Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί και θέλει να επισημάνει κάποιος για την ασιατική κρίση είναι ότι όλες οι οικονομίες – ακόμη και της Ινδονησίας, που βρισκόταν στην χειρότερη κατάσταση από όλες όταν ξέσπασε – με τον καιρό επέστρεψαν σε αναπτυξιακούς ρυθμούς πολύ δυναμικά. Αυτό είναι ένα φαινόμενο εκ διαμέτρου αντίθετο με τις εμπειρίες των χωρών που μοιάζουν αυτή την περίοδο με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Με τις εμπειρίες, δηλαδή, των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης.
Όπως δείχνουν σχετικές οικονομικές αναλύσεις, μετά την ασιατική κρίση, η Ινδονησία βάδιζε με σίγουρο βήμα προς την ανάκαμψη. Η Ελλάδα, η Ισπανία και οι λοιπές χώρες της ευρωζώνης βυθίζονται ακόμη στην ύφεση.
Αυτό που πρέπει να θυμηθούμε είναι ότι αυτά που λέγεται πως αποτελούν τα εμπόδια της Ελλάδας στον δρόμο προς την ανάκαμψη (υποδομές, διαφθορά, έλλειψη ηγεσίας, μπλα, μπλα, μπλα) τα έλεγαν και για την περίπτωση της Ινδονησίας. Γιατί, λοιπόν, η Ινδονησία ανέκαμψε και η Ελλάδα δεν μπορεί;
Δυο είναι οι προφανείς αιτίες:
- - Η Ινδονησία είχε ένα νόμισμα που μπορούσε να υποτιμήσει – και το έκανε σε μεγάλο βαθμό. Αυτό προκάλεσε βραχυπρόθεσμα πρόβλημα αλλά άνοιξε τον δρόμο για ανάπτυξη μέσω εξαγωγών.
- - Και δεύτερον το ΔΝΤ, αν και αρχικά επέβαλε πολιτικές λιτότητας στην Ασία, μετά υποχώρησε και άλλαξε στρατηγική. Αυτή την φορά, η τρόικα είναι αμείλικτη. Δεν μαθαίνει τίποτα από την εμπειρία. πηγή
Οι Έλληνες για το συμφέρον το δικό τους και των άλλων θα έπρεπε να είχαν εγκαταλείψει προ πολλού το ευρώ, δηλώνει ο γνωστός Γερμανός οικονομολόγος Μάνφρεντ Νόιμαν στην αυστριακή εφημερίδα "Ντι Πρέσε"
Οι Έλληνες προς συμφέρον δικό τους και των κοινοτικών εταίρων, θα έπρεπε να είχαν εγκαταλείψει προ πολλού το ευρώ και μπορεί βέβαια να έχουν βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά τους, όμως αυτό δεν αρκεί, τονίζει ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς οικονομολόγους, ο Μάνφρεντ Νόιμαν, σε σημερινή συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα "Ντι Πρέσε".
Επισημαίνει επίσης πως η Ελλάδα έχει χάσει το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της και βρίσκεται σε επίπεδα πριν την καθιέρωση του ευρώ, κάτι που δεν μπορεί να αναπληρωθεί ποτέ χωρίς σκληρές μεταρρυθμίσεις, που όμως δεν φαίνονται.
Σχολιάζοντας τις συζητήσεις για ένα τρίτο «πακέτο βοήθειας» προς την Ελλάδα όπως επίσης το κατά πόσο αυτό αποτελεί το σωστό δρόμο, σημειώνει ότι αυτός είναι ο δρόμος της Ένωσης Μεταφοράς Κεφαλαίων και η Ελλάδα θα πρέπει να στηρίζεται διαρκώς, όμως κανείς δεν μπορεί να πείσει το γερμανικό και τον αυστριακό πληθυσμό, ότι της δίνουν ένα μέρος των φόρων τους. Αυτό δεν θα το αποδέχονταν οι άνθρωποι στις χώρες αυτές και για αυτό το λόγο γίνεται σταδιακά με πακέτα στήριξης αλλά στην ουσία είναι το ίδιο πράγμα και το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων δεν πρόκειται να επιστραφούν, αναφέρει.
