Αρθρο – φωτιά για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, δημοσιεύει το Assosiated Press. Στο ρεπορτάζ καταγράφονται μαρτυρίες για τις συνθήκες φτώχειας στη χώρα και για τις πληγές που άφησε η βαθιά οικονομική κρίση.
«Ένα στα πέντε νοικοκυριά στην Ελλάδα δεν έχουν κανέναν εργαζόμενο, ενώ περίπου τρία εκατομμύρια ανθρώπων δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας λόγω της παρατεταμένης ανεργίας» γράφει το AP για την «πληγωμένη από την κρίση χώρα» σε άρθρο του με τίτλο: «Η οικονομικά «πληγωμένη» Ελλάδα έχει ακόμη δρόμο για την ανάκαμψη».
«Σε μια μικρή αποθήκη χωρίς παράθυρα, μια γηραιά γυναίκα μαζεύει πράγματα που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται στα σκουπίδια. Το μέρος στο οποίο βρίσκεται δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό που πραγματικά είναι: ένα μέρος όπου σώζονται ζωές».
Όπως σημειώνει το πρακτορείο Associated Press, η γυναίκα είναι εθελόντρια σε μια φιλανθρωπική οργάνωση που ανακυκλώνει φάρμακα τα οποία αποστέλλονται από συγγενείς ασθενών που έπασχαν από καρκίνο και δεν νίκησαν στη μάχη, φάρμακα που έμειναν πίσω από θύματα εγκεφαλικών επεισοδίων ή βρεφικές τροφές που δεν καταναλώθηκαν. Όλα αυτά δεν πετάγονται, πλέον, στα σκουπίδια. Ανακυκλώνονται έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν από άλλους που τα έχουν ανάγκη.
Ο καρδιολόγος Γιώργος Βήχας ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο που στόχο έχει να παρέχει ιατρική φροντίδα σε ανθρώπους που έχουν χάσει το δικαίωμα στην περίθαλψη. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 250 εθελοντές που υποστηρίζουν την προσπάθειά του και συλλέγουν φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό. Όπως ο ίδιος λέει στο πρακτορείο ειδήσεων: «Ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα δουλεύαμε υπό αυτές τις συνθήκες. Οι άνθρωποι που έρχονται σε εμάς είναι θυμωμένοι, βαθιά λυπημένοι και ντρέπονται για την κατάστασή τους. Προσπαθούμε να τους φέρουμε ξανά την ελπίδα στο πρόσωπο».
Οι κοινωνικές επιπτώσεις της ύφεσης, παρά το γεγονός ότι φαίνεται ότι η Ελλάδα αφήνει πίσω της την κρίση, δεν θα μπορέσουν να εξαλειφθούν εύκολα, αναφέρεται στο άρθρο. Μάλιστα όπως λένε οι ειδικοί θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αναστραφεί η κατάσταση. Ο κοινωνιολόγος του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Αλέξανδρος Κεντικελένης σημειώνει πως: «Το χρονικό της κρίσης δεν συμπίπτει με τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης. Η οικονομική ύφεση μπορεί να διήρκησε έξι χρόνια, αλλά η κοινωνική κρίση θα κρατήσει περισσότερο».
«Υπόσχομαι ότι η ανάπτυξη θα συνεχιστεί με ακόμη ταχύτερους ρυθμούς», δήλωσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. H πραγματικότητα, αυτή τη στιγμή, είναι διαφορετική. Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ του ΑP, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: ένα στα πέντε νοικοκυριά στην Ελλάδα δεν έχει κανένα εργαζόμενο, ενώ περίπου 3 εκατ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας λόγω παρατεταμένης ανεργίας. Ο 60χρονος Γιάννης Μπουτσέλης, γραφίστας στο επάγγελμα, έχει να δουλέψει τέσσερα χρόνια. «Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο. Δεν είναι μόνο τα χρήματα, αλλά και η ψυχολογική κατάσταση που καταρρακώθηκε. Θέλουμε να θρέψουμε τις οικογένειές μας με αξιοπρέπεια, αλλά δεν γίνεται», δηλώνει χαρακτηριστικά. Η μακροχρόνια ανεργία, ειδικά στις νέες γενιές, οδηγεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, ενώ ωθεί τους ανθρώπους σε έξεις που μέχρι πρότινος δεν φαντάζονταν πως θα δοκιμάσουν. Ναρκωτικά, ποτό, αλλά και κατάθλιψη είναι οι κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Levy Economics στη Ν. Υόρκη, σημειώνει πως «δεν είναι ρεαλιστικό να λέει κανείς πως υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης όταν στηρίζεται σε ισχυρές εξαγωγές ανθρώπινου δυναμικού».
