- Δεν γίνεται να έχεις κοιτάξει τον ουρανό και να γράφεις την “Κώμη της Βερενίκης” και να στριμώχνεσαι ανάμεσα σε Πρωτόπαπα και Μπίστη παλαμακίζοντας τον Κώστα Σημίτη σε εκδήλωση της “Ελιάς”. Δεν γίνεται!
Δεν γίνεται να έχεις φθάσει 80 χρονών με κοινωνικούς αγώνες στην πλάτη σου, με θεατρικές δουλειές κόντρα σε καιρούς δύσκολους και να αποθεώνεις το παιδί του μακελάρη των Ες Ες για την αυριανή Ευρώπη των Νέων.
Δεν γίνεται την στιγμή που οι τραπεζίτες είναι έτοιμοι να πετάξουν από τα σπίτια τους ολόκληρες οικογένειες, εσύ που έγραψες “διατίθεται απόγνωσις εις άριστην κατάστασιν και ευρύχωρο αδιέξοδο, σε τιμές ευκαιρίας” να δέχεσαι το βραβείο αυτών που πωλούν τις ζωές σε τιμές ευκαιρίας.
Ο λεγόμενος αφρός του λαού, αυτός που σκοπό έχει να σηκώνει την κρυμμένη ακατέργαστη ηθική του αδικημένου πολίτη είναι τελικά το κατακάθι του πικρού καφέ που μάς προσφέρει η εξουσία δίχως το παξιμάδι της παρηγοριάς. Πέρασε πάνδεινα τούτος ο λαός μέσα σε λιγότερο από 200 χρόνια, μα όταν τα πόδια λύγιζαν και τα κεφάλια ήταν έτοιμα να σκύψουν αποδεχόμενα την ήττα, ένα τραγούδι, ένα ποίημα, ένας θούριος, ένα γραπτό, μία μουσική, ένας πίνακας, ένα βιβλίο τον έκαναν να ξαναπαίρνει ανάσα, να πεισμώνει και να παλεύει.
Δεν γίνεται την στιγμή που οι τραπεζίτες είναι έτοιμοι να πετάξουν από τα σπίτια τους ολόκληρες οικογένειες, εσύ που έγραψες “διατίθεται απόγνωσις εις άριστην κατάστασιν και ευρύχωρο αδιέξοδο, σε τιμές ευκαιρίας” να δέχεσαι το βραβείο αυτών που πωλούν τις ζωές σε τιμές ευκαιρίας.
Ο λεγόμενος αφρός του λαού, αυτός που σκοπό έχει να σηκώνει την κρυμμένη ακατέργαστη ηθική του αδικημένου πολίτη είναι τελικά το κατακάθι του πικρού καφέ που μάς προσφέρει η εξουσία δίχως το παξιμάδι της παρηγοριάς. Πέρασε πάνδεινα τούτος ο λαός μέσα σε λιγότερο από 200 χρόνια, μα όταν τα πόδια λύγιζαν και τα κεφάλια ήταν έτοιμα να σκύψουν αποδεχόμενα την ήττα, ένα τραγούδι, ένα ποίημα, ένας θούριος, ένα γραπτό, μία μουσική, ένας πίνακας, ένα βιβλίο τον έκαναν να ξαναπαίρνει ανάσα, να πεισμώνει και να παλεύει.
- Η ζώσα διανόηση της χώρας με τα στερνά της καμώματα και τις κολιγιές που κάνει με τους καταπιεστές, με τους προύχοντες και τους άκαπνους σωτήρες μάς αποδεικνύει ότι μάς δούλευε χοντρά εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια. Μαγαζάκι γωνία είχαν βρει με το συναίσθημα να πωλείται στον πάγκο μέσα από βιβλία, από ποιήματα και δίσκους τραγουδιών. Κονόμησαν από το συναίσθημα, έγιναν καθεστώς από το συναίσθημα με κέρδος τεράστιο εφόσον το συναίσθημα ήταν του λαού και αυτός πάντα το έδινε σε όλες τις εκφάνσεις του απλόχερα.
