Πως αντί για έσοδα οι ιδιωτικοποιήσεις φέρνουν έξοδα

"Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι..."

Ανακοίνωση της “Κοινής Πρωτοβουλίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων”

«Όνειδος η Σύμβαση των Αεροδρομίων. Θα χρυσοπληρώνουμε για μισό αιώνα τη FRAPORT AG»

Το μέγεθος της οικονομικής ζημίας εις βάρος του Δημοσίου αλλά και το δυσοίωνο μέλλον των εργαζομένων στα Αεροδρόμια, φέρνει στο φως η αποκάλυψη της Σύμβασης Παραχώρησης που υπέγραψε η FRAPORT AG με το ελληνικό κράτος και το ΤΑΙΠΕΔ. Η πάγια έως τώρα επιχειρηματολογία μας, μόνο ως επιεικής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, μπροστά στα τελικά στοιχεία και τις ρήτρες που εμπεριέχει η Σύμβαση – Σκάνδαλο. Χωρίς σχόλια, παρουσιάζουμε κάποια ενδεικτικά σημεία:

1. Προβλέπονται Αναπροσαρμογές Αμοιβής Παραχώρησης [σελ. 119 § 13.2.4.β] ακόμα και για τις περιπτώσεις εκτέλεσης έργων για την υλοποίηση περιβαλλοντικών όρων που θα βαραίνουν αποκλειστικά το Δημόσιο. Αν το κράτος θα αδυνατεί να πληρώσει τα έξοδα, η FRAPORT AG θα τα αφαιρεί από το μίσθωμα. Το ίδιο προβλέπει και η ρήτρα [σελ. 218 § 30.7] κατά την οποία η FRAPORT AG θα αγοράζει αναβαθμισμένους εξοπλισμούς και εν συνεχεία θα αφαιρεί το κόστος από την οφειλόμενη Εισφορά της.

2. Προβλέπεται η ανταλλαγή χρημάτων με την παράταση της Σύμβασης [σελ. 218 § 30.5]. Αν το κράτος θα χρωστά αποζημιώσεις μεγαλύτερες των 5.000.000 ευρώ, η FRAPORT AG μπορεί να επιλέξει την ανάλογη σε χρήμα παράταση της περιόδου παραχώρησης των Αεροδρομίων.

3. Προβλέπεται για τη FRAPORT AG [σελ. 13-14] η Απαλλασσόμενη Αναχρηματοδότηση, ανοίγοντας παράθυρα για φοροαπαλλαγή στην διακίνηση κεφαλαίων της εταιρείας (πχ πώληση μετοχών ή άλλη τιτλοποίηση, καθημερινά κεφάλαια κίνησης, χρηματοδότηση επικείμενων έργων κλπ.). Επίσης προβλέπεται ότι το Κράτος θα επιτρέπει στη FRAPORT AG να φεσώνει με δάνεια την επένδυσή της στο όνομα περαιτέρω αναβαθμίσεων [σελ. 108 § 9.1.7] με τη συναίνεση του Δημοσίου.

4. Προβλέπονται δεκάδες ρήτρες ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ της FRAPORT AG από το κράτος. Σε περίπτωση [σελ. 15] που κατά τη διάρκεια της σαρανταετούς παραχώρησης, αλλάξει η ελληνική νομοθεσία (πχ αν υιοθετηθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας). Σε κάθε περίπτωση κάποιας αλλαγής Περιβαλλοντικής Ευρωπαϊκής Οδηγίας, αναγκαίων μελετών, εξόδων για εξοπλισμούς, αντιρρυπαντικές τεχνολογίες, μετρήσεις θορύβου κλπ. Τα πάντα θα είναι ευθύνη του Δημοσίου και για όλα αυτά θα μπορεί η FRAPORT AG να ζητάει αποζημιώσεις [σελ. 103 § 8.1.1, σελ. 120 § 13.4.1-2, σελ. 121 § 13.4.3].

5. Αποζημιώσεις προβλέπονται για την εκτέλεση αρχαιολογικών τομών [σελ. 127 § 15.1], για κάθε απεργία της εναερίου κυκλοφορίας που μπορεί να χαρακτηριστεί από τη FRAPORT AG ως «Γεγονός Ευθύνης του Δημοσίου» [σελ. 18]. Αποζημιώσεις προβλέπονται και κάθε φορά που η FRAPORT AG θα επικαλείται μειωμένες επιδόσεις λόγω καθυστέρησης των έργων του Δημοσίου [σελ. 214. § 30.1.2 – 30.1.3 και σελ. 216 § 30.4.1].

