O Αττίλας 3 έχει πρόσωπο Τραπεζίτη

Κώστας Βαξεβάνης
Γιατί κατέρρευσε η Κύπρος; Το επόμενο διάστημα τα ΜΜΕ στην Ελλάδα και τη Μεγαλόνησο θα ανακαλύψουν διάφορες εκδοχές ευθυνών. Θα εμφανιστούν διάφορες αποκαλύψεις περί διαφθοράς, θα καταδειχθεί η Κύπρος ως χώρα του μαύρου χρήματος και θα αποδοθούν ευθύνες αορίστως σε ένα σύστημα πολιτικών που από κοινού έφταιξαν. Η διαφθορά προφανώς και υπάρχει στην Κύπρο, όπως και στην Ελλάδα, αλλά καλό θα είναι κάθε φορά να της δίνουμε όνομα και διεύθυνση.

Το μαύρο χρήμα, ναι, καλύπτει μεγάλο μέρος της κυπριακής οικονομίας, αλλά αν απ” το μαύρο χρήμα κατέπεφταν οι οικονομίες, τότε σήμερα η Ελβετία θα έπρεπε να έχει σβηστεί απ” τον χάρτη. Όσο για τους πολιτικούς, είναι υπεύθυνοι όχι γιατί είναι πολιτικοί, αλλά γιατί εφάρμοσαν (όπως και στην Ελλάδα) συγκεκριμένες πολιτικές.
Η κρίση στην Κύπρο (όπως ορθά λέει ο Γιάννης Βαρουφάκης) οφείλεται σε δύο παράγοντες. Στα κεφάλαια που εισέρρευσαν στην Κύπρο και «επένδυσαν» για να αποχωρήσουν στη συνέχεια μαζικά, και στις τράπεζες. Για τον πρώτο παράγοντα θα αποδείξει ενδεχομένως η Ιστορία εάν επρόκειτο για μια συντονισμένη προσπάθεια κάποιων που δημιούργησαν την εικόνα μιας εύρωστης Κύπρου και στη συνέχεια της τράβηξαν το χαλί κάτω απ” τα πόδια, ή για μια τάση που δημιουργήθηκε εξαιτίας της εικόνας πως κάτι θα αλλάξει στην Κύπρο και το μαύρο χρήμα δεν είναι πια ασφαλές.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να μεταφέρω μια πληροφορία που πήρα στο Λονδίνο, πως οι παράγοντες της ευρωζώνης επί μήνες μετέφραζαν εκθέσεις και έδειχναν ενδιαφέρον, αναθέτοντας δουλειές σε ελεύθερους επαγγελματίες μεταφραστές, για την αντιμετώπιση της μαύρης οικονομίας στην Κύπρο. Η διαρροή μιας τέτοιας πληροφορίας επιτούτου μπορεί να προκαλέσει μεταφορά κεφαλαίων από τις κυπριακές τράπεζες, με τον φόβο πιθανών ελέγχων στο νησί.
Ο δεύτερος παράγοντας της κρίσης είναι οι τράπεζες. Περίπου 4 δισ. ευρώ έχασαν οι κυπριακές τράπεζες από την αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, αλλά και από το τζογάρισμα με αυτά. Ακόμη και την ώρα που ήταν γνωστό πως αυτά θα κουρευτούν και θα χάσουν την αξία τους, οι κυπριακές τράπεζες αγόραζαν, ή δεν πουλούσαν για να ξεφορτωθούν τα ομόλογα. Μια μικρή ομάδα στελεχών τραπεζών κέρδισε εκατομμύρια από τις υπηρεσίες που πρόσφερε σε κάποιους με αυτό τον τρόπο.
Η συμμετοχή όμως των κυπριακών τραπεζών στην κρίση πατάει κυρίως αλλού. Οι κυπριακές τράπεζες χρησιμοποίησαν το χρήμα των καταθετών και αργότερα του ευρωσυστήματος για να δώσουν δάνεια πολλές φορές χωρίς εγγυήσεις στην Ελλάδα. Πολλά από τα δάνεια, όπως στην περίπτωση της Λαϊκής Τράπεζας, δίνονταν για να γίνει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της MIG, δηλαδή ομίλου επίσης συμφερόντων Βγενόπουλου. Σε όλη αυτή τη διαδικασία, οι ελεγκτικές Αρχές σε Ελλάδα και Κύπρο, οι κεντρικές τράπεζες και οι επιτροπές κεφαλαιαγοράς όχι μόνο άφηναν να εξελίσσονται τα πράγματα, δημιουργώντας αστάθεια στο τραπεζικό σύστημα, αλλά όποτε έμπαινε θέμα ελέγχου επιτίθεντο σε όποιον το έβαζε. Οι δύο κεντρικοί τραπεζίτες, Ορφανίδης στην Κύπρο και Προβόπουλος στην Ελλάδα, πολλές φορές ακόμη και εγγράφως είχαν διαβεβαιώσει πως όλα πήγαιναν «καλώς», ενώ ακόμη και στον πιο αδαή ήταν εμφανές πως η χώρα και οι τράπεζες της πήγαιναν για τον γκρεμό.
Τις ημέρες που ο Βγενόπουλος εκδιώχθηκε από τη Λαϊκή της Κύπρου μέσα σε πλήθος καταγγελιών, ο κ. Προβόπουλος κατέθετε επιστολή στον εισαγγελέα που διερευνούσε την υπόθεση Βγενόπουλου, πως η τράπεζα του ήταν εύρωστη και όσα συνέβαιναν στο εσωτερικό της ήταν σύννομα. Κατηγορούσε μάλιστα ο Προβόπουλος όσους έκαναν τις καταγγελίες (στη συγκεκριμένη περίπτωση τον πρόεδρο της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής), πως δημιουργούν μέσω των καταγγελιών αστάθεια στο τραπεζικό σύστημα. Ένα ολόκληρο νησί χρησιμοποιήθηκε ως ταμιευτήριο χρήματος, το οποίο συνέχεια διοχετεύτηκε προς την Ελλάδα σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες, με τη μορφή δανείων. Τα περισσότερα από τα δάνεια αυτά σήμερα δεν μπορούν  να ικανοποιηθούν. Σύμφωνα με υπολογισμούς των στελεχών της Λαϊκής Τράπεζας, τα δάνεια των κυπριακών τραπεζών προς την Ελλάδα είναι γύρω στα 25 δισ. Οι καταθέσεις στα υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην ελληνική επικράτεια είναι 16 δισ. Από τα δάνεια αυτά, το 30% περί που, δηλαδή 8,5 δισ., δεν θα εισπραχθεί ποτέ. Όπως είναι γνωστό, οι κυπριακές τράπεζες στην Ελλάδα περνάνε στον όμιλο Πειραιώς με αντίτιμο 524 εκατομμύρια. Δηλαδή ο όμιλος Σάλλα παίρνει 16 δισ. καταθέσεων και 16,5 δισ. δανείων που θα εισπραχθούν έναντι μόλις μισού δισ. Καθαρό κέρδος 32 δισ. Αυτό είναι μία ακόμη πλευρά του σκανδάλου με θύμα μία ακόμη χώρα: Την Κύπρο.
Aνδρέας Βγενόττουλος Άγγελος Αθηνών, διάβολος Λευκωσίας
Ελάχιστα πρόσωπα στην Ελλάδα είχαν τα τελευταία χρόνια την προβολή του Ανδρέα Βγενόπουλου. Οι συνεντεύξεις του στα ιδιωτικά κανάλια ήταν σχεδόν μια είδηση, ακόμη και αν δεν έβγαζαν ειδήσεις. Ο άγνωστος δικηγόρος που έγινε ξαφνικά ο νούμερο ένα επιχειρηματίας της χώρας, με 54.000 εργαζόμενους στον όμιλο του, εξοικειώθηκε με τις καρέκλες στα στούντιο, αλλά και με τη δημόσια εικόνα του. Ο Βγενόπουλος δεν εμφανίστηκε ως πολυπράγμων της επιχειρηματικότητας, αλλά του συνόλου της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Όπως ακριβώς οι ελβετικοί πολυσουγιάδες, ο Ανδρέας Βγενόπουλος διαφημιζόταν από τα κανάλια και τις εφημερίδες για την πολυχρηστικότητά του. Εξέφραζε άποψη για την πολιτική, το κατεστημένο, τα συμφέροντα που τον πολεμούν. Με μεγάλη άνεση είναι η αλήθεια, αν και με ένα μικρό μυστικό: Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, που σχεδόν τον αγιογραφούσαν με τους μεγαλοδημοσιογράφους τους, είχαν πάρει μερικά δάνεια από τις  τράπεζες του Βγενόπουλου.
Ο Βγενόπουλος δεν αγόραζε μετοχές στα ελληνικά media όπως ο Λαυρεντιάδης, αλλά οι τράπεζες του έδιναν δάνεια και μετοχοδάνεια. Στα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης που ασκούσαν κριτική, ο Ανδρέας Βγενόπουλος έκανε απλώς αγωγές και μηνύσεις. Λίγο πριν ξεσπάσει η κυπριακή κρίση, ο ηγέτης της MIG, ο άγγελος της δυναμικής επιχειρηματικότητας, έγινε έκπτωτος.
Οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις με τις οποίες συνδέεται δεν έχουν τίποτα από το θαύμα που είχε υποσχεθεί. Σε πολλά από τα οικονομικά γραφεία της Λευκωσίας (όπου συλλέξαμε τα στοιχεία αυτής της έρευνας) ο Βγενόπουλος περιγράφεται ως ο άνθρωπος που μετέφερε την κόλαση στην Κύπρο.
Τον Ιανουάριο του 2012, στην εκπομπή «Το Κουτί της Πανδώρας», παρουσιάσαμε μια νέα έρευνα για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Σε αυτή την έρευνα αποδεικνυόταν από πορίσματα της Τράπεζας της Ελλάδος πως η αθωνική μονή είχε πάρει από την τράπεζα Marfin δάνειο ύψους 156,9 εκατομμυρίων ευρώ. Τα δάνεια αυτά ήταν χωρίς εγγυήσεις για το σύνολο τους. Η Marfin δανειοδοτούσε κάποιες offshore  εταιρίες του Βατοπεδίου, το οποίο πήρε τα δάνεια και με το μεγαλύτερο ποσό από αυτά αγόρασε μετοχές εταιριών του ομίλου MIG. Του ομίλου δηλαδή που εκ των πραγμάτων συνδεόταν με την τράπεζα που έδινε τα δάνεια. Πρακτικά αυτό φαινόταν ως μια σκανδαλώδης διαδικασία (στη συνέχεια υπάρχουν όλες οι λεπτομέρειες για τα άγια και αμαρτωλά δάνεια), για την οποία ζητήσαμε την απάντηση της Marfin και του ομίλου, του οποίου επικεφαλής ήταν ο Βγενόπουλος. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος δέχτηκε να κάνουμε μια συνάντηση στην οποία ανεπίσημα θα μας εξηγούσε μερικά πράγματα.
Η συνάντηση έγινε στα γραφεία της MIG στη Νέα Ερυθραία και ήταν πραγματικά μια εμπειρία. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος εμφανίστηκε σε ένα τεράστιο γραφείο με την άνεση ανθρώπου που συναναστρέφεται συχνά δημοσιογράφους. Κρατούσε στο χέρι ένα σβησμένο πούρο και είχε τυλιγμένη ανάμεσα στα δάχτυλα του μια χρυσή αλυσίδα. Χαιρέτησε με χειραψία και σηκώνοντας το δάχτυλο μού είπε, σαν να ήθελε να είναι ξεκάθαρος από την αρχή, «μ” αρέσουν αυτά που κάνεις, αλλά δεν μ” αρέσουν αυτά που λες και γράφεις». Εντελώς αυθόρμητα του απάντησα με αυτό που πίστευα γι” αυτόν: «Κύριε Βγενόπουλε, εμένα αντιθέτως μ” αρέσουν αυτά που λέτε στις τηλεοράσεις, αλλά δεν μ” αρέσουν καθόλου αυτά που κάνετε».
Αποδέχτηκε την απάντηση μου ως χιούμορ και ξεκινήσαμε την κουβέντα γι” αυτό που κατά την ερευνά μας αποτελούσε εμπλοκή του στο σκάνδαλο Βατοπεδίου. Δεν έχει σημασία αυτή η κουβέντα, όχι μόνο γιατί ήταν off the record, αλλά γιατί επί της ουσίας δεν έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα που θέσαμε. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος δεν δέχτηκε να δώσει επίσημες απαντήσεις. Η έρευνα μας δημοσιοποιήθηκε και δύο χρόνια αργότερα ο Βγενόπουλος και ο όμιλος του έστειλαν μια αγωγή με την οποία μας ζητούσαν ένα εκατομμύριο για συκοφαντική δυσφήμηση. Ήταν η εποχή που οι Κύπριοι είχαν εκδιώξει τον Βγενόπουλο,  από την Marfin μετονομάζοντας και πάλι την τράπεζα σε Λαϊκή, κι εμείς είχαμε ταξιδέψει ως την Κύπρο για να ερευνήσουμε τα έργα και τις ημέρες του.
Στο θησαυροφυλάκιο της Λαϊκής
Λίγες ώρες μετά την απόφαση του Eurogroup για κούρεμα στις καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών ένα αυτοκίνητο γεμάτο έγγραφα σταμάτησε στο κτίριο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου. Τα έγγραφα ξεφορτώθηκαν στη Βουλή και τρία στελέχη της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου μπήκαν στο κτίριο για να καταθέσουν στην Επιτροπή Θεσμών που διερευνά τα αίτια της κυπριακής κρίσης. Τα τρία στελέχη, στην πολύωρη κατάθεση τους, έδωσαν σημαντικές πληροφορίες για το πώς χρησιμοποιήθηκε η Λαϊκή Τράπεζα για να γίνει αφαίμαξη των καταθέσεων των Κυπρίων.
Οι βουλευτές-μέλη της Επιτροπής ζήτησαν να κατατεθούν τα έγγραφα εκείνα που αποτελούν τα αποδεικτικά στοιχεία για όσα έγιναν σε βάρος της Κύπρου και της κυπριακής οικονομίας. Τα στελέχη της τράπεζας απάντησαν πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο. Τότε η Επιτροπή έδωσε εντολή για κατάσχεση των εγγράφων. Τα ντοκουμέντα μεταφέρθηκαν σε φρουρούμενη αίθουσα αυξημένης ασφάλειας για να μελετηθούν και να αξιοποιηθούν νομικά. Έξι χρόνια μετά την πανηγυρική άφιξη του Ανδρέα Βγενόπουλου στην Κύπρο, ο άλλοτε ισχυρός άντρας φαίνεται να έχει ελάχιστους συμμάχους στο νησί. Και αυτοί, όπως υποστηρίζουν πολλοί, του χρωστούν κάποια χάρη ή έστω κάποιο δάνειο με ευνοϊκούς όρους.
Το 2006 ο επικεφαλής του , Marfin Investment Group Ανδρέας Βγενόπουλος, έφτασε στην Κύπρο για μια ιστορική συμφωνία, θα αγόραζε το 22% της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου, το οποίο πουλούσε η αγγλική HSBC. Στην Αθήνα ο Βγενόπουλος εμφανιζόταν ως ο εκφραστής του νέου οικονομικού θαύματος και στη Λευκωσία οι κύπριοι μέτοχοι της τράπεζας δεν είχαν κανένα λόγο να μην πιστεύουν σε αυτό. Την απόφαση για να μπει ο Βγενόπουλος στο κυπριακό τερέν αρκετοί την αποδίδουν στο ιστορικό στέλεχος της τράπεζας και πρώην πρόεδρο της, Κίκη Λαζαρίδη, αλλά ο ίδιος έχει πολλές φορές αρνηθεί πως ήταν αυτός που πήγε τον Βγενόπουλο δίπλα στο θησαυροφυλάκιο της Λαϊκής.
Υπάρχουν ωστόσο δύο ιστορίες, επιμένουν να λένε οι κύπριοι τραπεζίτες, για τον Βγενόπουλο. Σύμφωνα με την πρώτη ιστορία, στην απόφαση να μπει η Marfin και το fund TOSCA με τα οποία σχετιζόταν ο Βγενόπουλος, στη Λαϊκή έπαιξε ρόλο ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος. Κάποιοι απευθύνθηκαν στα εθνικά αντανακλαστικά του, λέγοντας του: «Πρόεδρε, είναι καλύτερα να μπουν στην τράπεζα Έλληνες, απ” το να την ελέγχουν Άγγλοι». Ο Παπαδόπουλος με το επιχείρημα αυτό συναίνεσε στην παράδοση της τράπεζας στον Βγενόπουλο.
H δεύτερη ιστορία, η οποία μάλιστα έχει πάρει διαστάσεις αστικού μύθου, θέλει τους ανθρώπους του Βγενόπουλου, μόλις έφτασαν στην τράπεζα, αντί για τα οικονομικά στοιχεία της τράπεζας να ζητούν τα οικονομικά στοιχεία και στοιχεία για τα δάνεια που είχαν οι κύπριοι δημοσιογράφοι. Αλήθεια ή ψέματα, σημασία έχει πως, όπως ακριβώς και στην Ελλάδα, έτσι και στην Κύπρο το θαύμα Βγενόπουλου ήταν ένα προσφιλές θέμα των ρεπορτάζ. Ακόμη και όταν αργότερα η τράπεζα δημιουργούσε ένα δίκτυο με υποκαταστήματα στην Ελλάδα, μέσα από τα οποία κινούσε χρήματα με φίλιες δανειοδοτήσεις, τα ΜΜΕ στην Κύπρο ενέτασσαν τις κινήσεις αυτές στη «ραγδαία ανάπτυξη του χρηματοοικονομικού θαύματος».
Το κόλπο με τα υποκαταστήματα
Το 2007 από τη Λαϊκή Τράπεζα Κύπρου απομακρύνθηκε όλη η ομάδα του ιστορικού διοικητικού συμβουλίου της. Ο Βγενόπουλος, συμμαχώντας με έναν κύπριο μέτοχο, κατάφερε να επιβάλει σταδιακά την εξαγορά από τη Λαϊκή της Marfin Εγνατίας. Οι Κύπριοι ανεβάζουν το κόστος αυτής της εξαγοράς πάνω από το 1 δισ., στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και ένα ποσό για Premium στην τράπεζα. «Αγοράσαμε μια τελειωμένη τράπεζα σαν να αγοράζαμε τη μεγαλύτερη της Ελλάδας», σχολιάζει σήμερα τότε στέλεχος της Λαϊκής Τράπεζας. Η εξαγορά της Marfin Εγνατία ήταν το αντικείμενο σύγκρουσης του Βγενόπουλου με τα έως τότε στελέχη της Λαϊκής. Όπως υποστηρίζουν δύο στελέχη της τράπεζας, μιλώντας στο Hot Doc: «Ζητήσαμε να γίνει έρευνα για τη βιωσιμότητα της τράπεζας που θα αγοράζαμε. Ο Βγενόπουλος αρνήθηκε να γίνει έρευνα. Είπε μάλιστα, “μόνο αν την κάνουν δικοί μου άνθρωποι. Δεν μπορώ να ανεχθώ οποιονδήποτε να κάνει έρευνα’». Η επιλογή της εξαγοράς της νέας τράπεζας συνοδεύτηκε από την αλλαγή του ΔΣ της Λαϊκής.
