Για το ιστολόγιο CounterPunch
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
H επαναφορά της δουλοπαροικίας στη Δύση εις βάρος των λαών της συντελείται ήδη σε πολλαπλά επίπεδα. Ένα από αυτά, για το οποίο γράφω εδώ και πάνω από μια δεκαετία, προέκυψε ως αποτέλεσμα της μετεγκατάστασης των θέσεων εργασίας. Οι Αμερικανοί πολίτες, για παράδειγμα, αλλά και πολλοί άλλοι σε άλλες χώρες, έχουν γίνει θεατές μιας συρρίκνωσης της συμμετοχής τους στην παραγωγή των αγαθών και υπηρεσιών που διατίθενται στο εμπόριο στους ίδιους αυτούς πολίτες.
Σε ένα άλλο επίπεδο βιώνουμε την χρηματιστικοποίηση της δυτικής οικονομίας, φαινόμενο για το οποίο είναι περισσότερο ειδήμονες ειδικοί αναλυτές όπως ο Michael Hudson (βλέπε το βιβλίο του Killing The Host). Με τον όρο χρηματιστικοποίηση εννοούμε τη διαδικασία της αφαίρεσης κάθε παρουσίας του δημοσίου στην οικονομία και της μετατροπής του οικονομικού πλεονάσματος σε πληρωμές τόκων προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Οι δύο αυτές διαδικασίες στερούν από τους λαούς κάθε οικονομική προοπτική. Μια τρίτη διαδικασία τους αφαιρεί τα πολιτικά δικαιώματα. Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) και η Δια-Ειρηνική Εταιρική Σχέση (ΤΡΡ) καταστρατηγούν την πολιτική κυριαρχία και παραδίδουν τη διακυβέρνηση των χωρών σε παγκόσμιες εταιρείες.
Αυτές οι "εμπορικές συνεργασίες", όπως είθισται να αποκαλούνται, δεν έχουν καμία σχέση με το εμπόριο. Οι συμφωνίες αυτές, οι διαπραγματεύσεις για τις οποίες έγιναν με άκρα μυστικότητα, παρέχουν καθεστώς ασυλίας και ατιμωρησίας σε επιχειρήσεις από τους νόμους των χωρών στις οποίες δραστηριοποιούνται. Αυτό επιτυγχάνεται με τον χαρακτηρισμό οποιασδήποτε παρεμβολής από τις ήδη και μελλοντικά ισχύουσες νομικές και κανονιστικές διατάξεις που αφορούν σε εταιρικά κέρδη, ως "περιορισμό στις συναλλαγές", “παράβαση” για την οποία οι επιχειρήσεις θα μπορούν να υποβάλλουν μήνυση και να επιβάλλεται πρόστιμο σε “κυρίαρχες” κυβερνήσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι η απαγόρευση της καλλιέργειας και διακίνησης γενετικά τροποποιημένων προϊόντων στη Γαλλία και σε άλλες χώρες θα πρέπει να αρθεί, σύμφωνα με την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP). Η δημοκρατία απλά θα υποκατασταθεί από τον εταιρικό κανόνα.
Επειδή, εκτός από αυτά τα θέματα, υφίστανται παράλληλα θέματα καταστρατήγησης της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων [ΣτΜ: βλέπε σχετικό άρθρο του ΚΕΠΚΑ], θα επανέλθω στο θέμα με νέο, εκτενέστερο άρθρο. Να θυμίσω, επίσης, ότι υπάρχουν και άλλες αναλύσεις, όπως αυτή του Chris Hedges, που εξηγούν με σαφήνεια το πώς ακριβώς συντελείται η υφαρπαγή εξουσίας, η οποία ουσιαστικά καταργεί το καθεστώς της αντιπροσώπευσης από τις κυβερνήσεις.
Η διαδικασία της εξαγοράς εξουσίας των εκλεγμένων κυβερνήσεων από τις εταιρείες συντελείται σε εξευτελιστικές τιμές. Εξαγόρασαν, π.χ., το σύνολο της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων με λιγότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι το ποσό που κατέβαλαν οι εταιρείες στο Κογκρέσο προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες "fast track", οι οποίες επιτρέπουν στον “παράγοντα” των εταιριών, δηλ. τον Αντιπρόσωπο για Θέματα Εμπορίου των ΗΠΑ, να διαπραγματεύεται κρυφά, χωρίς την οποιαδήποτε διαβούλευση με το Κογκρέσο και δίχως την εποπτεία του.