6. Προβλέπεται δε [σελ. 85 § 4.9.6] το κράτος και όχι η FRAPORT να αποζημιώνει για θάνατο ή ζημία προσώπου ή περιουσίας, εξαιτίας πράξεως ή παραλήψεως κάποιου μέρους της Σύμβασης. Το κράτος δηλαδή θα αποζημιώνει αδρά, για ό,τι ο παραχωρησιούχος θεωρήσει ως ζημία σε σχέση με τις Συμβάσεις ή ως αθέτηση συμβατικών υποχρεώσεων.

7. Αν η FRAPORT AG [σελ. 98 § 6.4.1] παρουσιάσει έξοδα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ (προσκομίζοντας τιμολόγια) για ζημιές που θα προκύψουν σε οποιοδήποτε από τα μεταβιβασθέντα στοιχεία, τότε το Δημόσιο θα αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο για το κόστος της αποκατάστασης. Έτσι το κράτος θα πληρώνει καθ’ όλη τη διάρκεια της σαρανταετίας τις ανακαινίσεις και την αντικατάσταση παλαιών μηχανημάτων (ιμάντων αποσκευών, κλιματιστικών κλπ).

8. Προβλέπεται η ΠΩΛΗΣΗ από τη FRAPORT AG [σελ.80 § 4.5.2.] όσων μεταβιβασθέντων περιουσιακών στοιχείων δεν την εξυπηρετούν (πχ το μισό Ελληνικό Αθλητικό Κέντρο στην Κέρκυρα).

9. Η FRAPORT AG θα απαλλάσσεται από ΕΝΦΙΑ [σελ. 279 § 43.1.9] για τα εκατοντάδες στρέμματα που θα της παραχωρηθούν, την ίδια στιγμή που όλες οι απαλλοτριώσεις εκτάσεων προκειμένου να πιστοποιηθούν τα Αεροδρόμια, θα βαραίνουν αποκλειστικά το κράτος [σελ. 123 – 124]. Θα απαλλάσσεται επίσης από Δημοτικά τέλη και φόρους, από την υποχρέωση δηλαδή πληρωμής για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας [σελ. 92 § 5.2.1.ιβ]. Και όχι μόνο αυτό. Οι κρατικοί χρήστες ΕΜΥ, ΑΕΡΟΝΑΥΤΙΛΙΑ, ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ, ΤΕΛΩΝΕΙΟ, ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ αν υπερβούν σε κατανάλωση ένα ορισμένο επίπεδο αναφοράς για ηλεκτρικό, ΟΤΕ, νερό κλπ, πάλι θα πληρώνουν αποζημίωση στην FRAPORT [σελ. 78 § 4.4.6].

10. Προβλέπονται 3 ΝΕΑ ΤΕΛΗ, Τέλη Φωτισμού, Τέλη Ασφαλείας και Τέλη Επιβατών [σελ. 58]. Δηλαδή δεν φτάνει που η FRAPORT θα παίρνει στο ακέραιο το Σπατόσημο που στη σαρανταετία θα υπερβεί τα 8 δις ευρώ, αλλά θα μετακυλήσει στον επιβάτη και το κόστος υπηρεσιών SECURITY. Επιπλέον προβλέπεται ότι καμία Κρατική ή Αρμόδια Αρχή δεν θα μπορεί να παρεμβαίνει στη δυνατότητα της Fraport να ορίζει τυχόν Αεροναυτικά Τέλη η ΜΗ (!) Αεροναυτικά Τέλη [σελ. 206 § 28.5].

11. Για το μέλλον των υπαλλήλων της ΥΠΑ η Σύμβαση λέει ρητά [σελ. 92 § 5.2.1.ιγ] ότι δεν είναι υποχρεωμένος ο παραχωρησιούχος να τους κρατήσει. Αντίθετα, το κράτος [σελ. 176 § 24.20.3] θα αποζημιώνει την FRAPORT για τα έξοδα που έκανε αντιμετωπίζοντας δικαστικά τις αξιώσεις των απολυμένων υπαλλήλων της ΥΠΑ. Επιπρόσθετα η Σύμβαση υποχρεώνει το κράτος να διευκολύνει με βίζες και άδειες παραμονής τους εκτός ευρωπαϊκής ένωσης υπαλλήλους που θα προσλάβει η FRAPORT, μετά των οικογενειών τους [σελ. 74 § 4.3.2.ι].

Όπως φαίνεται το οικονομικό και αναπτυξιακό σκάνδαλο της ιδιωτικοποίησης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων, είναι ακόμα μεγαλύτερο απ’ ό,τι προβλέπαμε. Η Fraport για τη συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση, στη σαρανταετία θα εισπράξει πάνω από 22 δις ευρώ, θα αποδώσει στο κράτος 7,89 δις εκ των οποίων τα δημόσια ταμεία θα κρατήσουν μόνο 4,54 δις ευρώ. Μόνο που τώρα, γνωρίζοντας τη Σύμβαση, διαπιστώνουμε ότι η οικονομική ζημία για το Δημόσιο θα είναι πολλαπλάσια. Η FRAPORT AG καθίσταται απόλυτος κυρίαρχος του Τουριστικού Κεφαλαίου της Ελλάδας και απόλυτος ελεγκτής των εθνικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων. Γίνεται εργολάβος του Δημοσίου [σελ. 76 § 4.3.3. της Σύμβασης], και ρυθμιστής του εργασιακού καθεστώτος όλων των υπαλλήλων στα Αεροδρόμια. Ακόμα και η σταδιακή κατάργηση της ΥΠΑ είναι στο χέρι της.

