Απόσπασμα από την εκπομπή του Costa Will 2014 06 15
Απόσπασμα από την εκπομπή του Κώστα Ουίλς στον ARTFM 15.06.2014. Καλεσμένη η ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ. Ακούγονται επίσης ο κος Λογοθέτης της ΕΛΣΤΑΤ και ο οικονομολόγος Γιώργος Σαρρής
Η Ζωή Γεωργαντά αναφέρεται στις αποφάσεις του ΣτΕ και για τον κ. Χρυσόγονο.
Η κα Γεωργαντά ζητά από τους πολίτες να διαβάσουν την πολυσέλιδη έκθεση του ΔΝΤ για να μην τον ξεγελούν οι όλων των χρωμάτων πολιτικοί, ομού με σύσσωμη την αντιπολίτευση όπως συμπληρώνει ο κ. Σαρρής.
Και συνεχίζει τονίζοντας πως συμβάσεις και μνημόνια είναι ανυπόγραφα, αλλά δεν υπάρχει δικαιοσύνη.
Αυτήν την τακτική τηρούν όλοι όσοι προσπαθούν να μην φαίνονται τα αχνάρια τους στην ιστορία, γνωστοί ιστορικά. Αυτοί που ποτέ δεν φταίνε, αλλά όλοι οι άλλοι πάντα φταίνε. Για αυτό και παραποιούν κάθε είδηση, κάθε αλήθεια, κάθε σταγόνα της ανθρώπινης ιστορίας και του γίγνεσθαι.
Ο κ Ντάσκας ενημερώνει πως η πολιτική του Πακιστάν και του Μπαγκλαντές είναι να μην επιστρέφουν οι μετανάστες πίσω, αλλά να προωθούνται μόνιμα στην Ευρώπη.
Την εκπομπή κλείνει ο δημοσιογράφος Κώστας Ουίλς α) με το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Α1 με ένα μεγάλο φάσκελο, δηλαδή για τους πέντε νέους υπουργούς που προστέθηκαν κατά τον ανασχηματισμό. Ήτοι "ένα φάσκελο υπουργοί" όπως είπε και ο Κώστας Ουίλς. Και β) παίζει το ηχητικό με τον Κουκουλόπουλο νυν υφυπουργό, όταν ακούγεται να λέει σε εκπομπή του Παπαδάκη το 2011 "ότι παρατάθηκε η πτώχευση και θα γίνει εντός του 2014" (!!!)
Σε εμάς έγκειται να μην είμαστε ευκολόπιστοι στα ψέματα που μας αραδιάζουν με τους πολιτικάντικους λόγους, ο πολιτικός κόσμος. Οι έντιμοι πολιτικοί διακρίνονται από το ήθος και το περιεχόμενο του λόγου τους, όπως η ομιλία του βουλευτού κ. Νταβρή στην βουλή, για την υπόθεση της παράγκας των ενόπλων δυνάμεων με τα εξοπλιστικά και τα γερμένα υποβρύχια, υπόθεση που παρακάμφθηκε με την επίσπευση του κλεισίματος της βουλής. Το βίντεο της ομιλίας περιλαμβάνεται στο κανάλι μου.
Ολόκληρη η εκπομπή εδώ https://www.youtube.com/watch?v=ZuB4D...
Πηγή
-----------
- ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ολόκληρη η έκθεση που στέλνει στο σκαμνι την συμμορία του μνημονίου!
- Σκόπιμες Διαστρεβλώσεις στην Ελλάδα των Μνημονίων:
- http://zoe-georganta.co.uk/wp-content/uploads/2014/06/Binder-RealNews.pdf
===========================
ΕΛΣΤΑΤ – Ενημέρωση για την συζήτηση στο ΣτΕ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
από Ζωή Γεωργαντά και Νίκο Λογοθέτη
Συνεδρίαση του ΣτΕ στις 10-6-2014 περί ακύρωσης της Δήλωσης Απορρήτου ΕΛΣΤΑΤ
Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 10-5-2014, η συζήτηση στο ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) για την ακύρωση της αποκληθείσης «επονείδιστης» Δήλωσης με τον τίτλο «Δήλωση Τήρησης Στατιστικού Απορρήτου» που διένειμε στις 27-5-2013 η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ και απαίτησε να την υπογράψουν οι υπάλληλοι του επιστημονικού αυτού Οργανισμού. Παρευρέθηκαν υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ, πρώην Μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, δύο δημοσιογράφοι καθώς και αρκετοί πολίτες. Ούτε όμως ένας αρχηγός πολιτικού κόμματος δεν τίμησε την συνεδρίαση. Ίσως όμως δεν το γνώριζαν.
Σύντομη ιστορική αναδρομή
Στις 27-5-2013 η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ διένειμε στους υπαλλήλους της ΕΛΣΤΑΤ, με διαβιβαστικό ημερομηνίας 23-5-2013, την περιβόητη «Δήλωση Στατιστικού Απορρήτου», η οποία δεν έφερε έγκριση από Νομικό Σύμβουλο ή άλλον νομικό. Σύμφωνα με το Διαβιβαστικό που είχε υπογραφτεί στις 23-5-2013 από τον Προϊστάμενο Διοικητικής Υποστήριξης, Τμήμα Διεκπεραίωσης, η Δήλωση αυτή προοριζόταν προς υπογραφή από κάθε έναν υπάλληλο ορίζοντας αυστηρή προθεσμία δέκα ημερών με αμετάκλητη καταληκτική ημερομηνία την 7η-6ου-2013 τονίζοντας μάλιστα το εξής: «Σας τονίζουμε ότι δεν θα επιτραπεί παρέκκλιση από την ανωτέρω προθεσμία». Την ίδια ημέρα, 27-5-2013, το ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (νυν ΕΛΣΤΑΤ) εξέδωσε ανακοίνωση προς το Προσωπικό και εισηγήθηκε στους υπαλλήλους να μην υπογράψουν την συγκεκριμένη Δήλωση μέχρι να γίνει έλεγχος νομιμότητας διότι διαπίστωσε ενδείξεις για παραβιάσεις της Νομιμότητας και του Συντάγματος. Στην συνέχεια, στις 4-6-2013 σε μαζικότατη ΓΣ οι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ, αν και δημόσιοι υπάλληλοι, αποφάσισαν σύσσωμοι να αρνηθούν να υπογράψουν το έγγραφο παρά την απειλή της απόλυσης και του υπέρογκου προστίμου που κράδαινε εναντίον τους η Διοίκηση του Οργανισμού.
Στις 28-5-2013 οι γράφοντες, ως έχοντες έννομο συμφέρον, υποβάλαμε αναφορά-καταγγελία για Αυτόφωρη διαδικασία στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και η αναφορά μας εστάλη στο Πρωτοδικείο Πειραιώς, το αυτόφωρον όμως δεν εξετελέσθη. Στην συνέχεια, στις 6-6-2013, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια Πειραιώς. Στις 19-6-2013 κληθήκαμε από το Πταισματοδικείο Πειραιώς ως μάρτυρες κατά της Δήλωσης και τον Ιούλιο 2013 κληθήκαμε ως μάρτυρες στο Πταισματοδικείο Αθηνών για την ίδια υπόθεση, δηλαδή κατά της Δήλωσης του δήθεν Απορρήτου. Παρόμοιες καταθέσεις εκλήθησαν να κάνουν ως μάρτυρες και μέλη του ΔΣ του Συλλόγου των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ για την δική μας αναφορά-καταγγελία για την ίδια υπόθεση. Όλα έδειχναν ότι η Δικαιοσύνη θεωρούσε την υπόθεση επείγουσα.
Παρενθετικά, σημειώνουμε ότι την αναφορά-καταγγελία μας προς αυτόφωρη διαδικασία κατά του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ αρνήθηκε να παραλάβει η τότε Ειδική Ανακρίτρια κ. Ε. Πεδιαδίτη, η οποία βρίσκεται υπό πειθαρχική δίωξη από τον Αύγουστο 2013. Τονίζουμε ότι δεν έχουμε ουδεμία επίσημη πληροφόρηση για το αποτέλεσμα της πειθαρχικής αυτής δίωξης η οποία κινήθηκε λόγω αναφοράς των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας μας και ειδικότερα του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ), κ. Αδαμόπουλου. Σημειώνουμε ακόμα ότι ο νέος πρόεδρος του ΔΣΑ, κ. Β. Αλεξανδρής, όπως πληροφορούμαστε, είναι ο αρμόδιος να ζητήσει να μάθει το αποτέλεσμα της πειθαρχικής δίωξης της κ. Ε. Πεδιαδίτη. Η πειθαρχική δίωξη της Ανακρίτριας είχε να κάνει με διαδικαστικές παράτυπες και μη-νομότυπες αβλεψίες που σχετίζονταν άμεσα με την προσπάθειά της να ακυρώσει το πόρισμα των Οικονομικών Εισαγγελέων και να αθωώσει τους κατηγορούμενους βασιζόμενη στις μαρτυρίες των εξής κυρίως μαρτύρων: του επίορκου πρώην Υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, του πρώην Πρωθυπουργού κ. Γ.Α.Παπανδρέου, του κ. Ι. Στουρνάρα, του κ. Β. Ράπανου και κ. Γ. Προβόπουλου. Κλείνει η παρένθεση
Μετά από τις κλήσεις μας ως μάρτυρες κατηγορίας για την επονείδιστη Δήλωση Απορρήτου, τα Διοικητικά Δικαστήρια παρέπεμψαν το ζήτημα στο ΣτΕ στο οποίο συζητήθηκε το πρωί, στις 10-6-2014.
Κύρια σημεία του Συλλόγου των υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ στο ΣτΕ
Ο δικηγόρος του Συλλόγου των υπαλλήλων παρουσίασε με συνεκτικό και ολοκληρωμένο τρόπο τα επιχειρήματα των υπαλλήλων κατά της Δήλωσης Απορρήτου. Συνοπτικά είναι τα εξής:
Η Δήλωση δήθεν «Στατιστικού Απορρήτου» είναι, όπως ορθά είπε, Δήλωση Υποχρέωσης Σιωπής.
Το περιεχόμενο της Δήλωσης χαρακτηρίζεται από υπέρβαση των ορίων της έννοιας του καθήκοντος, και των εννοιών «απόρρητο» και «εμπιστευτικότητα» οι οποίες δεν ορίζονται στην Δήλωση.
Η Δήλωση αυτοϋποχρεώνει τους υπαλλήλους να μην συζητούν τα στατιστικά στοιχεία και τα συμπεράσματα των ερευνών τους όχι μόνον εκτός ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και μεταξύ τους εντός του κτιρίου της ΕΛΣΤΑΤ!
Δικός μας σχολιασμός: Με αυτή την απαίτηση φαίνεται ότι επιδιώκεται και η ρητή κατάργηση του επιστημονικού-ερευνητικού χαρακτήρα της Στατιστικής μας Υπηρεσίας. Σε ποιόν ερευνητικό Οργανισμό του πολιτισμένου κόσμου οι επιστήμονες δεν συζητούν τα ευρήματα των ερευνών τους;
Η επονείδιστη Δήλωση έχει εκφοβιστικό σκοπό και συνδέεται με το ότι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ έχουν ήδη καταθέσει ως μάρτυρες κατά την αυτεπάγγελτη δίωξη του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ από την Δικαιοσύνη για κακούργημα κατά της χώρας στα πλαίσια της καταγγελθείσας τεχνητής διόγκωσης του δημοσίου χρέους και ελλείμματος του 2009. Σημειώνεται ότι η δικαστική διαδικασία για την υπόθεση αυτή συνεχίζεται.
