Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Πριν από πέντε χρόνια, και συγκεκριμένα την Κυριακή 9 Μαίου του 2010, στις 10 π.μ. συγκεντρώθηκαν τα 24 μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ, στην κεντρική αίθουσα συνεδριάσεων, στον 12ο όροφο, στην Ουάσιγκτον.
Μοναδικό θέμα συζήτησης ήταν το πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας προκειμένου να αποφευχθεί, όπως είπαν, η χρεοκοπία της. Εκείνη τη μέρα υπήρχε διάχυτη ανησυχία τόσο μεταξύ των μελών του Δ.Σ. όσο και στη Γενική Διεύθυνση, και τα αρμόδια στελέχη του ΔΝΤ. Πραγματικά, η πρόταση των τελευταίων να εισηγηθούν την εκταμίευση ενός πρωτοφανούς μεγάλου δανείου προς την Ελλάδα (30 δις ευρώ) σε σχέση με την ποσόστωσή της (1 δις ευρώ) στα συνολικά κεφάλαια του ΔΝΤ είχε προκαλέσει την οργή των εκπροσώπων των αναδυόμενων χωρών στο Δ.Σ. Μέχρι τότε, το ΔΝΤ δεν είχε προχωρήσει ποτέ σε τόσο μεγάλο ποσοστό δανεισμού σε μία χώρα (30 φορές μεγαλύτερο από την ποσόστωση της Ελλάδας και μάλιστα αναπτυγμένης). Μόνο στην περίπτωση της Νότιας Κορέας, το 1997, το ποσοστό δανεισμού είχε φτάσει σε 19 φορές την ποσόστωση της στο ΔΝΤ.
Οι εκπρόσωποι, λοιπόν, των αναδυόμενων χωρών, και κυρίως της Βραζιλίας, είχαν προσέλθει στη συνάντηση του Δ.Σ., για να ασκήσουν σκληρή κριτική στη Γενική Διεύθυνση, στα στελέχη του ΔΝΤ και κυρίως στους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών χωρών, που πίεζαν για έγκριση της πρότασης για χρηματοδότηση της Ελλάδας με ένα τόσο μεγάλο δάνειο. Την προηγούμενη μέρα, η Γενική Διεύθυνση και τα στελέχη του ΔΝΤ είχαν ανησυχήσει όταν πληροφορήθηκαν ότι εκπρόσωποι των αναδυόμενων χωρών θα έφερναν στην επιφάνεια και ένα άλλο πρόβλημα για να παρεμποδίσουν το δανεισμό της Ελλάδας από το ΔΝΤ.
Συγκεκριμένα με βάση το Καταστατικό του, το Ταμείο δεν μπορούσε μέχρι τότε να χρηματοδοτήσει μία χώρα αν οι εμπειρογνώμονές του δεν πιστοποιούσαν ότι το χρέος της χώρας αυτής ήταν βιώσιμο και μάλιστα με μεγάλη πιθανότητα. Στην περίπτωση της Ελλάδας οι εμπειρογνώμονες αρνήθηκαν να παρέχουν αυτή τη σχετική διαβεβαίωση, δηλαδή πίστευαν ότι η χώρα μας δεν θα μπορούσε να αποπληρώσει το χρέος της και επομένως υπήρχε μεγάλος κίνδυνος η Ελλάδα να μην μπορέσει να αποπληρώσει το δάνειο στο ΔΝΤ.
Λίγο μετά τις 10 π.μ. εισήλθε στην αίθουσα συνεδριάσεων ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Τζον Λίπσκι, ένας πανύψηλος Αμερικανός με μεγάλο μουστάκι που μοιάζει σαν Κρητικός, ο οποίος είχε μεγάλη εμπειρία τόσο στο ΔΝΤ όσο και στο ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό τομέα, και ο οποίος θα προέδρευε της συνεδρίασης επειδή απουσίαζε στο εξωτερικό ο Στρος Καν. Ηδη είχαν καταλάβει τις θέσεις τους τα μέλη του Δ.Σ. καθώς και οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ. Ιδιαίτερα ανήσυχος έδειξε ο νομικός σύμβουλος του ΔΝΤ, Σιν Χέιγκαν, ο οποίος θα έπρεπε μετά την έναρξη της συνεδρίασης να εξηγήσει στα μέλη του Δ.Σ. ότι ο δανεισμός της Ελλάδας ήταν σύννομος με βάση το Καταστατικό του Ταμείου. Ο προεδρεύων του έδωσε αμέσως το λόγο. Ο νομικός σύμβουλος αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ότι το χρέος της Ελλάδας ήταν βιώσιμο με μεγάλη πιθανότητα, και αυτό αντίκειται στο κανονισμό του Ταμείου. Ετσι υποστήριξε ότι προκειμένου να προχωρήσει το Δ.Σ. στην έγκριση του δανείου προς τη χώρα μας θα έπρεπε να τροποποιηθεί ο κανονισμός του ΔΝΤ ώστε ακόμα και αν το χρέος μίας χώρας δεν είναι βιώσιμο να μπορεί το Ταμείο να την χρηματοδοτήσει, σε περίπτωση που υπάρχει κίνδυνος επιμόλυνσης άλλων χωρών. Δηλαδή υποστηρίχθηκε ότι με τη μη χρηματοδότηση μίας χώρας από το Ταμείο και μάλιστα χώρας-μέλους της Ευρωζώνης, θα μπορούσε να οδηγήσει στην πτώχευση της. Το γεγονός αυτό μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτές αρνητικές συνέπειες σε άλλες χώρες τόσο σε περιφερειακό επίπεδο, π.χ. η Ευρωζώνη, όσο και στην παγκόσμια οικονομία (π.χ. όπως με την χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ το 2007-2008). Ηταν μία απάτη και μία καραμπινάτη παραβίαση του Καταστατικού…
Αμέσως μετά την τοποθέτηση αυτή του νομικού συμβούλου του ΔΝΤ, πήρε το λόγο ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας Πάουλο Νοριέγκα Μπατίστα, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να κατατροπώσει τους Ευρωπαίους εκπροσώπους και τη Γενική Διεύθυνση του ΔΝΤ κατηγορώντας τους για άδικη και άνιση μεταχείριση των αναπτυσσόμενων χωρών προκειμένου να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των χωρών της Ευρωζώνης. Ειδικότερα στιγμάτισε το γεγονός ότι η ρύθμιση που πρότεινε στο Δ.Σ. ο νομικός σύμβουλος, που έγινε κατά μυστικό και αιφνιδιαστικό τρόπο, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και απόφαση του Δ.Σ., αποσκοπεί στο να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι η Ελλάδα (κάτι που υπογράμμισαν στη συνέχεια και οι εκπρόσωποι της Ελβετίας και του Ιράν).
