Μας την φέραν οι βάρβαροι μας φλομώσαν στο ψέμα
Και τώρα τι κάνουμε που ο
θησαυρός της διαπραγμάτευσης με Γερμανούς, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν
αποδείχθηκε άνθρακες; Σκούρα τα πράγματα.
Όταν ο ιμπεριαλισμός δεν διστάζει να
κάνει λόγο ακόμη και για στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία και φτιάχνει
νατοϊκή δύναμη ταχείας επέμβασης ειδικά για τη Ρωσία, τότε
καταλαβαίνεις ότι το σύστημα έχει μπει σε φάση πλήρους αυτοκαταστροφής,
και καμιά φωνή λογικής δεν πρόκειται να συμμαζέψει τα πράγματα. Και
βέβαια, κανένας Βαρουφάκης και κανένας Δραγασάκης δεν πρόκειται να
βάλουν μυαλό στα αρπακτικά, όποιο λογικό επιχείρημα κι αν
επιστρατεύσουν. Εδώ μιλάει η αρχαία Ρώμη – με γραβάτες.
Προπαντός, οι εξελίξεις παίρνουν
δυστυχώς παραμάζωμα το κύριο ποντάρισμα πάνω στο οποίο είχε βασιστεί η
στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ: ότι δηλαδή θα υπήρχε ένα πανευρωπαϊκό κύμα
αλληλεγγύης, ένα μέτωπο του Νότου, μια εξάπλωση των ελληνικών αιτημάτων
σε άλλες χώρες κ.ο.κ. Αυτό που ζούμε βάζει ταφόπλακα στα όνειρα εκείνης
της μερίδας του «αριστερού ευρωπαϊσμού» που με ειλικρινείς και αγαθές
προθέσεις πρέσβευε την ιδέα ότι θα μπορούσαν να συντονιστούν 27 λαοί, 27
εθνικά πολιτικά και οικονομικά συστήματα, για να αλλάξει η ευρωπαϊκή
ενοποίηση «από τα μέσα». Μας ξεκληρίζουν και δεν βρέθηκε ούτε μια
γερμανίδα τουρίστρια (απ’ αυτές που λέει ο Πανούσης, βλέπε παρακάτω) να
μας υπερασπιστεί. Ούτε μία! Μαζί με τη διαπραγμάτευση, τελειώνουν και οι
αυταπάτες για πανευρωπαϊκό συντονισμό των κινημάτων. Εδώ ο λαός είναι
ανοργάνωτος, εντελώς ανοργάνωτος, μόνος κι έρημος, σε εθνικό επίπεδο. Σε
πανευρωπαϊκό θα συντονιστεί; Adios αντί για Podemos.
Τουλάχιστον, όπως μου εκμυστηρεύτηκε και δημοσιογράφος που ουδεμία σχέση έχει με ΣΥΡΙΖΑ, «έγινε για πρώτη φορά πραγματική διαπραγμάτευση από ελληνική κυβέρνηση».
Έτσι, για το γαμώτο, για να πέσουν επιτέλους οι μάσκες των Ευρωπαίων
και για να πάρουμε χαμπάρι ποιο πραγματικά είναι το ροκ του μέλλοντός
μας, ποιες είναι οι τρομακτικές δυσκολίες ενός προοδευτικού – έστω και
του πιο ελάχιστου – μετασχηματισμού μιας χώρας μέσα σε συνθήκες
τραμπουκοποίησης του ευρωπαϊκού καπιταλιστικού σχηματισμού. Έστω κι αν
κρατήσει για μια μέρα ή μια βδομάδα μόνο όλο αυτό, μια ελληνική
κυβέρνηση όρθωσε για πρώτη φορά ανάστημα, κι αυτό δεν είναι διόλου μικρό
πράγμα.
Άλλοι, βέβαια, κοιμούνται ακόμη – φίλος
μου απ’ το ΚΚΕ μου είχε χθες την εξής αμίμητη ατάκα: «μπααααα, τα έχουνε
βρει, παιχνίδι παίζουν». Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι το «να τα
βρουν», να υποχωρήσει δηλαδή η κυβέρνηση μπροστά στις ασφυκτικές
πιέσεις, είναι πράγματι ένα ενδεχόμενο, αλλά ότι αυτό δεν σημαίνει ότι
τα έχουν βρει εξαρχής, ούτε ότι όλο αυτό γίνεται για τα μάτια του
κόσμου. Απέτυχα παταγωδώς. Εμ βέβαια, κάπως πρέπει να δικαιολογηθεί η
απουσία του ΚΚΕ απ’ τις εξελίξεις και ο ρόλος του Πόντιου Πιλάτου που με
τόση επιτυχία επιτελεί. Πώς το λένε οι δημοσκοπήσεις; ΔΞ / ΔΑ, «δεν
ξέρω, δεν απαντώ». Απ’ την άλλη, οι θεωρητικοί γκουρού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που
τους διαβάζω και τους σέβομαι, ανακάλυψαν ότι ακόμα κι αυτές οι
μετριοπαθείς μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του «Προγράμματος της
Θεσσαλονίκης» περνάνε μέσα από τη ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ. Κάπως αργά
ήρθε αυτή η ανακάλυψη, δεν νομίζετε; Η εύλογη απορία του γιατί τότε δεν
πάτησε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτήν την πραγματικότητα, προεκλογικά, ώστε να
συντονίσει το βήμα με τον ΣΥΡΙΖΑ και να δώσει ώθηση προς μια τέτοια
κατεύθυνση ρήξης, όταν θα έφτανε η κρίσιμη στιγμή της κατάρρευσης της
διαπραγμάτευσης λόγω της αδιαλλαξίας των Ευρωπαίων, δεν πρόκειται φυσικά
να απαντηθεί από καμία από τις ν2 συνιστώσες της.