Άλλες Αρχές καλούν τους υπαλλήλους τους να καταθέτουν ό,τι γνωρίζουν, και έρχεται ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ και τους επιβάλει την σιωπή.
Καλείται ο υπάλληλος από την Δικαιοσύνη να καταθέσει και η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ του ζητά να αρνηθεί να καταθέσει σε οιαδήποτε Δικαστική ή Αστυνομική Αρχή και μάλιστα εφ’ όρου ζωής.
Η Δήλωση καταργεί την ασφάλεια Δικαίου.
Υπάρχει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας, το Σύνταγμα και ο Ν. 2392/1996 που καλύπτει την στατιστική εμπιστευτικότητα και οι υπάλληλοι έχουν ορκιστεί στην νομοθεσία αυτή κατά τον διορισμό τους. Πουθενά σε κανέναν Ευρωπαϊκό ή Εθνικό νόμο δεν περιγράφεται υποχρέωση των δημοσίων υπαλλήλων να υπογράψουν τέτοια επονείδιστη Δήλωση.
Η Δήλωση συνοδεύεται από απειλές για απόλυση και υπέρογκο πρόστιμο αν δεν υπογραφτεί και μάλιστα κατεπειγόντως.
Δεν πρέπει το Δικαστήριο να αφήσει τους υπαλλήλους ακάλυπτους να προσπαθούν μόνοι τους να αποδείξουν τα αυτονόητα.
Οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ διανύουν την δεύτερη και τρίτη δεκαετία τους στον Οργανισμό και ποτέ μα ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα ούτε με έναν από τους υπαλλήλους ότι παρέβηκαν την εμπιστευτικότητα ή το απόρρητο όπως το ορίζει η νομοθεσία.
.
Ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Ορθής Πρακτικής που επικαλείται ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι νόμος, αλλά σύσταση προς όλες τις χώρες της ΕΕ για συγκεκριμένες πρακτικές διαφάνειας, αξιοπιστίας, ακρίβειας και άλλων χαρακτηριστικών των στατιστικών στοιχείων, ενώ μιλάει για την εμπιστευτικότητα που πρέπει να τηρούν οι υπάλληλοι των Στατιστικών Υπηρεσιών σύμφωνα με το υπάρχον Δίκαιο των χωρών τους.
Ζητάμε ακύρωση της Δήλωσης διότι επιπλέον η Δήλωση έχει χαρακτηριστεί από το Δικαστήριο ως «κανονιστικής» μορφής και αυτού του τύπου οι διαδικασίες απαιτούν δημοσίευση. Συνεπώς, η Δήλωση είναι ανυπόστατη λόγω έλλειψης δημοσίευσης σε ΦΕΚ, και αυτή η έλλειψη καθιστά την Δήλωση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ αντιπροσωπευτική περίπτωση παραβίασης του κράτους Δικαίου.
Το Δικαστήριο πρέπει να εξασφαλίσει ότι ο πολίτης αντιλαμβάνεται σωστά τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από ένα κράτος Δικαίου και η Δήλωση αυτή καταλύει το κράτος Δικαίου.
Κύρια σημεία των προτάσεων του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ στο ΣτΕ
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της μονοπρόσωπης προεδρικής ΕΛΣΤΑΤ, κ. Μ. Βαρότσος, μόλις τον περασμένο Ιανουάριο προσλήφθηκε ως Νομικός Σύμβουλος της ΕΛΣΤΑΤ με, όπως φαίνεται, προκήρυξη-φωτογραφία. Μέχρι την πρόσληψή του, η ΕΛΣΤΑΤ επί 4 χρόνια τώρα δεν είχε Νομικό Σύμβουλο, χρησιμοποιούσε όμως τον κ. Μ. Βαρότσο, και όχι μόνον, ο οποίος πληρωνόταν με αντιμισθία, και πόσο νόμιμο ή ηθικό είναι αυτό ας το κρίνει το Υπουργείο Οικονομικών και η κυβέρνηση.
Ο κ. Μ. Βαρότσος έθεσε τα παρακάτω σημεία:
Η βαλλόμενη πράξη, είπε, δεν προσθέτει υποχρεώσεις, αλλά εξειδικεύει την εμπιστευτικότητα και το απόρρητο.
Ουδεμία αλλοίωση έχει επέλθει στους υφιστάμενους νόμους.
Η εμπιστευτικότητα μνημονεύεται στον Ευρωπαϊκό Κώδικα Ορθής Πρακτικής.
Η Δήλωση κωδικοποιεί τις υποχρεώσεις των υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ.
Δεν υπάρχει παράβαση νόμου, η Δήλωση αφορά εφαρμογή των προϋπαρχουσών νομοθεσιών.
Δεν υπάρχει παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω του άρθρου 3 του Στατιστικού νόμου 3832.
Καμία νέα υποχρέωση αναλαμβάνεται.
Την Δήλωση υποστηρίζει και η Συμβουλευτική Επιτροπή.
Η προθεσμία για την υπογραφή της Δήλωσης δεν ήταν σύντομη.
Κείμενο σαν την Δήλωση υπογράφουν και οι ιδιώτες.
Το φούσκωμα του ελλείμματος δεν επηρεάζεται διότι η Δήλωση αφορά ατομικά στοιχεία, ενώ το έλλειμμα αφορά Δημόσιους Φορείς που έχουν άλλη εμπιστευτικότητα.
Ο Σύλλογος των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ έχει αλλότρια κίνητρα.
Ο Σύλλογος των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ προβαίνει σε απόπειρα αποπροσανατολισμού του Δικαστηρίου.
Η Δήλωση έγινε σύμφωνα με τον Κανονισμό Λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ.
Στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 223/99 γίνεται αναφορά στο στατιστικό απόρρητο.
Μερικά σχόλια επί επιλεγμένων σημείων από όσα είπε ο κ. Μ. Βαρότσος:
Ο Κανονισμός Λειτουργίας και Διαχείρισης της ΕΛΣΤΑΤ βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας για ακύρωση από τις 26 Οκτωβρίου 2012. Το τρέχον έτος είχε οριστεί εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης για τις 27/03/2014, η οποία ανεβλήθη. Η νέα δικάσιμος είχε ορισθεί για τις 05/06/2014. Και αυτή ανεβλήθη και η νέα δικάσιμος έχει τοποθετηθεί για τις 11/12/2014. Το ένα ζήτημα είναι γιατί τόσες αναβολές, και το δεύτερο είναι ότι ο κ. Μ. Βαρότσος ποιεί την νήσσα.
Κανένας Ευρωπαϊκός νόμος ή Κανονισμός δεν απαιτεί την υπογραφή τέτοιας Δήλωσης. Σύμφωνα με την Συνθήκη για την Λειτουργία της ΕΕ, που μνημονεύεται από την Διοίκηση, η εκπόνηση κοινοτικών στατιστικών χαρακτηρίζεται από το στατιστικό απόρρητο, αλλά δεν απαιτεί την υπογραφή Δήλωσης Απορρήτου. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 338, παράγραφος 2, γράφεται: Η εκπόνηση κοινοτικών στατιστικών χαρακτηρίζεται από αμεροληψία, αξιοπιστία, αντικειμενικότητα, επιστημονική ανεξαρτησία, σχέση κόστους/αποτελεσματικότητας και στατιστικό απόρρητο, ενώ δεν επιβάλλει υπέρογκες επιβαρύνσεις στους οικονομικούς παράγοντες.
Μας λέει ο κ. Βαρότσος ότι ο Σύλλογος Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ «έχει αλλότρια κίνητρα». Διερωτώμεθα μήπως κρίνει από τα κίνητρα του προϊσταμένου του; Του υπενθυμίζουμε ότι ο προϊστάμενός του είναι στην ΕΛΣΤΑΤ από τον Αύγουστο του 2010, γιατί άργησε τόσο πολύ να θέσει την τόσο «επείγουσα» εντολή για το Απόρρητο;
Μας λέει ο κ. Βαρότσος ότι δεν έχει σχέση η Δήλωση με την υπό δικαστική διαδικασία ψευδή διόγκωση του δημοσίου χρέους και ελλείμματος της χώρας μας στην οποία μάρτυρες είναι στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ διότι, λέει, ότι η Δήλωση αφορά ατομικά στοιχεία ενώ το χρέος και το έλλειμμα αφορά συγκεντρωτικά στοιχεία και έχει άλλη εμπιστευτικότητα (ποιά άλλη εμπιστευτικότητα, κ. Βαρότσο;) Αυτό το επιχείρημα είναι μια σχέτη πονηρή ανοησία διότι το συγκεντρωτικό απαρτίζεται από το ατομικό, ξεχωριστά από το ότι η Δήλωση δεν μιλάει για ατομικά ή συγκεντρωτικά στοιχεία, αλλά για στοιχεία.
Με την Δήλωση παραβιάζεται το άρθρο 3 του ν.3832/2010 όπως έχει κατ’ επανάληψη τροποποιηθεί όπου με βάση την παρ.4, το ΣΥ.ΕΛ.Σ.Σ. (Συμβούλιο του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος) γνωμοδοτεί για θέματα που αφορούν το Στατιστικό Απόρρητο, κάτι που ουδέποτε έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Ο κ. Βαρότσος θίγει, όπως δεν θα έπρεπε να έχει κάνει, τον επαγγελματισμό, την υπηρεσιακή επάρκεια και την ηθική υπόληψη του Προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ που επαξίως και ευδοκίμως υπηρετεί επί πολλά χρόνια στην πολύ σημαντική για το έθνος μας Στατιστική μας Υπηρεσία. Μιλάει χωρίς ενδοιασμό ο κ. Βαρότσος για «αποπροσανατολισμό» του Δικαστηρίου από τον Σύλλογο των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ, ενώ αυτό που κάνει ο ίδιος είναι ότι προκαλεί τεράστια ηθική βλάβη στο σύνολο του προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ.
Διερωτώμεθα: Δεν βλέπει ο κ. Βαρότσος ότι η Δήλωση Απορρήτου αποτελεί συνεχή προτροπή δημοσίων υπαλλήλων στο να τελέσουν το έγκλημα της ψευδορκίας;
Όλα όσα μας λέει ο κ. Βαρότσος είναι αστείες δικαιολογίες για την όπως φαίνεται συγκάλυψη ενός καθεστώτος τερατουργήματος, όπως έχει δηλώσει και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ, και μάλιστα μέσα στον πιο κρίσιμο επιστημονικό Οργανισμό της χώρας μας, την ΕΛΣΤΑΤ. Απορούμε πώς ένας Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω μπορεί να εκφράζει τέτοιου επιπέδου νομικές απόψεις την εποχή της ψηφιακής ευφυΐας.