Προέβλεψε επίσης την αποτυχία του Ελληνικού Προγράμματος επειδή περιλάμβανε σκληρά μέτρα λιτότητας που θα προκαλούσαν μεγάλη ύφεση, ανεργία και καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας. Για όλους αυτούς τους λόγους, υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να πληγεί η αξιοπιστία του ΔΝΤ.
Το μεγάλο ρίσκο που αναλάμβανε το Ταμείο με τη χρηματοδότηση της Ελλάδας είχαν αποδεχθεί οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου στην έκθεση τους προς τα μέλη του Δ.Σ. Μετά τον εκπρόσωπο της Βραζιλίας μίλησαν και άλλοι συνάδελφοί του αναδυομένων χωρών (της Ρωσία, της Αργεντινή, κ.α.) και υποστήριξαν ότι έλειπε από το ελληνικό πρόγραμμα το βασικό στοιχείο της αναδιάρθρωση του χρέους και έτσι ο κίνδυνος αποτυχίας ήταν πολύ μεγάλος. ΟΙ εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ απάντησαν στην κριτική του ότι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές απέκλεισαν το ενδεχόμενο αυτό. Το ένα τρίτο των εκπροσώπων του Δ.Σ. υπογράμμισαν ότι όλο το βάρος της επώδυνης αυτής προσπάθειας θα έπεφτε στις πλάτες των Ελλήνων ενώ άφηνε ανεπηρέαστους τους Ευρωπαίους πιστωτές.
Αλλοι εκπρόσωποι επισήμαναν ότι η επιτυχία του Προγράμματος θα εξαρτηθεί από την πιθανότητα επιστροφής της Ελλάδας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ώστε να μπορέσει να αποπληρώσει τα τεράστια χρέη της. Ο εκπρόσωπος της Αργεντινής, που η χώρα του είχε πτωχεύσει το 2001 στα πλαίσια ενός αντίστοιχου προγράμματος του ΔΝΤ, βρήκε την ανέλπιστη ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει κατά του ΔΝΤ και των πολιτικών του, οι οποίες –όπως είπε- οδηγούν σε χρεοκοπία, μεγάλη ύφεση και ανεργία. Επίσης ο εκπρόσωπος της Αυστραλίας εξέφρασε και την άποψη ότι με το ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος που είχε κάνει όταν ξέσπασε η κρίση στη νοτιοανατολική Ασία το 1997-98 και συγκεκριμένα να επιβάλει αυστηρούς όρους για μεταρρυθμίσεις αγνοώντας τις αντιδράσεις της κοινωνίας.
Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών χωρών (κυρίως της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας) διαβεβαίωσαν τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. ότι οι τράπεζες τους θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ελλάδα και θα διατηρούσαν τα ελληνικά ομόλογα που είχαν αγοράσει (κάτι όμως που δεν συνέβη στη συνέχεια διότι έσπευσαν να απαλλαγούν από ένα μεγάλο μέρος των ομολόγων αυτών για να περιορίσουν τις ζημιές τους από το ενδεχόμενο ενός κουρέματος τους, όπως συνέβη το 2012). Υποστήριξαν επίσης ότι η αλλαγή του Καταστατικού σχετικά με την βιωσιμότητα του χρέους θα αφορά όλες τις χώρες συμπεριλαμβανομένων και των αναδυόμενων χωρών. Η περίπτωση της Ελλάδας, όπως είπαν, άνοιξε δήθεν το δρόμο στη διεθνή κοινότητα να προλαμβάνει συστημικές κρίσεις όπως εκείνης της πτώχευσης της Lehman Brothers.
Οι εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ και Κίνα) υποστήριξαν το πρόγραμμα για την Ελλάδα με το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των οικονομιών άλλων χωρών από μία ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας. Στο ερώτημα πολλών εκπροσώπων του ΔΝΤ προς τα στελέχη του Ταμείου σχετικά με το πότε η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει στις αγορές οι τελευταίοι απάντησαν σε ένα με δύο χρόνια και με την προϋπόθεση ότι η τελευταία θα εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμα προσαρμογής και η ελληνική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τα ισχυρά συμφέροντα που παρεμποδίζουν τις μεταρρυθμίσεις καθώς και την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.
Αρκετά μέλη του Δ.Σ., άσκησαν κριτική στους εμπειρογνώμονες του Ταμείου για τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις τους σχετικά με τις οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα μέχρι το 2020. (Είναι γνωστό ότι στη συνέχεια τα στελέχη του ΔΝΤ αναθεώρησαν πολλές φορές προς το χειρότερο τις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία).
Τελικά το πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας εγκρίθηκε ομόφωνα μετά από 1 ώρα και 20 λεπτά συνεδρίασης. Αλλά μία πικρή γεύση παρέμεινε στα μέλη του Δ.Σ. σχετικά με την πιθανότητα επιτυχίας του.
Το Πρόγραμμα αυτό ήταν εξ’ ορισμού καταδικασμένο να αποτύχει και να οδηγήσει την οικονομία της Ελλάδας στην καταστροφή. (Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, η ανεργία αυξήθηκε στο 27%, οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν κατά 30-40%, το χρέος αυξήθηκε από 129% του ΑΕΠ στο 179%). Τα κύρια αίτια της αποτυχίας ήταν:
------------------
Την Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015 θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του ανταποκριτή του «Εθνους» και του Mega στην Ουάσιγκτον, με τίτλο «Τρόικα: Ο δρόμος προς την καταστροφή – Η «διάσωση» της Ελλάδας μέσα από έγγραφα του ΔΝΤ, των Αμερικανών και της Κομισιόν, και οι τραγικές ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών». Ο ανταποκριτής μας συνομίλησε με 139 αξιωματούχους, πολιτικούς και διπλωμάτες, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν αναμειχθεί στο λεγόμενο «Ελληνικό Πρόγραμμα». Πηγή
Τη συνάντηση αποκάλυψε στο Μιχάλη Ιγνατίου αξιωματούχος του Eurogroup
και περιλαμβάνεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου με τίτλο: “Τρόικα, ο
Δρόμος προς την Καταστροφή”.
