Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι αυτό.
Οι λεχρίτες, οι κομπιναδόροι, τα λαμόγια, οι εκβιαστές, οι επαγγελματίες συκοφάντες, καθώς επίσης άρρωστοι και βλάκες υπάρχουν παντού, η δημοσιογραφία δεν αποτελεί εξαίρεση. Το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που το θεσμικό πλαίσιο επιτρέπει στα σκουλήκια να υπάρχουν να ευημερούν και να πολλαπλασιάζονται…
Τα προγράμματα των τηλεοπτικών σταθμών (συμπεριλαμβανομένων των δελτίων ειδήσεων και των ενημερωτικών εκπομπών) περιγράφουν αναλυτικά τη δημοσιογραφία του κώλου (ή της σκοπιμότητας) η οποία έχει κυριαρχήσει. Αυτή i-δημοσιογραφία των λεχριτών διαχέεται πια με μεγάλη ευκολία και ταχύτητα στο νέο δημοσιογραφικό Eldorado, το διαδίκτυο.
Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάστηκε το περιστατικό με την πρόεδρο της βουλής στο βενζινάδικο της Αιδηψού είναι απλώς μια (χαρακτηριστική) περίπτωση άσκησης δημοσιογραφίας (του κώλου). Υπάρχουν και άλλες αναρίθμητες περιπτώσεις ανάμεσα στις οποίες αξέχαστη θα πρέπει να είναι η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τις κυρίες του πλούτου (Λάτση και Αγγελοπούλου) σε εστιατόριο στο Κολωνάκι, η οποία ουδέποτε έγινε, αλλά κρατήθηκε ως πρώτο θέμα στην ιστοσελίδα i-efimerida του Ράπτη (ή του κώλου αν προτιμάτε) για μια ολόκληρη μέρα. Ο φερετζές (του Ράπτη) με τον οποίο διασώθηκε η δημοσιογραφική…δεοντολογία ήταν η επίσημη ανακοίνωση- διάψευση η οποία συμπλήρωνε ως υποσημείωση το κατασκευασμένο «ρεπορτάζ»…
i- dimosiografia του κώλου, προφανώς, δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Υπάρχουν αλησμόνητες στιγμές του πρόσφατου (σχετικά) παρελθόντος. Έχει υπάρξει η «Αυριανή» του Κουρή, με πρωτοσέλιδα όπως «Σπείρα Αλβανών βιάζει κυνηγούς» και τα κάλλη της Μιμής. Έχει υπάρξει το σοβαρό Βήμα ειδικευμένο στην εκτέλεση συμβολαίων (Ο γιός του αγωγιάτη- εκτελεστής τότε ο Στ. Κούλογλου και θύμα ο Τσοβόλας). Εχει υπάρξει ο– όνομα και πράγμα– κίτρινος τύπος του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου…
Υ.Γ. Οι δημοσιογράφοι του (κώλου) θα ισχυριστούν ότι τα ΜΜΕ στα οποία εργάζονται τους εξωθούν στην επαγγελματική τους εκπόρνευση. Πρόκειται, προφανώς, για δικαιολογία (του κώλου) Πηγή
===============
Σχόλια