Λίγο αργότερα, η Marfin Εγνατία, από θυγατρική τράπεζα μετατρέπεται σε τράπεζα με υποκαταστήματα της Marfin Popular Bank. Αυτή η μικρή λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά στη διακίνηση του χρήματος. Η διεθνής πρακτική θέλει τα τραπεζικά υποκαταστήματα σε χώρες του εξωτερικού να είναι θυγατρικές της τράπεζας για λόγους εταιρικής ασφάλειας. Έτσι, αρνητικές εξελίξεις στη χώρα όπου υπάρχουν οι θυγατρικές δεν συμπαρασύρουν τη μητρική τράπεζα. Επίσης, η διεθνής τάση είναι να μπαίνει όριο διακίνησης κεφαλαίων από τη μητρική τράπεζα προς τις θυγατρικές. Η δημιουργία υποκαταστημάτων αντί θυγατρικών στην Ελλάδα έδινε τη δυνατότητα για την κίνηση κεφαλαίων από την Κύπρο προς την Ελλάδα, προκειμένου να δοθούν δάνεια προερχόμενα από το ελληνικό τμήμα.
«Ουσιαστικά αυτό που γινόταν ήταν να δημιουργηθεί μια βιομηχανία εξαγωγής χρήματος από μια χώρα για εξυπηρέτηση άλλης χώρας, της Ελλάδας», λέει στέλεχος της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου.
Στον δρόμο Βγενόπουλου και η Κύπρου
Ένα μόλις μήνα μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, όταν χτυπά το καμπανάκι για το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, η άλλη μεγάλη τράπεζα στη Μεγαλόνησο, η Κύπρου, κινείται στα βήματα Βγενόπουλου. Η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου δίνει άδεια για να αγοράσει η Τράπεζα Κύπρου τη ρωσική τράπεζα UNIASTRIUM έναντι 370 εκατομμυρίων.
Μερικούς μήνες αργότερα αγοράζει και το 10% της ρουμανικής Nanca Transilvania. Είναι η εποχή που οι μεγάλες τράπεζες σε όλο τον κόσμο μειώνουν τον όγκο τους. Η Κύπρου όμως επεκτείνεται. Από το 2009 έως το 2011, όταν η ελληνική κρίση κορυφώνεται, ανοίγει 47 νέα υποκαταστήματα στην Ελλάδα. Τα υποκαταστήματα βέβαια δανειοδοτούν έλληνες πελάτες. Όπως έχει πλέον αποκαλυφθεί, η Κύπρου αγοράζει τη ρουμανική τράπεζα τον Δεκέμβριο του 2009, αλλά οι υπάλληλοι της από τον Μάρτιο ακόμη αγόραζαν μετοχές, αποκομίζοντας κέρδη πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ. Η υπόθεση αυτή είναι σε έρευνα από τη ρουμανική δικαιοσύνη, η οποία έχει ασκήσει διώξεις.
Αυτό που οι κυπριακές εφημερίδες περιέγραφαν ως οικονομικό, τραπεζικό θαύμα, δεν ήταν τελικά τίποτε άλλο από ένας τρόπος συσσώρευσης χρήματος έξω από την Κύπρο, που προσέφερε δάνεια με ευνοϊκούς όρους σε συγκεκριμένες ομάδες επιχειρηματιών και κέρδη σε όσους ήταν χειριστές ή διαμορφωτές της τραπεζικής πολιτικής. Όλα αυτά με τη σύμφωνη γνώμη της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, η οποία, όπως και η Τράπεζα της Ελλάδος, δεν έπαιξε ποτέ ένα ρόλο θεσμικού ελέγχου, αλλά δικαιολόγησης και κάλυψης των επιλογών των τραπεζιτών, μέσα από εφεύρεση τεχνικών, εξειδικευμένων επιχειρημάτων.
Αν βέβαια αυτά τα επιχειρήματα περί ευρωστίας και καλής λειτουργίας των τραπεζών ήταν αληθινά, η Κύπρος δεν θα κατέρρεε σήμερα
Δάνεια σχεδόν όσο τα ΑΕΠ
Σύμφωνα με όσα έχουν κατατεθεί στην Επιτροπή θεσμών της κυπριακής Βουλής, κατά τη διάρκεια ελέγχου της Λαϊκής Τράπεζας από την ομάδα Βγενόπουλου, η τράπεζα χρησιμοποιήθηκε για δανειοδοτήσεις στην Ελλάδα. Αυτό φαίνεται από το ισοζύγιο δανείων-καταθέσεων μετά το 2006. Τα δάνεια το 2006 (προ Βγενόπουλου) ήταν 6,3 δισ. Το 2008 τα δάνεια ήταν αξίας 12,5 δισ, ενώ οι καταθέσεις 11,6 δισ. Το 2010 τα δάνεια ήταν 11,8 δισ., ενώ οι καταθέσεις μόλις 6,8 δισ. Η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου όχι μόνο δεν πήρε μέτρα, αλλά η δανειοδότηση εξασφαλίστηκε και με την προσφυγή στο Ευρωσύστημα (Emergency Liquidit). Σήμερα, η υποχρέωση της Λαϊκής Τράπεζας στο ELA είναι 9,4 δισ. Και το ερώτημα είναι γιατί αυτά τα δισεκατομμύρια πρέπει να τα πληρώσουν οι Κύπριοι, αφού είναι ποσά που χειρίστηκαν και διέθεσαν οι τραπεζίτες; Το επιχείρημα είναι πως πρέπει να εξασφαλιστεί η ευστάθεια των τραπεζών. Η οποία, όμως, ήταν υποτίθεται εξασφαλισμένη με τις κινήσεις που οι τράπεζες έκαναν στο παρελθόν, υπό την εποπτεία της Κεντρικής Τράπεζας.
Η Λαϊκή εκτιμά πως αυτή τη στιγμή από τα δάνεια που έχουν δοθεί στην Ελλάδα πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια είναι απίθανο να εισπραχθούν, αφού είναι δάνεια «ειδικών χαρακτηριστικών». Δηλαδή ανήκουν σε προβληματικά χαρτοφυλάκια που έχουν είτε χαμηλή τιμολόγηση είτε χαμηλές εισπράξεις είτε μη ικανοποιητικές εξασφαλίσεις είτε μεγάλη συγκέντρωση κινδύνου. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος, στις λίγες πλέον τηλεοπτικές του εμφανίσεις, έχει αρνηθεί πως σβήστηκαν δάνεια, αλλά αυτός είναι ένας αδόκιμος όρος. Το σβήσιμο των δανείων προκύπτει από τη μη ικανοποίηση τους και όχι από κάποια απόφαση της τράπεζας να τα σβήσει.
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ
Τον Μάιο του 2007 ο επιχειρηματίας Σ.Δ., καταθέτης στην τράπεζα Marfin Εγνατία, έλαβε ένα τηλεφώνημα το οποίο στην αρχή θεώρησε ως φάρσα. Στην άλλη άκρη της γραμμής μια κυρία των διαβεβαίωνε πως «είχε επιλεγεί από τον Ανδρέα Βγενόπουλο να πάρει μέρος στην πραγματοποίηση του ονείρου του για τον μεγαλύτερο επιχειρηματικό κολοσσό της χώρας, την MIG». Ο επιχειρηματίας κατάλαβε πως δεν πρόκειται για φάρσα όταν η «φωνή» έδειξε να γνωρίζει πως έχει 250.000 ευρώ στην τράπεζα και του πρότεινε αυτό που έπρεπε, να δεχθεί να πάρει ένα ευνοϊκό δάνειο 250.000 από την τράπεζα του Βγενόπουλου.
Με το σύνολο των 500.000 θα έπαιρνε μέρος στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΜIG χωρίς καμία υποχρέωση, αφού θα έβαζε ως εγγύηση τις ίδιες τις μετοχές. Η μετοχή της ΜIG εκείνη την περίοδο είχε τιμή 6,7 ευρώ. Σήμερα πιάνει μετά βίας τα 0,30 του ευρώ. Ο Σ.Δ. έχασε τις 250.000 ευρώ που είχε στην τράπεζα και χρωστάει ακόμη 250.000 από το δάνειο που πείστηκε να πάρει, γιατί όπως έλεγε η «φωνή» επένδυε σε «ένα οικονομικό τέρας και ο Βγενόπουλος δεν κάνει ποτέ λάθος».
Ο επιχειρηματίας δεν μπορούσε καν να πουλήσει τις μετοχές για να γλιτώσει χρήματα από την κατρακύλα της μετοχής, γιατί απλώς ήταν ενεχυριασμένες στην τράπεζα. Το 2007 ο Ανδρέας Βγενόπουλος διαφήμιζε πραγματικά τη δημιουργία ενός οικονομικού επιχειρηματικού τέρατος μέσα από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του ομίλου ΜIG. Οι επενδυτές θα προσέφεραν 5,2 δισεκατομμύρια για να δημιουργήσουν αυτή την επιχείρηση και μαζί το διαφημισμένο όνειρο του Βγενόπουλου. Αυτοί που διαφήμιζαν το όνειρο Βγενόπουλου ήταν εκδότες, που και οι ίδιοι ήταν μέτοχοι στο εγχείρημα χωρίς να καταβάλουν κεφάλαια. Παίρνοντας απλώς μετοχοδάνεια με εγγύηση τις μετοχές.
Το Βατοπέδι ήταν το Βατερλώ
Το όνειρο του Βγενόπουλου, όποιο και αν ήταν τελικά αυτό, ίσως να γινόταν πραγματικότητα, αν δεν αποκαλυπτόταν το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ο ίδιος το περιγράφει ως το όνειρο για τη δημιουργία ενός ελληνικού επιχειρηματικού κολοσσού.
Υπάρχουν ωστόσο αρκετοί που υποστηρίζουν πως το όνειρο του Βγενόπουλου ήταν να εφαρμόσει κάποια πολιτικά σχέδια που είχαν τον ίδιο στο επίκεντρο. Ήθελε, λένε, να δημιουργήσει ένα οικονομικά ισχυρό Άγιο Όρος με την ηγεμονία του Βατοπεδίου, κάτι σαν ορθόδοξο Βατικανό, που θα άνοιγε τον δρόμο για την πολιτική του ηγεμονία. Για το εγχείρημα δεν χρειαζόταν να έχεις λεφτά, αλλά να εξασφαλίζεις λεφτά. Τα σενάρια αυτά διέψευσε ο ίδιος ο Βγενόπουλος στη μοναδική μας συνάντηση, πριν από δύο χρόνια. Αλλά δεν μπορεί να διαψεύσει τη σχέση με το Βατοπέδι.
Αν δεν υπήρχε ο Βγενόπουλος και η τράπεζα του, ίσως να μην υπήρχε σκάνδαλο Βατοπεδίου. Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο, ξεκίνησε από δύο Επιτροπές της Βουλής η διερεύνηση των οικονομικών παραμέτρων του. Το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών και ο έλεγχος των συναλλαγών εμφάνιζε πως το Βατοπέδι, μέσα από τις offshore εταιρίες που είχε δημιουργήσει, δανειοδοτήθηκε με 156,9 εκατομμύρια ευρώ από την τράπεζα Marfin. Το εντυπωσιακό δεν είναι πως ένα μοναστήρι δανειοδοτήθηκε ως η μεγαλύτερη πετρελαϊκή επιχείρηση της Ελλάδας, αλλά το τι έγιναν τα δάνεια. Τα 115 εκατομμύρια από αυτά δίνονται για να πάρει το Βατοπέδι μέρος στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της MIG. Εγγύηση είναι οι ίδιες οι μετοχές. Δηλαδή οι τράπεζες στις οποίες ο Βγενόπουλος και ο όμιλος MIGέχουν κυριαρχικό ρόλο και συνδέονται μαζί τους δανειοδοτούν τη μονή για να αγοράσει μετοχές.
Είναι προφανές πως η διαδικασία αυτή, πέρα από όλα τα άλλα, δημιουργεί την εντύπωση πως μια επιχείρηση, εν προκειμένω η MIG, παρουσιάζει ευρωστία και κεφάλαια, ενώ αυτά προέρχονται από συνδεδεμένες επιχειρήσεις. Το Βατοπέδι αγόρασε με αυτόν τον τρόπο μετοχές της MIG, του ΥΓΕΙΑ, της Marfin Populer Bank  της VIVARTIA, της Singular Logic, του ΟΤΕ. Η έρευνα για τις παράπλευρες οικονομικές δραστηριότητες του Βατοπεδίου αποκάλυψε πως πάνω από 200 φυσικά πρόσωπα και εταιρίες πήραν δάνεια 801 εκατομμυρίων ευρώ από τη Marfin για να κάνουν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στη ΜIG. Δηλαδή το 15,4% της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου των 5,2 δισ. έγινε με αυτό τον τρόπο, ενώ το ποσό που δόθηκε για δάνεια αντιπροσωπεύει το 103% της συνολικής καθαρής θέσης της τράπεζας.
Σύμφωνα με πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο απαίτησε Επιτροπή της Βουλής (και όχι η ίδια η τράπεζα), αποκαλύπτεται πως συνολικά για δάνεια αγοράς μετοχών δόθηκαν από την Marfin 1,3 δισ. έως το 2008, ποσό που αντιπροσωπεύει το 130% των κεφαλαίων της τράπεζας. Το ίδιο πόρισμα επισημαίνει πως ακόμη 1,8 δισ. δόθηκαν από τη Μarfin σε ομίλους που αποτελούσαν συνδεδεμένα μέρη με τον όμιλο MIG (Vivartia, ΥΓΕΙΑ, όμιλος Κούμπα, όμιλος Βενιάμη, όμιλος Φράγκου κλπ.). Τα περισσότερα από τα δάνεια αυτά είχαν χαμηλή τιμολόγηση, μεγάλη διάρκεια αποπληρωμής και στις περισσότερες περιπτώσεις η αποπληρωμή γινόταν στη λήξη τους. Δηλαδή ο δανειοδοτούμενος πλήρωνε μόνο τους τόκους. Τα περισσότερα από τα δάνεια αυτά είναι πλέον κόκκινα, μη εξυπηρετούμενα. Οι δανειολήπτες αγόρασαν μετοχή με 6,7 ευρώ, ενώ η μετοχή σήμερα είναι κοντά στα 30 λεπτά. Το βάρος αυτής της πολιτικής δανειοδότησης μεταφέρθηκε στην οικονομία της Κύπρου, η οποία κλήθηκε να πληρώσει τις τράπεζες.
Άγιες μπίζνες με διαβολικές συμφωνίες
Ο χώρος των μοναστηριών, απ” ό,τι φαίνεται, ήταν ένας προνομιακός χώρος για δημιουργία «επιχειρηματικότητας» στο όνειρο Βγενόπουλου. Εκτός από το Βατοπέδι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δανειοδοτήθηκαν δύο ακόμη μονές. Η δανειοδότηση έχει στοιχεία που πρέπει να αποτελέσουν θέμα δικαστικής έρευνας για την τράπεζα, καθώς και για την Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά έως τώρα η τράπεζα μένει στο απυρόβλητο από τις ελληνικές Αρχές
.
Τον Φεβρουάριο του 2007 ο δικηγόρος Παναγιώτης Κατσαδούρης ίδρυσε μαζί με μοναχούς που δρούσαν στο όνομα του ησυχαστηρίου ΕΜΜΑΟΥΣ μια λιβεριανή offshore εταιρία, την ELLOPIA MARITIME SA. Αυτή η offshore παίρνει δύο δάνεια 60 εκατομμυρίων ευρώ από την Μarfin και τη θυγατρική της Επενδυτική Τράπεζα της Ελλάδας. Ως εγγύηση μπήκαν ακίνητα, αλλά οι όροι του δανείου είναι πρωτοφανείς. Για το ένα δάνειο δίνεται χρόνος αποπληρωμής 40 έτη, με πενταετή περίοδο χάριτος και τριμηνιαίες δόσεις για την υπόλοιπη περίοδο. Στο άλλο δάνειο (επενδυτικό) η πληρωμή ορίζεται να γίνει εφάπαξ στη λήξη. Δηλαδή σε 40 χρόνια. Είναι άξιο απορίας πώς μια offshore εταιρία που μόλις δημιουργήθηκε παίρνει 60 εκατομμύρια από μια τράπεζα με τέτοιους όρους. Οι μοναχές του ησυχαστηρίου έχουν καταθέσει πως δεν γνώριζαν για τη δημιουργία της offshore και πως αυτή προέκυψε αφού εξαπατήθηκαν. Πώς επομένως οι τράπεζες χορήγησαν αυτά τα δάνεια;
Η ιερά μονή Σίμωνος Πέτρας πήρε συνολικά 83,3 εκατομμύρια ευρώ από τη Marfin και την Επενδυτική Τράπεζα. Ένα μέρος του δανείου δόθηκε για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της MIG. Είναι εντυπωσιακό πως η τράπεζα ενέκρινε στη μονή δάνειο 40 εκατομμυρίων με επιτόκιο 1% για επένδυση στο προϊόν Chooser Deposit, το οποίο στοχεύει στην επίτευξη κέρδους από τις μεταβολές στις ισοτιμίες νομισμάτων. Η αποπληρωμή όλων αυτών των δανείων δεν στηριζόταν σε μια λογική τραπεζική εξέλιξη, αλλά μάλλον σε ένα «έχει ο Θεός». Αλλά απ” ό,τι αποδείχτηκε ο Θεός δεν συνέβαλε στην αποπληρωμή. Αντίθετα το σύστημα κατέρρευσε, και εδώ και ημέρες καταρρέει η Κύπρος.
Παρανομίες και συγκάλυψη
Η διεθνής τραπεζική τακτική επιτρέπει τη χορήγηση δανείων για αγορά μετοχών με εγγύηση τις ίδιες τις μετοχές. Υπάρχουν όμως δύο προϋποθέσεις. Αν μετά τη χορήγηση του δανείου οι μετοχές χάσουν την αξία τους, καλείται ο δανειολήπτης να καλύψει τη διαφορά. Επίσης όταν αυτή η διαδικασία αφορά εταιρίες που έχουν διασύνδεση μεταξύ τους, όπως οι Marfin Εγνατία και MIG, με βάση τις διατάξεις ΠΔ/ΤΕ 2587-20-08-2007 (Κεφ. Γ, παρ. ζ), τα ποσά που δίνονται ως δάνεια αφαιρούνται από τα ίδια κεφάλαια του πιστωτικού ιδρύματος. Διαφορετικά το τραπεζικό σύστημα θα ήταν ένα αχυροδημιούργημα όπου ο καθένας από τη μια τσέπη θα έβαζε στην άλλη και αντίστροφα, εμφανίζοντας περιουσία που δεν έχει. Καμία από τις δύο προϋποθέσεις δεν τηρήθηκε. Η Τράπεζα της Ελλάδος και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αντί να ελέγξουν το εμφανώς τρύπιο σύστημα, έδιναν διαβεβαιώσεις καλής λειτουργίας. Η τελευταία ήταν πριν μερικούς μήνες στον εισαγγελέα, με σκοπό να απαλλάξουν τον Βγενόπουλο από τις ευθύνες. Η κατάρρευση ολόκληρης της Κύπρου ήταν μια τραγική διάψευση τους, που ωστόσο έρχεται μαζί με την καταστροφή μιας χώρας που δεν έφταιξε.