Ας δούμε τώρα τι σημαίνει η διαδικασία αυτή για τις υπόλοιπες χώρες. Στην πράξη, ένας Αμερικανός εταιρικός παράγοντας θα κλείνει συμφωνίες με άλλους εταιρικούς παράγοντες σε χώρες που θα ανήκουν επίσης στην “εταιρική σχέση” (Διατλαντική ή Δια-ειρηνική) και στη συνέχεια οι λίγοι αυτοί γερά δωροδοκημένοι επιτήδειοι θα εκπονούν συμφωνίες που θα υποσκελίζουν τους νόμους των χωρών με τα συμφέροντα των εταιρειών. Κανείς από εκείνους που θα διαπραγματεύονται για τη μια ή την άλλη “εταιρική σχέση” (Διατλαντική ή Δια-ειρηνική) δεν θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα κάποιου λαού ή κάποιου κράτους. Οι κυβερνήσεις των χωρών - εταίρων θα ψηφίζουν υπέρ ή κατά της μίας ή της άλλης συμφωνίας - σχέσης, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι πληρώνονται αδρά για να τις υπερψηφίσουν.
Μόλις αυτές οι συνεργασίες θα είναι σε ισχύ, η ίδιες οι κυβερνήσεις θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Δεν θα υπάρχει πλέον κανένα νόημα ύπαρξης νομοθετικών σωμάτων, προέδρων, πρωθυπουργών και δικαστών, αφού εταιρικά δικαστήρια θα αποφασίζουν για δικαστικές υποθέσεις και ζητήματα και εταιρικά δικαστήρια θα λαμβάνουν δικαστικές αποφάσεις.
Ωστόσο, είναι πιθανό αυτές οι “συνεργασίες” να έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Για παράδειγμα, η Ρωσία και η Κίνα δεν αποτελούν μέρος αυτού του νέου καθεστώτος, και φυσικά ούτε το Ιράν, η Βραζιλία, η Ινδία και η Νότια Αφρική, αν και η περίπτωση της κυβέρνησης της Ινδίας είναι ιδιάζουσα, αφού ο αγροτικός τομέας έχει εξαγοραστεί από την αμερικανική βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και η χώρα βρίσκεται στη διαδικασία της καταστροφής του αυτάρκους συστήματος παραγωγής τροφίμων της. Οι υπόλοιπες από τις παραπάνω χώρες μέλλει να γίνουν οι “αποθήκες” φύλαξης της εθνικής κυριαρχίας και του δημόσιου ελέγχου, ενώ η ελευθερία και η δημοκρατία θα έχουν καταργηθεί, τόσο στη Δύση, όσο και στις ασιατικές χώρες που μετατράπηκαν σε υποτελείς της Δύσης.
Μια άλλη πιθανή έκβαση είναι το ξέσπασμα βίαιων εξεγέρσεων σε ολόκληρη τη Δύση και η πλήρης εξάλειψη του λεγόμενου 1% (δηλ. των εχόντων της ελίτ). Μόλις, για παράδειγμα, οι Γάλλοι ανακαλύψουν ότι έχουν χάσει τον έλεγχό της της διατροφής τους από την Monsanto και την αμερικανική βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, τα μέλη της γαλλικής κυβέρνησης που θα έχουν οδηγήσει τη Γαλλία στο καθεστώς διατροφικής εξάρτησης από τοξικά τρόφιμα δεν αποκλείεται να σκοτώνονται στους δρόμους από εξαθλιωμένους και οργισμένους πολίτες.
Αντιδράσεις τέτοιου είδους είναι δυνατόν να εκδηλωθούν σε όλο τον Δυτικό κόσμο, καθώς οι λαοί θα ανακαλύπτουν ότι έχουν χάσει όλο τον έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής τους και ότι η μόνη επιλογή τους είναι ή η επανάσταση ή ο θάνατος. Πηγή
Σχόλια