Aπό το δόγμα του ΣΟΚ στο δόγμα του ΧΑΟΥΣ

Η σύγχρονη πολιτική Κλάους Ρέγκινγκ - Γερούν Νταϊσελμπλούμ - Μάριο Ντράγκι συνεπικουρούντων και άλλων κυρίως Γερμανών αξιωματούχων, αφορά πολιτική όχι μόνο ωμής παρέμβασης στα πολιτικά πράγματα, αλλά και πολιτική που επιχειρεί να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό για τα δεινά που επέρχονται, εάν δεν αποδεχθεί τη λιτότητα που του επιβάλλεται. Επιχειρείται δηλαδή υποταγή του έλληνα πολίτη.
Με βάση τα προαναφερόμενα είναι προφανές ότι η πολιτική και γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών, σε συνεργασία και με άλλες επικυρίαρχες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις στην Ευρώπη (βλ. κυρίως Γερμανία), χωρίς καμία αρμοδιότητα από τις Συνθήκες ή από τις δανειακές συμβάσεις, παρεμβαίνει με εκπροσώπους της μέσω προειδοποιητικών δημόσιων δηλώσεων που επιχειρούν να καταστήσουν τους Έλληνες πολίτες υπηρέτες των συμφερόντων τους, και σε τελευταία ανάλυση υποτακτικούς στη θέλησή τους.
  • Από τις στήλες αυτές κατ’ επανάληψη ο γράφων έχει τονίσει ότι η «μεταρρυθμιστική διαδικασία» που επιδιώκεται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορά προσχώρηση στην ιδεολογία της μεταδημοκρατίας, δηλαδή επιδιώκεται η υποταγή της πολιτικής στην οικονομία. Άξιο όμως παρατήρησης είναι ότι αυτή η σύγχρονη πολιτική ενέχει και τη μεγάλη αντίφαση! Αντίφαση που μπορεί να δυναμιτίσει ό,τι επιδιώκει το «δόγμα του σοκ» και το «δόγμα του χάους».
Η σύγχρονη πολιτική που εφαρμόζεται στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της εξυπηρέτησης των πρόσκαιρων συμφερόντων μιας οικονομικής και πολιτικής γραφειοκρατικής ελίτ έχει επιβληθεί στο πλαίσιο της λεγόμενης «ελεύθερης αγοράς». Αυτή όμως η «ελεύθερη αγορά» πλήττεται λόγω: α) της δημοσιονομικής ενοποίησης, β) της κεντρικής οικονομικής διακυβέρνησης και τέλος γ) της οικονομικής εποπτείας.

Μέσω αυτής της πολιτικής επιβάλλονται δημοσιονομικοί κανόνες (στενώς ερμηνευόμενοι) που συνεπάγονται λιτότητα, στενότητα στη κυκλοφορία του χρήματος, και σε τελευταία ανάλυση περιστολή των δυνατοτήτων δημιουργίας πραγματικής αγοράς. Και τούτο γιατί κυριαρχεί πρωτίστως και κυρίως το χρηματιστικό κεφάλαιο, κυριαρχούν τα παράγωγα σ’ ένα ξέφρενο παιγνίδι στοιχημάτων!...

Κοντολογίς, η διαρκής απειλή περιστολής της ρευστότητας ή άλλως η έλλειψη ρευστότητας, και η διαρκής εγκαθίδρυση λιτότητας, μπορούν να αποβούν μοιραίες πολιτικές για όλους όσοι τις επικαλούνται και τις εφαρμόζουν.

Συνεπώς η πολιτική του χάους μέσω της πολιτικής του σοκ, στο όνομα της λιτότητας, εισάγει το κίνδυνο να αυτοαναιρεθεί η ίδια η επιδιωκόμενη πολιτική των λεγομένων μεταρρυθμίσεων.
---------------------------------------------
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC - EU). 
Πηγή
------------

Σχόλια