Η δανειοδότηση από την τράπεζα Marfin εταιριών που είναι συνδεδεμένες μαζί της, με μεγάλα μάλιστα ποσά, διαμόρφωνε συνθήκες μεγάλου πιστωτικού κινδύνου. Ο κίνδυνος αυτός πια είναι εμφανής, αφού η κατάρρευση των επιχειρήσεων που θα αποτελούσαν τον οικονομικό κολοσσό έχει συμπαρασύρει την τράπεζα και η τράπεζα με τη σειρά της ολόκληρη την Κύπρο. Η αξία των μετοχών της MIG έχει απομειωθεί, και οι επενδυτές ζούσαν τη διαδικασία παρακολούθησης απώλειας των χρημάτων τους χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα. Ούτε καν να πουλήσουν μετοχές για να γλιτώσουν τμήμα της απώλειας, αφού οι μετοχές ήταν ενέχυρο στην τράπεζα.
Στον κύκλο των χαμένων επενδυτών συναντά σήμερα κάποιος μεγάλα ονόματα της επιχειρηματικότητας. Κάποιοι από αυτούς είναι φίλοι, επιχειρηματικοί εταίροι ή γνωστοί του Βγενόπουλου. Εφοπλιστές όπως ο Τσάκος, ο Βενιάμης, ο Μαρινάκης, ο Φράγκος, ο Ζολώτας και άλλοι πήραν δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων με εγγύηση τις ίδιες τις μετοχές της MIG. Αν το εγχείρημα είχε πετύχει, θα ήταν σήμερα ακόμη πιο πλούσιοι. Η αποτυχία έχει φέρει τους περισσότερους σε αντιπαράθεση αλλά και δικαστική εμπλοκή με τον Βγενόπουλο και τη MIG. Όπως και να έχει όμως, πληρώνουν μια επιχειρηματική επιλογή τους. Εν αντιθέσει με τους Κύπριους που δεν έκαναν καμιά, ώστε να πληρώνουν τα σπασμένα των τραπεζών.
 ΑΥΤΟΣ, Η MIG ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
Όταν ο Ανδρέας Βγενόπουλος περπατούσε στην πλατεία Συντάγματος στα μέσα της δεκαετίας του ’90, οι μόνοι που τον χαιρετούσαν ήταν οι γνωστοί και οι φίλοι του. Οι υπόλοιποι δεν του έσφιγγαν το χέρι, όχι γιατί τον αντιπαθούσαν, αλλά γιατί απλούστατα δεν τον αναγνώριζαν. Μέχρι πριν από 15 χρόνια ο πολυσχιδής σήμερα επιχειρηματίας με τις αμφιλεγόμενες δραστηριότητες ήταν ένας άγνωστος στο ευρύ κοινό δικηγόρος. Ακόμα και σήμερα, όμως, παραμένει μυστήριο το πώς μέσα στα επόμενα χρόνια κατάφερε να θεωρείται από τους αυλοκόλακες ορισμένων μέσων ενημέρωσης ως ένας από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στην Ελλάδα, ο οποίος μάλιστα θα μπορούσε να μεταπηδήσει στην πολιτική και να εξελιχθεί στον Έλληνα Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μια χρυσή εφεδρεία δηλαδή ενός καταρρέοντος συστήματος. Ύστερα, ωστόσο, από την εμπλοκή του ονόματος του σε μια σειρά σκοτεινών υποθέσεων που έχουν απασχολήσει και τη Δικαιοσύνη, ο 60χρονος κ. Βγενόπουλος αντιμετωπίζεται πλέον από πολλούς ως ένας Γιώργος Κοσκωτάς της νέας χιλιετίας.
Εχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή που ο Μr MIG, όπως είναι επίσης γνωστός, συγκέντρωνε υψηλά ποσοστά αποδοχής από την κοινή γνώμη. Μεταξύ άλλων, ο θάνατος δύο εργαζομένων του υποκαταστήματος της Marfin στην οδό Σταδίου τον Μάιο του 2010, οι εξελίξεις στον Παναθηναϊκό και το τελευταίο διάστημα στην Κύπρο έχουν αναγκάσει τον πάλαι ποτέ επιθετικό ξιφομάχο του «Τριφυλλιού» να έρθει σε θέση άμυνας προκειμένου να υπερασπιστεί τη στραπατσαρισμένη δημόσια εικόνα του.
Ακόμα, όμως, δεν έχει απαντηθεί από τον ίδιο η ξαφνική άνοδος του στα τέλη της δεκαετίας του ’90, η οποία δεν οφείλεται αποκλειστικά στη διαχείριση αραβικών κεφαλαίων, ούτε στις όποιες επιτυχίες του δικηγορικού του γραφείου, το οποίο ίδρυσε το 1983, διαχειρίζεται μαζί με συνεργάτες και ειδικεύεται στις ναυτικές επισφάλειες. Δεν μπορεί να εξηγηθεί, επίσης, ούτε από τη θητεία του στο γραφείο δημοσίων σχέσεων της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ούτε από τη θέση του διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού στη ναυτιλιακή εταιρία  THENAMARIS λίγο νωρίτερα.
Το μεγάλο μπαμ
Η ξαφνική άνοδος για τον κ. Βγενόπουλο ήρθε όταν ξεκίνησε να αποκτά με τη βοήθεια οικονομικών του συμμάχων, άγνωστο ποιων ακριβώς, μειοψηφικά πακέτα σε εισηγμένες χρηματιστηριακές εταιρίες, όπως η Σοκολατοποιία Παυλίδης. Το 1998 ίδρυσε τη χρηματιστηριακή Marfin AEΠΕΥκαι το 2000 εξαγόρασε την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΧΕΠΕΥ. Το 2001, κι αφού κατόρθωσε να αντλήσει πάνω από πέντε δισεκατομμύρια ευρώ όταν βγήκε στις διεθνείς αγορές χάρη και στα αραβικά κεφάλαια, εξαγόρασε την ΠΕΙΡΑΙΩΣ PRIMΕ ΒΑΝΚ που μετονομάστηκε σε Μarfin Bank. Το 2005 συμφωνήθηκε με βασικούς μετόχους της ΕΓΝΑΤΙΑΣ η εξαγορά μειοψηφικού ποσοστού της εν λόγω τράπεζας, αποκτώντας ο κ. Βγενόπουλος το πλειοψηφικό της πακέτο δύο χρόνια αργότερα. Το 2006, εξάλλου, ο όμιλος MIG προχώρησε σε μια σειρά εξαγορών χρηματοοικονομικών οργανισμών εντός κι εκτός Ελλάδας.
Όπως σημειώνει με νόημα στο HOT DOC επιχειρηματίας που έχει συνεργαστεί μαζί του, έκανε και κάνει δουλειές για τους Αραβες, αλλά κάνει και συμφωνίες για τον εαυτό του. Σήμερα ο κ. Βγενόπουλος διατελεί πρόεδρος του ΔΣ της MIG, αλλά έχει φροντίσει να είναι μη εκτελεστικό μέλος, που σημαίνει πως δεν έχει αντικειμενική ευθύνη για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα τυχόν συντελεστεί από τον όμιλο και πως αυτή θα πρέπει να αποδειχθεί. Ο κ. Βγενόπουλος είναι, έτσι κι αλλιώς, άνθρωπος με πολλούς φίλους κι ακόμα περισσότερους εχθρούς, ένας άνθρωπος-μυστήριο όπως συμφωνούν πολλοί. Ο συγκρουσιακός του χαρακτήρας αποδεικνύεται και από το μπαράζ αγωγών που έχει καταθέσει κατά καιρούς ακόμα και σε βάρος πολιτικών προσώπων, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αλέξης Τσίπρας και η Ντόρα Μπακογιάννη. Η φιλοδοξία του δεν γνωρίζει σύνορα, όπως και η ικανότητα του να υπερασπίζεται τα ανυπεράσπιστα, αφού μπορεί να πείσει Εσκιμώο να αγοράσει κλιματιστικό και Βεδουίνο να βάλει πετρέλαιο θέρμανσης.
Μαραμένο «Τριφύλλι»
Η ενασχόληση του Βγενόπουλου, επίσης, με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού πίκρανε πολλούς φιλάθλους του «Τριφυλλιού», οι οποίοι είχαν πιστέψει στην Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση (ΠΕΚ), το «άρμα» που είχε δημιουργήσει ο Mr MIG για να πετύχει την
«άλωση» της ΠΑΕ. Οι κακές γλώσσες συνδέουν αυτήν του τη δραστηριότητα με την έντονη αναζήτηση κεφαλαίων για τη MIG την ίδια περίοδο. Λένε, δηλαδή, πως κίνητρο του δεν ήταν η αγάπη για το «Τριφύλλι», αλλά η δημιουργία λαϊκού ερείσματος. Γι” αυτό, όπως υποστηρίζεται, εγκατάλειψε πολύ νωρίς την προσπάθεια να αναλάβει τα ηνία της πράσινης ΠΑΕ, η οποία δίνει πλέον τη δική της μάχη οικονομικής επιβίωσης χωρίς τον Ανδρέα Βγενόπουλο. Οι υποστηρικτές του αναφέρουν πως έβαλε 22.000.000 ευρώ στον Παναθηναϊκό χωρίς να αναλάβει ποτέ κάποιο διοικητικό πόστο.
Δικαστικές περιπέτειες
Στο μεσοδιάστημα, ο κ. Βγενόπουλος έχει αναμειχθεί σε ουκ ολίγες δικαστικές περιπέτειες, με προεξάρχουσα αυτή που αφορούσε την αθρόα χρηματοδότηση της μονής Βατοπεδίου από τη Marfin Bank, με δάνεια συνολικού ύψους 156,9 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία επιστράφηκαν, όπως είχε καταγγελθεί, στη MIG από τη μονή με τη συμμετοχή της τελευταίας στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της πρώτης. Η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο.
Χαρακτηριστική, επίσης, περίπτωση είναι η μήνυση που είχε ασκήσει σε βάρος του το ανταγωνιστικό για τα συμφέροντα της MIG στον χώρο της υγείας ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν. Ο μηνυτής είχε κάνει λόγο για καταχρηστική καταγγελία από την πλευρά της Marfin Bank των δανείων που είχε λάβει από αυτήν το ίδρυμα αμέσως μετά από τη συνεργασία του  με τη ΓΑΙΑ ΑΕ. Σύμφωνα με τη μήνυση, η καταγγελία έγινε χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός συμβατικός λόγος και παρά την υπερπολλαπλάσια εξασφάλιση της τράπεζας με εμπράγματες ασφάλειες, ενεχυριάσεις κι εκχωρήσεις απαιτήσεων. Ο κ. Βγενόπουλος απαλλάχθηκε με βούλευμα.
Εν τω μεταξύ, γεννιούνται πολλά ερωτηματικά γύρω από την εμπλοκή του κ. Βγενόπουλου στις ιδιωτικοποιήσεις του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής Αεροπορίας, για τις οποίες κατηγορήθηκε πως λειτούργησε σαν Δούρειος Ίππος. Όσον αφορά τον τηλεπικοινωνιακό οργανισμό, η MIG αγόραζε συνεχώς μετοχές του, αποκτώντας το 2007 το 20% τους. Ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Αλογοσκούφης πέρασε νομοθετική ρύθμιση με την οποία δεν δινόταν δικαίωμα ψήφου σε όσους κατείχαν ένα ποσοστό πάνω από το 20% του οργανισμού και ο κ. Βγενόπουλος πούλησε, τον Μάρτιο του 2008 στην Deutsche Telekom το μερίδιο του έναντι περίπου 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, σε τιμή δηλαδή πολύ πιο υψηλή από τη χρηματιστηριακή της αξία εκείνη την περίοδο.
Αυτές οι κινήσεις του άνοιξαν ουσιαστικά τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, η οποία ακολούθησε λίγο αργότερα, καθώς και για την καταβαράθρωση της μετοχής του. Στην περίπτωση της Ολυμπιακής, στις αρχές του 2009, ύστερα από τον άγονο διαγωνισμό για την πώληση της, εμφανίστηκε στον τότε υπουργό Μεταφορών Κωστή Χατζηδάκη σαν μάννα εξ ουρανού η MIG του κ. Βγενόπουλου, που απέκτησε τον εθνικό μας αερομεταφορέα έναντι μόνο 177 εκατομμυρίων ευρώ, εκτός διαγωνιστικού πλαισίου και με εθελούσια έξοδο των εργαζομένων η οποία στοίχισε συνολικά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στο δημόσιο ταμείο.
Οι πομπώδεις διακηρύξεις του Μr MIG για το μέλλον του πάλαι ποτέ εθνικού μας αερομεταφορέα γρήγορα λησμονήθηκαν, με αποτέλεσμα σε λίγες ημέρες να αναμένεται η απόφαση της Κομισιόν για την πρόταση εξαγοράς της Olympic Air, όπως μετονομάστηκε, από την Aegean Airlines  έναντι μόλις 72 εκατομμυρίων ευρώ, κίνηση που δημιουργεί εύλογη ανησυχία για τη δημιουργία μονοπωλίου στην εγχώρια αγορά.
Το «εξαφανισμένο» πόρισμα της Τράπεζας Ελλάδος
Η Λαϊκή  Τράπεζα και οι θυγατρικές της εταιρίες, από το 2008, ήταν εμφανές πως χρησιμοποιούνται για τη  χρηματοδότηση κύκλου επιχειρηματιών ή επιχειρήσεων συμφερόντων Βγενόπουλου. Η δανειοδότηση με τους όρους και τον τρόπο που δόθηκε δεν ανταποκρινόταν σε τραπεζικούς κανόνες, αν και αρκετές φορές χρησιμοποιήθηκε η σχετικότητα και η ερμηνεία των κανόνων για να εμφανιστεί πως όλα συνέβαιναν καλά στην τράπεζα. Τις ανησυχίες οικονομικών παραγόντων που διέκριναν στις κινήσεις Βγενόπουλου προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις για οικονομική και επενδυτική ευρωστία με ξένα κόλλυβα, αυτά της κηδείας των ίδιων των τραπεζών, ισοπέδωνε ένα μεγάλο επικοινωνιακό πανηγύρι.
Αλλωστε εκδότες ήταν δανειοδοτούμενοι από τις τράπεζες Βγενόπουλου (Γιαννίκος του Αlter, Μαρινάκης του Skay). Σε όλη αυτή τη διαδικασία η Τράπεζα της Ελλάδος δεν έπαιζε κανέναν ελεγκτικό ρόλο. Η Κεντρική Τράπεζα της χώρας μπήκε στον κόπο να ασκήσει έλεγχο μόνο κατόπιν εισαγγελικών παραγγελιών ή εντολών από επιτροπές της Βουλής (σκάνδαλο Βατοπεδίου, σκάνδαλο Proton Bank, υπόθεση Μarfin). Στα πορίσματα αυτά διατυπώνεται συνήθως η ζοφερή κατάσταση που υπάρχει στο τραπεζικό σύστημα. Στον αντίποδα, ωστόσο, ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επικαλείται όλα εκείνα τα γενικά και αόριστα στοιχεία, πολλές φορές και τη διεθνή βιβλιογραφία, για να υποστηρίξει πως δεν υπάρχει κανένα σκάνδαλο.
Στην υπόθεση της λειτουργίας της Μarfin και της δράσης του Ανδρέα Βγενόπουλου από τον Ιούνιο του 2009, η Τράπεζα της Ελλάδος είχε σαφή εικόνα για το τι συμβαίνει. Δύο αρμόδιες εποπτικές Αρχές, της Τράπεζας της Ελλάδος και της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, συνέταξαν ένα λεπτομερές πόρισμα μετά από έρευνα στον όμιλο Marfin Εγνατία, που έγινε από 15 έως 23 Μαρτίου 2009. Το πόρισμα αυτό εξαφανίστηκε. Η ομάδα των εποπτών εντοπίζει κινδύνους και πολύ ξεκάθαρα καταγράφει πως «ο όμιλος Μarfin Εγνατία παρουσιάζει ένα υψηλού κινδύνου προφίλ, με έμφαση στην επενδυτική τραπεζική και σε χρηματιστηριακές δραστηριότητες που παρουσιάζουν αυξημένους κινδύνους, ειδικά εν μέσω της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης».
Τα ήξεραν όλα
Από τον έλεγχο του ομίλου προέκυψε πως η τράπεζα είχε χορηγήσει δάνεια για αγορά μετοχών 1,3 δισ., που αντιπροσώπευαν το 130% της κεφαλαιακής της βάσης. Για τα δάνεια αυτά οι επόπτες συμπεραίνουν: «Οι χορηγήσεις αυτές είχαν δοθεί αρχικά έναντι σημαντικού καλύμματος μετοχών, αλλά λόγω της γενικότερης πτώσης των τιμών των μετοχών έχει δημιουργηθεί σημαντικό άνοιγμα εξασφαλίσεων, το οποίο οι πελάτες δεν έχουν κληθεί να καλύψουν όπως προνοούσε η έγκριση.
Το πρόγραμμα αποπληρωμής των χορηγήσεων αυτών προβλέπει την καταβολή μόνο τόκων για όλη την περίοδο της χορήγησης και αποπληρωμή ολόκληρου του ποσού της χορήγησης στη λήξη της, σε 3-5 χρόνια από την ημερομηνία εκταμίευσης της. Παρόλο που η θέση της τράπεζας είναι ότι οι χορηγήσεις αυτές δόθηκαν κυρίως σε πελάτες με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, από το δείγμα πελατών που εξετάστηκαν παρατηρήθηκε ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι πιστούχοι είναι εταιρίες, για τις οποίες δεν υπάρχουν στοιχεία για την οικονομική τους κατάσταση και δεν έχουν ληφθεί προσωπικές εγγυήσεις των φορέων τους, όπως Αρχιπέλαγος ΑΕ, Cobisco Ktd, Eurohellenic AE.
Συνεπώς υπάρχει αβεβαιότητα για την αποπληρωμή τους, σε περίπτωση που η αξία των ενεχυρασμένων μετοχών παραμείνει ως έχει και δεν θα καλύπτει το ποσό της χορήγησης ή θα υπάρχει αδυναμία ρευστοποίησης τους». Ο έλεγχος διαπιστώνει επίσης παρατυπίες και κενά σε διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για χορήγηση δανείων, ενώ όροι που τέθηκαν από τις εγκριτικές Αρχές δεν τηρήθηκαν (κάλυψη εξασφαλίσεων μικρότερη από την προβλεπόμενη, π.χ. ίδρυμα Ορμυλία). Διαπιστώνονται επίσης παραβίαση εγκριτικών ορίων χωρίς εγκρίσεις από ΔΣ της τράπεζας, ευνοϊκή μεταχείριση πιστούχων που δεν έχει σχέση με τη συνετή τραπεζική τακτική. Στην περίπτωση της εταιρίας Ράδιο Κορασίδης εγκρίνεται, για παράδειγμα, αύξηση ορίου δεκάδων εκατομμυρίων σε ανοιχτό αλληλόχρεο λογαριασμό, χωρίς να στοιχειοθετείται ο σκοπός και ενώ προβλεπόταν ισόποση ενεχυρίαση μετρητών της ΜIG, αυτό δεν έγινε ποτέ.