Η πηγή περιγράφει πως μετέβησαν στο Λουξεμβούργο υπό άκρα μυστικότητα με το αυτοκίνητο του Χοακίν Αλμούνια και ότι στη διαδρομή οι συμμετέχοντες συζήτησαν ένα έγγραφο που είχαν ετοιμάσει, χωρίς αποστολέα και παραλήπτη, έπειτα από μελέτη της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας και επρόκειτο για τις εισηγήσεις ενός μίνι μνημονίου.
Η συνάντηση, κράτησε περίπου 3 ώρες. Η πηγή λέει στον Μιχ. Ιγνατίου:
“O κ. Γιούνκερ έδωσε στον κ. Παπακωνσταντίνου το κείμενο πέντε σελίδων που είχε ετοιμάσει η Διεύθυνση DG ECΟFIN και το οποίο δεν έφερε καμία σφραγίδα. Επικεφαλής της ομάδας που το συνέγραψε ήταν ο Κάρλος Μαρτίνεζ. Με δυο λόγια, ήταν ένα συμφωνημένο κείμενο από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, το οποίο εγκρίθηκε από τη Γερμανία και τη Γαλλία και το οποίο πρόσφερε λύσεις και απέκλειε εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι το ΔΝΤ, που προέκυψε αργότερα. Ήταν ένα manual διαχείρισης και συνολικής αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης. Και πιστεύαμε πολύ σ’αυτό, διότι, όπως σου είπα, ήταν αντικείμενο πολυήμερης μελέτης και είχε εγκριθεί από την Κομισιόν και την ΕΚΤ και είχαν ενημερωθεί οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, που συμφωνούσαν”, ανέφερε η πηγή του Eurogroup στον Ελληνα δημοσιογράφο.
Σύμφωνα με την ανώνυμη πηγή το κείμενο εκείνο ήταν η ανεπίσημη χείρα βοηθείας που αναζητούσε ο κ. Παπανδρέου και θα μετατρεπόταν σε επίσημη βοήθεια μόλις το αποδεχόταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός.
Όπως λέει χαρακτηριστικά η πηγή του Eurogroup: “Ο κ. Προβόπουλος ήταν θετικότατος. Ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν θετικός. Αλλά δεν έπαιρναν αυτοί οι δυο τις αποφάσεις”.
Συνεχίζει η πηγή:
“Ο κ. Παπακωνσταντίνου μας απάντησε ότι θα παραδώσει το κείμενο στον πρωθυπουργό, θα το μελετήσουμε, θα δούμε εάν οι αριθμοί έχουν λογική. Μας είπε ότι θα ζητούσε από τον κ. Παπανδρέου να μας απαντήσει. Περιμέναμε δεκαπέντε μέρες, αλλά η απάντηση δεν ήρθε ποτέ. Μάλλον θα έλεγα πως μας απάντησε από το Ζάππειο, όπου μοίρασε λεφτά.
Όταν το ψάξαμε με τους ανθρώπους μας στην Αθήνα, πληροφορηθήκαμε ότι ο πρωθυπουργός δεν επέτρεψε στον υπουργό του να μας απαντήσει. Αρχικά τον άφησε εκτεθειμένο απέναντί μας, αλλά εμείς γνωρίζαμε την αλήθεια. Πιστεύουμε ότι εκείνη τη μέρα χάθηκε η παρτίδα. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι η άρνηση απάντησης στο κείμενο του Λουξεμβούργου ήταν η αφετηρία του ναυαγίου της Ελλάδας. Πιστεύω ότι η χώρα σας έχασε μια μοναδική ευκαιρία και τολμώ να υποστηρίξω ότι ήταν η τελευταία ευκαιρία να αποφύγει την κρίση χωρίς περιπέτειες”, τόνισε η ίδια πηγή στον δημοσιογράφο.
Η πηγή υποστηρίζει ότι θα είχαν αποφευχθεί πολλά από όσα ακολούθησαν εάν ο Έλληνας πρωθυπουργός αποδεχόταν την πρόταση.
“Προσωπικά πιστεύω ότι θα αποφεύγαμε όλα όσα ακολούθησαν εάν γινόταν δεκτό το έγγραφο. Όταν δεν μας απάντησαν, συζητήσαμε και συμφωνήσαμε ότι η Ελλάδα θα εξελιχθεί σε σοβαρότατο πρόβλημα”, σημείωσε πηγή της Ευρωζώνης.
Ο κ. Προβόπουλος δε θέλησε να τοποθετηθεί για τη μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου, αλλά ένας συνεργάτης του επιβεβαίωσε στο Μιχάλη Ιγνατίου ότι συμμετείχε και ότι έλαβε και ο ίδιος το έγγραφο που εστάλη στον κ. Παπανδρέου.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου επιβεβαίωσε στο Μιχάλη Ιγνατίου τη συνάντηση, λέγοντας ότι στη διάρκειά της ζητήθηκαν μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος του 2010, πράγμα που τελικά η ελληνική κυβέρνηση έπραξε.
Στο βιβλίο του ο Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει επίσης το προσωπικό μήνυμα του Τρισέ στο Γιώργο Παπανδρέου που μετέφερε ο Λουκάς Παπαδήμος, τότε αντιπρόεδρος της ΕΚΤ το Νοέμβριο του 2009, σε μυστική επίσκεψή του στην Αθήνα.
“Θα κλείσουν οι αγορές αν δεν πάρεις τα μέτρα τώρα…”, είπε ο κ. Παπαδήμος στον τότε πρωθυπουργό.
Στο βιβλίο του ο Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει ότι η πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία του Γιώργου Παπανδρέου με το Ντομινίκ Στρος Κάν πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την εκλογή του τον Οκτώβριο του 2009.
