Λένε ότι άμα ξεπουλήσουν τα πάντα θα μειωθεί η ένταση της λιτότητας. Θα έρθει η «ανάπτυξη». Λένε ότι ξεπουλώντας στρατηγικούς τομείς θα μειώσουν το χρέος, και μάλιστα τη στιγμή που στερούν έσοδα και κέρδη από το Δημόσιο για να τα χαρίσουν απευθείας στους κεφαλαιοκράτες. Η απάτη είναι αυταπόδεικτη. Αλλά πάμε στην ουσία:
Παρατήρηση πρώτη: Αν το ξεπούλημα είναι «αναπτυξιακό» και «φιλολαϊκό», γιατί η Ελλάδα δε γνώρισε καμία φιλολαϊκή ανάπτυξη, παρά τις Ούλεν, τις Πάουερ, τις Πεσινέ, τους Τομ Πάπας, τους Ωνάσηδες, τους εθνικούς εργολάβους, τους εθνικούς προμηθευτές και τους εθνικούς «νταβατζήδες», που της πίνουν το αίμα από συστάσεώς της;
Παρατήρηση δεύτερη: Το καπιταλιστικό κράτος είναι παρακολούθημα των μονοπωλίων. Το καπιταλιστικό κράτος τα πιάνει από τις ιδιωτικές «Ζήμενς». Το καπιταλιστικό κράτος τα βάρη των ιδιωτικών «Λίμαν Μπράδερς» στις ΗΠΑ, των ιδιωτικών «Μπάνκια» στην Ισπανία, των ιδιωτικών τραπεζών στην Ελλάδα, τα φορτώνει στο δημόσιο ταμείο. Και από εκεί στην πλάτη...
των λαών. Εφόσον, λοιπόν, ο λεγόμενος δημόσιος τομέας του καπιταλιστικού κράτους δουλεύει για λογαριασμό των ιδιωτών, από πού προκύπτει ότι το ολικό ξεπούλημά του στους ιδιώτες θα είναι υπέρ του λαού και όχι εις βάρος του λαού, όπως συνέβαινε με το έως τώρα μερικό ξεπούλημά του;
Η σχέση χρέους – ιδιωτικοποίησης
Ας δούμε κατά πόσο ισχύει ότι το ξεπούλημα και η εκποίηση του δημόσιου πλούτου που περιγράφονται με όλους τους δυνατούς ευφημισμούς(ιδιωτικοποίηση, αποκρατικοποίηση, μετοχοποίηση, μισθώσεις παραχώρησης κ.λπ.), ενισχύουν, τάχα, τα δημόσια ταμεία και απαλλάσσουν τη χώρα από χρέη.
Οι κυβερνώντες, που σήμερα είναι συγκυβερνώντες, την τελευταία 25ετία έχουν διαπράξει τα κάτωθι:
- Ξεπούλησαν (και ξαναξεπούλησαν) τον Σκαραμαγκά και όλη σχεδόν την ναυπηγική βιομηχανία. Αλλά αυτό σε τι «βοήθησε» τα οικονομικά του κράτους;
- Ξεπούλησαν την ΑΓΕΤ. Αλλά αυτό σε τι «τόνωσε» τα δημόσια ταμεία;
- Ξεπούλησαν τον ΟΤΕ. Αλλά αυτό σε τι απέτρεψε την πτώχευση;
- Ξεπούλησαν πάνω από το 90% του τραπεζικού τομέα. Αλλά αυτό σε τι «έσωσε» την οικονομία;
- Ξεπούλησαν το λιμάνι του Πειραιά. Αλλά αυτό σε τι «βελτίωσε» την οικονομία;
- Ξεπούλησαν την «Ολυμπιακή». Αλλά αυτό σε τι απομάκρυνε την χρεοκοπία;
- Ξεπούλησαν τη διώρυγα της Κορίνθου. Αλλά αυτό σε τι απομάκρυνε τα «κουρέματα»;
- Ξεπούλησαν τους οδικούς άξονες της χώρας. Αλλά αυτό σε τι συνέβαλε για τον «κατευνασμό των αγορών»;
- Ξεπούλησε το 48,5% της ΔΕΗ.
- Ξεπούλησε το 38% της ΕΥΔΑΠ.
- Ξεπούλησε το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια».
- Ξεπούλησε το 49% του ΟΠΑΠ.
- Ξεπούλησε το 92% της Εθνικής Τράπεζας.
- Παρέδωσε το αεροδρόμιο των Σπάτων στους Γερμανούς.
- Παρέδωσε τη γέφυρα του Ρίου στους Γάλλους.
- Παρέδωσε την Αττική Οδό στον Μπόμπολα κ.ο.κ.
- Το 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 139,2 δισ. ευρώ.
- Το 2004 το δημόσιο χρέος είχε ανέλθει στα 201,2 δισ. ευρώ.
- Το 2009 το δημόσιο χρέος έφτασε στα 298,5 δισ. ευρώ.
- Το 2014 - παρά το «κούρεμα» χρέους ύψους 130 δισ. ευρώ το 2011, το δημόσιο χρέος της χώρας θα κλείσει στα 320 δισ. ευρώ.
Το ξεπούλημα αυξάνει το χρέος!