Μετά την παράθεση των επιχειρημάτων από την κάθε πλευρά, η υπόθεση πηγαίνει σε διάσκεψη και λήψη απόφασης. Ελπίζουμε η απόφαση να ληφθεί το Φθινόπωρο.
http://zoe-georganta.co.uk/?p=976
Σκόπιμες Διαστρεβλώσεις: Η περίπτωση του Στατιστικού Απορρήτου
Γράφει η Ζωή Γεωργαντά
Το κεφάλαιο της στατιστικής εμπιστευτικότητας απαιτεί ιδιαίτερη ανάλυση για να κατανοηθεί αν πράγματι ακολουθείται η βασική αυτή αρχή της στατιστικής επιστήμης, ή αν απλώς γίνεται εκμετάλλευση της ευαισθησίας του κόσμου για να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες που δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία της στατιστικής εμπιστευτικότητας. Η σπουδαιότητα της διάκρισης μεταξύ του αληθινού και του ψεύτικου-υποκριτικού είναι από τα βασικά στοιχεία του να μπορούμε να κατανοήσουμε την θέση μας, δηλαδή τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας, ως τίμιων εργαζόμενων Ευρωπαίων πολιτών και να μπορέσουμε έτσι να διαμορφώσουμε ένα τρόπο σκέψης που να μην επηρεάζεται από το επιθυμητό αλλά μη-ρεαλιστικό, αλλά αντίθετα, να μπορούμε να δούμε τί κρύβεται πίσω από λόγια και εμφανίσεις που είναι όμως μόνο νανουριστικά, βαυκαλίζοντάς μας, δημιουργώντας μας δηλαδή μάταιες προσδοκίες, εφησυχασμό και αισιοδοξία με απατηλές υποσχέσεις και ελπίδες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Θεωρώ ότι η διαμόρφωση ενός τέτοιου τρόπου σκέψης που, στην βάση παρατήρησης και εμπειρίας, μπορεί να «βλέπει» πίσω από αυτό που φαίνεται μια δεδομένη στιγμή αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό της ωριμότητάς μας.
Ας επανέλθουμε στο ζήτημα της στατιστικής εμπιστευτικότητας και ας αναλογιστούμε ότι αρκετά συχνά εμπιστευόμαστε τα προσωπικά μας δεδομένα σε διάφορους Οργανισμούς, όπως είναι οι τράπεζες, ο εργοδότης μας, και η Στατιστική μας Υπηρεσία που σήμερα έχει το όνομα ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) και που νομικο-λεκτικά είναι Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή1, αλλά ουσιαστικά δεν είναι διότι δεν έχει Διοικητικό Συμβούλιο, είναι δηλαδή Αρχή ενός μόνον προσώπου και αυτό δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα της ΕΕ2.
Όταν εμπιστευόμαστε τα προσωπικά μας δεδομένα γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι υπάρχει το τραπεζικό απόρρητο, ή εμπιστευόμαστε τον εργοδότη μας ή την εταιρεία της οποίας είμαστε πελάτης ότι δεν θα μας εκθέσουν σε κοινή θέα. Υπάρχουν διεθνείς και εθνικές συνθήκες και νομοθεσία που εξασφαλίζει το απόρρητο αφού το έχει πλήρως ορίσει και αφού έχει περιγράψει την διαδικασία και μεθοδολογία που θα χρησιμοποιηθεί για την προσωπική μας προστασία. Υποθέτουμε ότι έτσι ο καθένας μας έχει σκεφτεί και στην περίπτωση που δίνει τα προσωπικά του ή εταιρικά του δεδομένα στην Στατιστική Υπηρεσία. Όμως, είναι τα πράγματα έτσι, ή πρέπει να εξετάσουμε αν πράγματι έτσι συμβαίνει, παίρνοντας αφορμή από την προχθεσινή συζήτηση στο ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) Βλ. και ανάρτηση «Ανακοίνωση-Ενημέρωση για την Δήλωση Απορρήτου στο ΣτΕ».
Προχθές, λοιπόν, στις 10 Ιουνίου 2014, συζητήθηκε στο ΣτΕ η αίτηση του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ για ακύρωση της όπως χαρακτηρίστηκε «επονείδιστης Δήλωσης Στατιστικού Απορρήτου» με την οποία η μονοπρόσωπη προεδρική ΕΛΣΤΑΤ προσπάθησε να εκφοβίσει το Προσωπικό της ΕΛΣΤΑΤ και να αποτρέψει τους υπαλλήλους αφενός από το να καταγγέλλουν παρατηρούμενες στατιστικές ανωμαλίες όταν η Διοίκηση αρνείται να εξετάσει τις επιστημονικές τους αμφισβητήσεις, και αφετέρου να καταθέτουν στις Δικαστικές Αρχές ως μάρτυρες για παραβιάσεις των επιστημονικών μεθοδολογιών και στατιστικών αρχών που περιγράφονται στον Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών.
Στο άρθρο αυτό θα σχολιάσουμε όχι μόνον την μεθόδευση αλλά και την επιστημονική πλευρά του στατιστικού απορρήτου, ή, ακριβέστερα, της στατιστικής εμπιστευτικότητας, έτσι ώστε να γίνει κατανοητή η προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων για μια πράξη της μονοπρόσωπης προεδρικής ΕΛΣΤΑΤ που ξέφυγε της προσδοκώμενης αθόρυβης επιτυχίας της χάρη στην αντίσταση του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην εποχή των Μνημονίων και, ιδιαίτερα στην χώρα μας3, οι εκπρόσωποί τους δεν διστάζουν να προβούν σε λεκτική και πρακτική κατάχρηση εννοιών και διαδικασιών προκειμένου να υλοποιήσουν αποτυχημένες πολιτικές του Μεσαίωνα στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.
Κατ’ αρχήν, εμπιστευτικότητα και απόρρητο είναι διαφορετικές έννοιες και η Eurostat ποτέ δεν έχει χρησιμοποιήσει τον όρο «απόρρητο» σε οιοδήποτε έγγραφό της. Πάντα γίνεται λόγος για την στατιστική εμπιστευτικότητα (statistical confidentiality) και ποτέ για στατιστικό απόρρητο (statistical secrecy). Ας μας διευκρινίσουν οι νομομαθείς μας την διαφορά μεταξύ των δύο αυτών εννοιών. Λανθασμένη μετάφραση χρησιμοποιείται και για τον Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών (European Statistics Code of Practice) που στην ΕΛΣΤΑΤ μεταφράζεται ως «Κώδικας Ορθής Πρακτικής για τις Ευρωπαϊκές Στατιστικές», προφανώς επειδή η πρόθεση είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο Κώδικας είναι Ευρωπαϊκός νόμος, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι.
Η εμπιστευτικότητα σημαίνει διεθνώς, και γενικά, την μη-δημοσίευση στοιχείων που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα συγκεκριμένων ατόμων ή συγκεκριμένων κοινωνικών ή οικονομικών μονάδων, φυσικών ή νομικών. Αυτός είναι ένας πολύ γενικός ορισμός ο οποίος πρέπει να εξειδικευτεί με βάση την Στατιστική επιστήμη. Αναφέρουμε για παράδειγμα την Ετήσια Έρευνα Βιομηχανίας στην οποία η Στατιστική μας Υπηρεσία (σήμερα ΕΛΣΤΑΤ) πάντα αναφέρει ρητά ότι στην ανάλυση των δεδομένων της Έρευνας δεν δημοσιεύονται στοιχεία όταν πρόκειται για τρεις ή λιγότερες επιχειρήσεις. Δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί ο παραπάνω γενικός ορισμός της εμπιστευτικότητας που περιγράφεται στην «Δήλωση Απορρήτου». Συγκεκριμένα, αν ένας υπάλληλος της ΕΛΣΤΑΤ δημοσιεύσει σε επιστημονικό άρθρο του στοιχεία που αναφέρονται σε δύο επιχειρήσεις, τότε δεν έχει προσβάλει την εμπιστευτικότητα; Τι θα συμβεί αν ένας υπάλληλος δημοσιεύσει συγκεντρωτικά (όχι ατομικά) στοιχεία μιας κοινωνικής ομάδας, για παράδειγμα 5 ατόμων; Σύμφωνα με την Δήλωση, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ είναι αυτός που θα κρίνει (με τι κριτήρια;) αν έχει παραβιαστεί «το στατιστικό απόρρητο» και στην συνέχεια (σύμφωνα με την Δήλωση) θα προβεί σε απόλυση ή/και επιβολή προστίμου στον υπάλληλο Α, αλλά πιθανόν όχι στον υπάλληλο Β που ναι μεν υπάγεται στην ίδια περίπτωση με τον Α, αλλά βρίσκεται στην εύνοια του προέδρου για πιθανούς ευνόητους δικούς τους λόγους. Ποιος θα ελέγξει αν είναι όντως έτσι; Ας μην ξεχνάμε ότι με τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του ο στατιστικός νόμος 3832 ορίζει ότι ο πρόεδρος είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτος.
Όποιος πραγματικά γνωρίζει την επιστημονική διάσταση του ζητήματος της στατιστικής εμπιστευτικότητας, γνωρίζει ότι ο τρόπος που δημοσιεύονται τα στοιχεία, ακόμα και αν είναι συγκεντρωτικά και αθροιστικά, μπορεί να επιτρέπει ή να μην επιτρέπει την διαρροή εμπιστευτικών δεδομένων. Και στο σημείο αυτό η Δήλωση είναι διάτρητη επιστημονικά, νομικά και ηθικά. Σημειώνουμε ότι η ΕΛΣΤΑΤ δεν συλλέγει μόνο ατομικά δεδομένα, αλλά είναι επιστημονικός Οργανισμός με Στατιστικούς επιστήμονες και Οικονομέτρες που συμμετέχουν σε επιστημονικά συνέδρια με άρθρα τους που βασίζονται στην σύνθεση και ανάλυση των δεδομένων με σκοπό την συμβολή των δεδομένων στην διαμόρφωση ορθών κοινωνικο-οικονομικών πολιτικών, τουλάχιστον έτσι μέχρι το 2009 γνωρίζαμε την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ) που τώρα ονομάζεται ΕΛΣΤΑΤ.
Ένα πρόσθετο παράδειγμα του διάτρητου χαρακτήρα της Δήλωσης είναι το εξής: Αν τα εμπιστευτικά δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ δεχθούν ηλεκτρονική επίθεση από του Ανώνυμους, ή άλλη επίθεση που καταλήξει σε διαρροή δεδομένων, τότε η Δήλωση δεν εξασφαλίζει την πιθανή αυθαίρετη κρίση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ σε βάρος αθώων υπαλλήλων;
Πριν παρουσιάσουμε βασικές γνώσεις που απαιτούνται για την υλοποίηση της αρχής της στατιστικής εμπιστευτικότητας, θα τονίσουμε ότι για να στηρίξει την απόρριψη της ακύρωσης της Δήλωσης Απορρήτου, ο νομικός σύμβουλος της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Μ. Βαρότσος, προχθές στην συζήτηση στο ΣτΕ ανέφερε ότι ο Κώδικας Ευρωπαϊκών Στατιστικών περιλαμβάνει την δέσμευση για το στατιστικό απόρρητο. Ασφαλώς κανείς δεν αντιλέγει, αλλά αυτό που λέει ο Κώδικας έχει ήδη γίνει από τους υπαλλήλους της ΕΛΣΤΑΤ κατά τον διορισμό τους, και αυτό που δεν λέγεται είναι ότι ο Κώδικας αυτός είναι σύσταση προς τις χώρες-μέλη να σεβαστούν την αρχή της στατιστικής εμπιστευτικότητας σύμφωνα με την νομοθεσία των χωρών τους. Κατά δεύτερο λόγο, ο κ. Βαρότσος επικαλείται την περίπτωση (δείκτη) 2 της Αρχής 5 (Στατιστική Εμπιστευτικότητα) του Κώδικα Ευρωπαϊκών Στατιστικών προσπερνώντας χωρίς σχολιασμό τις λοιπές περιπτώσεις (δείκτες) της Αρχής 5.
