Τα σημεία (και τα τέρατα) της Υβρεως

του Στάθη

Αμέριμνος περπατάει πάνω σ’ αυτήν τη γη, παρ’ ότι άχθος αρούρης, ο κ. Σημίτης. Άσπιλος πήγε να καταθέσει στο Δικαστήριο κι άσπιλος έφυγε - σαν

τίποτα να μην είδε, τίποτα να μην άκουσε και τίποτα να μην μπορεί να πει (οι «τρεις πίθηκοι» σε έναν) για όλα όσα επί των ημερών του έγιναν. Απόκοσμος (κι απόξενος) πίνει το καφεδάκι του μες στο ηδύ θέρος της Ηλείας στο Κορακοχώρι αυτός ο άνθρωπος (που

ελπίζω οι σύντροφοι χωρικοί να μην τον κερνάνε ούτε στραγάλι) κι άδοξος τρώει με τους δικούς του «φίλους» στην Αθήνα τα γεύματα και τα δείπνα του - που θα έπρεπε εδώ και... καιρό να του τα αρπάζουν οι Άρπυιες. Διότι

ο άνθρωπος αυτός των Διαπλεκομένων και της Υποτέλειας «έφαγε» τη χώρα και την έφαγε ωμή. Τίποτε δεν άφησε όρθιο. Εκλήθη (τρόπος του λέγειν) να την εκσυγχρονίσει και την αποβιομηχάνισε. Τη δημόσια διοίκηση, που ήταν τούρκικο δοβλέτι, μετέτρεψε σε πρακτορείο εξυπηρέτησης ευρωπαϊκών συμφερόντων. Είναι

ο πολιτικός εκείνος που έστειλε στον διάολο (με λιτανείες και κύμβαλα) τη Συνθήκη της Λωζάνης, που υπέγραψε στο Δουβλίνο τη μετατροπή της χώρας σε αποθήκη ψυχών (ξένων και ντόπιων).

Κατηγορείται ο κ. Σημίτης για τους χειρισμούς του στα Ίμια. Και κατηγορείται δικαίως. Άνοιξε την οδό για την αποδοχή της πολιτικής των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, ευχαριστώντας μάλιστα σαν τον τελευταίο γλίτσα τους Αμερικανούς για την... επιτυχία της πολιτικής τους! Κατηγορείται ο κ. Σημίτης για το άγος του Χρηματιστηρίου. Και κατηγορείται δικαίως. Και είναι τόσον ιταμός

που το μόνον που βρήκε να πει στους Έλληνες, αφού τους έφαγε τα λεφτά, ήταν: «ας προσέχατε».

Ο κ. Σημίτης κυκλοφορεί ανάμεσά μας σαν να μην έτρεξε τίποτα. Σαν να μην γνώριζε τίποτα για τις θηριώδεις μίζες όχι μόνον στα εξοπλιστικά αλλά παντού! Σαν να μην γνώριζε τίποτα για τη διασπάθιση χρημάτων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ανοησίες. Αν δεν γνώριζε ήταν βλαξ κι αν γνώριζε ήταν συνένοχος.

Κι όμως, ο άνθρωπος αυτός που σκότωσε ο ίδιος την υστεροφημία του, που μπροστά στην ήττα του δείλιασε κι έδωσε άρον-άρον το δαχτυλίδι της διαδοχής στον Γιωργάκη, κυκλοφορεί ανάμεσά μας (έστω και δειλά-δειλά σαν τη σουπιά), σαν να μην ξέρει τίποτα για τον κ. Μαντέλη ή τα βαλιτσάκια με τα φράγκα που πηγαινοέφερνε ο κ. Τσουκάτος - όμως αυτά δεν είναι τα χειρότερα.

Ούτε η «δημιουργική λογιστική», ούτε τα swaps, ούτε η πώληση των αποθεμάτων χρυσού είναι απ’ τα χειρότερα όσων κατόρθωσε αυτός ο ολετήρας που εμφάνιζε ως «ισχυρά Ελλάδα» το προτεκτοράτο που δημιουργούσε. Άλλα ήταν τα χειρότερα: ότι επί των ημερών του η Ν.Δ. έμαθε πώς να γίνει και πώς να μείνει ΠΑΣΟΚ. Οτι ο δικομματικός μονοκομματισμός έγινε μια σούπα από σοσιαλδημοκρατία και νεοφιλελευθερισμό (το όξινο κα τοξικό υβρίδιο του «εκσυγχρονισμού») η οποία έπνιγε τους Έλληνες κι απ’ την οποία έτρωγαν αχόρταγα η Διαπλοκή και το κρατικοδίαιτο επιχειρείν. Έτρωγαν (από τις σάρκες και το αίμα του λαού) και εκμαύλιζαν (κυρίως απ’ τον χώρο των ΜΜΕ και των ΑΕΙ) όσους θα έστεργαν να εμφανίζουν αυτόν τον κανιβαλισμό ως ευρωπαϊκό ιδεώδες. Κι έγινε η Ελλάδα ένα μπουρδέλο ψευδούς ευμάρειας με ιμάμηδες τουςλαϊφοστυλάδες και χοτζάδες τους νεόπλουτους.