Η “Κοινή Πρωτοβουλία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων” συνεχίζει τον αγώνα της με ακόμα περισσότερη δύναμη. Οι εξελίξεις που ήδη δρομολογούμε, θα ακυρώσουν το ξεπούλημα των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων.

Σωματεία Εργαζομένων της ΥΠΑ, μαζί με την «Πρωτοβουλία Πολιτών για την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ» και κάποιων αυτοδιοικητικών – εμπορικών – τουριστικών φορέων, ξεκινήσαμε τη διαδικασία Προσφυγής στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ε.Ε., επιδιώκοντας παράλληλα τη συνεργασία με την ΟΣΥΠΑ και το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο. Όλοι μαζί βρεθήκαμε στις Βρυξέλλες στην Ημερίδα της GUE (http://www.guengl.eu/news/article/events/tracking-the-eu-aviation-sector-flight-route-current-cases-and-future-prosp) και θα ξαναβρεθούμε σε λίγες μέρες, για να συντονίσουμε τις επόμενες δικαστικές μας κινήσεις.

Ο αγώνας συνεχίζεται, με τους Έλληνες πολίτες στο πλευρό μας, για την ακύρωση των Μνημονιακών σχεδίων υφαρπαγής της δημόσιας γης και περιουσίας και των αναπτυξιακών μας υποδομών.

Οι 161 θεσμικοί φορείς και συλλογικότητες,

της “Κοινής Πρωτοβουλίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων”

Σημείωση δική μας : Δεν φτάνει που με το γενικό ξεπούλημα ο ελληνικός λαός στερείται κάθε δυνατότητας και εργαλείου για ανάπτυξη, το δημόσιο αντί έστω να εισπράξει κάποιο ποσό από την πώληση μπαίνει εγγυητής και πληρώνει το μάρμαρο σε περίπτωση που για οποιαδήποτε λόγο η FRAPORT θα υποστεί κάποια ζημιά. Εκεί που μας χρώστουσαν μας πήραν και το βόδι. Εδώ όμως δεν θα ακούσουμε κανένα φιλελεύθερο τύπου Μάνου και λοιπών να διαμαρτύρεται για την κρατική σπατάλη. Τι είδους επενδύση και ελεύθερη αγορά είναι αυτή που ο επιχειρηματίας δεν αναλαμβάνει το ρίσκο της επένδυσης αλλά ο ελληνικός λαός; Οι νεοφιλελεύθεροι μας χρωστούν εξηγήσεις που δεν πρόκειται να δώσουν. Τέτοιες ''επενδύσεις'' ούτε θέσεις εργασίας δημιουργούν ούτε έσοδα φέρνουν ακριβώς το αντίθετο και είναι οι μόνες που γίνονται.

Η μοναδική ένσταση και μεγάλη διαφωνία που έχουμε με το κείμενο της πρωτοβουλίας είναι η προσφυγή στην επιτροπή ανταγωνισμού της Ε.Ε και στο διεθνές εμπορικό επιμελητήριο. Έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Κινούνται στην εντελώς λάθος κατεύθυνση από αυτή που θα έπρεπε. Διακατέχονται από την ίδια λογική που στηλιτευάμε στο προηγουμένο μας κείμενο για το ευρωπα'ι'κό δικαστήριο. Πιστεύουν ότι το διεφθαρμένο ελληνικό κράτος ευθύνεται για το ξεπούλημα και την αποικιοκρατική σύμβαση ενώ τα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ θα μας προστατέψουν. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Είναι η καταπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, η ΕΕ και τα υπερεθνικά τους όργανα που επιβάλλουν τέτοιου αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις (η συμφωνία TPP για να επιβάλλει και να υπερασπισθεί τέτοιου είδους συμβάσεις δημιουργήθηκε) και οι ελληνικές κυβερνήσεις σέρνονται από πίσω. Αν κάποιος θέλει να ακυρώσει και να εμποδίσει το ξεπούλημα των αεροδρομίων και των υπόλοιπων ασημικών πρέπει να έρθει σε σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ και την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και όχι να τρέχει στις Βρυξέλλες. 

Παραθέτουμε την ανακοίνωση που περιγράφει αναλυτικά τους όρους της ληστείας των αεροδρομίων.    Πηγή