Σε σχέση με το αν η Αθήνα χρειάζεται μια δεύτερη διαγραφή χρέους, ο Μάνφρεντ Νόιμαν τονίζει πως η Ελλάδα είναι πάλι υπερχρεωμένη και η διαγραφή χρέους θα έλθει το 2014, αυτή τη φορά θα πλήξει άμεσα τα κράτη και ως εκ τούτου τους φορολογούμενους, αλλά δεν θα είναι αρκετή.
Όπως προσθέτει, οι ιδιώτες έχασαν ήδη 74%, η Αθήνα χρειάζεται ένα πλεόνασμα και για αυτό θα έπρεπε να μειωθούν οι μισθοί των υπαλλήλων στο 60% κάτι που είναι σαφές πως θα προκαλέσει την κατακραυγή των κεινεσιανιστών», όπως ο Εβαλντ Νοβότνι (ΣΣ διοικητής της Αυστριακής Κεντρικής Τράπεζας και μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ) , διαφορετικά όμως η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει, χωρίς να εγκαταλείψει το ευρώ και να προχωρήσει σε υποτίμηση.
Σύμφωνα με τον Γερμανό οικονομολόγο -ο οποίος, μεταξύ άλλων, διετέλεσε επί χρόνια επιστημονικός σύμβουλος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών - η αποτροπή από μέρους της Ευρώπης μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, συνιστά μια «ανοησία» και ο ίδιος ελπίζει πως η καγκελάριος Μέρκελ θα καταλάβει ότι θα μπορούσε να πείσει τους ψηφοφόρους λέγοντας πως ναι μεν θα διατηρηθεί το ευρώ, αλλά μόνον με εκείνους που μπορούν να τα καταφέρουν.
Στην ίδια συνέντευξή του στη «Ντι Πρέσε», ο Μάνφρεντ Νόιμαν ασκεί κριτική στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία, κατά την άποψή του, έχει κάνει μεγάλα λάθη, γιατί έχει αναλάβει δημοσιονομικά καθήκοντα που δεν ανήκουν στις αρμοδιότητές της, ενώ θεωρεί απαράδεκτη την αγορά κρατικών ομολόγων από μέρους της και θα πρέπει να μπει φραγμός.
Εξάλλου, όπως ισχυρίζεται, με τους χειρισμούς της, η ΕΚΤ είναι εξαρτημένη από την πολιτική, καθώς αγοράζει κρατικά ομόλογα όταν τα εν λόγω κράτη-μέλη πληρούν τους όρους της τρόικας, όμως οι χειρισμοί της τρόικας είναι πολιτικοί, επομένως αυτό καθιστά και την ΕΚΤ εξαρτημένη από την πολιτική.
news247
===============
Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε.
Η ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!
Η πρόσφατη εκλογή «ευρωσκεπτικιστών» στην κυβέρνηση της Ισλανδίας ερμηνεύθηκε από συνταγματολόγους ως «σημάδι» για διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας στην ΕΕ.
Σε πρόσφατη επίσκεψη του Ισλανδού πρωθυπουργού Sigmundur Gunnlaugsson στις Βρυξέλλες, ο Πρόεδρος της Κομισιόν José Manuel Barroso τον κάλεσε να αποφασίσει «χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση» εάν η χώρα του θέλει να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις ή εάν τελικά θα εγκαταλείψει τα σχέδια ένταξης στην ΕΕ.
Η εν λόγω απόφαση χωρίς αμφιβολία ενόχλησε τις Βρυξέλλες. Ωστόσο η πρόσφατη ένταξη της Κροατίας έδωσε στους Ευρωπαίου ηγέτες τη δυνατότητα να «καυχηθούν» για την ελκυστικότητα της ΕΕ, παρά την οικονομική κρίση και την κρίση χρέους.
Επισημαίνεται ωστόσο ότι η Ισλανδία συνιστά μια ιδιάζουσα περίπτωση, καθώς η πανίσχυρη βιομηχανία αλιείας που διαθέτει η χώρα είναι σε σύγκρουση με τις ποσοστώσεις αλιείας που επιβάλει η ΕΕ. Η Κομισιόν λέει ότι μπορεί να δεχθεί τις «ιδιαιτερότητες» της Ισλανδίας, όμως στην πραγματικότητα οι διαφορές Ρέυκιαβικ και Βρυξελλών δεν είναι μόνο τεχνικές αλλά πολιτικής φύσης.