Δάνεια σε επιχειρήσεις του ομίλου ΜIG δίνονται με όρους που δεν συναντώνται σε τραπεζικά δάνεια, όπως στην περίπτωση του θεραπευτικού κέντρου Υγεία. Σε πολλές συνεδριάσεις που ορίζουν και εγκρίνουν όρους δανείων συμμετέχει και ο ίδιος ο Βγενόπουλος εκ μέρους της τράπεζας, παρότι είναι μέτοχος των εταιριών που λαμβάνουν το δάνειο (περίπτωση δανείου ΥΓΕΙΑ και ομίλου IRF).
Γνωστοί, φίλοι και επώνυμοι
Οι δανειοδοτούμενοι με μεγάλα δάνεια είναι αρκετές φορές συνεργάτες του Βγενόπουλου, φίλοι και μέτοχοι εταιριών κοινών συμφερόντων. Οι όροι που εξασφαλίζουν είναι πέρα από την τραπεζική λογική και συνήθως πληρώνουν για τα δάνεια μόνο τους τόκους, ενώ η εξόφληση τοποθετείται μετά από χρόνια. Το πόρισμα αναφέρει περιπτώσεις που ελέγχθηκαν και τα συμπεράσματα. Οι χορηγήσεις αφορούν δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια (παραλείπουμε τα ποσά, γιατί το θέμα είναι η πρακτική που ακολουθήθηκε και όχι η συναλλαγή). Πρόκειται για τους: όμιλος Φράγκου, όμιλος Βενιάμη, όμιλος Κούμπα, όμιλος Πηλαδάκη, IRF European Finance, Eurohellenic, Φρέρης Στέλιος.
Σε όλα αυτά τα δάνεια παρατηρείται διαφορετική τιμολόγηση, αλλά σε αρκετά «η τιμολόγηση των χορηγήσεων φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, χαμηλή σε σχέση με τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο».
Υψηλούς κινδύνους εμφανίζουν και οι δανειοδοτήσεις σε γνωστούς εφοπλιστές, σύμφωνα με το πόρισμα: Όμιλος Ζολώτα για τις εταιρίες Grand Anerni & Grand Union. Οι ναύλοι του 2009 δεν καλύπτουν τα ετήσια τοκοχρεολύσια.
Όμιλος Λαιμού. Η πτώση των ναύλων μπορεί να απαιτήσει παράταση δανείου. Όμιλος Ι&Ν Φράγκου για την Three Stars. Οι ναύλοι καλύπτουν οριακά τα ετήσια τοκοχρεολύσια. Όμιλος Λιγνός. Έχει υπάρξει αναστολή δόσεων. Οι ναύλοι δεν καλύπτουν τις δόσεις. Είναι ενδιαφέρον επίσης ότι, σύμφωνα με το πόρισμα, δύο δικηγορικά γραφεία παρέχουν στην τράπεζα υπηρεσίες ναυτιλιακού δικαίου, εκ των οποίων το ένα είναι του Ανδρέα Βγενόπουλου και των συνεργατών του, την ίδια ώρα που είναι εκτελεστικό μέλος του ΔΣ της τράπεζας.
Το θαύμα απ” το Ντουμπάι, ήταν με δάνειο
Συγκλονιστικό είναι αυτό που καταγράφει το πόρισμα για το επενδυτικόfund από το Ντουμπάι. Πρόκειται για τους επενδυτές που αγόρασαν μετοχές της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου και στη συνέχεια συμμετείχαν ως επενδυτές στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της MIG. Παίρνουν δάνειο 25 εκατομμυρίων δολαρίων, με λήξη στις 30 Ιουνίου 2009, χωρίς καμιά εξασφάλιση της τράπεζας, πλην της εκχώρησης των μερισμάτων της Μarfin και ΜIG. Η εκταμίευση του δανείου έγινε με αντίγραφο της σύμβασης.
Μια θυγατρική της MIG, η MIG Leisure, παίρνει δάνειο από τη θυγατρική της Μarfin, την Επενδυτική Τράπεζα, υπό τη μορφή ανοιχτού αλληλόχρεου λογαριασμού, για τη χρηματοδότηση της εξαγοράς του 64,3% της εταιρίας Cyprus Tourism Development Company. Η εταιρία MIG Leisure ήταν νεοσύστατη και αποκλειστικός σκοπός ήταν η συγκεκριμένη αγορά που αφορούσε το ξενοδοχείο Hilton Κύπρου. Καμία από τις προϋποθέσεις που τέθηκαν για τη χορήγηση δεν ικανοποιήθηκε, ενώ παρότι η εταιρία ήταν νεοσύστατη, δεν λήφθηκαν προσωπικές εγγυήσεις του ΔΣ της πιστούχου.
Σε πολλές περιπτώσεις δανείων επίσης είχαν εκταμιευτεί τα ποσά πριν την έγκριση από την Εκτελεστική Επιτροπή της τράπεζας. Τέτοιες περιπτώσεις ήταν οι χορηγήσεις στον όμιλο Πηλαδάκη, ΥΓΕΙΑ, όμιλο Γιαννίκου, MIG Leisyre, V-net.
Το πόρισμα των εποπτών των δύο Κεντρικών Τραπεζών Ελλάδας και Κύπρου διαβιβάστηκε στους δύο διοικητές, αλλά εξαφανίστηκε μαζί με τους κινδύνους που περιέγραφε. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος μάλιστα, Γ. Προβόπουλος, καταθέτοντας υπόμνημα στον εισαγγελέα θα δηλώσει πως δεν είχε εντοπιστεί από την τράπεζα κανένας κίνδυνος. Μερικούς μήνες μετά την κατάθεση του, η Λαϊκή μαζί με την Κύπρου κατέρρεαν.
Τυφλή Δικαιοσύνη, ανοιχτομάτες τραπεζίτες «αθωώνουν» Βγενόπουλο.
Στο τέλος του υπομνήματος, το 2009 ακόμη, ο βουλευτής Τσιρώνης σημειώνει: «Αποτελεί ιδιαίτερα ανησυχητικό στοιχείο για τη σταθερότητα του πιστωτικού συστήματος, τόσο της Ελλάδος όσο και της Κύπρου, ο συστημικός κίνδυνος που απορρέει μεταξύ του ομίλου MIG και των συνδεδεμένων τραπεζών, με την πορεία της μετοχής και της οικονομικής απόδοσης του ομίλου MIG να βρίσκεται σε άμεση αλληλεξάρτηση με την κερδοφορία και ποιότητα χορηγήσεων των τραπεζών Marfin Egnatia Bank Marfin και Popular Bank». Το υπόμνημα διαβιβάστηκε από τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου στον αντιεισαγγελέα Εφετών Ιωάννη Μωραϊτάκη, μαζί με σχετικά δημοσιεύματα εφημερίδων, για να ξεκινήσει προανακριτική διαδικασία.
Ο Δημήτρης Τσιρώνης είχε κάνει σχετικές δηλώσεις στα μέσα ενημέρωσης για το θέμα, με αποτέλεσμα να του κάνει τρεις αγωγές ο Ανδρέας Βγενόπουλος και η Mig για συκοφαντική δυσφήμηση. Οι αγωγές εκδικάστηκαν και απορρίφθηκαν. Έχει μεγάλη σημασία πως τρία δικαστήρια αναγνωρίζουν πως ο Δημήτρης Τσιρώνης δεν συκοφάντησε τον Βγενόπουλο, αλλά περιέγραψε με τα λεγόμενα του μια αληθινή κατάσταση. Πώς δηλαδή η Μarfin χρησιμοποιήθηκε για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΜIG με τρόπο που ήταν παράνομος.
Στην περίπτωση του Βατοπεδίου αποδέχεται πως ενώ αγοράστηκαν μετοχές της MIG με δάνειο της συνδεδεμένης με τη ΜIG τράπεζας, ούτε ζητήθηκαν πίσω χρήματα όταν έπεσαν οι ενεχυριασμένες μετοχές ούτε το δάνειο αφαιρέθηκε, όπως έπρεπε, από τα ίδια κεφάλαια της τράπεζας. Τα δικαστήρια αποδέχονται πως η οικονομική αλληλοσύνδεση MIG, MARFIN και Βγενόπουλου δημιουργούσε κινδύνους (όπως είχε πει ο βουλευτής) για το χρηματοπιστωτικό σύστημα στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Στις 10 Ιουλίου 2012, ωστόσο, ο αντιεισαγγελέας Μωραϊτάκης, που διενεργεί την προανακριτική έρευνα για όσα έχει καταγγείλει ο Δημήτρης Τσιρώνης στον Άρειο Πάγο, βγάζει μια διάταξη απαλλακτική για τον Βγενόπουλο και την εμπλοκή στην υπόθεση του Βατοπεδίου. Ο Βγενόπουλος πανηγυρίζει και ανακοινώνει πως μετά την «αθώωση του» ξεκινά αγωγές σε όσους έγραψαν για τον ρόλο του στο σκάνδαλο. Η Δικαιοσύνη ξαφνικά δείχνει να βρίσκεται σε μια σχιζοφρενική λειτουργία, με τρία δικαστήρια να αθωώνουν αυτόν που κατηγορούσε τον Βγενόπουλο, άρα να αναγνωρίζουν την αλήθεια όσων έλεγε, και έναν αντιεισαγγελέα να αρχειοθετεί την υπόθεση.
Χωρίς μάρτυρες, αλλά με Προβόπουλο
Πώς όμως ο αντιειοαγγελέας Εφετών Ιωάννης Μωραϊτάκης καταλήγει να αρχειοθετήσει την υπόθεση; Είναι ενδιαφέρον πως ως μάρτυρες-πραγματογνώμονες καταθέτουν άνθρωποι της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και με υπόμνημα του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Προβόπουλος. Δηλαδή ουσιαστικά οι άνθρωποι που, με βάση τα στοιχεία που κατέθετε ο πρόεδρος της Προανακριτικής Επιτροπής, έπρεπε να είναι ελεγχόμενοι οι ίδιοι για τους πλημμελείς ελέγχους που έκαναν. Δεν καταθέτει κανένας από τους δημοσιογράφους που έκαναν τα δημοσιεύματα, ούτε και ο βουλευτής ο οποίος είναι και οικονομολόγος.
Στο υπόμνημα του ο Προβόπουλος δηλώνει την έκπληξη του για τις καταγγελίες Τσιρώνη, συμπεραίνοντας πως «το εν λόγω έγγραφο μαρτυρεί ενδεχομένως, λόγω του όγκου του υλικού και της ειδικότητας των θεμάτων, τουλάχιστον ανεπαρκή κατανόηση των στοιχείων, πράγμα που μοιραία οδηγεί σε εσφαλμένη συναγωγή συμπερασμάτων». Λίγους μήνες πριν καταρρεύσει η Κύπρος, ο έλληνας διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας σημειώνει πως «το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ήταν και παραμένει σταθερό και υγιές και χαρακτηρίζεται από υψηλούς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας με βάση τα διεθνή πρότυπα». Αφού αναφέρεται σε διάφορα, χωρίς να απαντά σε όσα θέματα βάζει το υπόμνημα Τσιρώνη (για το αν δηλαδή υπήρξαν εγγυήσεις των δανείων που δόθηκαν, αν καταβλήθηκε η διαφορά μετά την πτώση της τιμής των μετοχών που είχαν ενεχυριαστεί, αν αφαιρέθηκαν τα δάνεια που δόθηκαν σε συνδεδεμένες εταιρίες από τα ίδια κεφάλαια της τράπεζας), καταλήγει πως όλα όσα καταγγέλλονται είναι αβάσιμα και «μάλιστα θα μπορούσαν, εάν με οποιοδήποτε τρόπο ελάμβαναν δημοσιότητα, να εκληφθούν ως αποδεικτικοί σοβαρών προβλημάτων του χρηματοπιστωτικού τομέα. Οι παραπάνω ισχυρισμοί φοβούμαι ότι είναι, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, και πολύ επικίνδυνοι».
Πιπιλίζοντας την καραμέλα του φόβου
Η καραμέλα της συστημικής αστάθειας επανέρχεται από τον κ. Προβόπουλο για να σβήσει η πραγματικότητα. Επικίνδυνη δεν είναι η δράση Βγενόπουλου, αλλά η καταγγελία της, η οποία βασίζεται στο ίδιο το πόρισμα των εποπτών της Τράπεζας της Ελλάδος. Ο Προβόπουλος ισχυρίζεται ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που καταγράφει το προφητικό πόρισμα του Ιουνίου του 2009, που συντάσσουν οι επόπτες της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου και της Τράπεζας της Ελλάδος.
Η αναλήθεια των ισχυρισμών του Προβόπουλου αποδεικνύεται πλέον στην πράξη σε μια Κύπρο που καταρρέει από τις σταθερές τράπεζες του κυρίου Προβόπουλου. Και το βασικό ερώτημα είναι πώς, αφού με τέτοια επιμέλεια έγιναν όλα στη Μarfin και διατηρούσε επάρκεια, πέφτει τελικά παίρνοντας μαζί της την Κύπρο; Το ερώτημα για τον εισαγγελέα είναι γιατί έλαβε ως αποδεικτικό «αθωωτικό» στοιχείο για τον Βγενόπουλο την κατάθεση ενός ανθρώπου τον οποίο έπρεπε να ελέγχει. Γιατί απ” την άλλη δεν έλαβε ως αποδεικτικό υλικό την ανακριτική διαδικασία της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής; Και βέβαια θα ήταν ενδιαφέρον να κληθεί από τους επιθεωρητές της Δικαιοσύνης να απαντήσει αν εμμένει ακόμη στην αλήθεια του κ. Προβόπουλου περί σταθερότητας της τράπεζας και ελέγχων. Θα είχε επίσης ενδιαφέρον να ρωτηθεί ο κύριος εισαγγελέας αν έλαβε ως αποδεικτικό στοιχείο το πόρισμα των εποπτικών αρχών της Τράπεζας της Ελλάδος, εκτός από το αφοριστικό και συγκαλυπτικό υπόμνημα του διοικητή της.
Κύπρος-Ελλάδα: Συμμαχία τραπεζιτών
Η κατάρρευση της Κύπρου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις τράπεζες, αλλά και στις δύο Κεντρικές Τράπεζες Ελλάδας και Κύπρου. Όπως και στην Ελλάδα, έτσι και στην Κύπρο το τραπεζικό σύστημα δεν ελέγχθηκε ποτέ. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα έγιναν στο όνομα της σταθερότητας και της χρηματοπιστωτικής αρτιότητας και συνεχίζουν να γίνονται επειδή δήθεν πρέπει να εξασφαλιστεί. Μα πώς αλήθεια χάθηκε, αφού ήταν εγγυημένη από τις δύο Κεντρικές Τράπεζες; Στις 28 Νοεμβρίου 2012 ο Νίκος Κωνσταντίνου, μέλος του ΔΣ της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου,
με επιστολή του στον πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών της κυπριακής Βουλής Δ. Συλλουρη, περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στο ελεγκτικό όργανο του τραπεζικού συστήματος. Κατηγορεί τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Αθανάσιο Ορφανίδη ότι παίρνει μόνος του αποφάσεις, ότι δεν ασκεί ελέγχους και ότι επιτρέπει αυθαιρεσίες και προχειρότητες. Προφητικά μάλιστα ενημερώνει πως απειλείται με αυτό τον τρόπο η ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος. Δεν παραλείπει να πει πως όσες φορές εκφράζει στον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας αιτήματα για ελέγχους, κατηγορείται πως επιδιώκει την επικίνδυνη αστάθεια. Απ” ό,τι φαίνεται από την αποκαλυπτική επιστολή του Νίκου Κωνσταντίνου, οι ελεγκτικές Αρχές των Κεντρικών Τραπεζών στις δύο χώρες όχι μόνο ασκούν κατ” επίφαση έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα, όχι μόνο το δικαιολογούν όσο και να αυθαιρετήσει, αλλά παράγουν και τα ίδια επιχειρήματα κατηγορίας για όποιον απαιτήσει τον έλεγχο και τη διαφάνεια. Ο κ. Ορφανίδης, όπως ακριβώς ο κ. Προβόπουλος στην επιστολή του στον εισαγγελέα, θεωρεί αυτές τις απόψεις επικίνδυνες για τις τράπεζες γιατί μπορεί να τις κάνουν να κινδυνεύουν.
Πάντα στην ωραία Σάλλα
Τα στοιχεία που αποκαλύπτει σταδιακά η δημοσιογραφική έρευνα, αλλά και η διαδικασία στην Επιτροπή Θεσμών της κυπριακής Βουλής, είναι συγκλονιστικά. Και μόνο τα στατιστικά στοιχεία της Λαϊκής Τράπεζας και οι ισολογισμοί έπρεπε να ενεργοποιήσουν έλεγχο για τις διαδικασίες που ακολούθησε η διοίκηση Βγενόπουλου.
Το καλοκαίρι του 2012 το Reuters, όπως και το HOT DOC, αποκάλυψαν τη σκανδαλώδη λειτουργία της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία σήμερα αποτελεί πλέον τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, μέσα από διάφορες χαριστικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και του Προβόπουλου προς τη διοίκηση Σάλλα, της οποίας υπήρξε υπάλληλος. Μεταξύ των αποκαλύψεων ήταν και η δημοσιοποίηση πως τα παιδιά του προέδρου της Πειραιώς δανειοδοτήθηκαν από τη Λαϊκή Τράπεζα με 100 εκατομμύρια μέσω της offshore AVECMC και των θυγατρικών της ΚΑΕΟ και ΒENIDVER.. Η κυπριακή Βουλή οφείλει να ψάξει με τι εγγυήσεις έγιναν αυτές οι δανειοδοτήσεις, και αν μεταξύ των τραπεζών υπήρχε ένα δεύτερο επίπεδο διαπλοκής μέσω υπεράκτιων εταιριών και αχυρανθρώπων.
Πηγή: 
Περιοδικό HOT DOC
 vathikokkino.com
Βlogger: Ο Βγενόπουλος είναι μεγάλο ψάρι και ο λόγος είναι αυτός:

• ΦΟΒΕΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΣΚΑΙ…
• 
  

2012 ΝΟΘΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ – ΠΑΡΑΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (11-10-2012)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (11-10-2012)
Εχθές Τετάρτη 10-10-2012 κατετέθη στην εισαγγελία Αθηνών μήνυση της Όλγας Γεριτσίδου, ειδικής εκπαιδευτικής ψυχολόγου, επί ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΣΑΜΑΡΑ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΕΝ ΣΥΝΟΛΩ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ, καθώς και κατά παντός ετέρου υπευθύνου με την αιτιολογία ότι εν γνώσει τους και με πρόδηλο δόλο και ανυπολόγιστη και ίσως ανεπανόρθωτη ζημία και καταστροφή, οικονομική, διπλωματική, κοινωνική και Ανθρωπιστική, στην Χώρα και τον Ελληνικό Λαό, συγκάλυψαν, δέχθηκαν και καρπώθηκαν ωφελήματα παρανόμως από εκλογές που βασίστηκαν σε νοθευμένα στατιστικά και εκλογικά στοιχεία που de facto χαρακτηρίζουν τις εκλογές άκυρες και αυτούς χωρίς δικαίωμα να ασκούν εκτελεστική εξουσία ( κυβέρνηση ) και νομοθετική και ελεγκτική εξουσία ( Βουλή ).