“Μου τηλεφώνησε τον Οκτώβριο του 2009, μου είπε το πρόβλημα και με ρώτησε τι πρέπει να γίνει. Του απάντησα ότι πρέπει πρώτα να συζητήσεις με τους Ευρωπαίους”, σημείωσε ο κ. Στρος Καν.
Ο Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει επίσης ότι η πρώτη άτυπη, κοινή ανεπίσημη αποστολή της Κομισιόν με το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, δηλαδή τη μετέπειτα τρόικα, έγινε στις 3 και 4 Δεκεμβρίου του 2009 και όχι την άνοιξη του 2010 όπως οι πάντες πιστεύουν.
Συμμετείχε από την πλευρά του ΔΝΤ ο Μπόμπ Τράα, ο οποίος συνέταξε αργότερα έκθεση στο Ντομινίκ Στρος Καν και περιέγραψε με τραγικούς όρους την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
ΠΗΓΗ: www.megatv.com
Όλα συνωμοσιολογίες, όλα ψέματα, όλα για κομματικά οφέλη…
Και συνεχίζει με απειλές…
Θα τον βρουν απέναντί τους οι συκοφάντες…
Και τι θα κάνεις, ωρέ Καλιγούλα;;;;;
Ποιον θα πρωτοδιαψεύσεις;;
Το Στρος Καν, το Σαχινίδη, την κα Γεωργαντά, το Σαμαρά που σε κατηγορούσε και αυτός για τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009, το Ρουμελιώτη, τον Αλμούνια , που με έγγραφό του αποδεικνύεται ότι ήξερες τα πάντα;;
Ποιος θα σε πιστέψει πια, έντρομε Καλιγούλα;;;;
Ούτε εσύ ο ίδιος δε μπορείς να πιστέψεις τα λεγόμενά σου…
Ψελλίζεις απειλές … ψελλίζεις δικαιολογίες….
Και ο ορυμαγδός των εξελίξεων θα σε οδηγήσει εκεί που πρέπει… Στο ΓΟΥΔΗ, Καλιγούλα της Ελλάδας…
Στο ΓΟΥΔΗ΄
Φ. Ασημακόπουλο
Πριν από πέντε χρόνια, και συγκεκριμένα την Κυριακή 9 Μαίου του 2010, στις 10 π.μ. συγκεντρώθηκαν τα 24 μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ, στην κεντρική αίθουσα συνεδριάσεων, στον 12ο όροφο, στην Ουάσιγκτον.
Μοναδικό θέμα συζήτησης ήταν το πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας προκειμένου να αποφευχθεί, όπως είπαν, η χρεοκοπία της. Εκείνη τη μέρα υπήρχε διάχυτη ανησυχία τόσο μεταξύ των μελών του Δ.Σ. όσο και στη Γενική Διεύθυνση, και τα αρμόδια στελέχη του ΔΝΤ. Πραγματικά, η πρόταση των τελευταίων να εισηγηθούν την εκταμίευση ενός πρωτοφανούς μεγάλου δανείου προς την Ελλάδα (30 δις ευρώ) σε σχέση με την ποσόστωσή της (1 δις ευρώ) στα συνολικά κεφάλαια του ΔΝΤ είχε προκαλέσει την οργή των εκπροσώπων των αναδυόμενων χωρών στο Δ.Σ. Μέχρι τότε, το ΔΝΤ δεν είχε προχωρήσει ποτέ σε τόσο μεγάλο ποσοστό δανεισμού σε μία χώρα (30 φορές μεγαλύτερο από την ποσόστωση της Ελλάδας και μάλιστα αναπτυγμένης). Μόνο στην περίπτωση της Νότιας Κορέας, το 1997, το ποσοστό δανεισμού είχε φτάσει σε 19 φορές την ποσόστωση της στο ΔΝΤ.
Οι εκπρόσωποι, λοιπόν, των αναδυόμενων χωρών, και κυρίως της Βραζιλίας, είχαν προσέλθει στη συνάντηση του Δ.Σ., για να ασκήσουν σκληρή κριτική στη Γενική Διεύθυνση, στα στελέχη του ΔΝΤ και κυρίως στους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών χωρών, που πίεζαν για έγκριση της πρότασης για χρηματοδότηση της Ελλάδας με ένα τόσο μεγάλο δάνειο. Την προηγούμενη μέρα, η Γενική Διεύθυνση και τα στελέχη του ΔΝΤ είχαν ανησυχήσει όταν πληροφορήθηκαν ότι εκπρόσωποι των αναδυόμενων χωρών θα έφερναν στην επιφάνεια και ένα άλλο πρόβλημα για να παρεμποδίσουν το δανεισμό της Ελλάδας από το ΔΝΤ.
Συγκεκριμένα με βάση το Καταστατικό του, το Ταμείο δεν μπορούσε μέχρι τότε να χρηματοδοτήσει μία χώρα αν οι εμπειρογνώμονές του δεν πιστοποιούσαν ότι το χρέος της χώρας αυτής ήταν βιώσιμο και μάλιστα με μεγάλη πιθανότητα. Στην περίπτωση της Ελλάδας οι εμπειρογνώμονες αρνήθηκαν να παρέχουν αυτή τη σχετική διαβεβαίωση, δηλαδή πίστευαν ότι η χώρα μας δεν θα μπορούσε να αποπληρώσει το χρέος της και επομένως υπήρχε μεγάλος κίνδυνος η Ελλάδα να μην μπορέσει να αποπληρώσει το δάνειο στο ΔΝΤ.
