Πολιτικοί - κομματικοί εκφραστές της «φαιάς συμμαχίας» η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και οργανικοί τους συμπαραστάτες οι τραπεζίτες, οι εργολάβοι, οι ιδιοκτήτες των μνημονιακών ΜΜΕ.
Τι κι αν έχασαν πανηγυρικά τις εκλογές;
Μήπως είχαν ποτέ την εμπιστοσύνη της κοινωνίας;
Ισχύς τους, η αγάπη και η εμπιστοσύνη του Σόιμπλε και της Μέρκελ...
Αυτό το «δίδυμο» ήταν και είναι και σήμερα η πηγή της «νομιμοποίησής» τους· για χάρη τους εκδίδουν τις κομματικές τους ανακοινώσεις, καταφερόμενοι κατά της ελληνικής κυβέρνησης.
Όμως το σύνθετο δίκτυο πολιτικών και οικονομικών παραγόντων που συγκροτεί το πλαίσιο της νέας αποικιοκρατικής δομής στη χώρα μας έχει διαμορφωθεί εδώ και καιρό. Από την εποχή του σημιτικού εκσυγχρονισμού επιβλήθηκε ως αξία, ως ύπατη πολιτική αρχή ο ορθολογισμός του οικονομισμού και του ανταγωνισμού. Την περίοδο εκείνη αναδύθηκε και κυριάρχησε μέχρι σήμερα το πολιτικό - επιστημονικό προσωπικό της νεοφιλελεύθερης κοσμοαντίληψης, που το είδαμε την περίοδο των Μνημονίων να καταλαμβάνει θέσεις πρωθυπουργού, υπουργών Οικονομικών, τραπεζιτών, να διαχειρίζεται και να εκχωρεί τη δημόσια περιουσία.
Αυτό το δίκτυο της σύγχρονης αποικιοκρατικής μορφής ελέγχου διευρύνθηκε τα τελευταία χρόνια και εκλεκτά μνημονιακά στελέχη κατέλαβαν καίριες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, στις επιχειρήσεις του Δημοσίου, όπου λαμβάνονται οι κρίσιμες αποφάσεις.
Αλλά η γερμανική διείσδυση δεν αρκέστηκε σ’ αυτό. Γνωρίζει πολύ καλά την ιδεολογική και πολιτική σημασία κρίσιμων θεσμών, όπως είναι τα κομματικά ινστιτούτα, τα οποία τα τέσσερα τελευταία χρόνια κατέκλυσαν τη χώρα. Η χειραγώγηση, ο επηρεασμός, η «καθοδήγηση» των ελληνικών κομμάτων είναι φανερό ότι αποτελούν στόχους μιας ευρύτερης στρατηγικής προκειμένου να γίνει αποδεκτό με όρους «συναίνεσης» το γερμανικό imperium, η σύγχρονη αυτή πολιτικοοικονομική δικτατορία.
Οι «γερμανοτσολιάδες» των Μνημονίων
Θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε τη στάση και συμπεριφορά των μνημονιακών κομμάτων ως μια συνήθη αντιπολιτευτική τακτική, έστω και επιζήμια την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση διεξάγει κρίσιμες διαπραγματεύσεις.
Όμως αυτό το όριο έχει ξεπεραστεί προ πολλού. Γιατί τα κόμματα αυτά –και τα συμφέροντα που τα στηρίζουν– διαδραματίζουν ανοιχτά τον ρόλο της πέμπτης φάλαγγας στο εσωτερικό της χώρας.
Η ανοιχτή πολεμική που ασκείται από τη γερμανική πολιτικοοικονομική ηγεσία και τα θεσμικά φερέφωνά της, οι ανοίκειοι χαρακτηρισμοί, οι καταφορές και οι προσβλητικές εκφράσεις που εκτοξεύονται κατά της ελληνικής κυβέρνησης, του υπουργού Οικονομικών, ακόμα και του ίδιου του πρωθυπουργού, όχι μόνο υιοθετούνται, αλλά και αναπαράγονται πολλές φορές αυτολεξεί στις επίσημες ανακοινώσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού.
Πρόκειται συνεπώς για την ανοιχτή και συντονισμένη συνεργασία δύο «μαύρων μετώπων» του εσωτερικού και του εξωτερικού.
- Για να τονίσει και να επισημοποιήσει, μάλιστα, αυτή την οργανική σχέση ο Μάρτιν Σουλτς επέκρινε δριμύτατα τον Έλληνα πρωθυπουργό για το γεγονός ότι συνεργάστηκε με τους ΑΝΕΛ και δεν προτίμησε το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ώστε να διαθέτει ο κ. Σουλτς το δικό του «μνημονιακό υποχείριο» στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
- Βλέπετε, οι μνημονιακοί «γερμανοτσολιάδες» είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι τέτοιες εποχές...
Ο έτερος ισχυρός πόλος της πέμπτης φάλαγγας είναι τα μνημονιακά ΜΜΕ.