Η διαφορά με τις προηγούμενες γενιές διανοουμένων είναι ότι εκείνοι έσπρωχναν ενθαρρύνοντας τον λαό με το έργο τους σε πράξεις αντίστασης, ενώ τούτοι εδώ συναγελάζονται με ονόματα που ούτε στο χαρτί δεν μπορείς να γράψεις γιατί θα το λερώσεις επειδή έχουν μετατραπεί σε μικροαστούληδες νοικοκυραίους που δεν θέλουν να χάσουν την κερδισμένη και κερδοφόρα δόξα τους. Η ένδεια των καιρών και η έλλειψη πραγματικής διανόησης τους κάνει να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με όσους πραγματικά τίμησαν την Ελλάδα με τον τρόπο ζωής τους και με το έργο τους.
- Η ζώσα διανόηση δεν έχει ως μούσα το ιδανικό, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, την πραγματική ζωή, αλλά την ίδια την εξουσία που είναι κόντρα σε όλα αυτά που θα έπρεπε να εκπροσωπεί η διανόηση. Ο σημερινός διανοητής δεν ποιεί έργο από το συναίσθημα, κατασκευάζει τέχνη πλυντηρίου για τα λερωμένα κι άπλυτα της εξουσίας εκμεταλλευόμενος την αποθέωση που είχε το έργο του από το λαό τα προηγούμενα χρόνια. Στα φώτα της δημοσιότητας όλοι τους ξεβράζοντας την από χρόνια κρυμμένη αλαζονεία τους προχωρούν στα φανερά. Κόντρα στους ήρωες που περπατούν στα σκοτεινά μέσα από τους στίχους του Σεφέρη ξερνώντας το κόμπλεξ τους επειδή δεν άγγιξαν ούτε με το δάχτυλο το μέγεθος της πραγματικής διανόησης.
Δεν είναι απλά η ξεφτίλα που σου μένει τούτη τη στιγμή που πέφτουν οι μάσκες όλων αυτών που κάποτε νόμιζες ότι σε ανυψώνουν ηθικά και πνευματικά. Είναι που σου μένει εκείνο το ερωτηματικό αν όλα αυτά που εσύ είχες ενσωματώσει στην συνείδηση και στην καρδιά σου ως προσωπικά εμβατήρια στον πόλεμο για την ζωή δεν ήταν τίποτε άλλο από μία πληρωμένη παραγγελιά της εξουσίας προς τους διανοούμενους με μόνο σκοπό να γράφουν λόγια που θα σε έκαναν να νιώθεις ξεχωριστός στο σεργιάνι σου στο κόσμο που ήταν μόνο 2 μέτρα γης.
Σου μένει το ερωτηματικό αν το δικό σου παράπονο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά καλοπληρωμένα λόγια που είχαν τα τραγούδια τους.-
Γιάννης Λαζάρου
Πηγή: Πληρωμένα λόγια
======================
Κι’ οι ποιητές με χέρι υγρό,
Υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
Κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
Με τους σοφούς του κράτους τα’ χουνε πλακάκια.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
Του έχω βαρεθεί.
Βολφ Μπίρμαν
Διαβάζοντας τα θριαμβευτικά σχόλια που ακούστηκαν, από ανθρώπους των «γραμμάτων και των τεχνών» κατά την παρουσίαση του ποιητικού πονήματος του διευθυντή των ειδήσεων του Mega, μελαγχόλησα. Τώρα να ακούς ποιητές και στιχουργούς σαν τον Μάνο Ελευθερίου ή καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως ο Θάνος Μικρούτσικος να προσπαθούν να σου παρουσιάσουν τον Χρήστο Παναγιωτόπουλος σχεδόν ισάξιο ενός Ρίτσου ή ενός Ελύτη … δεν σου έρχεται καλά.