Λίγο μετά τις 10 π.μ. εισήλθε στην αίθουσα συνεδριάσεων ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Τζον Λίπσκι, ένας πανύψηλος Αμερικανός με μεγάλο μουστάκι που μοιάζει σαν Κρητικός, ο οποίος είχε μεγάλη εμπειρία τόσο στο ΔΝΤ όσο και στο ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό τομέα, και ο οποίος θα προέδρευε της συνεδρίασης επειδή απουσίαζε στο εξωτερικό ο Στρος Καν. Ηδη είχαν καταλάβει τις θέσεις τους τα μέλη του Δ.Σ. καθώς και οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ. Ιδιαίτερα ανήσυχος έδειξε ο νομικός σύμβουλος του ΔΝΤ, Σιν Χέιγκαν, ο οποίος θα έπρεπε μετά την έναρξη της συνεδρίασης να εξηγήσει στα μέλη του Δ.Σ. ότι ο δανεισμός της Ελλάδας ήταν σύννομος με βάση το Καταστατικό του Ταμείου. Ο προεδρεύων του έδωσε αμέσως το λόγο. Ο νομικός σύμβουλος αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ότι το χρέος της Ελλάδας ήταν βιώσιμο με μεγάλη πιθανότητα, και αυτό αντίκειται στο κανονισμό του Ταμείου. Ετσι υποστήριξε ότι προκειμένου να προχωρήσει το Δ.Σ. στην έγκριση του δανείου προς τη χώρα μας θα έπρεπε να τροποποιηθεί ο κανονισμός του ΔΝΤ ώστε ακόμα και αν το χρέος μίας χώρας δεν είναι βιώσιμο να μπορεί το Ταμείο να την χρηματοδοτήσει, σε περίπτωση που υπάρχει κίνδυνος επιμόλυνσης άλλων χωρών. Δηλαδή υποστηρίχθηκε ότι με τη μη χρηματοδότηση μίας χώρας από το Ταμείο και μάλιστα χώρας-μέλους της Ευρωζώνης, θα μπορούσε να οδηγήσει στην πτώχευση της. Το γεγονός αυτό μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτές αρνητικές συνέπειες σε άλλες χώρες τόσο σε περιφερειακό επίπεδο, π.χ. η Ευρωζώνη, όσο και στην παγκόσμια οικονομία (π.χ. όπως με την χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ το 2007-2008). Ηταν μία απάτη και μία καραμπινάτη παραβίαση του Καταστατικού…
Αμέσως μετά την τοποθέτηση αυτή του νομικού συμβούλου του ΔΝΤ, πήρε το λόγο ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας Πάουλο Νοριέγκα Μπατίστα, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να κατατροπώσει τους Ευρωπαίους εκπροσώπους και τη Γενική Διεύθυνση του ΔΝΤ κατηγορώντας τους για άδικη και άνιση μεταχείριση των αναπτυσσόμενων χωρών προκειμένου να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των χωρών της Ευρωζώνης. Ειδικότερα στιγμάτισε το γεγονός ότι η ρύθμιση που πρότεινε στο Δ.Σ. ο νομικός σύμβουλος, που έγινε κατά μυστικό και αιφνιδιαστικό τρόπο, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και απόφαση του Δ.Σ., αποσκοπεί στο να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι η Ελλάδα (κάτι που υπογράμμισαν στη συνέχεια και οι εκπρόσωποι της Ελβετίας και του Ιράν).
Προέβλεψε επίσης την αποτυχία του Ελληνικού Προγράμματος επειδή περιλάμβανε σκληρά μέτρα λιτότητας που θα προκαλούσαν μεγάλη ύφεση, ανεργία και καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας. Για όλους αυτούς τους λόγους, υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να πληγεί η αξιοπιστία του ΔΝΤ.
Το μεγάλο ρίσκο που αναλάμβανε το Ταμείο με τη χρηματοδότηση της Ελλάδας είχαν αποδεχθεί οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου στην έκθεση τους προς τα μέλη του Δ.Σ. Μετά τον εκπρόσωπο της Βραζιλίας μίλησαν και άλλοι συνάδελφοί του αναδυομένων χωρών (της Ρωσία, της Αργεντινή, κ.α.) και υποστήριξαν ότι έλειπε από το ελληνικό πρόγραμμα το βασικό στοιχείο της αναδιάρθρωση του χρέους και έτσι ο κίνδυνος αποτυχίας ήταν πολύ μεγάλος. ΟΙ εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ απάντησαν στην κριτική του ότι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές απέκλεισαν το ενδεχόμενο αυτό. Το ένα τρίτο των εκπροσώπων του Δ.Σ. υπογράμμισαν ότι όλο το βάρος της επώδυνης αυτής προσπάθειας θα έπεφτε στις πλάτες των Ελλήνων ενώ άφηνε ανεπηρέαστους τους Ευρωπαίους πιστωτές.
Αλλοι εκπρόσωποι επισήμαναν ότι η επιτυχία του Προγράμματος θα εξαρτηθεί από την πιθανότητα επιστροφής της Ελλάδας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ώστε να μπορέσει να αποπληρώσει τα τεράστια χρέη της. Ο εκπρόσωπος της Αργεντινής, που η χώρα του είχε πτωχεύσει το 2001 στα πλαίσια ενός αντίστοιχου προγράμματος του ΔΝΤ, βρήκε την ανέλπιστη ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει κατά του ΔΝΤ και των πολιτικών του, οι οποίες –όπως είπε- οδηγούν σε χρεοκοπία, μεγάλη ύφεση και ανεργία. Επίσης ο εκπρόσωπος της Αυστραλίας εξέφρασε και την άποψη ότι με το ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος που είχε κάνει όταν ξέσπασε η κρίση στη νοτιοανατολική Ασία το 1997-98 και συγκεκριμένα να επιβάλει αυστηρούς όρους για μεταρρυθμίσεις αγνοώντας τις αντιδράσεις της κοινωνίας.
Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών χωρών (κυρίως της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας) διαβεβαίωσαν τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. ότι οι τράπεζες τους θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ελλάδα και θα διατηρούσαν τα ελληνικά ομόλογα που είχαν αγοράσει (κάτι όμως που δεν συνέβη στη συνέχεια διότι έσπευσαν να απαλλαγούν από ένα μεγάλο μέρος των ομολόγων αυτών για να περιορίσουν τις ζημιές τους από το ενδεχόμενο ενός κουρέματος τους, όπως συνέβη το 2012). Υποστήριξαν επίσης ότι η αλλαγή του Καταστατικού σχετικά με την βιωσιμότητα του χρέους θα αφορά όλες τις χώρες συμπεριλαμβανομένων και των αναδυόμενων χωρών. Η περίπτωση της Ελλάδας, όπως είπαν, άνοιξε δήθεν το δρόμο στη διεθνή κοινότητα να προλαμβάνει συστημικές κρίσεις όπως εκείνης της πτώχευσης της Lehman Brothers.
