Πιτσιρίκο καλημέρα.
Καλημέρα σε όλες και όλους τους ρεαλιστές.
Και απευθύνομαι έτσι γιατί εδώ και μερικές μέρες μαθαίνω να λέω την κωλοτούμπα «στροφή στον ρεαλισμό».
Έτσι αποκαλούν τα ΜΜΕ την υπογραφή του Τζίφρα, έτσι θα το λέω και εγώ.
Είναι ένα πρώτο βήμα να αποενοχοποιήσουν αυτούς που θα μαγαρίσουν το χέρι και την ιδεολογία τους και θα ξαναψηφίσουν το πολιτικό κεφάλαιο στο οποίο επενδύουν και ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ.
Αφού έφτιαξαν ποτάμια, ελιές, τελείες και παλαιότερα είχαν βάλει στο κόλπο και τον Φανούρη, είδαν πως όλα αυτά είχαν περιορισμένη απήχηση και περιορισμένη χρονική διάρκεια.
Κατάλαβαν, όμως, πως είχαν κάτι πιο στέρεο και διαρκές το οποίο θα μπορούσε να πάει πολύ μακριά την βαλίτσα.
Ήταν έτοιμο το σχήμα, έτοιμα τα λαοπρόβλητα στελέχη και είχε αρχίσει να χτίζει βάσεις μέσα στην κοινωνία (διορισμοί, μεταγραφές πασόκων κλπ).
Πιστεύω πως αυτή η ιδέα δεν γεννήθηκε στην Ευρώπη και φυσικά δεν γεννήθηκε στην χώρα του καναπέ, των διοδίων, του Τράγκα και του Λαζόπουλου.
Αυτό γεννήθηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Γεννήθηκε εδώ και πολύ καιρό.
Από τότε που ο Αλέξης μετά τις Ευρωεκλογές έκανε το ταξιδάκι εκεί.
Τον είδαν οι άνθρωποι και κατάλαβαν πως είχαν τον άνθρωπό τους.
Αυτόν που δεν θα έκανε κωλοτούμπα σαν τους άλλους, αλλά στροφή προς τον ρεαλισμό.
Αυτό που τους φοβίζει για τις επόμενες εκλογές δεν είναι τα ποσοστά που θα πάρουν μνημονιακά και αντιμνημονιακά κόμματα· αυτό μπορούν να το ελέγξουν.
Φοβούνται την δύναμη που κοιμάται προς το παρόν ή γυρνάει την πλάτη σε κάθε πανηγυράκι που θέλουν να το αποκαλούν «γιορτή της αστικής δημοκρατίας»!
Μόνο αυτή η δύναμη μπορεί να ανατρέψει και μνημόνια και μεταρρυθμίσεις και ρεαλισμούς που στόχο έχουν μόνο και μόνο την σπίλωση ιδεολογιών και την καταρράκωση των ανθρώπων.
Η αποχή τους τρομάζει γιατί δεν μπορούν να την ελέγξουν, δεν γνωρίζουν ποιοι είναι, δεν έχουν κομματική ταυτότητα, δεν πάνε σε κομματικές συγκεντρώσεις και δεν ψάχνουν για πολιτικούς προστάτες.
Έχουν μόνο το μυαλό τους που τους πάει πολύ μακριά.
Και για αυτό ποτέ δεν θα κάνουν στροφή στον ρεαλισμό.
Θα σωριαστείς σε κάθε βήμα και δεν θα ξανασηκωθείς.
Χρήστος Χ.
(Αγαπητέ Χρήστο, ο Τσίπρας δεν είναι ρεαλιστής αλλά αδίστακτος. Αντί να τον χαρακτηρίσουν «απατεώνα» και «αδίστακτο», τον αποκαλούν «ρεαλιστή». Ποιοι το κάνουν αυτό; Μα όλοι οι προσκυνημένοι και ξεπουλημένοι σαν τον Τσίπρα. Προσωπικά, δεν μου καίγεται καρφί αν με πουν γραφικό ή οτιδήποτε άλλο. Από μακριά, τους επιτρέπω ακόμα και να με δέρνουν. Όταν οι πολίτες νιώσουν στο πετσί τους τις επόμενες εβδομάδες τον «ρεαλισμό» του Τσίπρα, θα γίνουν κι αυτοί ρεαλιστές. Αυτός είναι ο λόγος που χτες έγραψα «Ο ρεαλισμός και η ωριμότητα του Αλέξη Τσίπρα». Να είσαι καλά.)