Αντιγράφουμε παρακάτω την Αρχή 5 από τον Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών, Εικόνα 1 στα Αγγλικά και Εικόνα 2 στα Ελληνικά.
Εικόνα 1 ….
Διασφαλίζονται απολύτως η ιδιωτική ζωή των παρόχων δεδομένων (νοικοκυριά, επιχειρήσεις, διοικήσεις και άλλοι αποκρινόμενοι σε έρευνες), η εμπιστευτικότητα των πληροφοριών που παρέχουν και η χρήση τους μόνο για στατιστικούς σκοπούς.
Εικόνα 2:
“5.1: Το στατιστικό απόρρητο είναι νομικά κατοχυρωμένο.
5.2: Το προσωπικό υπογράφει, κατά το διορισμό του, νομικές δεσμεύσεις για την τήρηση του απορρήτου.
5.3: Ορίζονταικυρώσειςγιατυχόνεκούσιεςπαραβιάσειςτουστατιστικούαπορρήτου.
5.4: Παρέχονται οδηγίες και κατευθυντήριες γραμμές προς το προσωπικό σχετικά με την προστασία του στατιστικού απορρήτου κατά τη διαδικασία παραγωγής και διάχυσης των στατιστικών. η πολιτική περί απορρήτου δημοσιοποιείται.
5.5: λαμβάνονται φυσικά, τεχνολογικά και οργανωτικά μέτρα για την προστασία της ασφάλειας και της ακεραιότητας των στατιστικών βάσεων δεδομένων.
5.6: Εφαρμόζονται αυστηρά πρωτόκολλα για εξωτερικούς χρήστες στους οποίους παρέχεται πρόσβαση σε στατιστικά μικροδεδομένα για ερευνητικούς σκοπούς.”
Σύμφωνα με την Ελληνική μετάφραση (Εικόνα 2), η μονοπρόσωπη προεδρική ΕΛΣΤΑΤ για να δικαιολογήσει την Δήλωση επικεντρώνεται επιλεκτικά στον δείκτη 5.2 που λέει ότι Το προσωπικό της Στατιστικής Αρχής υπογράφει νομικές δεσμεύσεις περί τήρησης του απορρήτου κατά τον διορισμό του. Όπως είπαμε αυτό έχει ήδη γίνει. Επιπλέον, τονίζεται ότι και οι τρεις δείκτες 1, 2 και 3 προβλέπονται από τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα στον οποίο υπάγονται οι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ, οι οποίοι, επαναλαμβάνουμε, κατά τον διορισμό τους έχουν ήδη ορκιστεί, όχι μόνον υπογράψει, το απόρρητο. Προς τί λοιπόν το ανωτέρω επιχείρημα του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ;
Οι δείκτες που «αγνοούνται» πλήρως από την Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ είναι οι επόμενοι τρεις, δηλαδή οι υπ’ αριθ. 4, 5 και 6. Από ό,τι πληροφορούμεθα, η Eurostat επανειλημμένα έχει διαμηνύσει στην ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ ότι δεν εφαρμόζει τους δείκτες 4, 5, και 6. Συγκεκριμένα, ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Οργάνωσης, Μεθοδολογίας και Διεθνών Σχέσεων, κ. Ιωάννης Μοσχάκης, σε έγγραφό του στήριξης της Δήλωσης Απορρήτου, αφενός αναφέρεται στον Κανονισμό Λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ4, και αφετέρου αναλώνεται σε προσπάθειες να πείσει τους συναδέλφους του για την υπογραφή της Δήλωσης, δεν έχει όμως φροντίσει, ως έχει υπηρεσιακό καθήκον να πράξει, και παρά τις συστάσεις της Eurostat, δεν έχει επιμεληθεί ούτε στο ελάχιστο για την απαιτούμενη εκπαίδευση του Προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ στις μεθοδολογίες και πρακτικές προστασίας του στατιστικού απόρρητου (Αρχή 5, δείκτες 5 και 6, στην εικόνα 2 παραπάνω). Όπως πληροφορούμαι, η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ δεν έχει ποτέ φροντίσει, όχι μόνον για την εκπαίδευση του Προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ στις μεθοδολογίες της προστασίας του στατιστικού απόρρητου, αλλά δεν έχουν καν ενδιαφερθεί για την αγορά του απαιτούμενου λογισμικού τ-ARGUS που η Eurostat έχει συστήσει σε όλες τις χώρες της ΕΕ να προμηθευτούν για την επιστημονική προστασία του στατιστικού απορρήτου.
Θα παραθέσουμε παρακάτω ορισμένες βασικές γνώσεις που απαιτείται να έχει ο κάθε Στατιστικός επιστήμονας και το Προσωπικό των Ευρωπαϊκών Στατιστικών Υπηρεσιών σχετικά με το γνωστικό αντικείμενο της Στατιστικής Εμπιστευτικότητας:
Η στατιστική εμπιστευτικότητα είναι διαρκώς ενεργή διπλή υπευθυνότητα, αφενός για την προστασία των δεδομένων, και αφετέρου για την εξασφάλιση της επωφελούς χρησιμοποίησής τους. Συγκεκριμένα, η στατιστική εμπιστευτικότητα απαιτεί την γνώση, κατανόηση και εφαρμογή των κατάλληλων επιστημονικών μεθοδολογικών πρακτικών για την παροχή και παρουσίαση των πληροφοριών, αλλά και για τον επιστημονικό, όχι αστυνομικό, περιορισμό της πρόσβασης στα προϊόντα των δεδομένων. Τα ζητήματα της στατιστικής εμπιστευτικότητας καλύπτουν ένα πολύ ευρύ φάσμα επιστημονικής μεθοδολογίας που είναι άγνωστο στην ΕΛΣΤΑΤ με ευθύνη της Διοίκησής της.
Οι Στατιστικοί επιστήμονες περιλαμβάνουν στις μεθοδολογίες τους απαραίτητα εργαλεία της στατιστικής εμπιστευτικότητας στην συλλογή, παρουσίαση και ανάλυση των δεδομένων τους. Η μεθοδολογία της εμπιστευτικότητας περιλαμβάνει και τα εργαλεία για την κατανόηση των ερωτώμενων όσον αφορά την χρησιμότητα των δεδομένων που παρέχουν, το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα δεδομένα που παρέχουν και τον τρόπο που θα προστατευθούν τα δεδομένα που παρέχουν. Σημαντικά γνωσιολογικά μεθοδολογικά ζητήματα είναι ενδεικτικά τα εξής:
1. 2.1. Έννοια του κινδύνου διαρροής των δεδομένων από ηλεκτρονική και άλλη επίθεση και τρόποι προστασίας.
2. 2.2. Σχεδιασμός και ανάπτυξη μοντέλων κινδύνου διαρροής (προβλεπόμενου και πραγματοποιηθέντος).
3. 2.3. Αξιολόγηση και έλεγχος του κινδύνου διαρροής.
4. 2.4. Μεθοδολογίες αξιολόγησης κινδύνου διαρροής.
5. 2.5. Τεχνικές στατιστικών περιορισμών αθροιστικών δεδομένων σε μορφή πινάκων
(στοχαστικές τεχνικές και τεχνικές μαθηματικού προγραμματισμού).
6. 2.6. Τεχνικές στατιστικών περιορισμών μικρο-δεδομένων (διερεύνηση χαρακτηριστικών που
τα καθιστούν ευπρόσβλητα, μέθοδοι μεταμφίεσης, συνθετικά δεδομένα).
7. 2.7. R-U χάρτες, που είναι ειδική μεθοδολογία εμπιστευτικότητας, καθώς και το εμπειρικό
τους ανάλογο.
8. 2.8. Σύστημα διοικητικών διαδικασιών ελέγχου διαρροής δεδομένων.
Η γνώση των παραπάνω θεμάτων της στατιστικής εμπιστευτικότητας είναι απούσα από την ΕΛΣΤΑΤ. Δεν είναι λοιπόν παράβαση και υπέρβαση των υπηρεσιακών καθηκόντων της Διοίκησης της ΕΛΣΤΑΤ η ξαφνική, μετά από 4 χρόνια, μη-ελεγμένη νομικά και κατεπείγουσα προς υπογραφή από τους υπαλλήλους Δήλωση Απορρήτου; Επίσης, το ζήτημα του τί στοιχεία παρέχονται σε ερευνητές και άλλες κοινωνικές ομάδες εκτός ΕΛΣΤΑΤ και τί στοιχεία δεν παρέχονται: για παράδειγμα, είχαμε δεχτεί πριν ένα χρόνο καταγγελία από την Επιτροπή Αγώνα της Φυλής για το κλείσιμο της χωματερής, σύμφωνα με την οποία η ΕΛΣΤΑΤ αρνιόταν να παράσχει δεδομένα μόλυνσης και αριθμού θανάτων λόγω της χωματερής, ισχυριζόμενη ότι τα στοιχεία αυτά είναι απόρρητα (!) Το ίδιο συνέβη και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όταν η ΕΛΣΤΑΤ αρνήθηκε να παράσχει την κωδικοποιημένη έρευνα ηλεκτρονικού εμπορίου ως απόρρητη αν και δεν υπήρχε σε αυτήν ούτε ίχνος προσωπικού δεδομένου. Άλλο παράδειγμα είναι η απόκρυψη της μεθοδολογίας υπολογισμού των Εθνικών Λογαριασμών, εκτός από γενικόλογες αναφορές, σε αντίθεση με το τί συμβαίνει διεθνώς. Δηλαδή και οι μεθοδολογίες είναι «απόρρητες» ή δεν πρέπει να γνωρίζουν οι Έλληνες Στατιστικοί για να μην κάνουν ενοχλητικές ερωτήσεις; Αυτό είναι ένα βασικό ερώτημα.
Αν η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ δεν γνωρίζουν τα παραπάνω σημαντικότατα ζητήματα, πώς τολμούν να επικαλούνται την Αρχή της εμπιστευτικότητας του Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών και, το πιο σπουδαίο, να απαιτούν από το Προσωπικό να υπογράψει μια επιστημονικά και νομικά διάτρητη Δήλωση Απορρήτου και μάλιστα υπό την απειλή απόλυσης; Αν η ίδια η Διοίκηση δεν γνωρίζει τους τρόπους που μπορεί να γίνει επίθεση σε αθροιστικά δεδομένα (πχ την αφαιρετική μέθοδο σε δεδομένα στην μορφή πίνακα) ώστε να επιτευχθεί η διαρροή εμπιστευτικών δεδομένων, πώς μπορούν να ισχυρίζονται ότι θα κρίνουν αν είναι ένας υπάλληλος ή κάποιος τρίτος αυτός που παραβίασε το στατιστικό απόρρητο; Όπως γίνεται φανερό, η σκοπιμότητα της Δήλωσης δεν είναι η προστασία της εμπιστευτικότητας, αλλά, ως έχουσα έννομο συμφέρον, κρίνω ότι είναι, πρώτον, η παρεμπόδιση του έργου της Δικαιοσύνης με το τέχνασμα του εκφοβισμού των υπαλλήλων για απόλυση και πρόστιμο, και δεύτερον, η εισαγωγική προετοιμασία για την κατάργηση της μονιμότητας των υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ με το τέχνασμα της δήθεν παραβίασης του στατιστικού απορρήτου.