Οι εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ και Κίνα) υποστήριξαν το πρόγραμμα για την Ελλάδα με το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των οικονομιών άλλων χωρών από μία ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας. Στο ερώτημα πολλών εκπροσώπων του ΔΝΤ προς τα στελέχη του Ταμείου σχετικά με το πότε η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει στις αγορές οι τελευταίοι απάντησαν σε ένα με δύο χρόνια και με την προϋπόθεση ότι η τελευταία θα εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμα προσαρμογής και η ελληνική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τα ισχυρά συμφέροντα που παρεμποδίζουν τις μεταρρυθμίσεις καθώς και την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.
Αρκετά μέλη του Δ.Σ., άσκησαν κριτική στους εμπειρογνώμονες του Ταμείου για τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις τους σχετικά με τις οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα μέχρι το 2020. (Είναι γνωστό ότι στη συνέχεια τα στελέχη του ΔΝΤ αναθεώρησαν πολλές φορές προς το χειρότερο τις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία).
Τελικά το πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας εγκρίθηκε ομόφωνα μετά από 1 ώρα και 20 λεπτά συνεδρίασης. Αλλά μία πικρή γεύση παρέμεινε στα μέλη του Δ.Σ. σχετικά με την πιθανότητα επιτυχίας του.
Το Πρόγραμμα αυτό ήταν εξ’ ορισμού καταδικασμένο να αποτύχει και να οδηγήσει την οικονομία της Ελλάδας στην καταστροφή. (Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, η ανεργία αυξήθηκε στο 27%, οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν κατά 30-40%, το χρέος αυξήθηκε από 129% του ΑΕΠ στο 179%). Τα κύρια αίτια της αποτυχίας ήταν:
- Η κρίση χρέους αντιμετωπίστηκε ως μία κρίση ρευστότητας ενώ ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι επρόκειτο για μία κρίση φερεγγυότητας. Επρόκειτο για την αδυναμία της Ελλάδας να αποπληρώσει το χρέος της επομένως έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή αναδιάρθρωση του χρέους.
- Οι Ευρωπαίοι εταίροι με το Ελληνικό Πρόγραμμα προσπάθησαν να προστατεύσουν περισσότερο τις τράπεζες τους και λιγότερο την Ελλάδα.
- Η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή και οι μεγάλες μειώσεις μισθών και συντάξεων προκάλεσαν μία άνευ προηγουμένου ύφεση που μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνη που έπληξε την αμερικανική οικονομία κατά τη διάρκεια της μεγάλης κρίσης το 1929-1933.
- Το Πρόγραμμα δεν συνοδεύτηκε από ένα νέο γενναίο πακέτο επενδύσεων με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση ώστε να αντισταθμιστούν ως ένα βαθμό οι υφεσιακές του συνέπειες ούτε όμως και με ένα πρόγραμμα άμεσης αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης.
------------------
Την Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015 θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του ανταποκριτή του «Εθνους» και του Mega στην Ουάσιγκτον, με τίτλο «Τρόικα: Ο δρόμος προς την καταστροφή – Η «διάσωση» της Ελλάδας μέσα από έγγραφα του ΔΝΤ, των Αμερικανών και της Κομισιόν, και οι τραγικές ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών». Ο ανταποκριτής μας συνομίλησε με 139 αξιωματούχους, πολιτικούς και διπλωμάτες, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν αναμειχθεί στο λεγόμενο «Ελληνικό Πρόγραμμα». Πηγή
Ο Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει την έσχατη προδοσία του Γιώργου Παπανδρέου: ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ
Η μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου, το μίνι Μνημόνιο, και η απόρριψη από τον Παπανδρέου
Η μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου, το μίνι Μνημόνιο, και η απόρριψη από τον Παπανδρέου
Στοιχεία για μια μυστική συνάντηση που είχε γίνει τον
Νοέμβριο του 2009 στο Λουξεμβούργο, με τρεις Ευρωπαίους αξιωματούχους
-μεταξύ αυτών, τον Γιούνκερ- αλλά και τον τότε υπουργό Οικονομικών,
Γιώργο Παπακωνσταντίνου, και τον τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος,
Γιώργο Προβόπουλο φέρνει στο φως ο δημοσιογράφος και ερευνητής Μιχάλης
Ιγνατίου.
Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τότε Πρόεδρος του Eurogroup συνάντησε υπό άκρα μυστικότητα στο γραφείο του τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπζας, Τρισέ, τον επίτροπο Χοακίν Αλμούνια και τους δυο Έλληνες αξιωματούχους οι οποίοι παρέλαβαν ένα σχέδιο μίνι – μνημονίου που είχαν ετοιμάσει και ζητούσαν να προωθηθεί στον τότε πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.
Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τότε Πρόεδρος του Eurogroup συνάντησε υπό άκρα μυστικότητα στο γραφείο του τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπζας, Τρισέ, τον επίτροπο Χοακίν Αλμούνια και τους δυο Έλληνες αξιωματούχους οι οποίοι παρέλαβαν ένα σχέδιο μίνι – μνημονίου που είχαν ετοιμάσει και ζητούσαν να προωθηθεί στον τότε πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.
Video Player
Η πηγή περιγράφει πως μετέβησαν στο Λουξεμβούργο υπό άκρα μυστικότητα με το αυτοκίνητο του Χοακίν Αλμούνια και ότι στη διαδρομή οι συμμετέχοντες συζήτησαν ένα έγγραφο που είχαν ετοιμάσει, χωρίς αποστολέα και παραλήπτη, έπειτα από μελέτη της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας και επρόκειτο για τις εισηγήσεις ενός μίνι μνημονίου.
Η συνάντηση, κράτησε περίπου 3 ώρες. Η πηγή λέει στον Μιχ. Ιγνατίου:
“O κ. Γιούνκερ έδωσε στον κ. Παπακωνσταντίνου το κείμενο πέντε σελίδων που είχε ετοιμάσει η Διεύθυνση DG ECΟFIN και το οποίο δεν έφερε καμία σφραγίδα. Επικεφαλής της ομάδας που το συνέγραψε ήταν ο Κάρλος Μαρτίνεζ. Με δυο λόγια, ήταν ένα συμφωνημένο κείμενο από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, το οποίο εγκρίθηκε από τη Γερμανία και τη Γαλλία και το οποίο πρόσφερε λύσεις και απέκλειε εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι το ΔΝΤ, που προέκυψε αργότερα. Ήταν ένα manual διαχείρισης και συνολικής αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης. Και πιστεύαμε πολύ σ’αυτό, διότι, όπως σου είπα, ήταν αντικείμενο πολυήμερης μελέτης και είχε εγκριθεί από την Κομισιόν και την ΕΚΤ και είχαν ενημερωθεί οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, που συμφωνούσαν”, ανέφερε η πηγή του Eurogroup στον Ελληνα δημοσιογράφο.