Εντός της μηνύσεως αποδεικνύεται πασιφανώς ότι οι εκλογικοί κατάλογοι ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΝΗΛΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ, ΕΣΤΩ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, κάτι που επίσης υποστηρίζεται/τεκμηριώνεται και από δηλώσεις δημόσιες και επίσημες αρμοδίων ατόμων.
Βάσει αυτής της διαπιστώσεως άμεσα συνεπάγεται ότι :

οι εκλογές διεξήχθησαν με ψευδή στοιχεία και άρα το αποτέλεσμα τους είναι επίσης ψευδές και συνεπώς άκυρο.
η κατανομή των βουλευτικών εδρών ανά περιφέρεια έχει γίνει με ψευδή / ανακριβή στοιχεία και άρα η σύνθεση της τωρινής Βουλής είναι άκυρη.
οι υπεύθυνοι να καταμαρτυρήσουν αυτό ( κυβέρνηση – βουλή – αρμόδιες αρχές ) ΕΝΩ ΤΟ ΗΞΕΡΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΚΑΜΠΕΣ ΤΗΣ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΤΑΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΜΗ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΑ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ-ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ/ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, για λογαριασμό και συμφέρον ιδίων και τρίτων.

Αυτή την στιγμή κυβερνούμαστε με το ζόρι και πραξικοπηματικά με εκλογικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, ενώ εάν δε διορθωθούν τα στατιστικά στοιχεία και οι εκλογικοί κατάλογοι με τρόπο που να αποδεικνύεται το αληθές, ακριβές και εξακριβώσιμο των στοιχείων δημοσίως, διαφανώς και με κοινή αποδοχή από κάθε κοινωνικό επιστήμονα παγκοσμίως, ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΕΧΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΓΚΥΡΗ ΒΟΥΛΗ.
ΕΑΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣ/ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΙΝΗΣΟΥΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΗ, ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΟΓΩΝ ΚΑΙ/Ή ΤΩΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ, ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΕΣ –ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΕΣ, ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΛΑΟΥ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΕΝΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΣ ΑΘΗΝΝ
ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΣΗ ΤΟΥ
ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕΣ ΑΠΑΤΗΣ
κατά
ΤΝ ΒΟΥΛΕΥΤΝ ΤΗΣ ΙΕ΄ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΝ ΕΛΛΗΝΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΝΤΝΙΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΣ ΚΑΘΣ ΚΑΙ
ΠΑΝΤΟΣ ΕΤΕΡΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ
της Όλγας Γεριτσίδου του Γεωργίου
Εκπαιδευτικής Ψυχολόγου
κατοίκου Αθηνών, οδός Ελπίδος, αρ. 29, ΤΚ 141 21
________________________________________________________
Ιστορικό
Την 17η Ιουνίου 2012 διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές από τις οποίες
προέκυψε κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Αντώνιο Σαμαρά και κατά
τις οποίες, πάντα σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία του Κράτους ( σχετικό 1 ) για τις
εκλογές εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους ( ήτοι Έλληνες Πολίτες
φέροντες πλήρη Πολιτικά 4ικαιώματα και έχοντες ολοκληρώσει το 18ο έτος της
ηλικίας τους ) ήταν εννέα εκατομμύρια εννιακόσιοι πενήντα δύο χιλιάδες πεντακόσιοι
εβδομήντα (9.952.570). Από αυτούς ψήφισαν έξη εκατομμύρια διακόσιοι δεκαεπτά
χιλιάδες (6.217.000) και από τους ψηφίσαντες λευκή ψήφο έριξαν εικοσιπέντε
χιλιάδες πενήντα τέσσερις (25.054) ψηφοφόροι, η οποία λευκή ψήφος δεν
προσμετρήθηκε ούτε αντιπροσωπεύθηκε στον υπολογισμό του εκλογικού
αποτελέσματος ή στην ερμηνεία της Λαϊκής Εντολής. Σημειωτέον ότι το σύνολο
αριθμητικά των ψήφων που ήταν λευκές ήταν αριθμητικά μεγαλύτερες από τις
λεγόμενες έγκυρες ψήφους υπέρ κομμάτων όπως το «Κίνημα 4εν Πληρώνω»
(23.734), ΑΝΤΑΡΣΥΑ (20.391), «Ένωση Κεντρώων» (17.191), ΚΚΕ-ΜΛ (7.648), κ.
ά. Τα οποία βεβαίως προσμετρήθηκαν κανονικά στον υπολογισμό του εκλογικού
αποτελέσματος και επηρέασαν την στατιστική βαρύτητα του συνόλου των ψήφων, σε
αντίθεση με τις λευκές ψήφους οι οποίες είχαν την ίδια αντιμετώπιση με τα άκυρα
ψηφοδέλτια.
Επειδή ακριβώς ως κοινωνικός επιστήμων ήξερα ότι η κατοχυρωμένη από την
νομολογία του Στρασβούργου λευκή ψήφος ερμηνευόμενη ως απόρριψη όλων των
υποψηφίων ( ενδεικτικά Ε4Α4 : αρ. 27863/05, 28422/05, 28028/05, Νο Φ092.22-
2512-1/1 ) 4ΕΝ προβλέπεται από τον τρέχοντα εκλογικό νόμο, παρ’ όλο που θα
έπρεπε βάσει της Συνταγματικής αρχής περί ίσης αντιμετώπισης έγκυρων ψήφων,
θέλησα να ερευνήσω την πρόβλεψη του νομοθέτη για το πώς αντιπροσωπεύεται η μη
κομματική συμπεριφορά του Έλληνα Πολίτη-εκλογέα, που όμως καλείται να εκφέρει
γνώμη και επιλογή επί των προεκλογικών προτάσεων μέσω της ψήφου του. Η έρευνα
μου όμως εν τέλει μου αποκάλυψε ένα πολύ πιο εφιαλτικό τοπίο από μία
αντισυνταγματικότητα και καταπάτηση Ανθρωπίνων 4ικαιωμάτων εντός του
εκλογικού νόμου η οποία με δεδομένη την κατάσταση που υπάρχει δεν άπτεται καν
του καταγγελλομένου εγκλήματος παρά μόνο ως στοιχείο δολιότητος και έμπρακτης
Σελίδα από 13
3
πρόθεσης των συμβαλλομένων σε αυτό το κεκαλυμμένο αλλά οργανωμένο συνεχές
έγκλημα : όπως θα παρουσιάσω κατωτέρω, υπηρεσιακά και όπως αποδεικνύεται
οφθαλμοφανώς από τα επίσημα στοιχεία είναι σε εξέλιξη μία συστηματική απάτη
εις βάρος του Ελληνικού Λαού που αλλοιώνει τόσο την Συνταγματική
εξασφάλιση της δημοκρατικότητας και της πηγής της εξουσίας από τον
Ελληνικό Λαό όσο και την ίδια την έννοια του κοινοβουλευτισμού, ουσιαστικά
επιτρέποντας και επιδιώκοντας σειρά πραξικοπημάτων με κάλυψη
ψευδεπίγραφων εκλογών, γεγονός που συνιστά απάτη και λόγω της φύσεως της
απάτης αυτής όπως θα δείξω κατωτέρω Έσχατη Προδοσία όλων των εμπλεκομένων.
Έγκαιρα πριν την διεξαγωγή των συγκεκριμένων εκλογών είχαμε αποστείλει
επιστολή στις αρμόδιες αρχές ως ενεργοί Πολίτες με την πλήρη βούληση και πρόθεση
να εκπροσωπούνται στο εκλογικό αποτέλεσμα όσον αφορά την πολιτική μας επιλογή
και θέση για να λάβουμε ξεκάθαρη απάντηση για το πώς αντιμετωπίζεται η εκλογική
συμπεριφορά των ψηφοφόρων και το πώς πρόκειται να ερμηνευθεί ( σχετικό 2 ),
όπου λάβαμε απάντηση περί του αποκλεισμού της λευκής ψήφου στην εκπροσώπηση
( σχετικά 3 & 4 ) και καμμία απάντηση για το πώς μπορούμε με τον τρέχοντα
εκλογικό νόμο να συμπεριφερθούμε ως εκλογείς ώστε να φανεί στατιστικά αλλά και
πολιτικά ( δηλαδή με τρόπο που να επηρεάζει τα πολιτικά δρώμενα ) η πλήρης
απόρριψη όλων των υποψηφίων κομμάτων, λόγω του ότι κατόπιν έρευνας μας και
προσπάθειας μας να λάβουμε δεσμεύσεις και απαντήσεις που δικαιούμαστε ως
Έλληνες Πολίτες και ψηφοφόροι φθάσαμε στο συμπέρασμα ότι καμμία από τις
επιλογές που παρουσίαζαν τα υποψήφια πολιτικά κόμματα δεν μας εκπροσωπούσε ή
εξέφραζε την δική μας πολιτική βούληση ( ενδεικτικά σχετικά 5 & 6 ).
Ενστάσεις περί διαφόρων προβλημάτων σχετικά με την εγκυρότητα των
εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012 είχαν ανακύψει όχι μόνο σε ανεπίσημες δημοσιεύσεις
προσωπικών τοποθετήσεων Πολιτών αλλά και από επίσημους εκπροσώπους νομικής
εκτιμήσεως/τοποθετήσεως στην Ελλάδα όπως π.χ. η δήλωση του προέδρου 4.Σ.Α.
Γιάννη 4. Αδαμόπουλου σχετικά με την μη δημοσίευση των στοιχείων της τελευταίας
απογραφής από την ΕΛΣΤΑΤ. Συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια της προεκλογικής
περιόδου ο πρόεδρος 4.Σ.Α. ανέφερε χαρακτηριστικά ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα
οι εκλογές όφειλαν να διεξαχθούν βάσει της απογραφής της 24ης Μαΐου του 2011
(σχετικό 7) το οποίο, καταμαρτύρησε ο πρόεδρος 4.Σ.Α. ότι δεν συνέβη με
αποτέλεσμα να μην υπάρχει σωστός αριθμός βουλευτικών εδρών σε κάθε περιφέρεια
και να τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητος.
Επίσης, της ιδίας γνώμης με άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ήταν και
ο εκλογολόγος Ηλίας Νικολακόπουλος ( σχετικό 7 ). Επίσης της ιδίας γνώμης ετάχθη
και ο καθηγητής Συνταγματικού 4ικαίου 4ημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Άλκης 4ερβιτσιώτης σε συνέντευξη του στον «Παρατηρητή της Θράκης» (σχετικό 7)
αλλά και ο συνταγματολόγος Γιώργος Σωτηρέλης ( σχετικό 7 ).
Εν συνόλω, δηλαδή, υπήρξε ένσταση και κοινή συμφωνία ότι οι εκλογές εφ’
όσον δεν είχαν κατανομή εδρών σύμφωνα με την τελευταία απογραφή θεωρούνται
άκυρες.
Τότε ήταν, που συνειδητοποίησα ότι το θέμα της απογραφής απτόταν άμεσα
των εκλογών και μάλιστα με τον πλέον ζωτικό και νευραλγικό τρόπο αφού η
αρτιότητα αλλά και οι παράμετροι εντός της απογραφής επηρεάζουν τόσο τον
εκλογικό χάρτη όσο και την εφαρμογή του εκάστοτε εκλογικού νόμου και
αποτελέσματος, εξασφαλίζοντας δηλαδή την πεμπτουσία του 4ημοκρατικού μας
Σελίδα από 13
4
Πολιτεύματος, δηλαδή την εξασφάλιση της πλήρους, αντιπροσωπευτικής και
απόλυτης αποτύπωσης της Λαϊκής Βούλησης και Εντολής η οποία σύμφωνα με το
Σύνταγμα δεσμεύει άρρηκτα τους αιρετούς εκπροσώπους – υπαλλήλους ( νόμος
3126/2003, άρθρο 2 παρ. 3, άρθρον 13 περ. α΄, άρθρο 263 α ΠΚ και συναφούς
νομολογίας ενδεικτικά Μον.Πρωτ.Αθ. 252/2011 ) όσον αφορά τις δράσεις τους ως
εκτελεστική και νομοθετική εξουσία και βεβαίως και την εγκυρότητα τους ως
κρατικούς αξιωματούχους. 4ηλαδή, τα στοιχεία της απογραφής είναι ο ακρογωνιαίος
λίθος εξασφάλισης της λειτουργίας της 4ημοκρατίας και εφαρμογής των
εξασφαλίσεων του Συντάγματος για Λαϊκή Κυριαρχία ( άρθρο 1 παρ. 2 & 3 Σ ).
Καθ’ ότι γνώριζα ότι επρόκειτο να κατατεθούν ενστάσεις σχετικά με το θέμα
της χρήσης της απογραφής 2001 για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, επιδόθηκα
στην ανάλυση των στοιχείων που ανακοίνωσε το Υπουργείο Εσωτερικών (σχετικό 1)
και ανέμενα την δημοσίευση της απογραφής του 2011 ως την πλέον έγκυρη και
επικαιροποιημένη για να πραγματοποιήσω συγκρίσεις και εκτιμήσεις όσον αφορά την
αντιπροσώπευση του Ελληνικού Λαού ανά κόμμα, εκλογική συμπεριφορά και
δυνατότητα επηρεασμού της ερμηνείας της Λαϊκής Εντολής. 4ηλαδή, ο σκοπός μου
ήταν να διαπιστώσω στατιστικά εάν τα αποτελέσματα της τελευταίας εκλογικής
αναμέτρησης ανταποκρίνονταν στα πραγματικά στοιχεία του πληθυσμού όσον αφορά
τους Έλληνες Πολίτες με πλήρη Πολιτικά 4ικαιώματα. Βεβαίως, αναγκάσθηκα να
περιμένω σχεδόν δύο μήνες για την δημοσίευση της απογραφής αλλά και την
σταθεροποίηση των επισήμων αποτελεσμάτων των εκλογών ώστε να μην υπάρχει και
η παραμικρή απόκλιση στα πρωτεύοντα στοιχεία της έρευνας μου. Στο χρονικό αυτό
διάστημα άρχισα να αναλύω και τα στοιχεία που μας παρουσίαζε η απογραφή 2001
(σχετικό 8) χωρίς όμως να έχω προβεί σε καμμία σύγκριση ακόμα. 4εν είχα δηλαδή
ακόμα συνειδητοποιήσει την τεράστια απάτη που ενυπήρχε ατέχνως κρυμμένη σε δύο
διαφορετικές τράπεζες δεδομένων αυτές των εκλογικών καταλόγων και των
απογραφών της ΕΛΣΤΑΤ.
Εν τέλει, η ΕΛΣΤΑΤ δημοσίευσε τα στοιχεία απογραφής της του 2011
επίσημα καταγράφοντας τον νόμιμο πληθυσμό της Ελλάδας εν συνόλω σε εννιά
εκατομμύρια εννιακόσιες τρείς χιλιάδες διακόσιους εξήντα οκτώ (9.903.268) (σχετικό
9), όπου νόμιμος πληθυσμός κατά την ΕΛΣΤΑΤ ορίζεται ο αριθμός των δημοτών
κάθε δήμου της Χώρας ( σχετικά 9 & 10 ). Έχοντας λοιπόν τα στοιχεία που περίμενα
και έχοντας και τα τελικά στοιχεία των αποτελεσμάτων των εκλογών της 17ης Ιουνίου
2012, ξεκίνησα να κάνω τις πρώτες βασικές συγκρίσεις ανάμεσα στην τράπεζα
δεδομένων της απογραφής 2011 και στην τράπεζα δεδομένων που είναι οι εκλογικοί
κατάλογοι, που στατιστικά αποτελούν τον πολιτικά ενεργό πληθυσμό των Ελλήνων,
σύμφωνα πάντα με τον ορισμό του Ελληνικού Συντάγματος ( άρθρο 51 παρ. 3 Σ ),
ήτοι άρρενες και θήλυς άνω των 18 ετών με Ελληνική Υπηκοότητα.
Και τότε ξεδιπλώθηκε ανάγλυφο μπροστά μου το εφιαλτικό τοπίο της
πλήρους ασυμφωνίας με χοντροειδέστατη αλλοίωση και νόθευση του εκλογικού
σώματος, δηλαδή του ενεργού και νευραλγικού μέρους του Κυρίαρχου Λαού, σε
τέτοιο ευρύ και εξόφθαλμο επίπεδο που ουσιαστικά χαλκεύεται de facto η Λαϊκή
Ετυμηγορία κατά το δοκούν, από πολυπληθείς ομάδες ατόμων που είναι αδύνατο να
δικαιούνται πραγματικά να είναι εκλογείς και που συσκοτίζουν, υπονομεύουν και
αλλάζουν την Βούληση των Ελλήνων Πολιτών, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά πολιτική
αστάθεια και ακυβερνησία δεδομένου ότι είναι μαθηματικά σίγουρο ότι οι Έλληνες
Πολίτες δεν πειθαρχούν σε πολιτικές που δεν έχουν πραγματικά προσυπογράψει με
την ψήφο τους. Το αυτό βεβαίως φαίνεται ανάγλυφο και έμπρακτα τόσο από το
πλήθος προβλημάτων όσον αφορά την ανυπακοή και αντίσταση των Ελλήνων
Σελίδα από 13
5
Πολιτών από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα αλλά και από το 2010 που ουσιαστικά οι
κυβερνήσεις έπαψαν να έχουν την παραμικρή σχέση με την Λαϊκή Βούληση και
Εντολή.
Η ανωτέρω διαπίστωση φαίνεται άμεσα με μία απλή σύγκριση αριθμητικής
φύσεως των επισήμων στοιχείων που προανέφερα που μας περιγράφουν ένα
σουρεαλιστικό τοπίο που δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα ή έστω και
την απλή λογική.
4ηλαδή, σύμφωνα με την επίσημη απογραφή της ΕΛΣΤΑΤ του 2011 (
σχετικό 9 ) και σύμφωνα με την επίσημη αναφορά του Υπουργείου Εσωτερικών όσον
αφορά τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους ( σχετικό 1 ) οι
εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους υπερβαίνουν το σύνολο του νομίμου
πληθυσμού της Χώρας ( συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων και ατόμων που δεν
δικαιούνται να ψηφίσουν ) κατά σαράντα εννιά χιλιάδες τριακόσια δύο (49.302)
άτομα ψηφοφόρους, δηλαδή οι πλεονάζοντες ψηφοφόροι από μόνοι τους είναι σχεδόν
στα επίπεδα αριθμού ψήφων που έφεραν οι «Οικολόγοι Πράσινοι» στις εκλογές της
17ης Ιουνίου 2012 (54.420), χωρίς να υπολογίσουμε επιπλέον την διαφορά που θα
έπρεπε να υπάρχει ανάμεσα στους εγγεγραμμένους Πολίτες με πλήρη δικαιώματα
ψήφου και στο σύνολο του πληθυσμού ώστε να αντιπροσωπεύονται τουλάχιστον οι
ανήλικοι Έλληνες Πολίτες.