[1 «Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή» δεν είναι απλά ένα όνομα, ένας τίτλος, αλλά είναι έννοια νομικά και θεσμικά οριζόμενη που βασίζεται σε συγκεκριμένα προαπαιτούμενα χαρακτηριστικά, ένα από τα οποία είναι η ύπαρξη ΔΣ, δηλαδή οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά από έναν αριθμό ατόμων με ειδικές κατά περίπτωση γνώσεις και όχι από ένα μόνο άτομο. Το σκεφτικό είναι ότι «ανεξαρτησία» χωρίς δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσΕΛΣΤΑΤ – Ενημέρωση για την συζήτηση στο ΣτΕ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
από Ζωή Γεωργαντά και Νίκο Λογοθέτη
Συνεδρίαση του ΣτΕ στις 10-6-2014 περί ακύρωσης της Δήλωσης Απορρήτου ΕΛΣΤΑΤ
Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 10-5-2014, η συζήτηση στο ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) για την ακύρωση της αποκληθείσης «επονείδιστης» Δήλωσης με τον τίτλο «Δήλωση Τήρησης Στατιστικού Απορρήτου» που διένειμε στις 27-5-2013 η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ και απαίτησε να την υπογράψουν οι υπάλληλοι του επιστημονικού αυτού Οργανισμού. Παρευρέθηκαν υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ, πρώην Μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, δύο δημοσιογράφοι καθώς και αρκετοί πολίτες. Ούτε όμως ένας αρχηγός πολιτικού κόμματος δεν τίμησε την συνεδρίαση. Ίσως όμως δεν το γνώριζαν.
Σύντομη ιστορική αναδρομή
Στις 27-5-2013 η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ διένειμε στους υπαλλήλους της ΕΛΣΤΑΤ, με διαβιβαστικό ημερομηνίας 23-5-2013, την περιβόητη «Δήλωση Στατιστικού Απορρήτου», η οποία δεν έφερε έγκριση από Νομικό Σύμβουλο ή άλλον νομικό. Σύμφωνα με το Διαβιβαστικό που είχε υπογραφτεί στις 23-5-2013 από τον Προϊστάμενο Διοικητικής Υποστήριξης, Τμήμα Διεκπεραίωσης, η Δήλωση αυτή προοριζόταν προς υπογραφή από κάθε έναν υπάλληλο ορίζοντας αυστηρή προθεσμία δέκα ημερών με αμετάκλητη καταληκτική ημερομηνία την 7η-6ου-2013 τονίζοντας μάλιστα το εξής: «Σας τονίζουμε ότι δεν θα επιτραπεί παρέκκλιση από την ανωτέρω προθεσμία». Την ίδια ημέρα, 27-5-2013, το ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (νυν ΕΛΣΤΑΤ) εξέδωσε ανακοίνωση προς το Προσωπικό και εισηγήθηκε στους υπαλλήλους να μην υπογράψουν την συγκεκριμένη Δήλωση μέχρι να γίνει έλεγχος νομιμότητας διότι διαπίστωσε ενδείξεις για παραβιάσεις της Νομιμότητας και του Συντάγματος. Στην συνέχεια, στις 4-6-2013 σε μαζικότατη ΓΣ οι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ, αν και δημόσιοι υπάλληλοι, αποφάσισαν σύσσωμοι να αρνηθούν να υπογράψουν το έγγραφο παρά την απειλή της απόλυσης και του υπέρογκου προστίμου που κράδαινε εναντίον τους η Διοίκηση του Οργανισμού.
Στις 28-5-2013 οι γράφοντες, ως έχοντες έννομο συμφέρον, υποβάλαμε αναφορά-καταγγελία για Αυτόφωρη διαδικασία στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και η αναφορά μας εστάλη στο Πρωτοδικείο Πειραιώς, το αυτόφωρον όμως δεν εξετελέσθη. Στην συνέχεια, στις 6-6-2013, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια Πειραιώς. Στις 19-6-2013 κληθήκαμε από το Πταισματοδικείο Πειραιώς ως μάρτυρες κατά της Δήλωσης και τον Ιούλιο 2013 κληθήκαμε ως μάρτυρες στο Πταισματοδικείο Αθηνών για την ίδια υπόθεση, δηλαδή κατά της Δήλωσης του δήθεν Απορρήτου. Παρόμοιες καταθέσεις εκλήθησαν να κάνουν ως μάρτυρες και μέλη του ΔΣ του Συλλόγου των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ για την δική μας αναφορά-καταγγελία για την ίδια υπόθεση. Όλα έδειχναν ότι η Δικαιοσύνη θεωρούσε την υπόθεση επείγουσα.
Παρενθετικά, σημειώνουμε ότι την αναφορά-καταγγελία μας προς αυτόφωρη διαδικασία κατά του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ αρνήθηκε να παραλάβει η τότε Ειδική Ανακρίτρια κ. Ε. Πεδιαδίτη, η οποία βρίσκεται υπό πειθαρχική δίωξη από τον Αύγουστο 2013. Τονίζουμε ότι δεν έχουμε ουδεμία επίσημη πληροφόρηση για το αποτέλεσμα της πειθαρχικής αυτής δίωξης η οποία κινήθηκε λόγω αναφοράς των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας μας και ειδικότερα του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ), κ. Αδαμόπουλου. Σημειώνουμε ακόμα ότι ο νέος πρόεδρος του ΔΣΑ, κ. Β. Αλεξανδρής, όπως πληροφορούμαστε, είναι ο αρμόδιος να ζητήσει να μάθει το αποτέλεσμα της πειθαρχικής δίωξης της κ. Ε. Πεδιαδίτη. Η πειθαρχική δίωξη της Ανακρίτριας είχε να κάνει με διαδικαστικές παράτυπες και μη-νομότυπες αβλεψίες που σχετίζονταν άμεσα με την προσπάθειά της να ακυρώσει το πόρισμα των Οικονομικών Εισαγγελέων και να αθωώσει τους κατηγορούμενους βασιζόμενη στις μαρτυρίες των εξής κυρίως μαρτύρων: του επίορκου πρώην Υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, του πρώην Πρωθυπουργού κ. Γ.Α.Παπανδρέου, του κ. Ι. Στουρνάρα, του κ. Β. Ράπανου και κ. Γ. Προβόπουλου. Κλείνει η παρένθεση
Μετά από τις κλήσεις μας ως μάρτυρες κατηγορίας για την επονείδιστη Δήλωση Απορρήτου, τα Διοικητικά Δικαστήρια παρέπεμψαν το ζήτημα στο ΣτΕ στο οποίο συζητήθηκε το πρωί, στις 10-6-2014.
Κύρια σημεία του Συλλόγου των υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ στο ΣτΕ
Ο δικηγόρος του Συλλόγου των υπαλλήλων παρουσίασε με συνεκτικό και ολοκληρωμένο τρόπο τα επιχειρήματα των υπαλλήλων κατά της Δήλωσης Απορρήτου. Συνοπτικά είναι τα εξής:
Η Δήλωση δήθεν «Στατιστικού Απορρήτου» είναι, όπως ορθά είπε, Δήλωση Υποχρέωσης Σιωπής.
Το περιεχόμενο της Δήλωσης χαρακτηρίζεται από υπέρβαση των ορίων της έννοιας του καθήκοντος, και των εννοιών «απόρρητο» και «εμπιστευτικότητα» οι οποίες δεν ορίζονται στην Δήλωση.
Η Δήλωση αυτοϋποχρεώνει τους υπαλλήλους να μην συζητούν τα στατιστικά στοιχεία και τα συμπεράσματα των ερευνών τους όχι μόνον εκτός ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και μεταξύ τους εντός του κτιρίου της ΕΛΣΤΑΤ!
Δικός μας σχολιασμός: Με αυτή την απαίτηση φαίνεται ότι επιδιώκεται και η ρητή κατάργηση του επιστημονικού-ερευνητικού χαρακτήρα της Στατιστικής μας Υπηρεσίας. Σε ποιόν ερευνητικό Οργανισμό του πολιτισμένου κόσμου οι επιστήμονες δεν συζητούν τα ευρήματα των ερευνών τους;
Η επονείδιστη Δήλωση έχει εκφοβιστικό σκοπό και συνδέεται με το ότι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ έχουν ήδη καταθέσει ως μάρτυρες κατά την αυτεπάγγελτη δίωξη του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ από την Δικαιοσύνη για κακούργημα κατά της χώρας στα πλαίσια της καταγγελθείσας τεχνητής διόγκωσης του δημοσίου χρέους και ελλείμματος του 2009. Σημειώνεται ότι η δικαστική διαδικασία για την υπόθεση αυτή συνεχίζεται.
Άλλες Αρχές καλούν τους υπαλλήλους τους να καταθέτουν ό,τι γνωρίζουν, και έρχεται ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ και τους επιβάλει την σιωπή.
Καλείται ο υπάλληλος από την Δικαιοσύνη να καταθέσει και η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ του ζητά να αρνηθεί να καταθέσει σε οιαδήποτε Δικαστική ή Αστυνομική Αρχή και μάλιστα εφ’ όρου ζωής.
Η Δήλωση καταργεί την ασφάλεια Δικαίου.
Υπάρχει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας, το Σύνταγμα και ο Ν. 2392/1996 που καλύπτει την στατιστική εμπιστευτικότητα και οι υπάλληλοι έχουν ορκιστεί στην νομοθεσία αυτή κατά τον διορισμό τους. Πουθενά σε κανέναν Ευρωπαϊκό ή Εθνικό νόμο δεν περιγράφεται υποχρέωση των δημοσίων υπαλλήλων να υπογράψουν τέτοια επονείδιστη Δήλωση.
Η Δήλωση συνοδεύεται από απειλές για απόλυση και υπέρογκο πρόστιμο αν δεν υπογραφτεί και μάλιστα κατεπειγόντως.
Δεν πρέπει το Δικαστήριο να αφήσει τους υπαλλήλους ακάλυπτους να προσπαθούν μόνοι τους να αποδείξουν τα αυτονόητα.
Οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ διανύουν την δεύτερη και τρίτη δεκαετία τους στον Οργανισμό και ποτέ μα ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα ούτε με έναν από τους υπαλλήλους ότι παρέβηκαν την εμπιστευτικότητα ή το απόρρητο όπως το ορίζει η νομοθεσία.
.
Ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Ορθής Πρακτικής που επικαλείται ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι νόμος, αλλά σύσταση προς όλες τις χώρες της ΕΕ για συγκεκριμένες πρακτικές διαφάνειας, αξιοπιστίας, ακρίβειας και άλλων χαρακτηριστικών των στατιστικών στοιχείων, ενώ μιλάει για την εμπιστευτικότητα που πρέπει να τηρούν οι υπάλληλοι των Στατιστικών Υπηρεσιών σύμφωνα με το υπάρχον Δίκαιο των χωρών τους.
Ζητάμε ακύρωση της Δήλωσης διότι επιπλέον η Δήλωση έχει χαρακτηριστεί από το Δικαστήριο ως «κανονιστικής» μορφής και αυτού του τύπου οι διαδικασίες απαιτούν δημοσίευση. Συνεπώς, η Δήλωση είναι ανυπόστατη λόγω έλλειψης δημοσίευσης σε ΦΕΚ, και αυτή η έλλειψη καθιστά την Δήλωση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ αντιπροσωπευτική περίπτωση παραβίασης του κράτους Δικαίου.