Σύμφωνα με την ανώνυμη πηγή το κείμενο εκείνο ήταν η ανεπίσημη χείρα βοηθείας που αναζητούσε ο κ. Παπανδρέου και θα μετατρεπόταν σε επίσημη βοήθεια μόλις το αποδεχόταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός.
Όπως λέει χαρακτηριστικά η πηγή του Eurogroup: “Ο κ. Προβόπουλος ήταν θετικότατος. Ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν θετικός. Αλλά δεν έπαιρναν αυτοί οι δυο τις αποφάσεις”.
Συνεχίζει η πηγή:
“Ο κ. Παπακωνσταντίνου μας απάντησε ότι θα παραδώσει το κείμενο στον πρωθυπουργό, θα το μελετήσουμε, θα δούμε εάν οι αριθμοί έχουν λογική. Μας είπε ότι θα ζητούσε από τον κ. Παπανδρέου να μας απαντήσει. Περιμέναμε δεκαπέντε μέρες, αλλά η απάντηση δεν ήρθε ποτέ. Μάλλον θα έλεγα πως μας απάντησε από το Ζάππειο, όπου μοίρασε λεφτά.
Όταν το ψάξαμε με τους ανθρώπους μας στην Αθήνα, πληροφορηθήκαμε ότι ο πρωθυπουργός δεν επέτρεψε στον υπουργό του να μας απαντήσει. Αρχικά τον άφησε εκτεθειμένο απέναντί μας, αλλά εμείς γνωρίζαμε την αλήθεια. Πιστεύουμε ότι εκείνη τη μέρα χάθηκε η παρτίδα. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι η άρνηση απάντησης στο κείμενο του Λουξεμβούργου ήταν η αφετηρία του ναυαγίου της Ελλάδας. Πιστεύω ότι η χώρα σας έχασε μια μοναδική ευκαιρία και τολμώ να υποστηρίξω ότι ήταν η τελευταία ευκαιρία να αποφύγει την κρίση χωρίς περιπέτειες”, τόνισε η ίδια πηγή στον δημοσιογράφο.
Η πηγή υποστηρίζει ότι θα είχαν αποφευχθεί πολλά από όσα ακολούθησαν εάν ο Έλληνας πρωθυπουργός αποδεχόταν την πρόταση.
“Προσωπικά πιστεύω ότι θα αποφεύγαμε όλα όσα ακολούθησαν εάν γινόταν δεκτό το έγγραφο. Όταν δεν μας απάντησαν, συζητήσαμε και συμφωνήσαμε ότι η Ελλάδα θα εξελιχθεί σε σοβαρότατο πρόβλημα”, σημείωσε πηγή της Ευρωζώνης.
Ο κ. Προβόπουλος δε θέλησε να τοποθετηθεί για τη μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου, αλλά ένας συνεργάτης του επιβεβαίωσε στο Μιχάλη Ιγνατίου ότι συμμετείχε και ότι έλαβε και ο ίδιος το έγγραφο που εστάλη στον κ. Παπανδρέου.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου επιβεβαίωσε στο Μιχάλη Ιγνατίου τη συνάντηση, λέγοντας ότι στη διάρκειά της ζητήθηκαν μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος του 2010, πράγμα που τελικά η ελληνική κυβέρνηση έπραξε.
Στο βιβλίο του ο Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει επίσης το προσωπικό μήνυμα του Τρισέ στο Γιώργο Παπανδρέου που μετέφερε ο Λουκάς Παπαδήμος, τότε αντιπρόεδρος της ΕΚΤ το Νοέμβριο του 2009, σε μυστική επίσκεψή του στην Αθήνα.
“Θα κλείσουν οι αγορές αν δεν πάρεις τα μέτρα τώρα…”, είπε ο κ. Παπαδήμος στον τότε πρωθυπουργό.
Στο βιβλίο του ο Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει ότι η πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία του Γιώργου Παπανδρέου με το Ντομινίκ Στρος Κάν πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την εκλογή του τον Οκτώβριο του 2009.
“Μου τηλεφώνησε τον Οκτώβριο του 2009, μου είπε το πρόβλημα και με ρώτησε τι πρέπει να γίνει. Του απάντησα ότι πρέπει πρώτα να συζητήσεις με τους Ευρωπαίους”, σημείωσε ο κ. Στρος Καν.
Ο Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει επίσης ότι η πρώτη άτυπη, κοινή ανεπίσημη αποστολή της Κομισιόν με το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, δηλαδή τη μετέπειτα τρόικα, έγινε στις 3 και 4 Δεκεμβρίου του 2009 και όχι την άνοιξη του 2010 όπως οι πάντες πιστεύουν.
Συμμετείχε από την πλευρά του ΔΝΤ ο Μπόμπ Τράα, ο οποίος συνέταξε αργότερα έκθεση στο Ντομινίκ Στρος Καν και περιέγραψε με τραγικούς όρους την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
ΠΗΓΗ: www.megatv.com
------------
Στο ΓΟΥΔΗ, Καλιγούλα της Ελλάδας…
«Ψεύτες, συκοφάντες, πληρωμένοι κονδυλοφόροι, προπηλακισμοί, στημένα δημοσιεύματα και δήθεν αποκαλύψεις, δε με αγγίζουν και το κυριότερο, δε με πτοούν.» Λέει ο Καλιγούλας της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου…
Όλα συνωμοσιολογίες, όλα ψέματα, όλα για κομματικά οφέλη…
Και συνεχίζει με απειλές…
Θα τον βρουν απέναντί τους οι συκοφάντες…
Και τι θα κάνεις, ωρέ Καλιγούλα;;;;;
Ποιον θα πρωτοδιαψεύσεις;;
Το Στρος Καν, το Σαχινίδη, την κα Γεωργαντά, το Σαμαρά που σε κατηγορούσε και αυτός για τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009, το Ρουμελιώτη, τον Αλμούνια , που με έγγραφό του αποδεικνύεται ότι ήξερες τα πάντα;;
Ποιος θα σε πιστέψει πια, έντρομε Καλιγούλα;;;;
Ούτε εσύ ο ίδιος δε μπορείς να πιστέψεις τα λεγόμενά σου…
Ψελλίζεις απειλές … ψελλίζεις δικαιολογίες….