Η ΕΕ θεωρεί πως η Ισλανδία προβαίνει σε υπεραλίευση και ότι πρέπει να αποδεχθεί αυστηρές ποσοστώσεις. Η Ισλανδία από την άλλη ισχυρίζεται ότι έχει μεγαλύτερη εμπειρία στην αλιεία από την ΕΕ και ότι μπορεί να «διδάξει» στις Βρυξέλλες βέλτιστες πρακτικές.
===============
Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε.
Η ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!
Η πρόσφατη εκλογή «ευρωσκεπτικιστών» στην κυβέρνηση της Ισλανδίας ερμηνεύθηκε από συνταγματολόγους ως «σημάδι» για διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας στην ΕΕ.
- Σύμφωνα με τα όσα σημειώνονται στην EurActive, το υπουργείο Εξωτερικών της Ισλανδίας τόνισε ότι έλαβε γνωμοδότηση από τους συνταγματολόγους του, πως η κυβέρνηση δεν δεσμεύεται από την κοινοβουλευτική ψηφοφορία του 2009 να ξεκινήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
- «Μετά από αυτή τη γνωμοδότηση ο Ισλανδός υπουργός Εξωτερικών αποφάσισε να διαλύσει την επιτροπή διαπραγματεύσεων», τόνισε σε δήλωσή του το υπουργείο εξωτερικών, σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.
Σε πρόσφατη επίσκεψη του Ισλανδού πρωθυπουργού Sigmundur Gunnlaugsson στις Βρυξέλλες, ο Πρόεδρος της Κομισιόν José Manuel Barroso τον κάλεσε να αποφασίσει «χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση» εάν η χώρα του θέλει να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις ή εάν τελικά θα εγκαταλείψει τα σχέδια ένταξης στην ΕΕ.
- Την απάντηση την έλαβε με τη διάλυση της επιτροπής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, πράγμα που προφανώς σημαίνει και ευθεία εγκατάλειψη των τελευταίων.
- Στις 27 Απριλίου, η Ισλανδία πραγματοποίησε εκλογές όπου το φιλοευρωπαϊκό κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών υπέστη την μεγαλύτερη ήττα όλων των εποχών από την ημέρα ανεξαρτητοποίησης της χώρας από τη Δανία το 1944.
- Ο 38χρονος Gunnlaugsson είναι ο νεότερος δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης στην Ευρώπη. Ηγείται των Προοδευτικών από το 2009, ένα κεντροδεξιό και φιλελεύθερο κόμμα που ανήκει στη Φιλελεύθερη Διεθνή.
- Το Προοδευτικό Κόμμα έχει κυρίως υποστηρικτές αγρότες και αλιείς. Βρίσκεται σε κυβέρνηση συνασπισμού με το Κόμμα Ανεξαρτησίας, το οποίο επίσης αντιτίθεται στην ένταξη στην ΕΕ.
- Τον Μάιο, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας με την ΕΕ μέχρι να διεξαχθεί δημοψήφισμα εντός των επόμενων 4 ετών για τη συνέχιση ή μη των διαπραγματεύσεων.
Η εν λόγω απόφαση χωρίς αμφιβολία ενόχλησε τις Βρυξέλλες. Ωστόσο η πρόσφατη ένταξη της Κροατίας έδωσε στους Ευρωπαίου ηγέτες τη δυνατότητα να «καυχηθούν» για την ελκυστικότητα της ΕΕ, παρά την οικονομική κρίση και την κρίση χρέους.
Επισημαίνεται ωστόσο ότι η Ισλανδία συνιστά μια ιδιάζουσα περίπτωση, καθώς η πανίσχυρη βιομηχανία αλιείας που διαθέτει η χώρα είναι σε σύγκρουση με τις ποσοστώσεις αλιείας που επιβάλει η ΕΕ. Η Κομισιόν λέει ότι μπορεί να δεχθεί τις «ιδιαιτερότητες» της Ισλανδίας, όμως στην πραγματικότητα οι διαφορές Ρέυκιαβικ και Βρυξελλών δεν είναι μόνο τεχνικές αλλά πολιτικής φύσης.
Η ΕΕ θεωρεί πως η Ισλανδία προβαίνει σε υπεραλίευση και ότι πρέπει να αποδεχθεί αυστηρές ποσοστώσεις. Η Ισλανδία από την άλλη ισχυρίζεται ότι έχει μεγαλύτερη εμπειρία στην αλιεία από την ΕΕ και ότι μπορεί να «διδάξει» στις Βρυξέλλες βέλτιστες πρακτικές.
Σχόλια