Το Δικαστήριο πρέπει να εξασφαλίσει ότι ο πολίτης αντιλαμβάνεται σωστά τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από ένα κράτος Δικαίου και η Δήλωση αυτή καταλύει το κράτος Δικαίου.
Κύρια σημεία των προτάσεων του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ στο ΣτΕ
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της μονοπρόσωπης προεδρικής ΕΛΣΤΑΤ, κ. Μ. Βαρότσος, μόλις τον περασμένο Ιανουάριο προσλήφθηκε ως Νομικός Σύμβουλος της ΕΛΣΤΑΤ με, όπως φαίνεται, προκήρυξη-φωτογραφία. Μέχρι την πρόσληψή του, η ΕΛΣΤΑΤ επί 4 χρόνια τώρα δεν είχε Νομικό Σύμβουλο, χρησιμοποιούσε όμως τον κ. Μ. Βαρότσο, και όχι μόνον, ο οποίος πληρωνόταν με αντιμισθία, και πόσο νόμιμο ή ηθικό είναι αυτό ας το κρίνει το Υπουργείο Οικονομικών και η κυβέρνηση.
Ο κ. Μ. Βαρότσος έθεσε τα παρακάτω σημεία:
Η βαλλόμενη πράξη, είπε, δεν προσθέτει υποχρεώσεις, αλλά εξειδικεύει την εμπιστευτικότητα και το απόρρητο.
Ουδεμία αλλοίωση έχει επέλθει στους υφιστάμενους νόμους.
Η εμπιστευτικότητα μνημονεύεται στον Ευρωπαϊκό Κώδικα Ορθής Πρακτικής.
Η Δήλωση κωδικοποιεί τις υποχρεώσεις των υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ.
Δεν υπάρχει παράβαση νόμου, η Δήλωση αφορά εφαρμογή των προϋπαρχουσών νομοθεσιών.
Δεν υπάρχει παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω του άρθρου 3 του Στατιστικού νόμου 3832.
Καμία νέα υποχρέωση αναλαμβάνεται.
Την Δήλωση υποστηρίζει και η Συμβουλευτική Επιτροπή.
Η προθεσμία για την υπογραφή της Δήλωσης δεν ήταν σύντομη.
Κείμενο σαν την Δήλωση υπογράφουν και οι ιδιώτες.
Το φούσκωμα του ελλείμματος δεν επηρεάζεται διότι η Δήλωση αφορά ατομικά στοιχεία, ενώ το έλλειμμα αφορά Δημόσιους Φορείς που έχουν άλλη εμπιστευτικότητα.
Ο Σύλλογος των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ έχει αλλότρια κίνητρα.
Ο Σύλλογος των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ προβαίνει σε απόπειρα αποπροσανατολισμού του Δικαστηρίου.
Η Δήλωση έγινε σύμφωνα με τον Κανονισμό Λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ.
Στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 223/99 γίνεται αναφορά στο στατιστικό απόρρητο.
Μερικά σχόλια επί επιλεγμένων σημείων από όσα είπε ο κ. Μ. Βαρότσος:
Ο Κανονισμός Λειτουργίας και Διαχείρισης της ΕΛΣΤΑΤ βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας για ακύρωση από τις 26 Οκτωβρίου 2012. Το τρέχον έτος είχε οριστεί εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης για τις 27/03/2014, η οποία ανεβλήθη. Η νέα δικάσιμος είχε ορισθεί για τις 05/06/2014. Και αυτή ανεβλήθη και η νέα δικάσιμος έχει τοποθετηθεί για τις 11/12/2014. Το ένα ζήτημα είναι γιατί τόσες αναβολές, και το δεύτερο είναι ότι ο κ. Μ. Βαρότσος ποιεί την νήσσα.
Κανένας Ευρωπαϊκός νόμος ή Κανονισμός δεν απαιτεί την υπογραφή τέτοιας Δήλωσης. Σύμφωνα με την Συνθήκη για την Λειτουργία της ΕΕ, που μνημονεύεται από την Διοίκηση, η εκπόνηση κοινοτικών στατιστικών χαρακτηρίζεται από το στατιστικό απόρρητο, αλλά δεν απαιτεί την υπογραφή Δήλωσης Απορρήτου. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 338, παράγραφος 2, γράφεται: Η εκπόνηση κοινοτικών στατιστικών χαρακτηρίζεται από αμεροληψία, αξιοπιστία, αντικειμενικότητα, επιστημονική ανεξαρτησία, σχέση κόστους/αποτελεσματικότητας και στατιστικό απόρρητο, ενώ δεν επιβάλλει υπέρογκες επιβαρύνσεις στους οικονομικούς παράγοντες.
Μας λέει ο κ. Βαρότσος ότι ο Σύλλογος Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ «έχει αλλότρια κίνητρα». Διερωτώμεθα μήπως κρίνει από τα κίνητρα του προϊσταμένου του; Του υπενθυμίζουμε ότι ο προϊστάμενός του είναι στην ΕΛΣΤΑΤ από τον Αύγουστο του 2010, γιατί άργησε τόσο πολύ να θέσει την τόσο «επείγουσα» εντολή για το Απόρρητο;
Μας λέει ο κ. Βαρότσος ότι δεν έχει σχέση η Δήλωση με την υπό δικαστική διαδικασία ψευδή διόγκωση του δημοσίου χρέους και ελλείμματος της χώρας μας στην οποία μάρτυρες είναι στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ διότι, λέει, ότι η Δήλωση αφορά ατομικά στοιχεία ενώ το χρέος και το έλλειμμα αφορά συγκεντρωτικά στοιχεία και έχει άλλη εμπιστευτικότητα (ποιά άλλη εμπιστευτικότητα, κ. Βαρότσο;) Αυτό το επιχείρημα είναι μια σχέτη πονηρή ανοησία διότι το συγκεντρωτικό απαρτίζεται από το ατομικό, ξεχωριστά από το ότι η Δήλωση δεν μιλάει για ατομικά ή συγκεντρωτικά στοιχεία, αλλά για στοιχεία.
Με την Δήλωση παραβιάζεται το άρθρο 3 του ν.3832/2010 όπως έχει κατ’ επανάληψη τροποποιηθεί όπου με βάση την παρ.4, το ΣΥ.ΕΛ.Σ.Σ. (Συμβούλιο του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος) γνωμοδοτεί για θέματα που αφορούν το Στατιστικό Απόρρητο, κάτι που ουδέποτε έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Ο κ. Βαρότσος θίγει, όπως δεν θα έπρεπε να έχει κάνει, τον επαγγελματισμό, την υπηρεσιακή επάρκεια και την ηθική υπόληψη του Προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ που επαξίως και ευδοκίμως υπηρετεί επί πολλά χρόνια στην πολύ σημαντική για το έθνος μας Στατιστική μας Υπηρεσία. Μιλάει χωρίς ενδοιασμό ο κ. Βαρότσος για «αποπροσανατολισμό» του Δικαστηρίου από τον Σύλλογο των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ, ενώ αυτό που κάνει ο ίδιος είναι ότι προκαλεί τεράστια ηθική βλάβη στο σύνολο του προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ.
Διερωτώμεθα: Δεν βλέπει ο κ. Βαρότσος ότι η Δήλωση Απορρήτου αποτελεί συνεχή προτροπή δημοσίων υπαλλήλων στο να τελέσουν το έγκλημα της ψευδορκίας;
Όλα όσα μας λέει ο κ. Βαρότσος είναι αστείες δικαιολογίες για την όπως φαίνεται συγκάλυψη ενός καθεστώτος τερατουργήματος, όπως έχει δηλώσει και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ, και μάλιστα μέσα στον πιο κρίσιμο επιστημονικό Οργανισμό της χώρας μας, την ΕΛΣΤΑΤ. Απορούμε πώς ένας Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω μπορεί να εκφράζει τέτοιου επιπέδου νομικές απόψεις την εποχή της ψηφιακής ευφυΐας.
Μετά την παράθεση των επιχειρημάτων από την κάθε πλευρά, η υπόθεση πηγαίνει σε διάσκεψη και λήψη απόφασης. Ελπίζουμε η απόφαση να ληφθεί το Φθινόπωρο.
http://zoe-georganta.co.uk/?p=976
Σκόπιμες Διαστρεβλώσεις: Η περίπτωση του Στατιστικού Απορρήτου
Γράφει η Ζωή Γεωργαντά
Το κεφάλαιο της στατιστικής εμπιστευτικότητας απαιτεί ιδιαίτερη ανάλυση για να κατανοηθεί αν πράγματι ακολουθείται η βασική αυτή αρχή της στατιστικής επιστήμης, ή αν απλώς γίνεται εκμετάλλευση της ευαισθησίας του κόσμου για να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες που δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία της στατιστικής εμπιστευτικότητας. Η σπουδαιότητα της διάκρισης μεταξύ του αληθινού και του ψεύτικου-υποκριτικού είναι από τα βασικά στοιχεία του να μπορούμε να κατανοήσουμε την θέση μας, δηλαδή τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας, ως τίμιων εργαζόμενων Ευρωπαίων πολιτών και να μπορέσουμε έτσι να διαμορφώσουμε ένα τρόπο σκέψης που να μην επηρεάζεται από το επιθυμητό αλλά μη-ρεαλιστικό, αλλά αντίθετα, να μπορούμε να δούμε τί κρύβεται πίσω από λόγια και εμφανίσεις που είναι όμως μόνο νανουριστικά, βαυκαλίζοντάς μας, δημιουργώντας μας δηλαδή μάταιες προσδοκίες, εφησυχασμό και αισιοδοξία με απατηλές υποσχέσεις και ελπίδες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Θεωρώ ότι η διαμόρφωση ενός τέτοιου τρόπου σκέψης που, στην βάση παρατήρησης και εμπειρίας, μπορεί να «βλέπει» πίσω από αυτό που φαίνεται μια δεδομένη στιγμή αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό της ωριμότητάς μας.
Ας επανέλθουμε στο ζήτημα της στατιστικής εμπιστευτικότητας και ας αναλογιστούμε ότι αρκετά συχνά εμπιστευόμαστε τα προσωπικά μας δεδομένα σε διάφορους Οργανισμούς, όπως είναι οι τράπεζες, ο εργοδότης μας, και η Στατιστική μας Υπηρεσία που σήμερα έχει το όνομα ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) και που νομικο-λεκτικά είναι Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή1, αλλά ουσιαστικά δεν είναι διότι δεν έχει Διοικητικό Συμβούλιο, είναι δηλαδή Αρχή ενός μόνον προσώπου και αυτό δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα της ΕΕ2.
Όταν εμπιστευόμαστε τα προσωπικά μας δεδομένα γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι υπάρχει το τραπεζικό απόρρητο, ή εμπιστευόμαστε τον εργοδότη μας ή την εταιρεία της οποίας είμαστε πελάτης ότι δεν θα μας εκθέσουν σε κοινή θέα. Υπάρχουν διεθνείς και εθνικές συνθήκες και νομοθεσία που εξασφαλίζει το απόρρητο αφού το έχει πλήρως ορίσει και αφού έχει περιγράψει την διαδικασία και μεθοδολογία που θα χρησιμοποιηθεί για την προσωπική μας προστασία. Υποθέτουμε ότι έτσι ο καθένας μας έχει σκεφτεί και στην περίπτωση που δίνει τα προσωπικά του ή εταιρικά του δεδομένα στην Στατιστική Υπηρεσία. Όμως, είναι τα πράγματα έτσι, ή πρέπει να εξετάσουμε αν πράγματι έτσι συμβαίνει, παίρνοντας αφορμή από την προχθεσινή συζήτηση στο ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) Βλ. και ανάρτηση «Ανακοίνωση-Ενημέρωση για την Δήλωση Απορρήτου στο ΣτΕ».