Αλλά ούτως ή άλλως, ακόμα και οι αριθμοί που παρουσιάζονται στην
απογραφή 2001 της ΕΛΣΤΑΤ ( σχετικό 8 ) και πάλι δεν δείχνουν να ενυπάρχει
νομιμότητα και εγκυρότητα στους εκλογικούς καταλόγους του 2012 τουλάχιστον
καθ’ ότι και πάλι οι εγγεγραμμένοι σε αυτούς ενήλικοι Πολίτες –εκλογείς ξεπερνούν
κατά πολύ τα όρια αληθοφάνειας αφού θα έπρεπε να ήταν οχτώ εκατομμύρια
πεντακόσιες σαράντα επτά χιλιάδες είκοσι τέσσερεις (8.547.024) [ αφαιρώντας
δηλαδή το σύνολο του ανηλίκου πληθυσμού από 0 έως 19 ετών που ανερχόταν σε
δύο εκατομμύρια τριακόσιες ογδόντα επτά χιλιάδες εβδομήντα τρείς (2.387.073) ].
Αλλά ακόμα και υπολογίζοντας την εκτίμηση του συνόλου του πληθυσμού της
Ελλάδας με την εκτίμηση που υπήρχε στην επετηρίδα της ΕΛΣΤΑΤ του 2009 ( βλέπε
σελ. 37, σχετικό 9 ), που ούτως ή άλλως η πραγματικότητα δεν τα επαληθεύει καθ’
ότι έχουμε πλέον τα στοιχεία της απογραφής του 2011, από το σύνολο του
εκτιμητέου πληθυσμού που ανερχόταν στα έντεκα εκατομμύρια διακόσιες τριάντα
επτά χιλιάδες εξήντα οκτώ (11.237.068) θα πρέπει να αφαιρεθούν οι ανήλικοι το
σύνολο των οποίων το 2009 ανερχόταν σε δύο εκατομμύρια εκατόν ογδόντα έξη
χιλιάδες εξακόσιοι εβδομήντα έξη (2.186.676), κάτι το οποίο αφήνει περιθώριο να
υπάρχουν εκλογείς ( σύμφωνα με την λογική ) που ανέρχονται σε εννιά εκατομμύρια
πενήντα χιλιάδες τριακόσιους δώδεκα (9.050.312) και άρα τουλάχιστον εννιακόσιες
δύο χιλιάδες εκατόν εβδομήντα οχτώ ( 902.178) εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς
καταλόγους δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ως νόμιμα εγγεγραμμένοι. Ακόμα και αν
υποθέσουμε ( που δεν το δικαιούμαστε ) ότι από τους καταλόγους δεν έχουν
αφαιρεθεί νεκροί Πολίτες και μεταναστεύσαντες στο εξωτερικό και πάλι το επίπεδο
της διαφοράς, που είναι παραπάνω σε ψήφους από το τρίτο κόμμα ( ΠΑΣΟΚ ) που
έφερε εφτακόσιες πενήντα πέντε χιλιάδες οχτακόσιους εξήντα οχτώ (755.868)
ψήφους, έχουμε μία συντριπτικά μεγάλη εσφαλμένη αντιπροσώπευση των Πολιτών
σε κάθε εκλογικό αποτέλεσμα τόσο όσον αφορά την στατιστικά ποσοστιαία σημασία
( βάρος ) της ψήφου του κάθε Πολίτη όσο και στον στατιστικό υπολογισμό της
αποχής αλλά και της κατανομής των ιδίων των βουλευτικών εδρών.
Σελίδα από 13
6
4ηλαδή, το εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν πολύ διαφορετικό εάν οι εκλογικοί
κατάλογοι ήταν ακριβείς ενώ η τεράστια υπερ- συμπερίληψη μη δικαιολογήσιμων
βάσει των στατιστικών στοιχείων ΚΑΘΕ ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ εκλογέων
δημιουργεί εύλογα και τεκμηριωμένα υπόνοιες για κατανόθευση του εκλογικού
σώματος. ( βλέπε ενδεικτικό έγγραφο παραδοχής του ΥΠ. ΕΣ. Για συμπερίληψη
ατόμων στους εκλογικούς καταλόγους μη έχοντα δικαίωμα ψήφου λόγω αλλοδαπής
ιθαγένειας κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας, σχετικό 11 )
Όλα αυτά τα διαπιστώσαμε από την στιγμή που η ΕΛΣΤΑΤ δημοσίευσε
κατόπιν των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012 την απογραφή του 2011 και ερευνήσαμε
κάθε στατιστικό στοιχείο που ήταν διαθέσιμο. Επιπλέον, η δήλωση της ΕΛΣΤΑΤ
περί μη συγκρισιμότητας των στοιχείων της τελευταίας της απογραφής με τις
προηγούμενες ( σχετικό 12 ) επίσης σημαίνει ότι όσον αφορά την διαμόρφωση του
εκλογικού χάρτη αλλά και των εκλογικών καταλόγων οι εκλογές 4ΕΝ μπορούν να
κριθούν Συνταγματικά έγκυρες διότι δεν είναι βασισμένες σε στοιχεία που να είναι
τεκμηριώσιμα επιστημονικά και άρα έγκυρα και αξιόπιστα, ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ η ΕΛΣΤΑΤ
υποδείξει με επιστημονικά αντικειμενικό παραδεκτό και ελέγξιμο τρόπο, διαδικασία
σύγκρισης ανάμεσα στις απογραφές.
4εδομένων όλων των ανωτέρω και του ότι εν γνώσει όλων των αρμοδίων
φορέων του Κράτους διεξήχθησαν εκλογές με ελλειπή και/ή πλασματικά στοιχεία για
το εκλογικό σώμα οδηγηθήκαμε στην διαπίστωση ότι υπάρχει εξαπάτηση των
εκλογέων και απάτη στον υπολογισμό του εκλογικού αποτελέσματος που
οδήγησε σε κατασκευασμένα αποτελέσματα και άρα τα άτομα που αυτή την
στιγμή έχουν τα αξιώματα και τις εξουσίες της εκτελεστικής και νομοθετικής
εξουσίας της Χώρας τα έχουν παράνομα και οι πράξεις τους δεν μπορεί να είναι
έγκυρες.
Σκεπτικό
Το κύρος των αποτελεσμάτων της εκλογικής διαδικασίας των βουλευτικών
εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012 αμφισβητείται λόγω αθεραπεύτων προβλημάτων που
προκύπτουν από απλή επισκόπηση και σύγκριση των στοιχείων που ενυπάρχουν αφ’
ενός στους εκλογικούς καταλόγους βάσει των οποίων τελέσθηκε η ψηφοφορία
(σχετικό 1) και αφ’ ετέρου από τα πληθυσμιακά όρια που μας θέτουν οι επίσημες
απογραφές της ΕΛΣΤΑΤ τόσο του 2001 ( σχετικό 8 ) όσο και του 2011 ( σχετικό 9).
4ηλαδή, εάν συγκρίνουμε τους εκλογικούς καταλόγους του 2012 με τα πλέον
έγκυρα ( εφ’ όσον δεν υπάρχει επίσημη προσβολή από τα υπεύθυνα υπουργεία προς
την ΕΛΣΤΑΤ και ουδεμία απαγόρευση δημοσίευσης τους ως επίσημα στοιχεία του
Κράτους ) στοιχεία απογραφής 2011, όχι μόνο παρουσιάζεται ένας πληθυσμός που
είναι στο σύνολο του, μέχρι και τον τελευταίο Πολίτη άνω των 18 ετών (!) και άρα
δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε ένα παιδί Ελληνικής Υπηκοότητας στην Ελληνική
Επικράτεια και άρα περιέργως λειτουργούμε νηπιαγωγεία, σχολεία και γυμνάσια
όπου η παρουσία των παιδιών είναι σκαιώδης και μυστηριώδης (!) αλλά
κυκλοφορούν ανάμεσα μας τουλάχιστον σαράντα χιλιάδες (40.000) αόρατοι Πολίτες
Έλληνες με πλήρη Πολιτικά 4ικαιώματα που κανείς δεν έχει ποτέ καταγράψει
επισήμως οπουδήποτε αλλού εκτός από τους εκλογικούς καταλόγους !
Και όχι μόνο αυτό αλλά δεδομένου ότι η απογραφή του 2011 ορίζει τον
νόμιμο πληθυσμό της Ελλάδας ως «άτομα κάθε ηλικίας και φύλου καταχωρημένα στα
αντίστοιχα δημοτολόγια» σύμφωνα με τους εκλογικούς καταλόγους όχι μόνο είναι
Σελίδα από 13
7
όλος ο νόμιμος πληθυσμός άνω των 18 ετών αλλά ψηφίζουν συλλήβδην όλοι,
ανεξαρτήτως δικαιώματος ψήφου! ( σχετικό 13 )
4ηλαδή, όντας υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ότι ισχύει η διαδικασία κατ’
άρθρον 12 του Π4 26/2012 σύμφωνα με την οποία τόσο οι δήμοι όσο και το ΥΠ.ΕΣ.
ανά τρίμηνο διαγράφουν από τα δημοτολόγια και από τους εκλογικούς καταλόγους
κάθε νεκρό συμΠολίτη μας και προσθέτουν κάθε νέο ενήλικα συμΠολίτη μας
δηλαδή γίνεται επικαιροποίηση των εκλογικών καταλόγων τακτικότατα, τότε 4ΕΝ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΗ 4ΙΑΓΡΑΦΕΝΤΕΣ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥΣ
ΚΑΤΑΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠ]Σ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ
ΕΚΛΟΓΕΙΣ ΑΓΝ]ΣΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ, ΥΠΑΡΞΕ]Σ ΚΑΙ
ΠΡΟΕΛΕΥΣΕ]Σ ΠΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥΝ ΣΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑ4ΕΣ ΧΙΛΙΑ4ΕΣ Ή ΚΑΙ
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΨΕΥ4]Σ ΚΑΙ
ΠΛΑΣΜΑΤΙΚ]Σ ]Σ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΜΟΥ ΕΝΗΛΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΕΛΛΗΝ]Ν ΠΟΛΙΤ]Ν ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΑ 4ΙΚΑΙ]ΜΑΤΑ ΟΠ]Σ ΤΟ
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΟΡΙΖΕΙ.
Συνεπώς, κάθε εκλογικό αποτέλεσμα που έχει προκύψει από ψηφοφορία
με αυτούς τους εκλογικούς καταλόγους δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκυρο σε
καμμία περίπτωση και ούτε βεβαίως υπολογισμοί ποσοστού αποχής, εγκύρων
ψήφων αλλά και ποσοστού ψήφων υπέρ του κάθε κόμματος ( το οποίο
συνεπάγεται και νόμιμη εκλογή για την σύνθεση τόσο της Βουλής όσο και της
κυβερνήσεως ) αφού πρόκειται για προδήλως αλλοιωμένη και μη
αντιπροσωπευτική του Ελληνικού Λαού τράπεζα δεδομένων με προφανή
διαβλητότητα.
Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι το τωρινό προσωπικό της ΕΛΣΤΑΤ,
δεδομένης της γενικότερης παραδοχής των για αλλοίωση στοιχείων ζωτικής φύσεως
όπως π.χ. τον υπολογισμό του ΑΕΠ, του ελλείμματος και του δημοσιονομικού χρέους
της Χώρας κατ’ εντολήν άλλων ατόμων ( σχετικό 14 ), δεν είναι πλέον έμπιστο στα
στοιχεία τα οποία δημοσιεύει ( σχετικό 15 ) ( γεγονός που ενέχει τεράστιες ποινικές
ευθύνες τόσο για το ίδιο το προσωπικό όσο και για τους διοικητικώς προϊσταμένους
τους, ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά και περιοριστικά κατ’ άρθρα 235, 236, 239,
242, 256, 259, 261 ΠΚ ) και πάλι οδηγούμαστε στο αναντίρρητο συμπέρασμα ότι
υπάρχει έλλειψη δυνατότητας εξακρίβωσης στοιχείων και πλέον λόγω παλαιότητας η
απογραφή του 2001 δεν μπορεί παρά να αποτελέσει μόνο ιστορικό στοιχείο
σύγκρισης που και αυτό έχει παραχθεί από την ίδια υπηρεσία η οποία κατηγορήθηκε
για τα λεγόμενα «Greek statistics» της εποχής εκείνης που σύμφωνα με επίσημες
παραδοχές τόσο του Κράτους όσο και της Ε.Ε. και άλλων διεθνών αρμοδίων (σχετικό
16) ήταν ο λόγος της πλαστής εμφάνισης ευρωστίας στην Ελλάδα, προϋπόθεση, για
την είσοδο μας στην Ευρωζώνη με σκόπιμη και ενσυνείδητη αλλοίωση επισήμων
στοιχείων και δεδομένων για την επίτευξη του στόχου αυτού.
4ηλαδή, η ΕΛΣΤΑΤ προς εξυπηρέτηση συμφερόντων τρίτων και όχι του
Ελληνικού Λαού και της Ελλάδας, σύμφωνα με τις δημόσιες δηλώσεις και τις
παραδοχές των αρμοδίων ( σχετικά 17 ), παρουσίασε την εποχή εκείνη ψευδή
στοιχεία. Η ίδια δηλαδή υπηρεσία που παρήγαγε την απογραφή του 2001, η οποία
απογραφή χρησιμοποιήθηκε για να διαμορφώσει τον εκλογικό χάρτη με ό,τι αυτό
συνεπάγεται όσον αφορά την εκλογιμότητα βουλευτών και την αντιπροσώπευση του
Ελληνικού Λαού σε ζωτικότατες αναμετρήσεις όπου η Λαϊκή Βούληση και Εντολή
έκρινε την πορεία της Ελλάδος διεθνώς, είναι η υπηρεσία που διευκόλυνε και έκανε
Σελίδα από 13
8
δυνατή την εισαγωγή μας στην Ευρωζώνη όταν, κατ’ ομολογίαν της Ε.Ε. δεν
ήμασταν έτοιμοι και άρα υπογράφαμε τον οικονομικό μας θάνατο όπως και έγινε.
Συνεπώς, τόσο το 2001 όσο και τα 2010-2011 έχουμε κρούσματα διαφθοράς
και παράβασης καθήκοντος στην υπηρεσία που επαφίεται το σύνολο του Κράτους και
ο Ελληνικός Λαός για σωστές καταμετρήσεις και στοιχεία και ως εκ τούτου κάθε
πόρισμα της, συμπεριλαμβανομένων και των δύο τελευταίων τουλάχιστον
απογραφών δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο ή αδιάβλητο παρά μόνο εάν αυτό
αποδειχθεί δημοσίως και ενώπιον της διεθνούς στατιστικής επιστημονικής
κοινότητας και της κοινής γνώμης, κάτι που βεβαίως δεν έχει συμβεί. Συνεπώς, δεν
μπορεί Συνταγματικά να γίνει χρήση του.
Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε, χάριν του ερωτήματος και μόνο, ότι τα
στοιχεία της απογραφής του 2001 και η επακόλουθες εκτιμήσεις πληθυσμιακής
διαφοροποίησης είναι λίγο-πολύ ακριβείς, και πάλι εάν συγκρίνουμε τα στοιχεία της
απογραφής αυτής με τα στοιχεία των εκλογικών καταλόγων, και πάλι έχουμε
τεράστιες διαφορές ( όπως ήδη αναλύσαμε στο ιστορικό μέρος της παρούσας ) και
πλέον του μισού εκατομμυρίου εγγεγραμμένων έως και σχεδόν ενός εκατομμυρίου
ψηφοφόρων που δεν δικαιολογούνται να υπάρχουν δεδομένων των στοιχείων περί
της υπάρξεως ανηλίκων που βεβαίως δεν δικαιούνται να ψηφίζουν.
4ηλαδή, σε καμμία περίπτωση δεν έχουμε συμφωνία απογραφής και
εκλογικών καταλόγων, ούτε ανάμεσα σε αυτή του 2001 ( ακόμα και με υπολογισμό
της εκτιμήσεως του 2008 ) ούτε με αυτήν του 2011 γεγονός που de facto οφείλει να
χαρακτηρίσει τουλάχιστον τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 που διεξήχθησαν με
αυτούς τους εκλογικούς καταλόγους Σ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ
ΑΚΥΡΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΣΗ, ΜΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΗΣ
ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΟΠΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ
ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΟΡΙΖΟΥΝ. ηλαδή, υπάρχει ενσυνείδητη, σκόπιμη και
αποδείξιμη ΝΟΘΕΥΣΗ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΜΑΤΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ
ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΝ ΕΡΝ ΚΑΙ ΑΡΑ ΤΗΣ
ΕΚΠΡΟΣΠΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ, αδίκημα
κολάσιμο από τον ΠΚ και απόδειξη εξαπάτησης εκλογέων αφ’ ης εξ αρχής αφού
το συγκεκριμένο θέμα σε καμμία περίπτωση δεν έχει γίνει γνωστό έγκαιρα και
με τρόπο που να εξασφαλίσει την ενημέρωση των Πολιτών ώστε να έχουν την
δυνατότητα αντίδρασης και ενεργειών όποιες και αν είναι αυτές, είναι όμως de
facto γνωστό σε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Χώρας και βεβαίως
στην κυβέρνηση και την Βουλή η οποία επιφορτίζεται με την επισκόπηση του
καλώς έχειν σε όλους τους τομείς της λειτουργίας του Κράτους και της
Πολιτείας και οι οποίοι μηχανισμοί ουδεμία δράση ή έστω μνεία και ένσταση για
αυτό το χοντροειδέστατο κρούσμα υπέρογκης νοθείας δεν έπραξαν, γεγονός που
τους καταστεί υπόλογους και ένοχους με πιθανή παράληψη λόγω οικονομικού ή
άλλου οφέλους που καρπώνονται από αυτήν την κατάσταση, θεραπεία της
οποίας πιθανώς να τους κόστιζε τα οφέλη από τις θέσεις τους με τις
αποζημιώσεις και τα ευεργετήματα τους.
4ηλαδή, προδήλως και αδιαμφισβητήτως έχουμε παράβαση του άρθρου 164
ΠΚ αφού έχει με πρόθεση προκληθεί αλλοίωση της Λαϊκής Εντολής και συνεπώς
υφαρπαγή της Λαϊκής Εξουσίας και Κυριαρχίας και μάλιστα από υπαιτίους
πληρεξούσιους, εκτελούντες υπηρεσία επιστατώντας αυτών των θεμάτων προάσπισης
της 4ημοκρατίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας επί της οποίας στηρίζεται το Πολίτευμα
που κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα της Ελλάδας ( άρθρο 1 παρ. 2 & 3 και άρθρο
Σελίδα από 13
9
26 Σ άρθρο 52 Σ ) και τον ΠΚ άρθρο 134 α και τιμωρείται ποινικά ( όπως ενδεικτικά
και όχι αποκλειστικά θα αναφέρω σύμφωνα με τα άρθρα 134, παρ. 1, εδ. β & παρ. 2,
134 β, 135, 138, 141, 150, 259 ) .