Και ο ορυμαγδός των εξελίξεων θα σε οδηγήσει εκεί που πρέπει… Στο ΓΟΥΔΗ, Καλιγούλα της Ελλάδας…
Στο ΓΟΥΔΗ΄
Φ. Ασημακόπουλο
=============
Καταγγελία Τουσέν: Το ΔΝΤ γνώριζε πως το μνημόνιο θα αύξανε το χρέος
Έγγραφο που αποδεικνύει ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο γνώριζε από τον Μάρτιο του 2010 ότι το τότε Μνημόνιο για την Ελλάδα θα …
οδηγούσε
σε αύξηση του δημοσίου χρέους, έχει στην κατοχή της η Επιτροπή Αλήθειας
Δημοσίου Χρέους. Στο περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου αναφέρθηκαν χθες η
Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο
Επιστημονικός Συντονιστής της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, Δρ.
Ερίκ Τουσέν.
«Διαθέτουμε ένα έγγραφο του Μαρτίου του 2010, εσωτερικό του ΔΝΤ, το οποίο περιγράφει με λεπτομερέστατο τρόπο τα μέτρα τα οποία επρόκειτο να περιληφθούν στο Μνημόνιο του 2010. Πρόκειται για ένα σχέδιο ιδιαιτέρως λεπτομερές και προγραμματισμένο, το οποίο δεν ανακοινώθηκε στα Κοινοβούλια των δεκατεσσάρων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δάνεισαν στην Ελλάδα ή στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Διότι, όπως γνωρίζετε, υπήρξε παραβίαση του Ελληνικού Συντάγματος το Μάιο του 2010, όταν δηλαδή συνήφθη η συμφωνία», τόνισε ο κ. Τουσέν.
«Κατά τη διάρκεια των εργασιών μας μπορέσαμε, επίσης, να επισημάνουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο έγινε η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2010 ήταν απολύτως επιζήμιος, διότι θυσιάστηκαν τα δικαιώματα συνταξιοδοτικών ταμείων της Ελλάδας και των Ελλήνων πολιτών που κατείχαν κρατικά ομόλογα. Για παράδειγμα, σε κάποιους εργαζομένους της “Ολυμπιακής”, οι οποίοι είχαν λάβει κρατικά ομόλογα μετά από την απόλυσή τους, έγινε κούρεμα άνω του 50%, χωρίς να προβλεφθεί κανένα αντισταθμιστικό μέτρο, ενώ δεν είχαν αποφασίσει με δική τους βούληση να αγοράσουν αυτά τα κρατικά ομόλογα και δεν έφταιγαν σε τίποτε για την όλη κατάσταση. Ενώ, λοιπόν, συνέβαινε αυτό, οι μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που συμμετείχαν στο κούρεμα, έλαβαν ως αντιστάθμισμα 30.000.000.000 ευρώ, το οποίο προστέθηκε στο ελληνικό δημόσιο χρέος», είπε ο κ. Τουσέν.
Από την πλευρά της η Πρόεδρος της Βουλής ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αναζητούμε την αλήθειας ως προς το τι αντιστοιχεί σε νόμιμη οφειλή και τι σε μη νόμιμη, επαχθή υποχρέωση».
Τα προκαταρτικά συμπεράσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους θα τεθούν στη δημοσιότητα το διήμερο 17-18 Ιουνίου 2015.
[www.koutipandoras.gr] «Διαθέτουμε ένα έγγραφο του Μαρτίου του 2010, εσωτερικό του ΔΝΤ, το οποίο περιγράφει με λεπτομερέστατο τρόπο τα μέτρα τα οποία επρόκειτο να περιληφθούν στο Μνημόνιο του 2010. Πρόκειται για ένα σχέδιο ιδιαιτέρως λεπτομερές και προγραμματισμένο, το οποίο δεν ανακοινώθηκε στα Κοινοβούλια των δεκατεσσάρων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δάνεισαν στην Ελλάδα ή στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Διότι, όπως γνωρίζετε, υπήρξε παραβίαση του Ελληνικού Συντάγματος το Μάιο του 2010, όταν δηλαδή συνήφθη η συμφωνία», τόνισε ο κ. Τουσέν.
«Κατά τη διάρκεια των εργασιών μας μπορέσαμε, επίσης, να επισημάνουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο έγινε η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2010 ήταν απολύτως επιζήμιος, διότι θυσιάστηκαν τα δικαιώματα συνταξιοδοτικών ταμείων της Ελλάδας και των Ελλήνων πολιτών που κατείχαν κρατικά ομόλογα. Για παράδειγμα, σε κάποιους εργαζομένους της “Ολυμπιακής”, οι οποίοι είχαν λάβει κρατικά ομόλογα μετά από την απόλυσή τους, έγινε κούρεμα άνω του 50%, χωρίς να προβλεφθεί κανένα αντισταθμιστικό μέτρο, ενώ δεν είχαν αποφασίσει με δική τους βούληση να αγοράσουν αυτά τα κρατικά ομόλογα και δεν έφταιγαν σε τίποτε για την όλη κατάσταση. Ενώ, λοιπόν, συνέβαινε αυτό, οι μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που συμμετείχαν στο κούρεμα, έλαβαν ως αντιστάθμισμα 30.000.000.000 ευρώ, το οποίο προστέθηκε στο ελληνικό δημόσιο χρέος», είπε ο κ. Τουσέν.
Από την πλευρά της η Πρόεδρος της Βουλής ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αναζητούμε την αλήθειας ως προς το τι αντιστοιχεί σε νόμιμη οφειλή και τι σε μη νόμιμη, επαχθή υποχρέωση».
Τα προκαταρτικά συμπεράσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους θα τεθούν στη δημοσιότητα το διήμερο 17-18 Ιουνίου 2015.
Σχόλια