Προχθές, λοιπόν, στις 10 Ιουνίου 2014, συζητήθηκε στο ΣτΕ η αίτηση του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ για ακύρωση της όπως χαρακτηρίστηκε «επονείδιστης Δήλωσης Στατιστικού Απορρήτου» με την οποία η μονοπρόσωπη προεδρική ΕΛΣΤΑΤ προσπάθησε να εκφοβίσει το Προσωπικό της ΕΛΣΤΑΤ και να αποτρέψει τους υπαλλήλους αφενός από το να καταγγέλλουν παρατηρούμενες στατιστικές ανωμαλίες όταν η Διοίκηση αρνείται να εξετάσει τις επιστημονικές τους αμφισβητήσεις, και αφετέρου να καταθέτουν στις Δικαστικές Αρχές ως μάρτυρες για παραβιάσεις των επιστημονικών μεθοδολογιών και στατιστικών αρχών που περιγράφονται στον Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών.
Στο άρθρο αυτό θα σχολιάσουμε όχι μόνον την μεθόδευση αλλά και την επιστημονική πλευρά του στατιστικού απορρήτου, ή, ακριβέστερα, της στατιστικής εμπιστευτικότητας, έτσι ώστε να γίνει κατανοητή η προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων για μια πράξη της μονοπρόσωπης προεδρικής ΕΛΣΤΑΤ που ξέφυγε της προσδοκώμενης αθόρυβης επιτυχίας της χάρη στην αντίσταση του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην εποχή των Μνημονίων και, ιδιαίτερα στην χώρα μας3, οι εκπρόσωποί τους δεν διστάζουν να προβούν σε λεκτική και πρακτική κατάχρηση εννοιών και διαδικασιών προκειμένου να υλοποιήσουν αποτυχημένες πολιτικές του Μεσαίωνα στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.
Κατ’ αρχήν, εμπιστευτικότητα και απόρρητο είναι διαφορετικές έννοιες και η Eurostat ποτέ δεν έχει χρησιμοποιήσει τον όρο «απόρρητο» σε οιοδήποτε έγγραφό της. Πάντα γίνεται λόγος για την στατιστική εμπιστευτικότητα (statistical confidentiality) και ποτέ για στατιστικό απόρρητο (statistical secrecy). Ας μας διευκρινίσουν οι νομομαθείς μας την διαφορά μεταξύ των δύο αυτών εννοιών. Λανθασμένη μετάφραση χρησιμοποιείται και για τον Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών (European Statistics Code of Practice) που στην ΕΛΣΤΑΤ μεταφράζεται ως «Κώδικας Ορθής Πρακτικής για τις Ευρωπαϊκές Στατιστικές», προφανώς επειδή η πρόθεση είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο Κώδικας είναι Ευρωπαϊκός νόμος, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι.
Η εμπιστευτικότητα σημαίνει διεθνώς, και γενικά, την μη-δημοσίευση στοιχείων που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα συγκεκριμένων ατόμων ή συγκεκριμένων κοινωνικών ή οικονομικών μονάδων, φυσικών ή νομικών. Αυτός είναι ένας πολύ γενικός ορισμός ο οποίος πρέπει να εξειδικευτεί με βάση την Στατιστική επιστήμη. Αναφέρουμε για παράδειγμα την Ετήσια Έρευνα Βιομηχανίας στην οποία η Στατιστική μας Υπηρεσία (σήμερα ΕΛΣΤΑΤ) πάντα αναφέρει ρητά ότι στην ανάλυση των δεδομένων της Έρευνας δεν δημοσιεύονται στοιχεία όταν πρόκειται για τρεις ή λιγότερες επιχειρήσεις. Δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί ο παραπάνω γενικός ορισμός της εμπιστευτικότητας που περιγράφεται στην «Δήλωση Απορρήτου». Συγκεκριμένα, αν ένας υπάλληλος της ΕΛΣΤΑΤ δημοσιεύσει σε επιστημονικό άρθρο του στοιχεία που αναφέρονται σε δύο επιχειρήσεις, τότε δεν έχει προσβάλει την εμπιστευτικότητα; Τι θα συμβεί αν ένας υπάλληλος δημοσιεύσει συγκεντρωτικά (όχι ατομικά) στοιχεία μιας κοινωνικής ομάδας, για παράδειγμα 5 ατόμων; Σύμφωνα με την Δήλωση, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ είναι αυτός που θα κρίνει (με τι κριτήρια;) αν έχει παραβιαστεί «το στατιστικό απόρρητο» και στην συνέχεια (σύμφωνα με την Δήλωση) θα προβεί σε απόλυση ή/και επιβολή προστίμου στον υπάλληλο Α, αλλά πιθανόν όχι στον υπάλληλο Β που ναι μεν υπάγεται στην ίδια περίπτωση με τον Α, αλλά βρίσκεται στην εύνοια του προέδρου για πιθανούς ευνόητους δικούς τους λόγους. Ποιος θα ελέγξει αν είναι όντως έτσι; Ας μην ξεχνάμε ότι με τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του ο στατιστικός νόμος 3832 ορίζει ότι ο πρόεδρος είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτος.
Όποιος πραγματικά γνωρίζει την επιστημονική διάσταση του ζητήματος της στατιστικής εμπιστευτικότητας, γνωρίζει ότι ο τρόπος που δημοσιεύονται τα στοιχεία, ακόμα και αν είναι συγκεντρωτικά και αθροιστικά, μπορεί να επιτρέπει ή να μην επιτρέπει την διαρροή εμπιστευτικών δεδομένων. Και στο σημείο αυτό η Δήλωση είναι διάτρητη επιστημονικά, νομικά και ηθικά. Σημειώνουμε ότι η ΕΛΣΤΑΤ δεν συλλέγει μόνο ατομικά δεδομένα, αλλά είναι επιστημονικός Οργανισμός με Στατιστικούς επιστήμονες και Οικονομέτρες που συμμετέχουν σε επιστημονικά συνέδρια με άρθρα τους που βασίζονται στην σύνθεση και ανάλυση των δεδομένων με σκοπό την συμβολή των δεδομένων στην διαμόρφωση ορθών κοινωνικο-οικονομικών πολιτικών, τουλάχιστον έτσι μέχρι το 2009 γνωρίζαμε την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ) που τώρα ονομάζεται ΕΛΣΤΑΤ.
Ένα πρόσθετο παράδειγμα του διάτρητου χαρακτήρα της Δήλωσης είναι το εξής: Αν τα εμπιστευτικά δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ δεχθούν ηλεκτρονική επίθεση από του Ανώνυμους, ή άλλη επίθεση που καταλήξει σε διαρροή δεδομένων, τότε η Δήλωση δεν εξασφαλίζει την πιθανή αυθαίρετη κρίση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ σε βάρος αθώων υπαλλήλων;
Πριν παρουσιάσουμε βασικές γνώσεις που απαιτούνται για την υλοποίηση της αρχής της στατιστικής εμπιστευτικότητας, θα τονίσουμε ότι για να στηρίξει την απόρριψη της ακύρωσης της Δήλωσης Απορρήτου, ο νομικός σύμβουλος της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Μ. Βαρότσος, προχθές στην συζήτηση στο ΣτΕ ανέφερε ότι ο Κώδικας Ευρωπαϊκών Στατιστικών περιλαμβάνει την δέσμευση για το στατιστικό απόρρητο. Ασφαλώς κανείς δεν αντιλέγει, αλλά αυτό που λέει ο Κώδικας έχει ήδη γίνει από τους υπαλλήλους της ΕΛΣΤΑΤ κατά τον διορισμό τους, και αυτό που δεν λέγεται είναι ότι ο Κώδικας αυτός είναι σύσταση προς τις χώρες-μέλη να σεβαστούν την αρχή της στατιστικής εμπιστευτικότητας σύμφωνα με την νομοθεσία των χωρών τους. Κατά δεύτερο λόγο, ο κ. Βαρότσος επικαλείται την περίπτωση (δείκτη) 2 της Αρχής 5 (Στατιστική Εμπιστευτικότητα) του Κώδικα Ευρωπαϊκών Στατιστικών προσπερνώντας χωρίς σχολιασμό τις λοιπές περιπτώσεις (δείκτες) της Αρχής 5.
Αντιγράφουμε παρακάτω την Αρχή 5 από τον Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών, Εικόνα 1 στα Αγγλικά και Εικόνα 2 στα Ελληνικά.
Εικόνα 1 ….
Διασφαλίζονται απολύτως η ιδιωτική ζωή των παρόχων δεδομένων (νοικοκυριά, επιχειρήσεις, διοικήσεις και άλλοι αποκρινόμενοι σε έρευνες), η εμπιστευτικότητα των πληροφοριών που παρέχουν και η χρήση τους μόνο για στατιστικούς σκοπούς.
Εικόνα 2:
“5.1: Το στατιστικό απόρρητο είναι νομικά κατοχυρωμένο.
5.2: Το προσωπικό υπογράφει, κατά το διορισμό του, νομικές δεσμεύσεις για την τήρηση του απορρήτου.
5.3: Ορίζονταικυρώσειςγιατυχόνεκούσιεςπαραβιάσειςτουστατιστικούαπορρήτου.
5.4: Παρέχονται οδηγίες και κατευθυντήριες γραμμές προς το προσωπικό σχετικά με την προστασία του στατιστικού απορρήτου κατά τη διαδικασία παραγωγής και διάχυσης των στατιστικών. η πολιτική περί απορρήτου δημοσιοποιείται.
5.5: λαμβάνονται φυσικά, τεχνολογικά και οργανωτικά μέτρα για την προστασία της ασφάλειας και της ακεραιότητας των στατιστικών βάσεων δεδομένων.
5.6: Εφαρμόζονται αυστηρά πρωτόκολλα για εξωτερικούς χρήστες στους οποίους παρέχεται πρόσβαση σε στατιστικά μικροδεδομένα για ερευνητικούς σκοπούς.”