Επίσης, είναι σαφές ότι οι αρμόδιοι φορείς που αναλαμβάνουν την ευθύνη
και το καθήκον να προσφέρουν υπηρεσίες στο Κράτος τέτοιας νευραλγικής φύσεως
όπως διαδικασιών που άπτονται της διαφύλαξης αυτής της ίδιας της φύσεως της
4ημοκρατίας και του Πολιτεύματος de facto είναι υπόλογοι και πρέπει να εγγυούνται
περί της ακριβείας, της ακεραιότητας και της πλήρους επαληθευσιμότητας και
δυνατότητας επιστημονικής τεκμηρίωσης των στοιχείων βάσει των οποίων
εκλέγονται αντιπρόσωποι που διαχειρίζονται την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία
του Ελληνικού Λαού σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος άμεσα, και έμμεσα τον
διορισμό και άρα τις επιλογές λειτουργών και υπαλλήλων που διαχειρίζονται όχι
μόνο εξουσίες όπως η δικαστική αλλά κάθε ελεγκτική και διοικητική αρχή και
κυρίως το σύνολο της ημοσίας και άλλης φύσεως περιουσίας του Ελληνικού
Κράτους η οποία αποτιμάται και ανέρχεται σε πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ
τουλάχιστον εάν υπολογισθεί και το σύνολο της περιουσίας αρχαιοτήτων.
Επειδή λοιπόν κανένα από τα αρμόδια και υπεύθυνα άτομα δεν έχουν
αναφέρει ή καταγγείλει ή εμποδίσει κανένα από τα ανωτέρω αναφερθέντα
τεράστια προβλήματα σε σχέση με την ακεραιότητα των εκλογών και την σωστή
αποτύπωση του εκλογικού σώματος βάσει των σχετικών απογραφών, και επειδή
ακόμα και σήμερα στον επίσημο ιστοχώρο του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με
τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 αναφέρεται ως το σύνολο του εκλογικού σώματος
παράλογα μεγαλύτερο του συνόλου του Ελληνικού Λαού, και παρουσιάζεται ως
αληθές και πραγματικό στοιχείο μήνες μετά την επίσημη δημοσίευση της τελευταίας
απογραφής και ούτως ή άλλως σε ασυμφωνία απλής αριθμητικής φύσεως με την
απογραφή και τις εκτιμήσεις επ’ αυτής 2001 έως 2008, πληρείται προδήλως η
περιγραφή του αδικήματος της απάτης κατ’ άρθρον 386 παράγραφος 1 ΠΚ περί της
«ανοχής με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την
αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων στον βαρύτατο δυνατό
βαθμό αφού και διαπράττεται κατά συνήθεια και η συνολική ζημία είναι
ανυπολογίστου κόστους για το 4ημόσιο, τον Ελληνικό Λαό, την Χώρα και το
Πολίτευμα της Ελλάδος, χωρεί δε και πληρείται πλήρως και το αδίκημα της απιστίας
τόσο των υπευθύνων στο ΥΠ.ΕΣ. για τον έλεγχο και την επικύρωση των εκλογικών
καταλόγων, στα μέλη του Αρείου Πάγου που επιφορτίστηκαν με την επίβλεψη,
έλεγχο και διασφάλιση της ακεραιότητας της διαδικασίας, των υπευθύνων στους
δήμους και κοινότητες για την σωστή κατάρτιση και ενημέρωση των εκλογικών
καταλόγων, όσο και των αντιστοίχων υπευθύνων στην ΕΛΣΤΑΤ για την μη υπόδειξη
και καταγγελία της συγκεκριμένης ασυμφωνίας κατ’ άρθρον 390 ΠΚ αλλά και 259
ΠΚ για παράβαση καθήκοντος με ενσυνείδητη βλάβη του Κράτους.
Όμως, ο ανώτατος προϊστάμενος και υπεύθυνος για την καλή διεξαγωγή και
έλεγχο της σωστής λειτουργίας του Κράτους και των κρατικών μηχανισμών είναι
αδιαμφισβήτητα η εκάστοτε κυβέρνηση και βεβαίως και η Βουλή, οι οποίοι
επιφορτίζονται με την υποχρέωση να εξασφαλίσουν την νομιμότητα και την
ακεραιότητα κάθε διαδικασίας που άπτεται του Πολιτεύματος αλλά και της ανάθεσης
αξιώματος και διαχείρισης εξουσίας. Είναι ευθύνη κατ’ αρχάς του Πρωθυπουργού,
κατ’ άρθρο 82 παρ. 2 του Συντάγματος της Ελλάδος αλλά και της Βουλής ως
ελεγκτικού μηχανισμού να επισκοπεί και να επιστατεί και να μην επιτρέπει ιδίως σε
θέματα περί ελεύθερης ασκήσεως των Πολιτικών 4ικαιωμάτων αλλά και περί
προσβολών του Πολιτεύματος την ύπαρξη και της παραμικρής υπονοίας αδιαφάνειας
Σελίδα από 13
10
και νόθευσης και εγκληματικής ενέργειας. Η μη επιμέλεια του θέματος αυτού που
είναι τόσο εξόφθαλμα εμφανές ότι είναι αποτέλεσμα στην καλύτερη περίπτωση
πλημμελούς επιμελείας επιλογής στοιχείων που όμως συνεπάγεται, κακουργηματική
αμέλεια λόγω της σοβαρότητας των στοιχείων αυτών και των επιπτώσεων που έχουν
στο 4ημόσιο, το Πολίτευμα, την Χώρα και τον Λαό, Εσχάτη Προδοσία κατ’ άρθρον
134 παρ. 1β, 134β και 135 ΠΚ συνεπάγεται άμεσα την εκούσια και ενσυνείδητη
τουλάχιστον ανοχή αν όχι πρόκληση των αδικημάτων αυτών αλλά και νόθευση
αποδεικτικών, νόθευση εκλογής, εξαπάτηση εκλογέων, πρόκληση και προσφορά για
την εκτέλεση κακουργήματος και βεβαίως κατάχρηση εξουσίας με προσπορισμό
οικονομικού οφέλους τόσο στους ιδίους όσο και σε τρίτους και μόνο λόγω των
παχυλών αποζημιώσεων που καρπώνονται αχρεωστήτως ( άρθρα ΠΚ : 134 παρ. 1β,
134β, 135, 150, 151, 158, 162, 164, 186, 235 και 239 ).
Το γεγονός ότι αυτές οι επισήμως δημοσιευμένες πληροφορίες ασυμφωνίας
δεδομένων με αριθμούς στις διαφορές που να ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες
ψήφων που να αγγίζουν το εκατομμύριο, υπάρχουν επί μήνες αν όχι έτη και ουδείς εκ
των βουλευτών, συμπεριλαμβανομένων και των υπουργών δεν έδρασαν επ’ αυτού με
κάθε πρόσφορο τρόπο ώστε να εξαφανίσουν με επιστημονικό, διαφανή και
δημοσιοποιημένο τρόπο αυτές τις αθεράπευτα καίριες αιτίες ακυρότητας της
διαδικασίας που παρέχει σταθερότητα πολιτική, οικονομική και κοινωνική στην
Ελλάδα, στο 4ημόσιο και στον Λαό σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος
αποδεικνύει δόλο καθ’ ότι αμέλεια τέτοιας βαρείας μορφής είναι και αυτή δόλια
όπως προκύπτει από το συνδυασμό των άρθρων περί αμελείας, πέραν του γεγονότος
ότι αμέλεια για αυτά τα καθήκοντα για τα οποία επιφορτίζεται και αμείβεται και
επιδιώκει να αναλάβει κάποιος την ανάληψη καθήκοντος ( ενδεικτικά άρθρα ΠΚ 29,
191, 240 ) δεν μπορεί να επιτραπεί πέραν και του συνυπολογισμού του ανυπέρβλητου
ύψους ζημίας σε ανθρώπινες ζωές και περιουσίες αλλά και ζημίες δισεκατομμυρίων
ευρώ στο 4ημόσιο και βλάβες στην Επικυριαρχία της Χώρας και την Ανεξαρτησία
της. Εξ άλλου, όποιος έχει κίνητρο να αμελεί ουσιαστικά επιδεικνύει ανοχή και όχι
αμέλεια.
ΕΠΕΙ4Η ως Ελληνίδα Πολίτης με πλήρη Πολιτικά 4ικαιώματα και άρα έχω έννομο
συμφέρον πρόδηλο για την σωστή 4ημοκρατική διαδικασία των εκλογών και την
εξασφάλιση του σωστού και αντιπροσωπευτικού της Λαϊκής Βούλησης και Εντολής
αποτελέσματος
ΕΠΕΙ4Η σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είναι αδύνατον να υπάρχει ο αριθμός
των εγγεγραμμένων Ελλήνων Πολιτών με πλήρη Πολιτικά 4ικαιώματα που επίσημα
παρουσιάζεται στα αρχεία του ΥΠ.ΕΣ. ως εκλογικό σώμα
ΕΠΕΙ4Η σύμφωνα με την απογραφή του 2001 και τις συναφείς εκτιμήσεις είναι
αδύνατον να υπάρχει ο αριθμός των εγγεγραμμένων Ελλήνων Πολιτών με πλήρη
Πολιτικά 4ικαιώματα που επίσημα παρουσιάζεται στα αρχεία του ΥΠ.ΕΣ. ως
εκλογικό σώμα
ΕΠΕΙ4Η σύμφωνα με την νομολογία του Ε4Α4 υπάρχει υποχρέωση για την
εξασφάλιση από το Κράτος της σωστής στατιστικά αντιπροσώπευσης της Λαϊκής
Βούλησης και Εντολής καθώς και σωστή εκπροσώπηση/καταγραφή του εκλογικού
σώματος
Σελίδα από 13
11
ΕΠΕΙ4Η εάν οι εκλογές είναι νοθευμένες τα εκλογικά αποτελέσματα είναι de facto
άκυρα και οι κατέχοντες τα πολιτικά αξιώματα βάσει αυτών των εκλογικών
αποτελεσμάτων δρούν παράνομα και με απόλυτη ακυρότητα των αποφάσεων,
πράξεων, διορισμών και υπογραφών τους
ΕΠΕΙ4Η οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και οι ως ανωτέρω κατηγορούμενοι αξιωματούχοι
και υπεύθυνοι αρμόδιοι λειτουργοί και υπάλληλοι επιδεικνύουν ανοχή και υιοθέτηση
της νοθευμένης αυτής κατάστασης των βασικών παραμέτρων της εκλογικής
διαδικασίας, καθιστώντας σωρεία θεσμών και λειτουργιών της 4ημοκρατίας και του
Πολιτεύματος ανενεργούς
ΕΠΕΙ4Η αυτή η ανοχή και αναγνώριση του καθεστώτος που έχει προκύψει από την
πρόδηλη ανακρίβεια και ουσιαστική πλαστή κατάσταση του εκλογικού σώματος
προσπορίζει σε αυτούς και σε τρίτους τεράστια οικονομικά οφέλη εις βάρος του
4ημοσίου, της Χώρας, του Ελληνικού Λαού αλλά και εμού προσωπικά αφού
καλούμαι να επωμισθώ το κόστος της θητείας τους και των αποφάσεων/πράξεων τους
μέσω της φορολογίας αλλά και των άλλων οικονομικοκοινωνικών συνθηκών που η
πολιτική τους προκαλεί, συμπεριλαμβανομένης και της διαχείρισης της προσωπικής
μου περιουσίας με την μορφή των εισφορών μου πάσης φύσεως και ιδιαιτέρως σε
ασφαλιστικά ταμεία
ΕΠΕΙ4Η προδήλως η επί έργω αποδοκιμασία των ως ανωτέρω κατηγορουμένων και
των πράξεων τους από τον Ελληνικό Λαό υποδεικνύει ότι δεν είναι αντιπρόσωποι της
Λαϊκής Βούλησης και Εντολής
ΕΠΕΙ4Η προδήλως η παραμονή τους στην εξουσία επιτυγχάνεται με την βίαια
καταστολή και τον εκφοβισμό των Πολιτών και όχι λόγω έστω και της ανοχής των
στην οποία βία και καταστολή εγώ προσωπικά έχω εκτεθεί και την έχω υποστεί,
καθώς και συνάδει με την αναρρίχηση τους στην εξουσία αυτή βάσει ψευδών και
πλασματικών στοιχείων και όχι βάσει πραγματικής εκλογικής διαδικασίας και
αποτύπωσης
ΕΠΕΙ4Η δεν έχουν προβεί σε έλεγχο και διόρθωση των ασυνεπειών στους
καταλόγους ή την πρόσκληση σε απολογία των αρμοδίων της ΕΛΣΤΑΤ επί του
θέματος των απογραφών ώστε να μην ακυρώνεται λόγω αριθμητικής ανακολουθίας
και αντίφασης που de facto χαρακτηρίζει τουλάχιστον η μία από τις δύο βάσεις
δεδομένων ( αν όχι και οι δύο ) ως εσφαλμένη ή και πλαστή και άρα αδύνατον να
συνδυαστεί με την άλλη για την δυνατότητα οργάνωσης και διεξαγωγής
4ημοκρατικών και ελεύθερων εκλογών χωρίς νοθεία, γεγονός που υποδηλώνει δόλο
με κίνητρο την παράνομη και καταχρηστική παραμονή τους στην εξουσία
ΕΠΕΙ4Η κυβέρνηση και Βουλή που έχει προκύψει βάσει νοθευμένων ή πλαστών
στοιχείων είναι άκυρη ή πραξικοπηματική
ΕΠΕΙ4Η πραξικοπηματική κυβέρνηση συνιστά επίθεση κατά του Πολιτεύματος και
Έσχατη Προδοσία
ΕΠΕΙ4Η κάθε πραξικόπημα συνεπάγεται την επίθεση στην ασφάλεια του Κράτους
και εκλογές βάσει νοθευμένων ή πλαστών στοιχείων συνεπάγονται την επιβουλή της
4ημοκρατίας και του Συντάγματος και της Λαϊκής Κυριαρχίας
ΖΗΤ]
Σελίδα από 13
12
1. την δίωξη και παραδειγματική τιμωρία των ως άνω αναφερομένων υπαιτίων
2. την έρευνα για κάθε άλλον υπεύθυνο και συνεργό και/ή ηθικό αυτουργό στην
νόθευση των εκλογών και στην διατήρηση της κατανόθευσης αυτής
3. την δικαστική προστασία του Πολιτεύματος από την επί της ουσίας προδήλως
άκυρη και παράνομη κυβέρνηση και Βουλή
4. την δίωξη τους με τις τακτικές διαδικασίες στα τακτικά δικαστήρια αφού,
στην περίπτωση βουλευτών και υπουργών, λόγω της ακυρότητας και
παρανομίας της εκλογικής διαδικασίας η ανάληψη αξιώματος και η ιδιότητα
των ως άνω καταγγελλομένων ως βουλευτές ή υπουργοί και πρωθυπουργός
δεν μπορεί να ισχύει αφού είναι άκυρη και άρα δεν χωρεί εφαρμογή του
άρθρου 86Σ ή όποιου άλλου άρθρου περί ασυλίας ή ειδικής μεταχείρισης
κυβερνήσεως και Βουλής
5. την άμεση άρση του δικαιώματος τόσο της κυβέρνησης αυτής όσο και της
Βουλής αυτής να ασκούν καθήκοντα.
Μάρτυρες προτείνω :
1. Ζωή Γεωργαντά,
2. Γιάννη Αδαμόπουλο, πρόεδρο 4ΣΑ
3. Τάνυα-Μαρία Γεριτσίδου
Επιφυλασσόμενη παντός νομίμου 4ικαιώματος μου
Όλγα Γ. Γεριτσίδου
Αθήνα, Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012
Συνημμένα σχετικά :
1. Σχετικό 1 : απλή εκτύπωση της σελίδας του Υπουργείου Εσωτερικών
«Βουλευτικές εκλογές Ιούνιος 2012», πίνακας Επικράτειας, τελευταία
ενημέρωση 25-6-2012, 15:23, ekloges.ypes.gr
2. σχετικό 2 : απλό φωτοαντίγραφο επιστολής κατατεθειμένης στο Υπουργείο
Εσωτερικών, γραφείο υπουργού με θέμα «παροχή διευκρινήσεων ζωτικών για
την άσκηση του εκλογικού μας 4ικαιώματος», με αρ. πρωτ. 1949 και
ημερομηνία 24/4/2012
3. σχετικό 3 : απλό φωτοαντίγραφο επιστολής Υπουργείου Εσωτερικών,
4ιεύθυνση Εκλογών, με θέμα «άσκηση εκλογικού 4ικαιώματος», με αρ.
πρωτ. 16751, και ημερομηνία 27-4-2012.
4. σχετικό 4 : απλό φωτοαντίγραφο επιστολής Υπουργείου Εσωτερικών, με
θέμα «άσκηση εκλογικού 4ικαιώματος», με αρ. πρωτ. 16750, και ημερομηνία
27-4-2012.
5. σχετικό 5 : απλή εκτύπωση καταχώρησης στον ιστοχώρο Human Support των
ηλεκτρονικών επιστολών που εστάλησαν σε υποψήφια κόμματα, σελ 1-3 από
3.
6. σχετικό 6 : απλή εκτύπωση ενδεικτικής ηλεκτρονικής αλληλογραφίας
ανάμεσα σε εμένα και τον εκπρόσωπο της Ν4 Νότη Μυταράκη, σελ 1-5 από
5.
7. σχετικό 7 : απλή εκτύπωση από τον ιστότοπο των Ενωμένων Αδέσμευτων
4ικηγόρων με ημερομηνία 26 Ιουνίου 2012 και τίτλο «Η αμφισβητούμενη
Σελίδα από 13
13
εγκυρότητα των εκλογών : το ζήτημα της απογραφής – αντισυνταγματική η
εκλογική διαδικασία», σελ. 1-6 από 11.
8. σχετικό 8 : σελίδα 37 από το βιβλίο της ΕΛΣΤΑΤ «Συνοπτική στατιστική
επετηρίδα της Ελλάδος 2009», με ISSN 1106-059X
9. σχετικό 9 : σελ. 3 από 27, από την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ με ημερομηνία
31 Ιουλίου 2012
10. σχετικό 10 : σελ. 1 από έννοιες και ορισμούς απογραφής πληθυσμού -
κατοικιών έτους 2001.
11. σχετικό 11 : από φωτοαντίγραφο εγγράφου Υπουργείου Εσωτερικών
4ιεύθυνση Εκλογών με θέμα «διαγραφή εκλογέων λόγω ανάκλησης των
αποφάσεων καθορισμού της ιθαγένειας τους» με αρ. πρωτ. 15695/23-4-2012.
12. σχετικό 12 : ανακοίνωση ΕΛΣΤΑΤ με ημερομηνία 31 Ιουλίου 2012.
