Η σάπια ελίτ της Ελλάδας.

Υπάρχουν πολιτικές ελίτ οι οποίες δεν είναι κλειστές, αλλά ανανεώνονται συνεχώς από υγιείς κοινωνικές δυνάμεις. Υπάρχουν οικονομικές ελίτ που αναδεικνύονται μέσα από την παραγωγική διαδικασία. Υπάρχουν πνευματικές ελίτ οι οποίες αναδεικνύονται μέσα από την μελέτη, την έρευνα και την πνευματική προσφορά τους στην κοινωνία. Στη χώρα μας δυστυχώς δεν συμβαίνει τίποτε από όλα αυτά.

Η δική μας πολιτική ελίτ είναι κλειστή. Τόσο ο εκλογικός νόμος, όσο και η δια βίου
παραμονή των ίδιων προσώπων και των απογόνων τους στην πολιτική σκηνή της χώρας, δημιουργεί μια κλειστή κάστα με την ψυχολογία της κλειστής ομάδας. Έτσι όμως δεν δίνονται ευκαιρίες σε νέα αξιόλογα άτομα να ασχοληθούν με την πολιτική και να προσφέρουν πραγματικά στον τόπο.


Η δική μας οικονομική ελίτ είναι στην πλειοψηφία της κρατικοδίαιτη και παρασιτική. Δεν δημιουργήθηκε μέσα από την παραγωγική διαδικασία, αλλά δημιουργήθηκε κυρίως από πρώην κομματάνθρωπους με κύρια πηγή το κρατικό χρήμα και την βοήθεια από την πολιτική ελίτ, την οποία με τη σειρά της ενισχύει και διατηρεί στην εξουσία. Έτσι παραμένει κλειστή και μέσω της πολιτικής ελίτ χρησιμοποιεί την κρατική γραφειοκρατία για να σκοτώνει συνεχώς την υγιή επιχειρηματικότητα η οποία θα την αμφισβητούσε.

Η δική μας πνευματική ελίτ προέρχεται κυρίως από πρώην κομματάνθρωπους και από πρώην κομματικούς νεολαίους. Η πνευματική προσφορά τους είναι ελάχιστη, τη στιγμή που χιλιάδες ικανότατα ελληνόπουλα δεν βρίσκουν διεξόδους για να αναδείξουν την αξία τους και να προσφέρουν ταυτόχρονα στον τόπο. Παρατηρείται δε μεγάλη οικογενειοκρατία μεταξύ των ονομαζόμενων πνευματικών ανθρώπων.

Αυτή η συνολική ελίτ, μη έχουσα κοινωνικές αναφορές, αισθάνεται περισσότερο διεθνοποιημένη παρά πατριωτισμό και εθνικότητα.  Όταν ένα μέλος της ελίτ βρίσκεται το πρωϊ στο Λονδίνο και το απόγευμα πίνει τον καφέ του στις Βρυξέλλες, με τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, δεν μπορεί να καταλάβει τον πατριωτισμού αυτού που μια ζωή κάνει το δρομολόγιο Ομόνοια – Πατήσια ή σπίτι – χωράφι – καφενείο και πληρώνει με στερήσεις τους φόρους που επιβάλει η ελίτ.
Πηγή
-------------========

Η κομματοκρατία ως διαρκής αξία.

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Τιμωρείται αυτός που επωφελήθηκε από πολιτικές του συστήματος αλλά όχι εκείνοι που έστησαν το σύστημα και κάλεσαν τους πολίτες ή τους επέβαλαν  να "παίξουν" με τους όρους του. Αυτός που διορίσθηκε με τους φαύλους κανόνες που όρισαν οι υπουργοί και όχι οι υπουργοί. Αυτός που έπαιρνε παράνομα μισθό ή σύνταξη και όχι εκείνοι που
τον παρότρυναν ή τον συνέδραμαν σε αυτό ή που αδιαφόρησαν να τον ελέγξουν.

Αλλά είπαμε. Η πολιτεία δικαίου αφορά στους πολίτες όχι στους πολιτικούς. Οι τελευταίοι ως Λουδοβίκοι είναι υπεράνω του νόμου. Και η δικαιοσύνη; Μα είναι διαπιστευμένη να δικάζει κατά το σύστημα. Και αυτό κάνει η άρχουσα δικαιοσύνη. Μόνο που το σύστημα αυτό, το οποίο υπηρετεί, δεν είναι εκείνο που περιγράφει το Σύνταγμα, αλλά η κατά παράδοση παραφθορά του από την κομματοκρατία.

Ποιος είπε ότι η ισότητα όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως ιδιότητας, αποτελεί ρήτρα του Συντάγματος; Ακριβώς γι αυτό και επειδή βέβαια η πολιτική τάξη είναι απασχολημένη με την υψηλή πολιτική "δεν άδειασε" μέχρι τώρα να καταργήσει τους επονείδιστους νόμους περί μη ευθύνης των υπουργών (και των βουλευτών). "Άστα γι αργότερα" αυτά που ενοχλούν τους πρίγκιπες.

Εξάλλου πως θα μπορούν οι "ηγέτες" να διορίζουν ως υπουργούς αυθάδη ανδρείκελα, βουλευτές αχυρανθρώπους εκφορείς της βούλησής τους ή ως διοικητές οργανισμών αποτυχημένους πολιτικούς και άλλα ανθρωπάρια για να συνεχίζουν την παράδοση της φαυλοκρατίας και της ιδιοποίησης του δημόσιου αγαθού. Ή για να είμαστε πιο παραστατικοί, να αμνηστεύουν εαυτούς και τους περί αυτούς συγκατανευσιφάγους, για να δύνανται να συνεχίζουν στο μέσον της καταστροφής το έργο τους;

Θα έλεγα ότι δεν χρειάζεται να εντρυφήσει κανείς στα πεπραγμένα της κομματοκρατίας. Αρκεί να διαβάσει τη συνέντευξη του ενός εκ των οικονομικών εισαγγελέων, του κ Μουζακίτη, για να δει τι περιμένει όποιον δικαστικό λειτουργό εκτραπεί από τη "λογική" του πολιτεύματος.

Τελικά η πολιτική είναι ένας αλάνθαστος τρόπος για να γίνεις προσωπικότητα, για να σταδιοδρομήσεις, να πλουτίσεις ως άτομο κατατρώγοντας τις σάρκες της κοινωνίας.

Πηγή: contogeorgis