Όλα όσα θα επιθυμούσε κανείς να ακούσει, τα άκουσε από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα. Και η ένταση των όσων είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πολλαπλασιάστηκε από το κενό της καταστροφής που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικές της συγκυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και βιώνει ο ελληνικός λαός. Είναι εύκολο, άλλωστε, να τροφοδοτήσει κανείς με ελπίδα τους απελπισμένους…
Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι απλό: μπορεί, έχει τη δυνατότητα η σοσιαλδημοκρατική λογική/ πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να οδηγήσει τη χώρα σε διέξοδο από τον κλοιό της κρίσης;
Πριν επιχειρήσουμε να διατυπώσουμε συνοπτικά το πλαίσιο της απάντησης στην πιο πάνω...
ερώτηση, επιβάλλεται μια πρώτη και ουσιαστική διαπίστωση: Με την ομιλία του στη ΔΕΘ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατοχύρωσε με τρόπο αδιαμφισβήτητο την ηγεμονία του στο χώρο της αποκαλούμενης ελληνικής κεντροαριστεράς. Για να το πούμε με διαφορετικά λόγια οι σοσιαλδημοκρατικές προτάσεις, οι ελπίδες ή οι ψευδαισθήσεις που μπορούν να δημιουργήσουν «χτίζουν» το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία.
Αυτή η σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση είναι πιθανό να οδηγήσει τον Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία. Σε καμία περίπτωση ωστόσο, δεν περιγράφει την διέξοδο. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό που περιγράφει είναι το πλαίσιο μιας μάχης εντός της ΕΕ, η οποία ωστόσο δεν υπάρχει παρά μόνο στα μάτια του (Δον Κιχώτη) ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που περιέγραψε στην ομιλία του στη ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας είναι η επιθυμία του για την ανασυγκρότηση της χώρας στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης με εταίρους και δανειστές. Μάλιστα οι οικονομικές πολιτικές που έχει κατά νου ο Αλέξης Τσίπρας προϋποθέτουν τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών για την απαιτούμενη χαλάρωση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας. Στην πιθανότατη εκδοχή οι δανειστές να μη συναινέσουν, ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς δεν έχει και δεν μπορεί να έχει απάντηση…
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει το κυβερνητικό του πρόγραμμα σε μια επισφαλή παραδοχή: ότι τα πράγματα στην Ευρώπη αλλάζουν, ότι αλλάζουν οι συσχετισμοί δύναμης, ότι η ΕΕ μπροστά στο αδιέξοδο των επιλογών της είναι έτοιμη να ακολουθήσει μια χαλάρωση των δημοσιονομικών πολιτικών της. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ευρωπαϊκό ορίζοντα, αλλά και εκεί που φαίνεται, στις ΗΠΑ, δεν βλέπουμε τη συνταγή να αποδίδει και ν οδηγεί σε διέξοδο.
Υπό αυτήν την έννοια, οι εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα πρέπει να τοποθετηθούν εντός του ευρύτερου ευρωπαϊκού πλαισίου στο οποίο άλλωστε και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τις τοποθετεί.
Εκεί ακριβώς εμφανίζονται οι αδυναμίες αυτών των προτάσεων καθώς είναι περισσότερο από σαφές ότι η ΕΕ αποτελεί πάνω απ όλα ένα γερμανικό «μαγαζί» δομημένο με νεοφιλελεύθερη λογική και υλικά. Το παράδοξο στην πολιτική συμπεριφορά και ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ακριβώς αυτό: η αναζήτηση σοσιαλδημοκρατικής έστω λύσης μέσα σε μια γνήσια και σκληρή νεοφιλελεύθερη δομή.
Προφανώς, όλα αυτά δεν τα αγνοούν στην Κουμουνδούρου. Ωστόσο όπως είπαμε, η χορήγηση δόσεων ελπίδας σε απελπισμένους είναι μια εύκολη (πολιτική) πράξη. Μόνο που κοστίζει, κάποια στιγμή, πανάκριβα…
από το «imerodromos.gr» Πηγή
Σχόλια