Σύμφωνα με την Ελληνική μετάφραση (Εικόνα 2), η μονοπρόσωπη προεδρική ΕΛΣΤΑΤ για να δικαιολογήσει την Δήλωση επικεντρώνεται επιλεκτικά στον δείκτη 5.2 που λέει ότι Το προσωπικό της Στατιστικής Αρχής υπογράφει νομικές δεσμεύσεις περί τήρησης του απορρήτου κατά τον διορισμό του. Όπως είπαμε αυτό έχει ήδη γίνει. Επιπλέον, τονίζεται ότι και οι τρεις δείκτες 1, 2 και 3 προβλέπονται από τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα στον οποίο υπάγονται οι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ, οι οποίοι, επαναλαμβάνουμε, κατά τον διορισμό τους έχουν ήδη ορκιστεί, όχι μόνον υπογράψει, το απόρρητο. Προς τί λοιπόν το ανωτέρω επιχείρημα του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ;
Οι δείκτες που «αγνοούνται» πλήρως από την Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ είναι οι επόμενοι τρεις, δηλαδή οι υπ’ αριθ. 4, 5 και 6. Από ό,τι πληροφορούμεθα, η Eurostat επανειλημμένα έχει διαμηνύσει στην ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ ότι δεν εφαρμόζει τους δείκτες 4, 5, και 6. Συγκεκριμένα, ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Οργάνωσης, Μεθοδολογίας και Διεθνών Σχέσεων, κ. Ιωάννης Μοσχάκης, σε έγγραφό του στήριξης της Δήλωσης Απορρήτου, αφενός αναφέρεται στον Κανονισμό Λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ4, και αφετέρου αναλώνεται σε προσπάθειες να πείσει τους συναδέλφους του για την υπογραφή της Δήλωσης, δεν έχει όμως φροντίσει, ως έχει υπηρεσιακό καθήκον να πράξει, και παρά τις συστάσεις της Eurostat, δεν έχει επιμεληθεί ούτε στο ελάχιστο για την απαιτούμενη εκπαίδευση του Προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ στις μεθοδολογίες και πρακτικές προστασίας του στατιστικού απόρρητου (Αρχή 5, δείκτες 5 και 6, στην εικόνα 2 παραπάνω). Όπως πληροφορούμαι, η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ δεν έχει ποτέ φροντίσει, όχι μόνον για την εκπαίδευση του Προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ στις μεθοδολογίες της προστασίας του στατιστικού απόρρητου, αλλά δεν έχουν καν ενδιαφερθεί για την αγορά του απαιτούμενου λογισμικού τ-ARGUS που η Eurostat έχει συστήσει σε όλες τις χώρες της ΕΕ να προμηθευτούν για την επιστημονική προστασία του στατιστικού απορρήτου.
Θα παραθέσουμε παρακάτω ορισμένες βασικές γνώσεις που απαιτείται να έχει ο κάθε Στατιστικός επιστήμονας και το Προσωπικό των Ευρωπαϊκών Στατιστικών Υπηρεσιών σχετικά με το γνωστικό αντικείμενο της Στατιστικής Εμπιστευτικότητας:
Η στατιστική εμπιστευτικότητα είναι διαρκώς ενεργή διπλή υπευθυνότητα, αφενός για την προστασία των δεδομένων, και αφετέρου για την εξασφάλιση της επωφελούς χρησιμοποίησής τους. Συγκεκριμένα, η στατιστική εμπιστευτικότητα απαιτεί την γνώση, κατανόηση και εφαρμογή των κατάλληλων επιστημονικών μεθοδολογικών πρακτικών για την παροχή και παρουσίαση των πληροφοριών, αλλά και για τον επιστημονικό, όχι αστυνομικό, περιορισμό της πρόσβασης στα προϊόντα των δεδομένων. Τα ζητήματα της στατιστικής εμπιστευτικότητας καλύπτουν ένα πολύ ευρύ φάσμα επιστημονικής μεθοδολογίας που είναι άγνωστο στην ΕΛΣΤΑΤ με ευθύνη της Διοίκησής της.
Οι Στατιστικοί επιστήμονες περιλαμβάνουν στις μεθοδολογίες τους απαραίτητα εργαλεία της στατιστικής εμπιστευτικότητας στην συλλογή, παρουσίαση και ανάλυση των δεδομένων τους. Η μεθοδολογία της εμπιστευτικότητας περιλαμβάνει και τα εργαλεία για την κατανόηση των ερωτώμενων όσον αφορά την χρησιμότητα των δεδομένων που παρέχουν, το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα δεδομένα που παρέχουν και τον τρόπο που θα προστατευθούν τα δεδομένα που παρέχουν. Σημαντικά γνωσιολογικά μεθοδολογικά ζητήματα είναι ενδεικτικά τα εξής:
1. 2.1. Έννοια του κινδύνου διαρροής των δεδομένων από ηλεκτρονική και άλλη επίθεση και τρόποι προστασίας.
2. 2.2. Σχεδιασμός και ανάπτυξη μοντέλων κινδύνου διαρροής (προβλεπόμενου και πραγματοποιηθέντος).
3. 2.3. Αξιολόγηση και έλεγχος του κινδύνου διαρροής.
4. 2.4. Μεθοδολογίες αξιολόγησης κινδύνου διαρροής.
5. 2.5. Τεχνικές στατιστικών περιορισμών αθροιστικών δεδομένων σε μορφή πινάκων
(στοχαστικές τεχνικές και τεχνικές μαθηματικού προγραμματισμού).
6. 2.6. Τεχνικές στατιστικών περιορισμών μικρο-δεδομένων (διερεύνηση χαρακτηριστικών που
τα καθιστούν ευπρόσβλητα, μέθοδοι μεταμφίεσης, συνθετικά δεδομένα).
7. 2.7. R-U χάρτες, που είναι ειδική μεθοδολογία εμπιστευτικότητας, καθώς και το εμπειρικό
τους ανάλογο.
8. 2.8. Σύστημα διοικητικών διαδικασιών ελέγχου διαρροής δεδομένων.
Η γνώση των παραπάνω θεμάτων της στατιστικής εμπιστευτικότητας είναι απούσα από την ΕΛΣΤΑΤ. Δεν είναι λοιπόν παράβαση και υπέρβαση των υπηρεσιακών καθηκόντων της Διοίκησης της ΕΛΣΤΑΤ η ξαφνική, μετά από 4 χρόνια, μη-ελεγμένη νομικά και κατεπείγουσα προς υπογραφή από τους υπαλλήλους Δήλωση Απορρήτου; Επίσης, το ζήτημα του τί στοιχεία παρέχονται σε ερευνητές και άλλες κοινωνικές ομάδες εκτός ΕΛΣΤΑΤ και τί στοιχεία δεν παρέχονται: για παράδειγμα, είχαμε δεχτεί πριν ένα χρόνο καταγγελία από την Επιτροπή Αγώνα της Φυλής για το κλείσιμο της χωματερής, σύμφωνα με την οποία η ΕΛΣΤΑΤ αρνιόταν να παράσχει δεδομένα μόλυνσης και αριθμού θανάτων λόγω της χωματερής, ισχυριζόμενη ότι τα στοιχεία αυτά είναι απόρρητα (!) Το ίδιο συνέβη και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όταν η ΕΛΣΤΑΤ αρνήθηκε να παράσχει την κωδικοποιημένη έρευνα ηλεκτρονικού εμπορίου ως απόρρητη αν και δεν υπήρχε σε αυτήν ούτε ίχνος προσωπικού δεδομένου. Άλλο παράδειγμα είναι η απόκρυψη της μεθοδολογίας υπολογισμού των Εθνικών Λογαριασμών, εκτός από γενικόλογες αναφορές, σε αντίθεση με το τί συμβαίνει διεθνώς. Δηλαδή και οι μεθοδολογίες είναι «απόρρητες» ή δεν πρέπει να γνωρίζουν οι Έλληνες Στατιστικοί για να μην κάνουν ενοχλητικές ερωτήσεις; Αυτό είναι ένα βασικό ερώτημα.
Αν η Διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ δεν γνωρίζουν τα παραπάνω σημαντικότατα ζητήματα, πώς τολμούν να επικαλούνται την Αρχή της εμπιστευτικότητας του Κώδικα Πρακτικής των Ευρωπαϊκών Στατιστικών και, το πιο σπουδαίο, να απαιτούν από το Προσωπικό να υπογράψει μια επιστημονικά και νομικά διάτρητη Δήλωση Απορρήτου και μάλιστα υπό την απειλή απόλυσης; Αν η ίδια η Διοίκηση δεν γνωρίζει τους τρόπους που μπορεί να γίνει επίθεση σε αθροιστικά δεδομένα (πχ την αφαιρετική μέθοδο σε δεδομένα στην μορφή πίνακα) ώστε να επιτευχθεί η διαρροή εμπιστευτικών δεδομένων, πώς μπορούν να ισχυρίζονται ότι θα κρίνουν αν είναι ένας υπάλληλος ή κάποιος τρίτος αυτός που παραβίασε το στατιστικό απόρρητο; Όπως γίνεται φανερό, η σκοπιμότητα της Δήλωσης δεν είναι η προστασία της εμπιστευτικότητας, αλλά, ως έχουσα έννομο συμφέρον, κρίνω ότι είναι, πρώτον, η παρεμπόδιση του έργου της Δικαιοσύνης με το τέχνασμα του εκφοβισμού των υπαλλήλων για απόλυση και πρόστιμο, και δεύτερον, η εισαγωγική προετοιμασία για την κατάργηση της μονιμότητας των υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ με το τέχνασμα της δήθεν παραβίασης του στατιστικού απορρήτου.
[1 «Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή» δεν είναι απλά ένα όνομα, ένας τίτλος, αλλά είναι έννοια νομικά και θεσμικά οριζόμενη που βασίζεται σε συγκεκριμένα προαπαιτούμενα χαρακτηριστικά, ένα από τα οποία είναι η ύπαρξη ΔΣ, δηλαδή οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά από έναν αριθμό ατόμων με ειδικές κατά περίπτωση γνώσεις και όχι από ένα μόνο άτομο. Το σκεφτικό είναι ότι «ανεξαρτησία» χωρίς δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία δεν είναι «ανεξαρτησία» αλλά αυταρχισμός και ασυδοσία, και ο έλεγχος στην προκειμένη περίπτωση των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών γίνεται από το ΔΣ.
2 Σημειώνω ότι η κατάργηση του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ έγινε με τροποποίηση του αρχικού Στατιστικού νόμου 3832/2010 για να προσαρμοστεί και ο νόμος αυτός στις απαιτήσεις της Τρόικας.
3 Πρέπει να δούμε σε άλλο άρθρο ή συζήτηση το γιατί «ιδιαίτερα στην χώρα μας» ανάμεσα σε όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ.
4 Σημειώνεται ότι ο Κανονισμός Λειτουργίας και Διαχείρισης της ΕΛΣΤΑΤ, που επικαλείται ο κ. Μοσχάκης, έχει καταγγελθεί και έχει ζητηθεί στο ΣτΕ η ακύρωσή του από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ διότι καταργεί το θεσμικό πλαίσιο της ΕΛΣΤΑΤ ως Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής.]
http://zoe-georganta.co.uk/wp-content/uploads/2014/06/Έννοια-της-Εμπιστευτικότητας-και-του-Απορρήτου.pdfία δεν είναι «ανεξαρτησία» αλλά αυταρχισμός και ασυδοσία, και ο έλεγχος στην προκειμένη περίπτωση των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών γίνεται από το ΔΣ.
2 Σημειώνω ότι η κατάργηση του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ έγινε με τροποποίηση του αρχικού Στατιστικού νόμου 3832/2010 για να προσαρμοστεί και ο νόμος αυτός στις απαιτήσεις της Τρόικας.
3 Πρέπει να δούμε σε άλλο άρθρο ή συζήτηση το γιατί «ιδιαίτερα στην χώρα μας» ανάμεσα σε όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ.
4 Σημειώνεται ότι ο Κανονισμός Λειτουργίας και Διαχείρισης της ΕΛΣΤΑΤ, που επικαλείται ο κ. Μοσχάκης, έχει καταγγελθεί και έχει ζητηθεί στο ΣτΕ η ακύρωσή του από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ διότι καταργεί το θεσμικό πλαίσιο της ΕΛΣΤΑΤ ως Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής.]
http://zoe-georganta.co.uk/wp-content/uploads/2014/06/Έννοια-της-Εμπιστευτικότητας-και-του-Απορρήτου.pdf
Σχόλια