Ο
Χρήστος Γιανναράς, στη συνέντευξή του σε δύο νέους δημοσιογράφους, μιλά για την κατάσταση στην
οποία περιήλθε ο ελληνισμός μετά την ίδρυση του
ελληνικού κράτους και μιλά για την μεγάλη παράδοση
κοινοτισμού που απεμπόλησαν οι Έλληνες.
Περισσότερα
στο βίντεο που ακολουθεί.
http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/12/blog-post_385.html
Οι αναφορές
και το έργο του Χρήστου Γιανναρά για τον ελληνικό
κοινοτισμό και την ελληνικότητα αποτελούν
τη βάση, το θεμέλιο για τη συγκρότηση μιας ποιοτικής πολιτικής νοοτροπίας απαραίτητης για την δημιουργία μιας δημοκρατικής κοινοτικής πολιτείας, γιατί συλλαμβάνει με πρωτότυπο τρόπο την καίρια σύνθεση όλων των δημιουργικών πλευρών του ανθρώπινου πολιτισμού και ανθρωπισμού, συνδέοντας την τέχνη, την επιστήμη και τη φιλοσοφία με την πολιτική ενατένιση του κοινωνικού όντος.
Σύμφωνα με τον Χρήστο Γιανναρά, το ελληνικό κράτος και οι δομές με τις οποίες συγκροτήθηκε μετά την επανάσταση είχαν ως βάση δύο παράγοντες που καθόρισαν το σύγχρονο είναι του ελληνισμού, τον μεταπρατισμό και την μίμηση. Οι Έλληνες (κυρίως το εγχώριο πολιτικό κατεστημένο), μετά την ίδρυση του κράτους τους, θεώρησαν ότι, για να ξαναβρούν την παλιά αίγλη και να βρουν την ταυτότητα που έχασαν, έπρεπε να μιμηθούν τους ευρωπαϊκούς λαούς που υποτίθεται ότι είχαν μυηθεί στα ελληνικά γράμματα και στη αρχαία δημοκρατία (θεωρία της κοραϊκής μετακένωσης). Οι δυτικοί όχι μόνο δεν προσέλαβαν τον
ελληνικό τρόπο του βίου, αλλά αντέστρεψαν τα ελληνικά προτάγματα της αρχαιοελληνικής πολιτείας. Αποτελέσματα της επιλογής αυτής ήταν ο μεταπρατισμός, η κακή αντιγραφή και η μίμηση.
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν από τους σύγχρονους Έλληνες ότι βάση του ελληνικού πολιτισμού δεν ήταν το άτομο ούτε η κοινωνία, αλλά η αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα. Αυτό που κυριαρχεί στη σύγχρονη ζωή είναι η καταναλωτική ευχέρεια και ο άκρατος υλισμός.
Η οργάνωση με βάση την πολιτική κοινότητα δεν έχει καμιά σχέση με την κολεκτίβα. Στην κολεκτίβα εξαφανίζεται το άτομο και τα δικαιώματά του, χάνεται κάθε μορφή ελευθερίας. Ο κομμουνισμός είναι μια κολεκτιβιστική οργάνωση μιας κοινωνίας που καταργεί κάθε μορφή ελευθερίας.
Όταν ρωτήθηκε ο Χρήστος Γιανναράς αν υπάρχει κάποια σχέση του κοινοτισμού με την αριστερά απάντησε ότι δεν έχουν καμιά σχέση και ότι η αριστερά και η μαρξιστική κοσμοθεωρία υπόκεινται στην καπιταλιστική φιλοσοφία και ότι υπηρετούν τον ιστορικό υλισμό. Η αριστερά, κατά τον Γιανναρά, είναι κρατικός καπιταλισμός που προωθεί την κεντρική διεύθυνση της οικονομίας και βρίσκεται στον αντίποδα του κοινοτισμού. Η αριστερά δεν έχει κοινωνιοκεντρική κατεύθυνση και αποτελεί προδοσία του κοινωνιοκεντρισμού.
Σύμφωνα με τον Χρήστο Γιανναρά, ο κοινοτισμός εφαρμόστηκε πρώτη φορά στην αρχαία Αθήνα και αποτέλεσε τον αληθινό τρόπο του βίου, τον κοινό βίο. Το αληθές πολίτευμα θεμελιώνεται στις κατά λόγον σχέσεις, ένα πολίτευμα που μιμείται δηλαδή τον τρόπο που είναι δομημένος ο κόσμος και οι νόμοι που τον διέπουν. Αληθινό είναι αυτό που δεν αλλοιώνεται, δεν μεταβάλλεται, δεν φθείρεται, δεν πεθαίνει. Και είναι ο τρόπος της του παντός διοίκησης, η οργάνωση μιας κοινότητας με βάση τις αρχές του κοσμικού λόγου, του λόγου σύμφωνα με τον οποίο σχετίζονται τα όντα και είναι οργανωμένα (προσωκρατικοί). Ο Αριστοτέλης μας γράφει συγκεκριμένα: ορθώς διανοείσθε δια το ορθώς κοινωνείν.