Αλλά εκεί που υπερέβαλε εαυτόν σε παλιανθρωπιά αυτό το όνειδος (διότι αλλιώς το έργο του δεν θα μπορούσε να σταθεί) ήταν η συγκρότηση ενόςσυρφετού που ανέλαβε να πείσει τους Ελληνες ότι είναι κομπλεξικοί, ρατσιστές, τεμπέληδες, άχρηστοι και λαϊκιστές.

Ο κ. Σημίτης είναι αυτός που δημιούργησε επί χρυσίω αυτήν την αλαζονική ελίτ (τρομάρα της) από «αριστερούς», αμοραλιστές, νεοφιλελεύθερους και «εκσυγχρονιστές» που βάλθηκαν (και επί χρόνια επιμένουν) να αποδομήσουν την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων, να τους αποκόψουν απ’ τη λαϊκή τους παράδοση,

να τους κάνουν να ντρέπονται που είναι τάχα έθνος ανάδελφο και ψεκασμένο, ώστε να σκύψουν το κεφάλι και να γίνουν ευκολότερα κρέας για τα κανόνια των τόκων και των μνημονίων - όσων δηλαδή συμβαίνουν σήμερα. Αυτή είναι η κληρονομιά

του άδοξου αυτού ανθρωπάκου, μια πέμπτη φάλαγγα που κατατρώει όποιον πάει να σηκώσει κεφάλι, βγάζοντας, λόγου χάριν, τους «αγανακτισμένους» φασίστες και εθνικιστές τους Συριζαίους λαϊκιστές και μπαχαλάκηδες τους πατριώτες της δεξιάς, χίτες κι εθνικόφρονες,

Αλλά, αν αυτός ο καρκίνος των από καθέδρας σερπετών είναι η αισχρή κληρονομιά της εποχής Σημίτη, αισχρότερο είναι το ότι οι άνθρωποι που την εκφράζουν υπάρχουν παντού. Σε όλα τα κόμματα (πλην ΚΚΕ και ΑΝΕΛ). Αυτό από μόνον του

σημαίνει ό,τι η περίπτωση Σημίτη αποδεικνύει! Τι; Οτι η χώρα αυτή δεν θα μπορέσει ποτέ να σταθεί στα πόδια της, αν δεν στραφεί εναντίον και κατά μέτωπον σε όσα την έφεραν ως εδώ. Είτε βρίσκονται πια στ’ απόσκια όπως ο κ. Σημίτης, είτε στα πόστα όπως ο κ. Στουρνάρας, είτε βγαίνουν στο προσκήνιο όπως ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης - η επιτομή του Σημιτισμού. Ενοχλήθηκε ο ευρωλιγουρισμός του ίδιου και του κόμματός του απ’ το τηλεοπτικό σποτ που περιγράφει τις φρικαλεότητες των ναζί στην πατρίδα μας κατά την Κατοχή. Και εξανέστησαν οι βουλευτές του Ποταμιού: «απαράδεκτο»! «αποκρουστικό»! Και κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια άρχισαν να διαμαρτύρονται σαν να θεωρούν τους Γερμανούς τόσον ηλίθιους, ώστε να νομίσουν ότι το βίντεο αυτό ταυτίζει τους ναζί τότε με τον γερμανικό λαό σήμερα. Όχι, δεν είναι

τόσον ηλίθιοι στο Ποτάμι, κάνουν τους ηλίθιους για άλλους ανώτερους σκοπούς, προκειμένου να φανούν ευχάριστοι στους Γερμανούς εταίρους. Πλην όμως, οι Γερμανοί πρέπει να θυμούνται τι έκαναν οι ναζί και αλίμονο σε όλους μας (και τους ίδιους) αν ξεχάσουν. Το βίντεο αυτό λοιπόν υπενθυμίζει το έγκλημα και απαιτεί τον εξιλασμό του - πόσο Σταύρος Θεοδωράκης πρέπει να ’σαι για να μην το καταλαβαίνεις αυτό;

Αλλά ξέχασα, για τον κ. Σ. Θεοδωράκη, την παρέα του και τη σημιτική αλαζονική ελίτ που τραγουδάει ακόμα, οι Έλληνες είναι λαϊκιστές, ρατσιστές, τεμπέληδες, τα φάγανε μαζί με τον κυρ Πάγκαλο και «ας πρόσεχαν», ενώ οι Γερμανοί είναι εταίροι(!), κι όχι εταίροι που βγάζουν φράγκα απ’ την κρίση. Στην οποία μας σπρώχνουν όλο και πιο βαθειά (με τους όρους που μας θέτουν), ώσπου να γίνουμε Κρανίου Τόπος και να μας αγοράσουν για έναν παρά ως άλλον Αγρόν του Κεράμεως - χωρίς όμως

σ’ αυτήν την περίπτωση να πάει κανείς να κρεμαστεί για το κατόρθωμά του...

από το "enikos.gr"