Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, αντιμέτωποι και αυτοί με ένα σωρό …παπαρολόγους που είχαν ως πολίτες το δικαίωμα και την υποχρέωση να συμμετέχουν στο δημόσιο διάλογο, συμπύκνωσαν σε μια φράση ένα στοιχειώδη κανόνα: «"Φιλοκαλούμεν τε γάρ μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας.».
Με πιο απλά λόγια, ο «κανόνας», που κληροδοτήθηκε από την αρχαιότητα μιλά για το «μέτρο» το οποίο όπως φαίνεται αγνοεί ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ , ο οποίος σήμερα εμφανίζεται να διεκδικεί το ρόλο του τιμητή αναμασώντας κοινότυπες παπάρες σ αυτούς (Αλαφουζέικο) που πρόθυμα και για τους δικούς τους λόγους θέλουν να τις αναπαράγουν ως σοφά λόγια ενός μεγάλου άνδρα.
Ας μην ασχοληθούμε με το (πολιτικό) παρελθόν του Αλ. Παπαδόπουλου, καθώς το τεράστιο έργο του και η συμβολή του θα κριθεί από την ιστορία. Επιβάλλεται, ωστόσο, μια ματιά στις απόψεις που διατυπώνει σήμερα με την ιδιότητα του σοφού άνδρα προφανώς, ο Αλέκος Παπαδόπουλος.
Τι μας λέει λοιπόν;
- Σκληρή (σκληρότερη ακόμη) δημοσιονομική προσαρμογή
- Μνημόνιο για πάντα
- Αναζήτηση των αρίστων από τις «αργούσες και σχολάζουσες σήμερα πρωτοπόρες κοινωνικές δυνάμεις που υπάρχουν στην επικράτεια» για να αντιμετωπίσουν τον λαικισμό της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και να κυβερνήσουν με ρεαλισμό τον τόπο
- Δημιουργία ενός άλλου δεύτερου πόλο απέναντι σε όλο το λαϊκίστικο σύστημα (ΝΔ/ ΣΥΡΙΖΑ; ΠΑΣΟΚ κλπ), απέναντι σε όλες τις παλιές και παρηκμασμένες διαιρέσεις του.
-Ξαφνικά και αποφασιστικά οι πρωτοπόρες δυνάμεις του ορθολογισμού και της εξωστρέφειας της χώρας θα μπουν σε μια διαδικασία αφύπνισης, αυτοσυνειδησίας και ανάγκης αντίδρασης για λόγους ύπαρξης και επιβίωσης της κοινωνίας.
Τι δε μας λέει;
Τέτοιου είδους απόψεις του …πόλου που παραθέτει ο Αλέκος Παπαδόπουλος, δεν είναι ούτε άγνωστες ούτε πρωτότυπες. Τις έχουμε ακούσει σε ομιλίες του ΣΕΒ, τις έχουμε διαβάσει σε εκθέσεις του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ. Πολύ περισσότερο έχουν δοκιμαστεί σε εκλογικές αναμετρήσεις διατυπωμένες από Μάνους, Τζήμερους Θεοδωράκηδες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.
Πρόκειται για απόψεις ντυμένες με την τήβεννο του ορθολογισμού, του εκσυγχρονισμού και πάνω απ όλα του ρεαλισμού. Πρόκειται για απόψεις οι οποίες το πρωταρχικό τους μέλημα, είναι να ξεχάσουμε το πώς και το γιατί η χώρα έφτασε εδώ που βρίσκεται σήμερα. Πρόκειται για απόψεις που στόχο έχουν τη διαιώνιση της αδικίας. Πρόκειται για απόψεις οι οποίες σε τελική ανάλυση το μόνο που προτείνουν είναι η προσαρμογή σε όλα τα επίπεδα (οικονομική, πολιτική, κοινωνική) στις οδηγίες των δανειστών.
Γιατί, λοιπόν, ο Αλέκος Παπαδόπουλος και οι λοιποί της συνομοταξίας του δεν το λένε με απλούστερα λόγια; Πηγή
Σχόλια