Οι βαρόνοι που βαράνε

Του Θανάση Καρτερού
Μπορεί και να σας έχει τύχει να δείτε καυγά κλασικού νεοελληνικού τύπου στον δρόμο. Δύο που βρίζονται είναι το κανονικό. Δύο που δέρνονται το κανονικότερο. Αλλά ασφαλώς θα έχετε δει και δύο εκ των οποίων ο ένας δέρνει κι ο άλλος καταριέται και απειλεί. Θα σε κάνω, θα σε ράνω, θα σε σκίσω, θα σε στείλω στο νοσοκομείο και άλλα τέτοια. Και όσο απειλεί τόσο πιο πυκνές πέφτουν οι σφαλιάρες στο κεφάλι του. Αλλά χέρι δεν σηκώνει - μόνο φωνή.

Μετά λύπης μας πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή την τελευταία εικόνα δίνει η κυβέρνηση στην αναμέτρησή της με τη διαπλοκή και τις συνακόλουθες τηλεοπτικές βαρονίες. Απειλεί με δημοκρατία και διαφάνεια. Ωραία. Εξαγγέλλει ότι θα προκηρύξει διαγωνισμό για άδειες από μηδενική βάση. Ακόμα ωραιότερα. Και προαναγγέλλει ότι θα κάνει φύλλο φτερό τα θαλασσοδάνεια που έλαβαν τα μεγάλα καρτέλ της μικρής οθόνης από τις τράπεζες. Ωραιότατο.
Χέρι όμως δεν σηκώνει. Οι υπουργοί τρέχουν στα κανάλια. Ενίοτε καταγγέλλουν μάλιστα τα κανάλια, μιλώντας στα κανάλια. Οι νέοι ευπρόσωποι εκπρόσωποι ρίχνουν σπόντες, μπηχτές ή και ευθείες βολές. Βουλευτές και βουλευόμενοι εκφράζουν τη βούληση να επιβληθεί επιτέλους διαφάνεια και δημοκρατία στο σάπιο βασίλειο της τηλεοπτικής και εργολαβικής Δανιμαρκίας. Όλα αυτά όμως στα λόγια. Και πάλι στα λόγια.
  • Αλλά οι σφαλιάρες από την άλλη μεριά πέφτουν σύννεφο. Ρωτήστε τον Κατρούγκαλο να σας πει. Και τον Βαρουφάκη. Και τον Καμμένο. Και τον Τσίπρα εν τέλει. Διότι η διαβολή, το δηλητήριο, η συκοφαντία, η ψευδολογία, η τρομολαγνεία, τα βομβαρδιστικά ΑΤΜ, είναι στην ημερήσια διάταξη του βαρονιακού βιασμού της ενημέρωσης. Και της δημοκρατίας. Και όλων μας. Οι βαρόνοι δηλαδή βαράνε. Και βαράνε με όλα τα συστημικά Μέσα.
  • Και όταν οι βαρόνοι βαράνε, στην κυβέρνηση δεν μπορούν να κωλοβαράνε. Έχουν τη θέληση - όποιος ξέρει δεν αμφιβάλλει. Έχουν τη νομιμότητα. Έχουν τους πολίτες -εντάξει, εκτός του Αρναούτογλου. Έχουν τη δημοκρατία. Έχουν τους Ευρωπαίους, που -διακηρύσσουν ότι- απεχθάνονται τη διαφθορά. Χρόνο όμως δεν έχουν. Ας κάνουν ένα πρώτο βήμα. Γιατί αλλιώς θα υποστούν από το μονόπλευρο ξύλο κατάγματα αξιοπιστίας. Κι αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί.
Δώστε κι εσείς μια σφαλιάρα, παιδιάααααα. Εκτός από όλα τα άλλα, να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας...
Πηγή

Σχόλια