Αφορούσε σε όσες ψήφους έλειπαν... απ’ την κυβέρνηση -αυτό κατεδείχθη- και όχι σε όσες θα μπορούσε να συλλέξει. Επιπροσθέτως συνταύτισε τις ψήφους για τον Πρόεδρο με τις ψήφους που χρειάζεται για να συνεχίσει το πρόγραμμά της - ζήτησε, δηλαδή, ψήφο εμπιστοσύνης από 180(!!!) βουλευτές! Μεγάλοι στρατηγοί ο Μπενίτο και ο κ. Σαμαράς, έβαλαν βόμπα στο γκαζάκι.
Και μετά το χάος - το επόμενο βήμα του ευφυούς σχεδιασμού μιας νίλας είναι η οργή των αφεντικών. Με τον ανεπρόκοπο μπιστικό. Πρώτος-πρώτος διαφοροποιήθηκε (ποιος άλλος;) ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Οστις, κατ’ αντίθεσιν προς τον κ. Σαμαρά (ο οποίος επιμένει ότι στον τρίτο γύρο θα βγάλει την Ελλάδα νοκ άουτ), άρχισε να ετοιμάζεται για εκλογές. «Εκλεισε μάλιστα το μάτι» (μάλλον θα ’χει βγάλει κριθαράκι) και στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα μπορούσε να ’ναι ένας διαθέσιμος και κάργα αξιόπιστος εταίρος. Ο άνθρωπος που ανέτρεψε τον Γιωργάκη είναι τώρα πανέτοιμος να προδώσει τον κ. Σαμαρά και να προσφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ τα επιτεύγματά του, τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, τον νόμο περί Τύπου, το χαράτσι, την ανοικονόμητη συνεισφορά του στα Βατερλώ της εξωτερικής μας πολιτικής, κι εν γένει το «όλον» ταλέντο του σε έργα πανάθλια.
Διότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να φαντασθεί τον εαυτόν του εκτός πολιτικής - τουλάχιστον όχι έως το 2167 μ.Χ., οπότε θα έχουμε ξοφλήσει το χρέος που αυτός και η παρέα των λύκων μάς φόρτωσαν. Οπως, το ίδιο, δεν μπορεί να φαντασθεί τον εαυτόν του εκτός τεραίν (αλλά μόνο πάνω στο ρινγκ να τις τρώει) και ο κ. Κουβέλης. Ο άνθρωπος που πήγαινε για Πρόεδρος της Δημοκρατίας (με σχεδιασμό Σαμαρά - Βενιζέλου) έχει καταφέρει έως τώρα να συνωμοτήσει με τον εαυτόν του (εναντίον του) τόσες φορές, που να ζαλίζουν ακόμα και τον κ. Καρατζαφέρη. (Κουράγιο, πληγωμένε μου ακροδεξιέ αητέ! όλα εδώ πληρώνονται.)
Ηταν μια «ωραία ατμόσφαιρα» προχθές στο Κοινοβούλιο. Το Ποτάμι, ένα κόμμα που ανιχνεύεται μόνον στις δημοσκοπήσεις (όπου ακόμα και σ’ αυτές ξεραίνεται), διαθέτει ήδη στη Βουλή (εξ ουρανού;) δύο, δυόμισι, τρεις -θα σας γελάσω- βουλευτές, που, όμως, ο καθένας ψηφίζει αντίθετα με το κόμμα στο οποίο πρόσκειται ή ομοίως με το κόμμα που εγκατέλειψε. Τσίρκο.
Ενα Κοινοβούλιο, μεγάλο μέρος της σύνθεσης του οποίου φθείρει τον κοινοβουλευτισμό όσον καλύτερα μπορεί. «Παλληκάρια της φακής» (κουκιά), πραματευτές της ψήφου τους, ανανήψαντες Χρυσαυγίτες, ιντριγκαδόροι «εκσυγχρονιστές» και υποχθόνιοι σμπίροι της Διαπλοκής ομού μετά ραγιάδων της υποτέλειας αποδεικνύουν ότι ο φιλελευθερισμός και η ακροδεξιά πολιτική του έχουν φέρει τον κοινοβουλευτισμό στα όριά του. Διότι αυτό είναι το ψυχορράγημα της Μεταπολίτευσης. Εκπνέει στα χέρια μιας οικονομικής δικτατορίας. Συνακόλουθος λοιπόν ο κοινοβουλευτικός εκφυλισμός και ο εκφασισμός της δημοκρατίας.
Ομως η στήλη, σε μια προσπάθεια αποτροπής δραματικών εξελίξεων, θα ήθελε να συνεισφέρει στον προβληματισμό του κ. Σαμαρά ορισμένες περιπτώσεις υποψηφίων για τον τρίτο γύρο, που θα έβγαιναν με τα τσαρούχια. Πρώτα απ’ όλους την κυρία Βούλτεψη. Προκειμένου να μπει έρκος οδόντων σ’ αυτό το αλλούτερο παραλήρημα, η κυρία Βούλτεψη θα υπερψηφιζόταν απ’ όλους! (πλην ΚΚΕ. Καθ’ ότι ο σ. Κουτσούμπας υποψιάζεται την κ. Βούλτεψη για κρυπτοσυριζαία. Κι έχει δίκιο όταν λέει για στημένο δικομματικό καβγά). Τι Βορίδης - τι Λαφαζάνης! Ψηφίζουμε Βορίδη. Ο οποίος θα ήταν μια ακόμα εκλεκτή υποψηφιότης για την Προεδρία, αν όχι απαραιτήτως της Δημοκρατίας, αλλά του Προτεκτοράτου οπωσδήποτε. Το άλογο του Καλιγούλα ήταν καλύτερο;
Μια άλλη υποψηφιότης θα ήταν ο κ. Σταθάκης. Αλλά θα καταρρεύσουν οι αγορές. Μην είμαστε τόσον ανηλεείς με τον παγκόσμιο καπιταλισμό, αφήστε τον να καταρρεύσει μόνος του, κάνουν ό,τι μπορούν για αυτό η κ. Μέρκελ και η Συνιστώσα Ρόζα - από διαφορετικές οπτικές γωνίες βεβαίως, μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα, δεν είναι μαύρο - άσπρο, είναι ζώνες αποχρώσεων του γκρι γύρω απ’ το κόκκινο.
Οπως και να ’χει, ύστερα από τον τεραστιοτετραπέρατο σχεδιασμό Σαμαρά να μην μπορέσει να εισπράξει 164-167 ντιρέκτ αλλά μόνον 160 κροσέ, ο δρόμος προς τη διακυβέρνηση ανοίγεται για τον ΣΥΡΙΖΑ φαρδύς - πλατύς (εκτός κι αν ο Πανάγαθος επισπεύσει τη Δευτέρα Παρουσία, για να αποφύγουμε τα χειρότερα).
Το μόνον ερώτημα που πλανάται σαν φάντασμα πάνω απ’ τη χώρα, είναι αν ο κ. Τσίπρας θα μπορέσει να την κυβερνήσει. Οταν όμως έχεις κυβερνήσει τόσες Συνιστώσες επί τόσον μακρόν, η χώρα μπροστά τους είναι παιχνιδάκι και συνεπώς το ερώτημα ρητορικόν...
Ολα αυτά βεβαίως υπό την αίρεσιν του αποτελέσματος της συνάντησης Μητσοτάκη - Καμμένου. Διότι, αν πριν από τον τρίτο γύρο αρχίσει να βρέχει βατράχια, η κατάσταση θα χρειάζεται επανεξέταση...
Του Στάθη από enikos
Σχόλια