Εντάξει, δεν έχω τις γνώσεις για να κρίνω το δημιούργημα του διευθυντή των ειδήσεων του Mega, (κάποιους στίχους του που διάβασα στο διαδίκτυο του μου φάνηκαν εντελώς αδιάφοροι) αλλά τώρα να διαβάζω σε Κυριακάτικη εφημερίδα ότι σε λίγες μέρες κυκλοφορεί CD με 13 ποιήματά του που μελοποίησαν Θ. Μικρούτσικος και Δ. Παπαδημητρίου και τα οποία θα τραγουδήσουν «μεγάλα ονόματα της ελληνικής έντεχνης σκηνής», μόνο θλίψη για το κατάντημα του λεγόμενου πνευματικού και καλλιτεχνικού χώρου αυτού του τόπου μου δημιουργείται. Κι αυτό το γράφω σε συνδυασμό με κάποια εμετικά γλοιώδικα λιβανίσματα που έγιναν, από «πνευματικούς» ανθρώπους στον … ποιητή για το έργο του. («Και συ πρόστυχη πένα και μολύβι του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα», που 'λεγε κι ο Βάρναλης)
Και κάτι άλλο. Διαβάστε το καταπληκτικό βιβλίο του Φώτου Λαμπρινού «Χούντα είναι θα περάσει». Αναφέρεται στην εποχή της χούντας, τότε που δεν υπήρχε Mega, και το στρατιωτικό καθεστώς προσπαθούσε να διαμορφώσει την λεγόμενη «μαζική συνείδηση» με τα «Επίκαιρα» -και με την ΥΕΝΕΔ- που προβαλλόταν υποχρεωτικά σε όλες τις κινηματογραφικές αίθουσες τις χώρας.
Αντικαταστήστε νοητά τους πρωταγωνιστές σ’ αυτά τα φιλμάκια με τους παρουσιαστές των δελτίων που επιμελείται ο Παναγιωτόπουλος και θα βρείτε πολλές ομοιότητες. Η τέχνη της προπαγάνδας παραμένει η ίδια. Οι μέθοδοι και τα πρόσωπα αλλάζουν.
Υ.Γ. Υπήρξε και ένα αίσθημα απογοήτευσης όταν διάβασα ότι στην φιέστα της παρουσίασης ήταν και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Γ. Γ.
Πηγή
================================
Ποιος Γαργάλατας;
Παναγιωτόπουλος λέμε, κυρίες και κύριοι!
Του Γιώργου Αλεξάτου
Για να έχουμε και μια ιδέα για το μεγαλείο της τέχνης που πήγαν να θαυμάσουν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του αρχιδιαπλεκόμενου διευθυντή Ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ πολιτικοί, διανοούμενοι και καλλιτέχνες, ακροδεξιοί, κεντροδεξιοί, κεντροαριστεροί και αριστεροί.
Στίχοι από την ποιητική του συλλογή:
Aμαρτωλός άγγελος
"Βγάλε απ’ τα χείλη αυτού του κόσμου το κραγιόν
λύσε τον κόμπο στο σινιέ του παπιγιόν
Άψογες, άψυχες ζωές, δυο τίτλοι τέλους
δεν κάνει σκόντο η μοναξιά ούτε σε αγγέλους".
Μιλάμε για τέχνη! Τύφλα να 'χουν τα στιχάκια των φύλλων του ημερολογίου!
Μιλάμε για φιλότεχνους με άποψη! Με αισθητική αντίληψη ανάλογη με αυτή του ποιητή που θαυμάζουν...
Πόση γλίτσα, γύρω τριγύρω...
Πηγή
============================
Σου μένει το ερωτηματικό αν το δικό σου παράπονο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά καλοπληρωμένα λόγια που είχαν τα τραγούδια τους.-
Γιάννης Λαζάρου
Πηγή: Πληρωμένα λόγια
======================
Κι’ οι ποιητές με χέρι υγρό,
Υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
Κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
Με τους σοφούς του κράτους τα’ χουνε πλακάκια.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
Του έχω βαρεθεί.
