Κεντροαριστερά της... Goldman Sachs;

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ
Γράψε λάθος, λέει τώρα η περιώνυμη Goldman Sachs για το περίφημο swap που είχε αγοράσει η Ελλάδα και το οποίο επισφράγισε τις αλχημείες με τις οποίες μπήκε η χώρα στην ΟΝΕ.
Προχθές, ο αντιπρόεδρος της G.S., ο κ. Μάικλ Σέργουντ, δήλωσε ότι σήμερα «δεν θα το ξανακάναμε». Αν ληφθεί υπ' όψιν ότι σημαντικοί ιθύνοντες της Ενωσης είτε διερωτώνται κατά πόσο έπρεπε να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ ή δηλώνουν ευθέως ότι ήταν λάθος η εισδοχή της, τότε προκύπτει σαφές -ακόμη και για θιασώτες της πολιτικής Σημίτη- ότι το «επίτευγμα της ΟΝΕ» είναι θλιβερό κατασκεύασμα και προϊόν δημιουργικής λογιστικής και αλχημείας.
Οι όψιμες ομολογίες ιθυνόντων της Ενωσης δεν αίρουν τις βαρύτατες ευθύνες τους: μετά λόγου γνώσεως δέχθηκαν τις αλχημείες Σημίτη.

• Ηξεραν ότι η Ελλάδα δεν πληροί τα κριτήρια και ότι πήραν καθαρώς πολιτική απόφαση για την ένταξη στην ΟΝΕ. Τόσο για την Ελλάδα όσο και για άλλες χώρες. 
• Με μια διαφορά: καμμία χώρα δεν είχε τόσο χλωμή, προβληματική και ανίσχυρη οικονομία, όπως η Ελλάδα. Αυτό φάνηκε πολύ γρήγορα. 
• Το ευρώ τίναξε τα υπολείμματα της οικονομίας στον αέρα και παρέδωσε τη χώρα γυμνή απέναντι στον εξοντωτικό ανταγωνισμό, καθώς η δήθεν «ισχυρή οικονομία» για την οποία μιλούσε ο Σημίτης ήταν ανύπαρκτη.

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις Σέργουντ το Bloomberg επισήμανε προχθές ότι το εν λόγω swap και συνολικά οι αλχημείες και τα μαγειρέματα θεωρούνται απαρχή των σημερινών δεινών για την Ελλάδα. Κι έτσι είναι. Η Ελλάδα δεν μπήκε με το σπαθί της στην ΟΝΕ. Αρρωστη οικονομία, κράτος ερειπιώνας και κοινωνία επαναπαυμένη, που είχε συρθεί σε ασύστολο δανεισμό λόγω φτηνού χρήματος, και η οποία νόμιζε ότι με την είσοδο στην ΟΝΕ είχε εξασφαλίσει το μέλλον της, όπως διατυμπάνιζε η θηριώδης προπαγάνδα.

Δεν ήταν παράνομη η συναλλαγή τής Goldman Sachs με την Ελλάδα του Σημίτη. 

• Αλλά ήταν πολιτικά ανήθικη, ως παραπειστική. Ας δούμε το νόμιμο «κόλπο»: η συμφωνία με την G.S. προέβλεπε την ανταλλαγή ομολόγου 10 δισ. ευρώ από γεν σε ευρώ. «Παίζοντας» με την ισοτιμία συναλλάγματος, το δάνειο εμφανιζόταν μειωμένο κατά 2,8 δισ. ευρώ, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκε ένα swap με επιτόκιο εκτός αγοράς, ώστε να εξασφαλιστεί μελλοντικώς το δάνειο... Συνολικά η συναλλαγή κόστισε ακριβά στην Ελλάδα, αν συνυπολογιστούν οι (νόμιμες) προμήθειες. Εννοείται ότι οι σχετικές εγγραφές προεβλέποντο στον Προϋπολογισμό του 2001, χρονιά κατά την οποία πουλήθηκε το παράγωγο στην Ελλάδα και η χώρα μπήκε στην Ευρωζώνη.

Αλλά η συναλλαγή με την G.S. δεν ήταν το μοναδικό τρυκ της κυβέρνησης Σημίτη. Τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ήσαν επίσης «μαγειρεμένα» και για τον λόγο αυτόν τιμωρήθηκαν δύο αρμόδιοι υπάλληλοι της Ενωσης (τιμωρία που δείχνει το μέγεθος της υποκρισίας, καθώς όλα ήσαν σε γνώση των πολιτικών παραγόντων που πήραν την απόφαση να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ). Τέλος, το άλλο «μεγάλο επίτευγμα» της περιόδου Σημίτη, οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, οφείλονταν αποκλειστικά στα ολυμπιακά έργα και όχι στην παραγωγική δυναμική της οικονομίας.

Οι αναφορές στο παρελθόν δεν έχουν μονάχα ιστορική αξία ούτε σημαίνονται από άχρηστα, παρελθοντικού χαρακτήρα στοιχεία. Οι προπαγανδιστές εκείνης της εποχής είναι εδώ. Αρθρογραφούν, εμφανίζονται στα ηλεκτρονικά μήντια και υπερασπίζονται με μανία τα ανύπαρκτα κατορθώματα του «εκσυγχρονισμού». Κατά... σύμπτωση οι περισσότεροι εξ αυτών τυγχάνουν θιασώτες του δυναστικού Μνημονίου...

• Ταυτόχρονα δηλώνουν παρόντα στην πολιτική σκηνή ουκ ολίγα στελέχη του σημιτισμού, φιλοδοξώντας μάλιστα να συστήσουν μια πειστική Κεντροαριστερά. Ο λόγος για την κίνηση των «58», η οποία περιλαμβάνει στελέχη των κυβερνήσεων Σημίτη, πανεπιστημιακούς, λογίους και αρθρογράφους οι οποίοι είχαν στηρίξει παθιασμένα το θλιβερό εκείνο καθεστώς. Εννοείται ότι ο ίδιος ο κ. Σημίτης έδωσε εξαρχής τις ευλογίες του στην κίνηση αυτή, προσπαθώντας αγχωδώς να επανακάμψει στο προσκήνιο...

Κεντροαριστερά της αλχημείας, της πολιτικής πλαστογραφίας, της δημιουργικής λογιστικής, του ψεύδους και της προπαγάνδας; Καλώς να ορίσει. Η κοινωνία την περιμένει πώς και πώς...
Πηγή