Πηγή
Blogger:
"Ο ρεαλισμός του δούλου" είναι μια έκφραση που έχει τύχει μεγάλης επεξεργασίας από τον καθηγητή Γιάννη Παπαμιχαήλ. "Ο δούλος είναι πάντα ρεαλιστής!" Τα video με τις εκπομπές - που είναι διαλέξεις ζουμερές - που κάνει μαζί με τον καθηγητή Κώστα Μελά φιλοξενούνται στο παρόν blogg από την γέννησή του. Οι εκπομπές αυτές γίνονται στο Vmedia.gr με το όνομα "Πειρατές της Δευτέρας". Σας παραπέμπω σε μια τέτοια διάλεξη. Είμαι σίγουρος ότι θα την ακούσετε και είμαι ακόμα πιο σίγουρος ότι θα ψάξετε στο blogg για να βρείτε και όλες τις άλλες διαλέξεις. Παλιές θα πει κανείς, αλλά έχουν αξία όπως το παλιό κρασί.
Καλημέρα σε όλες και όλους τους ρεαλιστές.
Και απευθύνομαι έτσι γιατί εδώ και μερικές μέρες μαθαίνω να λέω την κωλοτούμπα «στροφή στον ρεαλισμό».
Έτσι αποκαλούν τα ΜΜΕ την υπογραφή του Τζίφρα, έτσι θα το λέω και εγώ.
Είναι ένα πρώτο βήμα να αποενοχοποιήσουν αυτούς που θα μαγαρίσουν το χέρι και την ιδεολογία τους και θα ξαναψηφίσουν το πολιτικό κεφάλαιο στο οποίο επενδύουν και ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ.
Αφού έφτιαξαν ποτάμια, ελιές, τελείες και παλαιότερα είχαν βάλει στο κόλπο και τον Φανούρη, είδαν πως όλα αυτά είχαν περιορισμένη απήχηση και περιορισμένη χρονική διάρκεια.
Κατάλαβαν, όμως, πως είχαν κάτι πιο στέρεο και διαρκές το οποίο θα μπορούσε να πάει πολύ μακριά την βαλίτσα.
Ήταν έτοιμο το σχήμα, έτοιμα τα λαοπρόβλητα στελέχη και είχε αρχίσει να χτίζει βάσεις μέσα στην κοινωνία (διορισμοί, μεταγραφές πασόκων κλπ).
Πιστεύω πως αυτή η ιδέα δεν γεννήθηκε στην Ευρώπη και φυσικά δεν γεννήθηκε στην χώρα του καναπέ, των διοδίων, του Τράγκα και του Λαζόπουλου.
Αυτό γεννήθηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Γεννήθηκε εδώ και πολύ καιρό.
Από τότε που ο Αλέξης μετά τις Ευρωεκλογές έκανε το ταξιδάκι εκεί.
Τον είδαν οι άνθρωποι και κατάλαβαν πως είχαν τον άνθρωπό τους.
Αυτόν που δεν θα έκανε κωλοτούμπα σαν τους άλλους, αλλά στροφή προς τον ρεαλισμό.
- Και αυτοί που θα τον ψηφίζουν δεν θα λέγονται γερμανοτσολιάδες, ευρωλιγούρια και προσκυνημένοι αλλά ρεαλιστές και ρεαλίστριες που ακούγεται πολύ πιο όμορφο!!!
- Δεν θα υπάρχουν κάγκελα γύρω από τον ναό της δημοκρατίας, γιατί και δημοκρατία δεν θα υπάρχει, και αυτοί που θα είναι από έξω θα είναι και προβλέψιμοι και λίγοι και πιασμένοι από την ακινησία στον καναπέ.