Πηγή: Ημερησία
inprecor
«Ένα στα πέντε νοικοκυριά στην Ελλάδα δεν έχουν κανέναν εργαζόμενο, ενώ περίπου τρία εκατομμύρια ανθρώπων δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας λόγω της παρατεταμένης ανεργίας» γράφει το AP για την «πληγωμένη από την κρίση χώρα» σε άρθρο του με τίτλο: «Η οικονομικά «πληγωμένη» Ελλάδα έχει ακόμη δρόμο για την ανάκαμψη».
«Σε μια μικρή αποθήκη χωρίς παράθυρα, μια γηραιά γυναίκα μαζεύει πράγματα που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται στα σκουπίδια. Το μέρος στο οποίο βρίσκεται δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό που πραγματικά είναι: ένα μέρος όπου σώζονται ζωές».
Όπως σημειώνει το πρακτορείο Associated Press, η γυναίκα είναι εθελόντρια σε μια φιλανθρωπική οργάνωση που ανακυκλώνει φάρμακα τα οποία αποστέλλονται από συγγενείς ασθενών που έπασχαν από καρκίνο και δεν νίκησαν στη μάχη, φάρμακα που έμειναν πίσω από θύματα εγκεφαλικών επεισοδίων ή βρεφικές τροφές που δεν καταναλώθηκαν. Όλα αυτά δεν πετάγονται, πλέον, στα σκουπίδια. Ανακυκλώνονται έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν από άλλους που τα έχουν ανάγκη.
Ο καρδιολόγος Γιώργος Βήχας ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο που στόχο έχει να παρέχει ιατρική φροντίδα σε ανθρώπους που έχουν χάσει το δικαίωμα στην περίθαλψη. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 250 εθελοντές που υποστηρίζουν την προσπάθειά του και συλλέγουν φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό. Όπως ο ίδιος λέει στο πρακτορείο ειδήσεων: «Ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα δουλεύαμε υπό αυτές τις συνθήκες. Οι άνθρωποι που έρχονται σε εμάς είναι θυμωμένοι, βαθιά λυπημένοι και ντρέπονται για την κατάστασή τους. Προσπαθούμε να τους φέρουμε ξανά την ελπίδα στο πρόσωπο».
Οι κοινωνικές επιπτώσεις της ύφεσης, παρά το γεγονός ότι φαίνεται ότι η Ελλάδα αφήνει πίσω της την κρίση, δεν θα μπορέσουν να εξαλειφθούν εύκολα, αναφέρεται στο άρθρο. Μάλιστα όπως λένε οι ειδικοί θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αναστραφεί η κατάσταση. Ο κοινωνιολόγος του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Αλέξανδρος Κεντικελένης σημειώνει πως: «Το χρονικό της κρίσης δεν συμπίπτει με τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης. Η οικονομική ύφεση μπορεί να διήρκησε έξι χρόνια, αλλά η κοινωνική κρίση θα κρατήσει περισσότερο».
«Υπόσχομαι ότι η ανάπτυξη θα συνεχιστεί με ακόμη ταχύτερους ρυθμούς», δήλωσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. H πραγματικότητα, αυτή τη στιγμή, είναι διαφορετική. Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ του ΑP, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: ένα στα πέντε νοικοκυριά στην Ελλάδα δεν έχει κανένα εργαζόμενο, ενώ περίπου 3 εκατ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας λόγω παρατεταμένης ανεργίας. Ο 60χρονος Γιάννης Μπουτσέλης, γραφίστας στο επάγγελμα, έχει να δουλέψει τέσσερα χρόνια. «Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο. Δεν είναι μόνο τα χρήματα, αλλά και η ψυχολογική κατάσταση που καταρρακώθηκε. Θέλουμε να θρέψουμε τις οικογένειές μας με αξιοπρέπεια, αλλά δεν γίνεται», δηλώνει χαρακτηριστικά. Η μακροχρόνια ανεργία, ειδικά στις νέες γενιές, οδηγεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, ενώ ωθεί τους ανθρώπους σε έξεις που μέχρι πρότινος δεν φαντάζονταν πως θα δοκιμάσουν. Ναρκωτικά, ποτό, αλλά και κατάθλιψη είναι οι κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Levy Economics στη Ν. Υόρκη, σημειώνει πως «δεν είναι ρεαλιστικό να λέει κανείς πως υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης όταν στηρίζεται σε ισχυρές εξαγωγές ανθρώπινου δυναμικού».
Πηγή: Ημερησία
inprecor
Σχόλια