Βολφ Μπίρμαν
Διαβάζοντας τα θριαμβευτικά σχόλια που ακούστηκαν, από ανθρώπους των «γραμμάτων και των τεχνών» κατά την παρουσίαση του ποιητικού πονήματος του διευθυντή των ειδήσεων του Mega, μελαγχόλησα. Τώρα να ακούς ποιητές και στιχουργούς σαν τον Μάνο Ελευθερίου ή καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως ο Θάνος Μικρούτσικος να προσπαθούν να σου παρουσιάσουν τον Χρήστο Παναγιωτόπουλος σχεδόν ισάξιο ενός Ρίτσου ή ενός Ελύτη … δεν σου έρχεται καλά.
Εντάξει, δεν έχω τις γνώσεις για να κρίνω το δημιούργημα του διευθυντή των ειδήσεων του Mega, (κάποιους στίχους του που διάβασα στο διαδίκτυο του μου φάνηκαν εντελώς αδιάφοροι) αλλά τώρα να διαβάζω σε Κυριακάτικη εφημερίδα ότι σε λίγες μέρες κυκλοφορεί CD με 13 ποιήματά του που μελοποίησαν Θ. Μικρούτσικος και Δ. Παπαδημητρίου και τα οποία θα τραγουδήσουν «μεγάλα ονόματα της ελληνικής έντεχνης σκηνής», μόνο θλίψη για το κατάντημα του λεγόμενου πνευματικού και καλλιτεχνικού χώρου αυτού του τόπου μου δημιουργείται. Κι αυτό το γράφω σε συνδυασμό με κάποια εμετικά γλοιώδικα λιβανίσματα που έγιναν, από «πνευματικούς» ανθρώπους στον … ποιητή για το έργο του. («Και συ πρόστυχη πένα και μολύβι του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα», που 'λεγε κι ο Βάρναλης)
Και κάτι άλλο. Διαβάστε το καταπληκτικό βιβλίο του Φώτου Λαμπρινού «Χούντα είναι θα περάσει». Αναφέρεται στην εποχή της χούντας, τότε που δεν υπήρχε Mega, και το στρατιωτικό καθεστώς προσπαθούσε να διαμορφώσει την λεγόμενη «μαζική συνείδηση» με τα «Επίκαιρα» -και με την ΥΕΝΕΔ- που προβαλλόταν υποχρεωτικά σε όλες τις κινηματογραφικές αίθουσες τις χώρας.
Αντικαταστήστε νοητά τους πρωταγωνιστές σ’ αυτά τα φιλμάκια με τους παρουσιαστές των δελτίων που επιμελείται ο Παναγιωτόπουλος και θα βρείτε πολλές ομοιότητες. Η τέχνη της προπαγάνδας παραμένει η ίδια. Οι μέθοδοι και τα πρόσωπα αλλάζουν.
Υ.Γ. Υπήρξε και ένα αίσθημα απογοήτευσης όταν διάβασα ότι στην φιέστα της παρουσίασης ήταν και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Γ. Γ.
Πηγή
================================
Ποιος Γαργάλατας;
Παναγιωτόπουλος λέμε, κυρίες και κύριοι!
Του Γιώργου Αλεξάτου
Για να έχουμε και μια ιδέα για το μεγαλείο της τέχνης που πήγαν να θαυμάσουν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του αρχιδιαπλεκόμενου διευθυντή Ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ πολιτικοί, διανοούμενοι και καλλιτέχνες, ακροδεξιοί, κεντροδεξιοί, κεντροαριστεροί και αριστεροί.
Στίχοι από την ποιητική του συλλογή:
Aμαρτωλός άγγελος
"Βγάλε απ’ τα χείλη αυτού του κόσμου το κραγιόν
λύσε τον κόμπο στο σινιέ του παπιγιόν
Άψογες, άψυχες ζωές, δυο τίτλοι τέλους
δεν κάνει σκόντο η μοναξιά ούτε σε αγγέλους".
Μιλάμε για τέχνη! Τύφλα να 'χουν τα στιχάκια των φύλλων του ημερολογίου!
Μιλάμε για φιλότεχνους με άποψη! Με αισθητική αντίληψη ανάλογη με αυτή του ποιητή που θαυμάζουν...
Πόση γλίτσα, γύρω τριγύρω...
Πηγή
============================
Σχόλια