- Απόδειξη αυτού που λέω είναι πως ο Λαφαζάνης την διερευνητική εντολή που θα του δοθεί, θα την αναλώσει όπως είπε συναντώντας θεσμικούς εργατοπατέρες.
- Ανδρείκελα που έχουν αποδείξει πως είναι ακίνδυνοι και υπάκουοι προς το σύστημα.
Αυτό που τους φοβίζει για τις επόμενες εκλογές δεν είναι τα ποσοστά που θα πάρουν μνημονιακά και αντιμνημονιακά κόμματα· αυτό μπορούν να το ελέγξουν.
Φοβούνται την δύναμη που κοιμάται προς το παρόν ή γυρνάει την πλάτη σε κάθε πανηγυράκι που θέλουν να το αποκαλούν «γιορτή της αστικής δημοκρατίας»!
Μόνο αυτή η δύναμη μπορεί να ανατρέψει και μνημόνια και μεταρρυθμίσεις και ρεαλισμούς που στόχο έχουν μόνο και μόνο την σπίλωση ιδεολογιών και την καταρράκωση των ανθρώπων.
Η αποχή τους τρομάζει γιατί δεν μπορούν να την ελέγξουν, δεν γνωρίζουν ποιοι είναι, δεν έχουν κομματική ταυτότητα, δεν πάνε σε κομματικές συγκεντρώσεις και δεν ψάχνουν για πολιτικούς προστάτες.
Έχουν μόνο το μυαλό τους που τους πάει πολύ μακριά.
Και για αυτό ποτέ δεν θα κάνουν στροφή στον ρεαλισμό.
- Γιατί ο ρεαλισμός, Αλέξη, έχει κοντά και γυάλινα ποδάρια.
Θα σωριαστείς σε κάθε βήμα και δεν θα ξανασηκωθείς.
Χρήστος Χ.
(Αγαπητέ Χρήστο, ο Τσίπρας δεν είναι ρεαλιστής αλλά αδίστακτος. Αντί να τον χαρακτηρίσουν «απατεώνα» και «αδίστακτο», τον αποκαλούν «ρεαλιστή». Ποιοι το κάνουν αυτό; Μα όλοι οι προσκυνημένοι και ξεπουλημένοι σαν τον Τσίπρα. Προσωπικά, δεν μου καίγεται καρφί αν με πουν γραφικό ή οτιδήποτε άλλο. Από μακριά, τους επιτρέπω ακόμα και να με δέρνουν. Όταν οι πολίτες νιώσουν στο πετσί τους τις επόμενες εβδομάδες τον «ρεαλισμό» του Τσίπρα, θα γίνουν κι αυτοί ρεαλιστές. Αυτός είναι ο λόγος που χτες έγραψα «Ο ρεαλισμός και η ωριμότητα του Αλέξη Τσίπρα». Να είσαι καλά.)
Πηγή
Blogger:
"Ο ρεαλισμός του δούλου" είναι μια έκφραση που έχει τύχει μεγάλης επεξεργασίας από τον καθηγητή Γιάννη Παπαμιχαήλ. "Ο δούλος είναι πάντα ρεαλιστής!" Τα video με τις εκπομπές - που είναι διαλέξεις ζουμερές - που κάνει μαζί με τον καθηγητή Κώστα Μελά φιλοξενούνται στο παρόν blogg από την γέννησή του. Οι εκπομπές αυτές γίνονται στο Vmedia.gr με το όνομα "Πειρατές της Δευτέρας". Σας παραπέμπω σε μια τέτοια διάλεξη. Είμαι σίγουρος ότι θα την ακούσετε και είμαι ακόμα πιο σίγουρος ότι θα ψάξετε στο blogg για να βρείτε και όλες τις άλλες διαλέξεις. Παλιές θα πει κανείς, αλλά έχουν αξία όπως το παλιό κρασί.
- Oύτε καν δούλοι... το μέλλον είναι εδώ!
- και μετά παρακάτω:
- Σήμερα ενώ είμαστε δούλοι, νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι...
- Interns: Οι σύγχρονοι δούλοι.
Σχόλια