,τι χειρότερο γνώρισε ο πλανήτης από καταβολής της ιστορίας. Χειρότεροι κι από τους Ούνους του Αττίλα, από τους Μογγόλους του Τεμουτζίν (Τζεγκίς Χαν) ή τους Τούρκους του Βαγιαζίτ (Γιλντιρίμ).
- Έχουν επιστρατεύσει και πάλι φτηνό κρέας, αίμα χαμηλού κόστους για τον πόλεμό τους. Αρκεί να μη σκοτωθούν οι κανακάρηδές τους.
Με τη γνωστή επιθετικότητα, χαρακτηριστικό
της οικονομικής και πολιτικής τους ιστορίας, συνωμοτούν συνεχώς σε βάρος της Ρωσίας.
Η συνωμοσία αυτή, γνωστή έκπαλαι, αποδίδεται εύστοχα με την έκφραση «το Μεγάλο Παιχνίδι»
(the Big Game). Είναι η αντιπαράθεση ανάμεσα
στη Δύση, όπως άστοχα αυτοαποκαλούνται οι πειρατές αυτοί, και τη Ρωσία.
Ο Χένρι Κίσσιγκερ έλεγε, μιλώντας
σε κάποιο γερμανικό πανεπιστήμιο στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ότι το πρόβλημα
δεν ήταν το σοβιετικό καθεστώς, αλλά η ίδια η ύπαρξη της Ρωσίας, που εμποδίζει τους
Αγγλοσάξωνες να επεκταθούν και να κυριαρχήσουν στην Ευρασία.
Από τα πλέον επίσημα χείλη του ρωσικού
κράτους, από τον Πρόεδρο Πούτιν και τον Πρωθυπουργό Μεντβέντεφ η απάντηση στην επιθετικότητα
των αγγλοσαξόνων. Σαρωτική και αμείλικτη. Ειδικότερα ο Πούτιν απείλησε ότι η Ρωσία
δε θα χρονοτριβήσει πολεμώντας με τα «μαζώματα» των Αράβων ή τους φρενοβλαβείς «ηγέτες»
των χωρών, που απαρτίζουν την εγκληματική οργάνωση με την επωνυμία «ΝΑΤΟ». Η Ρωσία,
είπε, θα απαντήσει με πυρηνικά όπλα.
Ο δε Μεντβέντεφ είπε :
- «Οι σχέσεις Ρωσίας και ΝΑΤΟ έφθασαν στο σημείο ενός ψυχρού πολέμου. Το ΝΑΤΟ υποστηρίζει πως η Ρωσία είναι η κύρια απειλή για τη Δύση. Τρομακτικές κινηματογραφικές ταινίες γυρίζονται, όπου οι Ρώσοι παρουσιάζονται να ξεκινούν έναν πυρηνικό πόλεμο». Και ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας αναρωτήθηκε: «Είμαστε στο 2016 ή στο 1962;».
Ο ίδιος μάλιστα απείλησε ευθέως τη
Δύση λέγοντας: «Αν εισβάλετε στη Συρία, έχουμε πλέον έναν νέο, μακροχρόνιο πόλεμο
μεγάλης κλίμακας».
Η προτροπή των Αμερικανών προς την
Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία να εισβάλουν στη Συρία, αποδεικνύει ότι η απόφασή
τους να «δοκιμάσουν» τη Ρωσία είναι πλέον ειλημμένη. Όπως ειλημμένη είναι και η
απόφαση των Ρώσων να απαντήσουν σκληρά. Και το μπορούν, καθώς τα οπλικά τους συστήματα
είναι ανώτερα τεχνολογικά των νατοϊκών.
Η επιμονή τους, όμως, αποδεικνύει
και κάτι άλλο: ότι ο δυτικός καπιταλισμός βρίσκεται σε τόσο βαθιά κρίση, που το
μόνο που του μένει είναι ο πόλεμος, ως η μόνη επικερδής επένδυση του συσσωρευμένου
κεφαλαίου, που χωρίς αυτήν ισοδυναμεί με ένα μάτσο από χαρτοπετσέτες.
Η Δύση δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε
άλλο εκτός από το να πραγματοποιήσει έναν ακόμα πόλεμο.
Μόνο που αυτή τη φορά ο πόλεμος δεν
θα είναι κινηματογραφικός, αλλά αυθεντικός και αδυσώπητος.
Τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης αποσιωπούν
τον κίνδυνο ή τον υποβιβάζουν, με συνέπεια οι λαοί αντί να συνεγερθούν υπέρ της
Ειρήνης, τυφλωμένοι, να ασχολούνται με τα ίδια ανούσια πράγματα, όπως και τότε παραμονές
των Α΄ και Β’ Παγκοσμίων Πολέμων.
Τα Μέσα παίζουν το παιχνίδι τους:
«Μην αφήνετε την αλήθεια να χαλάσει ένα ωραίο ρεπορτάζ».
Κάπως έτσι το διατύπωνε και ο βαρώνος
Μινχάουζεν :«Αλήθεια είναι ό,τι αφηγούμαστε καλά».
Τα μαύρα σύννεφα μαζεύονται κι εμείς
τραγουδάμε.
Σε λίγο θα αναρωτιόμαστε, όπως ο ποιητής
Παλλάδας ο Αλεξανδρεύς :
«Μήπως έχοντας πεθάνει, ζούμε κατά
φαντασίαν
εμείς οι Έλληνες που στις συμφορές
περιπέσαμε
νομίζοντας πως η ζωή είναι όνειρο;
Ή μήπως ζούμε έχοντας ήδη πεθάνει;».
Σχόλια