Πρώτη τους είδηση οι πολεμικές ιαχές, οι υλακές και οι ύβρεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και των φερέφωνών του, οι απειλές για Grexit, για χρεοκοπία, για στάση πληρωμών... Καμιά ανάλυση, κανένας αντίλογος, καμιά επιχειρηματολογία από την πλευρά των «λαλίστατων» μνημονιακών προπαγανδιστών, που λειτουργούν ανενδοίαστα ως γραφεία Τύπου των δανειστών και του Β. Σόιμπλε.
Γι’ αυτό και ως πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης θα πρέπει να τεθεί η αποδυνάμωση και διάλυση των μηχανισμών της πέμπτης φάλαγγας που λειτουργεί μέχρι τώρα ανεμπόδιστα. Γιατί κάθε καθυστέρηση και ολιγωρία, κάθε συμβιβασμός μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικός.
Μενέλαου Γκίβαλου*
===========
Πέμπτη φάλαγγα ονομάζεται η εντός πολιορκημένης πόλης ή και εμπόλεμης χώρας γενικότερα, εκδηλωθείσα προπαγάνδα επ΄ ωφελεία του εχθρού.
Γράφει ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Περιστατικό πρώτο: Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας επέστρεψε στον EFSF 1,2 δισ. ευρώ, τα οποία θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση για να καλύψει ανάγκες ζωτικής σημασίας, μεταξύ των οποίων και η καταβολή μισθών και συντάξεων. Η επικεφαλής του ΤΧΣ Αναστασία Σακελλαρίδη ρωτήθηκε για το θέμα και απάντησε περίπου σαν τον πρόεδρο του Εδεσσαϊκού: Δεν ξέρω αν έπρεπε να τα στείλουμε, μας είπαν να τα στείλουμε, εμείς όμως τα στείλαμε και μετά τα ζητήσαμε πίσω και μας είπαν θα δούμε αν έπρεπε να τα στείλετε. Ανάθεμα κι αν κατάλαβα. Δηλαδή κατάλαβα ότι το 1,2 δισ., αντί να μείνει στα δημόσια ταμεία, έγινε αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και μοχλός πίεσης για να πάρει η κυβέρνηση σκληρά μέτρα. Περιστατικό δεύτερο: Πολίτες προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της συμφωνίας που υπέγραψαν ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος με την Siemens. Αυτήν την υπέροχη συμφωνία, όπου η γερμανική εταιρεία δίνει 90 εκατομμύρια σε ΜΚΟ, για το σκάνδαλο που κόστισε στο Ελληνικό Δημόσιο 2 δισ. ευρώ. Το Ελληνικό Δημόσιο εκπροσώπησε στο ΣτΕ ο πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Αναστάσιος Μπάνος, ο οποίος υπερασπίσθηκε τη συμφωνία του Σαμαρά και του Βενιζέλου, χωρίς να ρωτήσει τη σημερινή ηγεσία του ΥΠΟΙΚ, που αμφισβητεί τη συμφωνία. Να σημειωθεί ότι το θέμα της Siemens είχε τεθεί από τον πρωθυπουργό στη συνάντησή του με την κ. Μέρκελ. Να σημειωθεί επίσης ότι ο κ. Μπάνος ήταν σύμβουλος της προηγούμενης κυβέρνησης και είχε γνωμοδοτήσει υπέρ του μαύρου στην ΕΡΤ. Περιστατικό τρίτο: Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας μίλησε στο London School of Economics και είπε τα εξής: «Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει μια μοναδική ευκαιρία να εφαρμόσει τολμηρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η πλήρης εφαρμογή των συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων και η ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης είναι προαπαιτούμενα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας». Λες και μιλούσε ο Σόιμπλε, δηλαδή. Περιστατικό τέταρτο: Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έδωσε συνέντευξη Τύπου για να αποκαλύψει τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, που ήταν αναρτημένη ήδη στο Διαδίκτυο. Μετά την αποκάλυψη, ο Σαμαράς ζήτησε να εφαρμοστεί κατά γράμμα το παλαιό Μνημόνιο που είχε υπογράψει μαζί με τον Βενιζέλο. Το ίδιο ακριβώς ζήτησε και ο Βενιζέλος. Το ίδιο ακριβώς ζήτησε και ο Σόιμπλε. ΥΓ.: Πέμπτη φάλαγγα ονομάζεται η εντός πολιορκημένης πόλης ή και εμπόλεμης χώρας γενικότερα, εκδηλωθείσα προπαγάνδα επ΄ ωφελεία του εχθρού. Αυτή η προπαγάνδα μπορεί να είναι εγχώριος (εσωτερική) ή να προέρχεται απευθείας εκ του εχθρού (εξωτερική). Επίσης, εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, με οτιδήποτε μέσο μπορεί να υπονομεύσει το φρόνημα ή και την ικανότητα των αμυνομένων, ήτοι από δολιοφθορά μέχρι απλή διασπορά ψευδών ειδήσεων, π.χ. ραδιοφωνικές ανακοινώσεις ή έντυπες προτροπές (φέιγ – βολάν).
Πηγή
Πέμπτη φάλαγγα
Διαβάστε περισσότερα:
Διαβάστε περισσότερα:
Σχόλια