Οταν διακηρύσσεις σε όλους τους τόνους, με κάθε ευκαιρία, ότι έρχεται η «ανάπτυξη», αλλά δεν μπορείς να σκιαγραφήσεις στοιχειωδώς πέντε συγκεκριμένα αναπτυξιακά μέτρα, και όταν -κατά συνέπεια- δεν είσαι σε θέση να τα προγραμματίσεις και να τα βάλεις σε εύλογο χρονικό διάστημα να αποδώσουν, τότε είσαι καταδικασμένος να πηγαίνεις από αδιέξοδο σε αδιέξοδο, όπως η συγκυβέρνηση.
Γιατί μια τέτοια κυβέρνηση, υπό τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούμε και
με τις οποίες πορεύεται τρεκλίζοντας η χώρα, δεν μπορεί παρά να βλέπει την ανεργία να καλπάζει και ως «φάρμακο» να εξαγγέλλει κάτι ψευτοπρογράμματα απασχόλησης, που θα δώσουν ένα πρόσκαιρο «φιλί ζωής», κάπου 400 ευρώ για μερικούς μόνο μήνες, περίπου στο ένα δέκατο των 1,5 εκατομμυρίου ανέργων.
Και όταν αυτά συμβαίνουν, ενώ εκ παραλλήλου εκατοντάδες επιχειρήσεις αντί για μισθούς καταβάλλουν μόνο «έναντι» σε χιλιάδες εργαζομένους και τα λουκέτα είναι καθημερινά, καθώς οι κατά... εβδομάδα υποσχέσεις των κυβερνητικών στελεχών για ρευστότητα αποδεικνύονται έωλες, τότε ο μόνος δρόμος για επιβίωση που απομένει σε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της χώρας είναι η... συνταξιοδότηση.
Αυτό σημαίνει όχι μόνο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται κυριολεκτικά καθ' οδόν προς τον γκρεμό και ότι οι συντάξεις δεν θα μείνουν απλώς καθηλωμένες, αλλά κάθε τόσο θα περικόπτονται. Σημαίνει, ταυτόχρονα, ότι το «πειραματόζωο-Ελλάς κινδυνεύει» άμεσα να γίνει μια χώρα στην οποία ο μη ενεργός πληθυσμός θα έχει την πλειοψηφία! Τέτοιες χώρες, όμως, απλώς δεν υπάρχουν!
Γι' αυτό και η ανάγκη αλλαγής συνολικά της πορείας της χώρας και όχι μόνο του «μίγματος πολιτικής» της κυβέρνησης είναι άμεση και καθοριστική για το μέλλον όλων μας.
Πηγή
Γιατί μια τέτοια κυβέρνηση, υπό τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούμε και
με τις οποίες πορεύεται τρεκλίζοντας η χώρα, δεν μπορεί παρά να βλέπει την ανεργία να καλπάζει και ως «φάρμακο» να εξαγγέλλει κάτι ψευτοπρογράμματα απασχόλησης, που θα δώσουν ένα πρόσκαιρο «φιλί ζωής», κάπου 400 ευρώ για μερικούς μόνο μήνες, περίπου στο ένα δέκατο των 1,5 εκατομμυρίου ανέργων.
Και όταν αυτά συμβαίνουν, ενώ εκ παραλλήλου εκατοντάδες επιχειρήσεις αντί για μισθούς καταβάλλουν μόνο «έναντι» σε χιλιάδες εργαζομένους και τα λουκέτα είναι καθημερινά, καθώς οι κατά... εβδομάδα υποσχέσεις των κυβερνητικών στελεχών για ρευστότητα αποδεικνύονται έωλες, τότε ο μόνος δρόμος για επιβίωση που απομένει σε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της χώρας είναι η... συνταξιοδότηση.
- Ετσι, μόνο τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες, και χωρίς να υπολογίσουμε τους δημόσιους υπαλλήλους, συνταξιοδοτήθηκαν 34.952 εργαζόμενοι, ενώ οι ειδικοί εκτιμούν ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα βγουν στη σύνταξη 200.000 άνθρωποι και μέχρι το 2016, δηλαδή σε ενάμιση χρόνο, οι συνταξιοδοτήσεις θα φτάσουν τις 600.000.
- Κάτι που σημαίνει ότι υπολογίζοντας και την εκτός ελέγχου ανεργία, αλλά και τη μετανάστευση διαρκώς περισσότερων και ιδίως νέων, εγγράφεται ως άμεσος κίνδυνος για το μέλλον της χώρας η πιθανότητα ριζικής ανατροπής της σχέσης εργαζομένων-συνταξιούχων.
Αυτό σημαίνει όχι μόνο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται κυριολεκτικά καθ' οδόν προς τον γκρεμό και ότι οι συντάξεις δεν θα μείνουν απλώς καθηλωμένες, αλλά κάθε τόσο θα περικόπτονται. Σημαίνει, ταυτόχρονα, ότι το «πειραματόζωο-Ελλάς κινδυνεύει» άμεσα να γίνει μια χώρα στην οποία ο μη ενεργός πληθυσμός θα έχει την πλειοψηφία! Τέτοιες χώρες, όμως, απλώς δεν υπάρχουν!
Γι' αυτό και η ανάγκη αλλαγής συνολικά της πορείας της χώρας και όχι μόνο του «μίγματος πολιτικής» της κυβέρνησης είναι άμεση και καθοριστική για το μέλλον όλων μας.
Πηγή
Σχόλια