Ξαφνικά τα ΜΜΕ προπαγανδίζουν εθνική συνεννόηση.

Αν προσέξει κάποιος αυτό τον καιρό τα ΜΜΕ, θα διαπιστώσει ότι πολλαπλασιάζονται συνεχώς οι φωνές που ζητούν εθνική συνεννόηση μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα. Συνεννόηση για εκλογή ΠτΔ, για αντιμετώπιση του χρέους, για κατευνασμό των «ξαφνικά» αγριεμένων αγορών, για τα εθνικά θέματα  και άλλα χαρωπά.

Γιατί όλα αυτά, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι οι πολιτικές αντιπαραθέσεις
μέσα στο πολιτικό σύστημα, δεν είναι πραγματικές αλλά θεατρικές; Δεν εκπροσωπούν πραγματικές κοινωνικές αντιπαραθέσεις και σύγκρουση κοινωνικών συμφερόντων. Και πως άλλωστε να εκπροσωπήσουν ανύπαρκτες κοινωνικές αντιθέσεις, αφού το 1% μιας μικρής ολιγαρχίας, κατέχει το 56,1% του συνολικού πλούτου της χώρας. Ποιες κοινωνικές αντιπαραθέσεις και παραμύθια;;; Όλο το πολιτικό παιχνίδι αφορά αποκλειστικά και μόνο αντιπαραθέσεις εντός του πολιτικού συστήματος, για κατάληψη καλύτερων θέσεων εξουσίας και νομής της κοινωνίας.


Γιατί λοιπόν ξαφνικά, άρχισαν όλοι να μιλούν για εθνική συναίνεση; Για τον απλούστατο προφανώς λόγο, για να μην διαταραχθεί η μακαριότητα της κοινωνίας, να μην υπάρξουν τριγμοί στη χώρα, που θα έβαζαν σε περιπέτειες τα συμφέροντα της ντόπιας πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας και τα συμφέροντα των δανειστών. Να μην υπάρξει αναζήτηση ευθυνών κ.λ.π.

Όχι λοιπόν, δεν πρέπει να υπάρξει τέτοια θεατρική (και πάλι) εθνική συναίνεση. Ας ζήσουμε για λίγο ακόμα το θέατρο των αντιπαραθέσεων. Τουλάχιστον να το απολαύσουμε. Και στο κάτω κάτω, το ίδιο το σύστημα μας λέει ότι έχουμε την καλύτερη δημοκρατία. Ε, λοιπόν, αφού έχουμε την καλύτερη δημοκρατία, τότε τι φοβόμαστε; Ας την αφήσουμε να λειτουργήσει, για να δούμε επιτέλους και πόσο αποτελεσματική είναι στις δύσκολες καταστάσεις.

Σε ότι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν θέλει να πέσει στα γνώριμα ποσοστά του, δεν έχει παρά να βάλει πλάτη στη σωτηρία του συστήματος.

• ΥΓ. Η εθνική συνεννόηση θα είχε πραγματικό και όχι θεατρικό νόημα, μόνο αν:
• 1) Τιμωρούσαν τους υπεύθυνους της κρίσης, 
• 2) Συμφωνούσαν να αλλάξουν τη σχέση πλούτου, δηλαδή το ότι το 1% της ολιγαρχίας, που τώρα κατέχει το 56,1% του πλούτου της Ελλάδας , να το άλλαζαν μέσω δίκαιου φορολογικού συστήματος, 
• 3)  Άλλαζαν το πολιτικό σύστημα ώστε να συμμετέχει πλέον ενεργά ο λαός στη διακυβέρνηση της χώρας και 
• 4) Χάραζαν όλοι μαζί κοινή πολιτική στα εθνικά θέματα. 

Αυτή πράγματι θα ήταν μια ειλικρινής εθνική συνεννόηση. Οποιαδήποτε άλλη δήθεν συνεννόηση είναι θεατρική, πάνω σε τεχνητές εντάσεις, για να διασωθεί και να επιβιώσει σε βάρος του λαού, το απόλυτα υπεύθυνο πολιτικοοικονομικό καθεστώς. Πηγή