Τα συμπεράσματα είναι προφανή:
Πρώτον, εμφανίζουν σαν «σωτηρία» την ίδια καταστροφική πολιτική που έχει γεμίσει τα ταμεία των κεφαλαιοκρατών και έχει εκτινάξει τα δημόσια χρέη.
Δεύτερον, παρουσιάζουν σαν «φάρμακο» την ίδια εκείνη δηλητηριώδη πολιτική που έχει διαλύσει την Ελλάδα.
Τρίτον, ισχυρίζονται πως παραμένει «επιβεβλημένος» εκείνος ακριβώς ο «μονόδρομος» του ξεπουλήματος που ακολουθούν επί δεκαετίες, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Τέταρτον, αποκαλούν «φιλόδοξη» και «αναγκαία» την ίδια πολιτική που έχει χρεοκοπήσει τους Έλληνες και τους έχει αποστερήσει το δημόσιο πλούτο τους.
Πέμπτον, έχουν ορκιστεί πίστη στο ξεπούλημα πολύ πριν εμφανιστεί η «τρόικα». Πολύ πριν ανακαλύψουν ως πρόσχημα το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα.
Τα πράγματα είναι απλά και συγκεκριμένα:
Αν ξεπουλάνε για να μειώσουν τα χρέη - και όχι για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας παραδίδοντάς της ό,τι απέμεινε από την δημόσια περιουσία - τότε:
Πώς γίνεται από το 2000 μέχρι το 2004, την εποχή του μεγάλου «εκσυγχρονιστικού» κύματος της εκποίησης, το δημόσιο χρέος, αντί μείωσης, νααυξήθηκε κατά 62 δισ. ευρώ;
Πώς γίνεται από το 2004 μέχρι το 2009, την περίοδο του ξεπουλήματος της «ήπιας προσαρμογής», της «Cosco», της διάλυσης της Ολυμπιακής και της εν συνόλω εκποίησης του ΟΤΕ, το χρέος αντί μείωσης, να αυξήθηκε κατά 97,3 δισ. ευρώ;
Πώς γίνεται μόνο από το 2009 μέχρι το 2011, την περίοδο που τίναξαν στον αέρα τα νοσοκομεία, έβαλαν λουκέτο στις διαδρομές του ΟΣΕ στην μισή Ελλάδα (!), επέκτειναν τη δράση των ιδιωτών στον τομέα της ενέργειας, το χρέος αντί να μειώνεται, έφτασε προ «κουρέματος» να έχει αυξηθεί κατά 68,5 δισ. ευρώ;
Τα πράγματα είναι απλά και συγκεκριμένα:
Κατά την περίοδο 2000 - 2013, το χρέος – συμπεριλαμβανόμενου του «κουρέματος» - όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε κατά 179,5 δισ. ευρώ (!), δηλαδή υπερδιπλασιάστηκε και αυξήθηκε με ρυθμό 129%! Το χρέος μετά και το «κούρεμα» του 2011, αυξάνεται. Δεν μειώνεται. Κι αυτά συμβαίνουν σε περίοδο γενικού ξεπουλήματος…
Συμπέρασμα:
- Δεν ξεπουλούν για να «μειώσουν» το χρέος ή τα ελλείμματα. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Όσο περισσότερο ξεπουλούν, τόσο περισσότερο το χρέος αυξάνει!
- Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας». Ξεπουλούν για να εκπληρώσουν το μόνο χρέος που αναγνωρίζουν και το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί: Είναι το ταξικό τους χρέος, που «επιβάλλει» το ξεπούλημα.
- Δεν πρόκειται περί «κοινωνικής ευθύνης». Ο.τι κάνουν συνιστά αδίστακτη και στυγνή εφαρμογή μιας αντικοινωνικής πολιτικής που αποστερεί το λαό από τα πάντα: Από το μισθό, από τη σύνταξη και από τα φάρμακα μέχρι τη ΔΕΗ, τους αιγιαλούς, τις… Θερμοπύλες και οτιδήποτε έχει απομείνει να θυμίζει δημόσια περιουσία.
- Δεν ξεπουλούν για να μειωθούν οι τιμές και για να βελτιωθούν οι υπηρεσίες. Τίποτα απ΄ ό,τι ξεπούλησαν δεν φτήνυνε και δεν αναβαθμίστηκε ποιοτικά.
- Διαπράττουν πολιτικό και οικονομικό έγκλημα.
Η καθολική παράδοση στους «ιδιώτες» μιας δημόσιας περιουσίας που ο λαός τη δημιούργησε με το αίμα και τον ιδρώτα του, είναι πολιτικό έγκλημα. Που έχουν το θράσος να το βαφτίζουν «εθνική υπευθυνότητα» και «εθνικό χρέος».
Το μέγεθος του εγκλήματος είναι τέτοιο που αναδεικνύει το πραγματικό χρέος. Το πραγματικό χρέος είναι ο – πραγματικός – ιδιοκτήτης αυτού του πλούτου να αντιδράσει. Ο λαός να αντιδράσει. Και απέναντι στην ενότητα των εκποιητών και των «κορακιών» να αντιπαρατάξει την δική του ενότητα. Διατυπωμένη με τρόπο απερίφραστο: «Δεν πουλάω»!
από το "enikos.gr"
Σχόλια