Ο «παράδεισος» των αρνητικών επιτοκίων και οι γερμανικές ψευδαισθήσεις

Είμαστε πολύ κοντά στο πρωτοφανές γεγονός, τα δεκαετή ομόλογα της Γερμανίας να εκδίδονται με αρνητική απόδοση. Οι προβλέψεις είναι ότι πολύ σύντομα, συνεπικουρούμενοι από την  ποσοτική χαλάρωση τα γερμανικά δεκαετή ομόλογα από 0,15% που αποδίδουν σήμερα θα προσγειωθούν στο -0,05%. Ήδη η Γερμανία και η Φιλανδία εκδίδουν ομόλογα μικρότερης χρονικής διάρκειας με ονομαστική αρνητική απόδοση. 

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αυτό που για την οικονομική θεωρία φαινόταν αδύνατον: αρνητικά επιτόκια. Επίσης στη δευτερογενή αγορά αρνητική απόδοση προσφέρουν διάφορα χρεόγραφα της Ολλανδίας, Σουηδίας, Δανίας, Ελβετίας και Αυστρίας.
Οι λόγοι είναι τρεις: ο πρώτος αφορά στην εξασφάλιση. Ο δεύτερος ότι τα μεγάλα συνταξιοδοτικά ταμεία συνήθως τοποθετούν τα χρήματα που διαχειρίζονται σε ομόλογα ΑΑΑ. Ο τρίτος αναφέρεται στο ότι οι τράπεζες τοποθετούν πόρους σε χρεόγραφα ΑΑΑ έστω και με αρνητική απόδοση φθάνει αυτή να είναι μικρότερη από την ποινή -0.2% με την οποία τιμωρούνται αν επανατοποθετήσουν τους πόρους στην ΕΚΤ.

Το αποτέλεσμα είναι απολύτως παράδοξο: η Γερμανία δανείζεται χρήματα για τα οποία δέχεται αμοιβή!!! Το ίδιο και η Φιλανδία (έχω τη γνώμη ότι δεν θα συμβαίνει για πολύ καιρό ακόμη για τη συγκεκριμένη χώρα η οποία αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα με την οικονομία της). Το γεγονός αυτό σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει η γερμανική κυβέρνηση δεν οφείλεται στον ισοσκελισμένο δημοσιονομικό της αποτέλεσμα.   

Οφείλεται στο τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα της (250 δις ευρώ) και στον τρόπο που αυτό επιτυγχάνεται. 

Συγκεκριμένα, δεν οφείλεται τόσο στην ισχυρότατη εξαγωγική γερμανική μηχανή αλλά και στον έμμεσο περιορισμό των εισαγωγών λόγω της εντέχνως συγκρατημένης εγχώριας ζήτησης αλλά και της ισοτιμίας του ευρώ η οποία επιτρέπει την ανταγωνιστικότητα ως προς την τιμή,  των γερμανικών προϊόντων   στις χώρες που έχουν υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα. 

• Αν η Γερμανία είχε εθνικό νόμισμα, πχ. το μάρκο, αυτό θα ήταν υπερτιμημένο σε σχέση με το ευρώ κατά 30-35% , κάτι που θα λειτουργούσε αρνητικά προς το εξωφρενικό εξωτερικό πλεόνασμα που παρουσιάζει η Γερμανία.   

Είναι δύσκολο να συνεχίσει να υπάρχει η νομισματική ένωση από τη στιγμή που οι χώρες με εξωτερικά πλεονάσματα αρνούνται να τα εξισορροπήσουν. Η ιστορία δείχνει ότι ο κανόνας χρυσού κατέρρευσε ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Αυτός ήταν και ο λόγος που στο νομισματικό σύστημα Breton Woods  τιμωρούνταν πρωτίστως  οι χώρες με εξωτερικά πλεονάσματα. Δυστυχώς η κ. Μέρκελ και οι γερμανικές αρχηγεσίες αρνούνται πεισματικά να αντιληφθούν τις μεσοπρόθεσμες εξελίξεις και αναπαύονται ευχάριστα στα πρόσκαιρα κέρδη που αποκομίζουν προς το παρών.  Πηγή
==============
 Blogger:

• Υπερβολικό πλεόνασμα, που υπερβαίνει το ανώτατο όριο 6% της Γερμανίας

  Ερώτηση Χρυσόγονου για το πλεόνασμα της Γερμανίας

  
  Για τη θέση της Γερμανίας στην οικονομία της ΕΕ και το πολύ μεγάλο πλεόνασμα στις τρέχουσες συναλλαγές της, που αποτελεί λόγο άσκησης πίεσης σε βάρος των οικονομικά αδύναμων κρατών μελών της ευρωζώνης,
  συνέταξε ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος, την οποία συνυπέγραψαν άλλοι 12 ευρωβουλευτές. Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης.
  Ερώτηση:
  Το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας αυξάνεται σταθερά από το 2000, περίπου δηλαδή από τότε που υπάρχει η νομισματική ένωση. Το 2013, η γερμανική οικονομία είχε πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουών συναλλαγών 206 δις €, το οποίο ισούται με το 7,5% του ΑΕΠ, ενώ τα δεδομένα δείχνουν ότι μπορεί να είναι ακόμη υψηλότερο για το 2014 και το 2015. 
  
  
  Έχει υποστηριχθεί ότι αυτό το υπερβολικό πλεόνασμα, που υπερβαίνει το ανώτατο όριο 6% που συνιστάται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ήταν ο λόγος για τον οποίο επιβλήθηκαν πρόσθετα βάρη σε άλλα κράτη μέλη που πασχίζουν να ανακάμψουν από την οικονομική κρίση. 
  
  
  Αν μία χώρα έχει πλεόνασμα, μία αλλη πρέπει να εμφανίσει έλλειμμα, γιατί οι επιπλέον εξαγωγές της χώρας που εμφανίζει πλεόνασμα πρέπει να απορροφηθούν από μία άλλη χώρα υπό μορφή επενδυσεων, κατανάλωσης ή εισαγωγών.
  
  
  Ερωτάται η Επιτροπή:
  
  
  1) Τι μέτρα είναι διατεθειμένη να λάβει και τι πρόταση ετοιμάζει να υποβάλει ώστε να ανακουφίσει το βάρος που δημιουργείται στα λοιπά κράτη μέλη από το υπερβολικό πλεόνασμα της Γερμανίας;
  2) Συμμερίζεται την άποψη ότι η Γερμανία πρέπει να αυξήσει τους μισθούς, να προχωρήσει σε εκσυγχρονισμό των δομών της και να δώσει κίνητρα για επενδύσεις και κατανάλωση; Τι μέτρα προτίθεται να ζητήσει από τη Γερμανία προς το σκοπό αυτό;