Αφήνω για το τέλος «τον κλασικό τον
μα#### τον Έλληνα» που λέει κι ο Γιώργος ο Γεωργίου, ο αθλητικογράφος.
Πέρασε στα ψιλά, αλλά είναι πραγματικά η πιο γκαγκάν είδηση για το 2014:
η αγορά νέων αυτοκινήτων παρουσίασε το 2014 αύξηση 21,3% σε σχέση με το
2013. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Για λίγο είδε το χρώμα του
20ευρου ο Έλλην, και χίμηξε να το μετατρέψει σε γκάζια και υδραυλικά
τιμόνια Made in Germany. Άντε λοιπόν να κοντράρεις τους Ευρωπαίους εσύ
και να διαπραγματευτείς μαζί τους… Έχουμε ανεργία, ο νέος κόσμος φεύγει
για τα ξένα, δεν εξάγουμε προϊόντα παρά μόνο μυαλά, δεν παράγουμε, δεν
έχουμε ξένες επενδύσεις, εσχάτως δεν τις θέλουμε κιόλας (αυτό με
ξεπερνάει), είμαστε βουτηγμένοι στο χρέος, οι τράπεζες φούνταραν ήδη μια
φορά, κι εμείς τη βρίσκουμε με το να εισάγουμε μανιωδώς και να
δανειζόμαστε εκ νέου για να μυρίσουμε εξάτμιση για άλλη μια φορά. Αν δεν
της επιτρέπουν να διαπραγματευτεί το χρέος η κυβέρνηση, ας
διαπραγματευτεί τουλάχιστον το πώς θα γίνει να παράγουμε Volkswagen και
Audi στην Ελλάδα με κάποιο τρόπο, να βρουν δουλειά οι νέοι άνθρωποι και
να αρχίσει κι αυτή η κακομοίρα η οικονομία να παράγει κάτι παραπάνω από
startup σαλιγκάρια και ιστοσελίδες.
Έτσι έχουν τα πράγματα, αγαπητή μου
αναγνώστρια, και δεν μένει παρά να στραφώ για άλλη μια φορά στο μοναδικό
μου καταφύγιο: το ελληνικό τραγούδι. Προφήτη Τζίμη Πανούση, εξόριστε
ποιητή στην Ευρώπη σου, πες μου τι βλέπεις;
ΑΧ ΕΥΡΩΠΗ
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία: Τζίμης Πανούσης
Αχ Ευρώπη, αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες
εσύ μας μάρανες.
Μας την φέραν οι βάρβαροι
μας θαμπώσαν με δώρα
με χαντρούλες πολύχρωμες
και κουτιά κόκα κόλα
Μας την φέραν οι βάρβαροι
μας φλομώσαν στο ψέμα
μας τρελάναν στα πέναλτι
και δεν έχουμε τέρμα
Δεν μπορώ, δεν μπορώ
δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ
και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rock,
Sex, Drugs, Rock “n” Roll
με τζατζίκι
και με σουβλάκια
Αχ Ευρώπη, αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες
εσύ μας μάρανες.
Γερμανίδες τουρίστριες
που διψάνε για σπέρμα
Γιαπωνέζοι βρικόλακες
με καλώδια στο αίμα
ξεχυθήκαν στο Σύνταγμα
από Δούρειο Ίππο
με καπνούς και με λέιζερ
και μας πιάσαν στον ύπνο
Δεν μπορώ, δεν μπορώ
δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ
και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rock,
Sex, Drugs, Rock “n” Roll
με τζατζίκι
και με σουβλάκια
Θανάση μαλάκα, Βαγγέλη μαλάκα
Μήτσο μαλάκα, Τάκη μαλάκα
Νικόλα μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Τζιμάκο μαλάκα, Τζιμάκο μαλάκα
Σχόλια