Η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ.

Όσοι πιστεύουν ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα (θεσμοί και πολιτικοί) είναι εντάξει και σίγουρα θα μας βγάλει από την κρίση και θα μας λύσει τα προβλήματα, θα πρέπει να καθίσουν στον καναπέ και να περιμένουν, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην τηλεόραση.

Όσοι όμως πιστεύουν ότι αυτό το πολιτικό σύστημα είναι υπεύθυνο για

την κατάντια μας και δεν πρόκειται να δώσει κάτι καλύτερο, θα πρέπει να αντιδράσουν για να αλλάξουν τα πράγματα.

Η ακόλουθη εξίσωση είναι ο μονόδρομος μιας πορείας προς την αλλαγή των πραγμάτων:

1) Για να αλλάξουν τα πράγματα θα πρέπει, όσοι αντιδράσουν, να καταλάβουν την εξουσία. Χωρίς κατάληψη της εξουσίας δεν γίνεται τίποτα.

2) Η κατάληψη της εξουσίας γίνεται με δύο τρόπους: α) με τα όπλα, β) με την ψήφο. Εδώ προφανώς μας ενδιαφέρει ο δεύτερος τρόπος.

3) Στο κοινοβουλευτικό σύστημα όμως, η κατάληψη της εξουσίας δια της ψήφου, γίνεται υποχρεωτικά μόνο μέσω κόμματος. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει, ούτε αναγνωρίζεται. Σωματεία, σύλλογοι, ΜΚΟ, διάφορα forum και think tanks, δεν καταλαμβάνουν την εξουσία.

4) Το κόμμα αυτό, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει από την αρχή αν θέλει την εξουσία για να διαχειριστεί το σύστημα ή θέλει την εξουσία για να αλλάξει το σύστημα.

5) Ένα κόμμα όμως που θα μπει στο τέρας και θα παίξει με τους κανόνες του τέρατος, αντί να σκοτώσει το τέρας, στο τέλος θα γίνει και το ίδιο τέρας.

Εδώ χρειάζονται πραγματικοί ηγέτες και τέτοιοι θα αναδειχθούν αυτοί που θα νικήσουν το τέρας, χωρίς να γίνουν και οι ίδιοι τέρας. Πηγή