τη βάση, το θεμέλιο για τη συγκρότηση μιας ποιοτικής πολιτικής νοοτροπίας απαραίτητης για την δημιουργία μιας δημοκρατικής κοινοτικής πολιτείας, γιατί συλλαμβάνει με πρωτότυπο τρόπο την καίρια σύνθεση όλων των δημιουργικών πλευρών του ανθρώπινου πολιτισμού και ανθρωπισμού, συνδέοντας την τέχνη, την επιστήμη και τη φιλοσοφία με την πολιτική ενατένιση του κοινωνικού όντος.
Σύμφωνα με τον Χρήστο Γιανναρά, το ελληνικό κράτος και οι δομές με τις οποίες συγκροτήθηκε μετά την επανάσταση είχαν ως βάση δύο παράγοντες που καθόρισαν το σύγχρονο είναι του ελληνισμού, τον μεταπρατισμό και την μίμηση. Οι Έλληνες (κυρίως το εγχώριο πολιτικό κατεστημένο), μετά την ίδρυση του κράτους τους, θεώρησαν ότι, για να ξαναβρούν την παλιά αίγλη και να βρουν την ταυτότητα που έχασαν, έπρεπε να μιμηθούν τους ευρωπαϊκούς λαούς που υποτίθεται ότι είχαν μυηθεί στα ελληνικά γράμματα και στη αρχαία δημοκρατία (θεωρία της κοραϊκής μετακένωσης). Οι δυτικοί όχι μόνο δεν προσέλαβαν τον
ελληνικό τρόπο του βίου, αλλά αντέστρεψαν τα ελληνικά προτάγματα της αρχαιοελληνικής πολιτείας. Αποτελέσματα της επιλογής αυτής ήταν ο μεταπρατισμός, η κακή αντιγραφή και η μίμηση.
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν από τους σύγχρονους Έλληνες ότι βάση του ελληνικού πολιτισμού δεν ήταν το άτομο ούτε η κοινωνία, αλλά η αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα. Αυτό που κυριαρχεί στη σύγχρονη ζωή είναι η καταναλωτική ευχέρεια και ο άκρατος υλισμός.
Η οργάνωση με βάση την πολιτική κοινότητα δεν έχει καμιά σχέση με την κολεκτίβα. Στην κολεκτίβα εξαφανίζεται το άτομο και τα δικαιώματά του, χάνεται κάθε μορφή ελευθερίας. Ο κομμουνισμός είναι μια κολεκτιβιστική οργάνωση μιας κοινωνίας που καταργεί κάθε μορφή ελευθερίας.
Όταν ρωτήθηκε ο Χρήστος Γιανναράς αν υπάρχει κάποια σχέση του κοινοτισμού με την αριστερά απάντησε ότι δεν έχουν καμιά σχέση και ότι η αριστερά και η μαρξιστική κοσμοθεωρία υπόκεινται στην καπιταλιστική φιλοσοφία και ότι υπηρετούν τον ιστορικό υλισμό. Η αριστερά, κατά τον Γιανναρά, είναι κρατικός καπιταλισμός που προωθεί την κεντρική διεύθυνση της οικονομίας και βρίσκεται στον αντίποδα του κοινοτισμού. Η αριστερά δεν έχει κοινωνιοκεντρική κατεύθυνση και αποτελεί προδοσία του κοινωνιοκεντρισμού.
Σύμφωνα με τον Χρήστο Γιανναρά, ο κοινοτισμός εφαρμόστηκε πρώτη φορά στην αρχαία Αθήνα και αποτέλεσε τον αληθινό τρόπο του βίου, τον κοινό βίο. Το αληθές πολίτευμα θεμελιώνεται στις κατά λόγον σχέσεις, ένα πολίτευμα που μιμείται δηλαδή τον τρόπο που είναι δομημένος ο κόσμος και οι νόμοι που τον διέπουν. Αληθινό είναι αυτό που δεν αλλοιώνεται, δεν μεταβάλλεται, δεν φθείρεται, δεν πεθαίνει. Και είναι ο τρόπος της του παντός διοίκησης, η οργάνωση μιας κοινότητας με βάση τις αρχές του κοσμικού λόγου, του λόγου σύμφωνα με τον οποίο σχετίζονται τα όντα και είναι οργανωμένα (προσωκρατικοί). Ο Αριστοτέλης μας γράφει συγκεκριμένα: ορθώς διανοείσθε δια το ορθώς κοινωνείν.
http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/12/blog-post_385.html
Σχόλια