13. σχετικό 13 : ανακοίνωση ΕΛΣΤΑΤ με θέμα «διευκρινήσεις για την
ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του νόμιμου πληθυσμού της Χώρας της
απογραφής 2011» με ημερομηνία 1-8-2012.
14. σχετικό 14 : βλέπε άρθρο «Γεωργαντά (ΕΛΣΤΑΤ) : φούσκωσαν το έλλειμμα
του 2009», Euro today, 16-9-2011
15. σχετικό 15 : άρθρο Ζωής Γεωργαντά από τον ιστοχώρο της με τίτλο «Μία
ακόμα ασέλγεια του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ επί των στατιστικών μας
στοιχείων : η παταγώδης αποτυχία της απογραφής πληθυσμού-κατοικιών»,
24-5-2012
16. σχετικό 16 : έκθεση της eurostat επί του Ελληνικού ελλείμματος και χρέους
«report on Greek Government deficit and debt statistics» Ιανουάριος 2010,
Βρυξέλλες.
17. σχετικό 17 : άρθρο «επιστροφή της Ελλάδας στην δραχμή και διάσπαση της
ευρωζώνης βλέπουν οι Γερμανικές τράπεζες Deutsche Bank & Commergbank
–θανάσιμη αμαρτία για τον Γερμανό Τheo Waigel η είσοδος της Ελλάδας στο
ευρώ», στην online τραπεζική εφημερίδα «Banking News», 20-6-2012.
Εδώ τα πρωτότυπα έγραφα:
http://crimesagainstgreeks.com/attachments/article/67/esxati-prodosia.pdf
http://crimesagainstgreeks.com/el/2012-09-05-10-34-12
Απο: ΣΩΚΡΑΤΗΣ zeyss@otenet.gr
Προς: Undisclosed-Recipient@yahoo.com
Στάλθηκε: 8:16 π.μ. Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2012
Θεμα: 2012 ΝΟΘΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ – ΠΑΡΑΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Κωνσταντίνος Βλάχος vl_aias@yahoo.gr
===========================================
Mr. MIG, σώσον ημάς!

Ο Α. ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΑ ΜΜΕ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Γράφει ο ΙΟΣ
Λίγο καιρό πριν από την κατάρρευση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, μια μερίδα των ελληνικών μέσων ενημέρωσης προσέβλεπε στον τραπεζίτη σαν πραγματικό σωτήρα και τον καλούσε να γίνει ο Ελληνας Μπερλουσκόνι.
Μπορεί να μην είναι ο ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης τράπεζας, αλλά οπωσδήποτε ο Ανδρέας Βγενόπουλος διαθέτει τον αέρα του δυναμικότερου τραπεζίτη. Τις τελευταίες μέρες βρέθηκε στη δίνη της κυπριακής κρίσης, αλλά και πάλι απέδειξε την ισχυρή προσωπικότητά του με την ωριαία συνέντευξή του στον Νίκο Ευαγγελάτο (ΣΚΑΪ, 27.3.2013), στην οποία μίλησε για το «κυπριακό διαπλεκόμενο κατεστημένο», ενώ έφτασε να κατηγορήσει και για αυστηρά προσωπικά ζητήματα τον υπουργό Οικονομικών της Κύπρου, ο οποίος λίγες μέρες αργότερα υποχρεώθηκε να παραιτηθεί.
Το προσωπικό ειδησεογραφικό πόρταλ του δημοσιογράφου υιοθέτησε τη σκοπιά του τραπεζίτη: «Bόμβες Βγενόπουλου στον ΣΚΑΪ για το χάος στην Κύπρο – Αποκάλυψε ποιοι οδήγησαν το νησί στον γκρεμό – Κόλαφος κατά του Κύπριου υπουργού Οικονομικών» (www.newsit.gr). Δεν ήταν πρώτη φορά.
Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου
Εχουν περάσει ακριβώς τρία χρόνια από τη στιγμή που μια σημαντική μερίδα μέσων ενημέρωσης επέλεξε να προβάλει τον ισχυρό άνδρα της Marfin Investment Group ως μια εναλλακτική λύση για το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Ηταν Απρίλιος 2010, παραμονές της δραματικής δήλωσης του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από το Καστελόριζο, ότι η Ελλάδα προσφεύγει στον μηχανισμό στήριξης. Τον πρώτο λόγο στην αναζήτηση ενός «Ελληνα Μπερλουσκόνι» είχε και τότε το συγκρότημα ΣΚΑΪ-«Καθημερινής». Η αφορμή δόθηκε με μια συνέντευξη του κ. Βγενόπουλου στους «Νέους Φακέλους» του ΣΚΑΪ, στην οποία ο τραπεζίτης εμφανίστηκε ως πολιτικός αρχηγός, μίλησε για όλους και για όλα και καταφέρθηκε εναντίον των πολιτικών με σκληρά λόγια, αντιδιαστέλλοντας την ανικανότητά τους με τη δική του εργατικότητα.
Παρά τις πιεστικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων (Παπαχελάς, Παπαδημητρίου), ο κ. Βγενόπουλος δεν άφησε κανένα ανοιχτό ενδεχόμενο να πολιτευθεί ο ίδιος. Ομως είπε κάτι πολύ πιο ξεκάθαρο. Υπέδειξε την ομάδα των συνεργατών του ως κατάλληλων για… υπουργοποίηση: «Οι άνθρωποι που πρέπει να μπούνε στην πολιτική πρέπει να είναι άνθρωποι νεότεροι, πρέπει να είναι στελέχη. Εμείς στον δικό μας τον όμιλο –που δεν αμφιβάλλω ότι αυτό γίνεται και σε άλλους ομίλους– έχουμε 20 στελέχη πρώτης γραμμής, τα οποία είναι μεταξύ 35 και 45, όπου ο καθένας από αυτούς θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος από τους περισσότερους υπουργούς».
Αυτή η ανοιχτή πρόθεση «ιδιωτικοποίησης» της πολιτικής, μέσω της ανάδειξης στελεχών επιχειρήσεων και τραπεζιτών, με παράκαμψη των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, βρίσκεται στον πυρήνα των πολιτικών σχεδιασμών εκείνης της περιόδου.
Δυο μέρες αργότερα, ο τηλεοπτικός οικοδεσπότης του κ. Βγενόπουλου θα καταγράψει και στην εφημερίδα που διευθύνει τη «δίψα της κοινωνίας» για τη λύση Βγενόπουλου (Αλέξης Παπαχελάς, «Καθημερινή», 21.4.2010), διότι «ο κ. Βγενόπουλος μπορεί να κάνει ή να μην κάνει για το αφόρητο καμίνι της ελληνικής πολιτικής ζωής, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι η δίψα της κοινωνίας για νέα πρόσωπα που είναι ή δείχνουν ότι είναι έτοιμα να τα βάλουν με το υπάρχον σύστημα και να εκφράσουν έναν μη ξύλινο κομματικό λόγο».
Στο ίδιο μήκος κύματος ο αρθρογράφος της ίδιας εφημερίδας Σταύρος Λυγερός. Σε κείμενό του μετά την ανακοίνωση Παπανδρέου για την προσφυγή στον μηχανισμό διάσωσης θα προαναγγείλει «πρωτοβουλίες» εκτός του πολιτικού συστήματος: «Εδώ και καιρό ο μεγαλοεπιχειρηματίας Ανδρέας Βγενόπουλος αρθρώνει πολιτικό λόγο. Αν και ο ίδιος το αρνείται, είναι πολλοί εκείνοι που προεξοφλούν ότι προετοιμάζει το έδαφος για κάθοδο στον πολιτικό στίβο. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε στην “Καθημερινή” παλαίμαχος πολιτικός, στο σημείο που έχουμε φτάσει εάν βρεθεί μία ομάδα αξιόπιστων προσωπικοτήτων και συγκροτήσει όχι κόμμα, αλλά επιτροπή εθνικής σωτηρίας, δεν θα χρειαστεί να πει πολλά στον λαό για να τον προσελκύσει, προβάλλοντας ένα πρόγραμμα αναγέννησης» (25.4.2010).
Εκείνος βέβαια που ως θεοσεβούμενος μιλά τη γλώσσα της αληθείας είναι ο επιφυλλιδογράφος της «Καθημερινής» Χρήστος Γιανναράς, ο οποίος δεν μασά τα λόγια του: «Η συνέντευξη Βγενόπουλου πρέπει λογικά να έδωσε ελπίδα σε νοήμονες Ελληνες. Είχαν την ευκαιρία να δουν, σε ζωντανή εικόνα, δείγμα ανθρώπινης ποιότητας και ηγετικού χαρίσματος από τους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, έξω από τις συντεχνίες των επαγγελματιών της πολιτικής. Λόγος στέρεος, ευθύβολος, λιτός, εντόπιζε προβλήματα, έδειχνε λύσεις, δεν ενδιαφερόταν για τις εντυπώσεις. Κόμιζε συγκεκριμένες, ρεαλιστικές προτάσεις ο λόγος του Α. Βγενόπουλου, όχι ιδεολογήματα, επιφάσεις λύσεων και υπεκφυγές». Ο κ. Γιανναράς εξηγούσε και την άρνηση Βγενόπουλου να πολιτευθεί: «Σοφά ο Βγενόπουλος διαβεβαιώνει, επαναλαμβάνοντας πάλι και πάλι, ότι δεν πρόκειται ποτέ να κατέβει στην πολιτική. Σοφή η επίμονη επανάληψη, διότι κάθοδος στην πολιτική σημαίνει: εντάσσομαι σε κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα ή ιδρύω καινούργιο κόμμα στο δεδομένο πλαίσιο εξαχρείωσης και φαυλότητας του σημερινού κομματικού συστήματος. Και κατά συνέπεια: προσφέρομαι να με χειρισθείτε με τη μόνη άκρως προηγμένη επαγγελματική δεινότητα που διαθέτετε: τη ραδιουργία, τη σπίλωση».
Ο κ. Γιανναράς κάνει λιανά και την πρόταση για τις «προσωπικότητες» που θα κληθούν να μας σώσουν: «Η μετριότητα και ασημαντότητα του προσωπικού των κομμάτων είναι αδύνατο να αντιμετωπίσει τις συνθήκες ιστορικής καταστροφής. Θα χρειαστεί, αν απομένουν περιθώρια, κάποια στιβαρά χέρια να πάρουν το τιμόνι, να διαχειριστούν τα απομεινάρια και τα ερείπια – θα καταφύγει η ελλαδική κοινωνία στην παροπλισμένη ποιότητά της, θα την επιστρατεύσει, θα συγκροτηθεί “κυβέρνηση προσωπικοτήτων”. Εκεί θα κληθεί αυτονόητα κάποιος Βγενόπουλος, κάποιος Παπαδήμος, κάποιος Βασ. Μαρκεζίνης, αυτονόητα οι νέστορες ταλαντούχοι της διπλωματίας (κάποιος Χρ. Ζαχαράκης και Θεμ. Στοφορόπουλος), αυτονόητα ένας Αθαν. Γκότοβος για την Παιδεία, κάποιοι ανάλογοι για τη δημόσια διοίκηση, για την υγειονομική οργάνωση, κάποιος κέρβερος με υπερεξουσίες για το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο» (2.5.2010).
Ο θαυμασμός στις «προσωπικότητες» εγγίζει εδώ την περιφρόνηση της δημοκρατίας και του συντάγματος. Δεν είναι λοιπόν σύμπτωση που η σκυτάλη είχε ήδη περάσει στους σεσημασμένους οπαδούς του Παπαδόπουλου. Ανήμερα 21 Απριλίου, η «Ελεύθερη Ωρα» κυκλοφορεί με τον τίτλο «Τότε τα τανκς του Παπαδόπουλου, τώρα τα MIG του Βγενόπουλου» και υπέρτιτλο: «43 χρόνια μετά, η Ιστορία θα επαναληφθεί με διαφορετικά πρόσωπα, με διαφορετικά μέσα, αλλά με τον αυτό σκοπό: Τη Σωτηρία του Τόπου!»
Υπάρχει βέβαια και άλλο συγκρότημα Τύπου που πρόβαλε τη λύση Βγενόπουλου εκείνη την περίοδο. Η «Αυριανή» αφιέρωσε έξι σελίδες στη συνέντευξή του με πρωτοσέλιδη καταγγελία: «Οι πολιτικοί χρεοκόπησαν τη χώρα. Παρέμβαση-φωτιά του Ανδρέα Βγενόπουλου για τα αίτια που οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής και τολμηρές προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσης» (21.4.2010). Κάτι ξέρει ασφαλώς ο κ. Κουρής, ο οποίος ως γνωστόν είναι εξπέρ στα ζητήματα τραπεζών και δανειοδοτήσεων.
Από κοντά και άλλοι γκουρού των μέσων ενημέρωσης, όπως ο πάντα διορατικός Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος είχε προλάβει να μεταβιβάσει το 49% της εφημερίδας του στον κ. Λαυρεντιάδη. Το «Veto» κυκλοφόρησε τις ίδιες μέρες με δισέλιδη «διαδικτυακή ψηφοφορία» για να μας πείσει ότι οι πολίτες επιδεικνύουν «Εμπιστοσύνη στον Βγενόπουλο, απογοήτευση για ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.». Κατά το δημοσίευμα «οι ψηφοφόροι του zougla.gr θεωρούν τον Mr. Mig ως την καλύτερη περίπτωση για να χειριστεί την κρίση» (2.5.2010).
Η MIG και η Δικαιοσύνη
Γνωρίζουμε σήμερα ότι δεν θα ήταν λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας η ανάθεση της διακυβέρνησης σε στελέχη των τραπεζών. Υπάρχουν, άλλωστε, νωπές οι εντυπώσεις από την τρικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΛΑΟΣ με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, ενώ και ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας έχει διατελέσει σύμβουλος της Τραπέζης της Ελλάδος και πρόεδρος της Εμπορικής Τράπεζας.
Κανείς δεν παρακαλεί σήμερα τον κ. Βγενόπουλο να «μας σώσει». Ο ισχυρός άντρας της MIG δεν αποπνέει βέβαια σήμερα την αύρα εκείνη που απογείωνε την πένα του κ. Γιανναρά, αλλά εξακολουθεί να «αρθρώνει πολιτικό λόγο». Την ώρα που γίνεται αποδέκτης αυστηρής κριτικής για ευθύνες σχετικά με τις δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο, ο ίδιος δεν διστάζει να κατηγορεί άλλους οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες του νησιού, ενώ επικαλείται το γεγονός ότι έχει δικαιωθεί από τις ελεγκτικές αρχές και τη Δικαιοσύνη, και δεν διστάζει να στραφεί με αγωγές και μηνύσεις εναντίον όσων δημοσιογράφων ή πολιτικών αναφέρονται με επικριτικό τρόπο στον τρόπο δράσης των επιχειρήσεών του.
Η αλήθεια είναι ότι η τραπεζική δραστηριότητα του κ. Βγενόπουλου δεν θα είχε προσελκύσει τόσο έντονα το ενδιαφέρον των πολιτών και της βουλής, αν δεν είχε αποκαλυφθεί ο ρόλος της στην υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου (ΙΜΒ). Στα πορίσματα των επιτροπών της βουλής καταγράφονται πολλές πτυχές αυτής της υπόθεσης, ενώ υπάρχει ακόμα ένα Πόρισμα Ελέγχου της Τραπέζης της Ελλάδας (βλ. και διπλανές στήλες).
Διαθέτουμε, πάντως, ορισμένες σημαντικές δικαστικές αποφάσεις που αναφέρονται έμμεσα στον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων της MIG. Πρόκειται για τις αποφάσεις σε τρεις αγωγές τις οποίες έχει καταθέσει ο Ανδρέας Βγενόπουλος και οι εταιρείες του εναντίον του Δημητρίου Τσιρώνη, προέδρου της επιτροπής της Βουλής για την υπόθεση του Βατοπεδίου. Και οι τρεις αγωγές απορρίφθηκαν από το αρμόδιο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθήνας, και το σκεπτικό των αποφάσεων έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ζήτημα που μας απασχολεί.
Η πρώτη απόφαση, 2533/2012, που κρίθηκε στις 15.3.2012, στηρίζει την απαλλακτική της κατάληξη στο γεγονός ότι οι ισχυρισμοί που περιλαμβάνονται στις δηλώσεις του κ. Τσιρώνη για τις σχέσεις της ΙΜΒ με τη Marfin, τις συναλλαγές και τις επενδύσεις στις οποίες προέβη η Μονή καθοδηγούμενη από τη δανειοδότρια εταιρεία, «βασίζονται σε συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι ειδικές κοινοβουλευτικές επιτροπές και κατά συνέπεια το περιεχόμενό τους κρίνεται αληθές». Η απόφαση αναφέρει ότι «όπως αποδείχτηκε, η εξασφάλιση που έλαβε η ενάγουσα για τη χορήγηση των δανείων που προαναφέρθηκαν συνίσταται στην εγγραφή προσημειώσεων υποθήκης οι οποίες δεν επαρκούν, δεδομένου ότι υπολείπονται σε δυσανάλογο βαθμό του ύψους των χορηγηθέντων δανείων. Επίσης, για τον ίδιο λόγο κρίνεται έωλος ο αγωγικός ισχυρισμός ότι τα ως άνω δάνεια χορηγήθηκαν με αυστηρά πιστωτικά κριτήρια, λαμβανομένου υπόψη του βαθμού επισφάλειας των αξιώσεων που απέρρεαν από τα δάνεια λόγω της εκτεταμένης χρήσης μετοχοδανείων με ενέχυρο μετοχές των εταιρειών του ομίλου MIG, σε συνδυασμό με τον κίνδυνο απομείωσης της αξίας της μετοχής των εταιρειών αυτών. Περαιτέρω, παρά τα όσα ισχυρίζεται η ενάγουσα, οι ενέργειές της δεν αποτελούν συνήθη τραπεζική πρακτική, δεδομένου ότι ανακύπτει ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων αναφορικά με τις επενδυτικές συμβουλές της Επενδυτικής Τράπεζας, οι οποίες ωφέλησαν τις συνδεδεμένες εταιρείες του ομίλου MIG, του οποίου αποτελεί μέλος ως συνδεδεμένη εταιρεία του ομίλου. Αβάσιμα κρίνονται και όσα ισχυρίζεται η ενάγουσα περί επενδυτικών κινήσεων που έλαβαν χώρα με βάση τη βούληση της Μονής, δεδομένου ότι οι σχετικές χρηματιστηριακές συναλλαγές πραγματοποιήθηκαν από τη θυγατρική εταιρεία της ενάγουσας, Επενδυτική Τράπεζα Ελλάδος, η οποία μεσολάβησε ως χρηματιστηριακή εταιρεία παροχής επενδυτικών υπηρεσιών για την τοποθέτηση των κεφαλαίων των δανείων που χορήγησε η ίδια η μητρική της, η τράπεζα Marfin. Τα ανωτέρω συνέβησαν χωρίς να προηγηθεί η κατάρτιση ειδικού τύπου σύμβασης επενδυτικών συμβουλών. Επίσης, σύμφωνα με το πόρισμα της προκαταρκτικής επιτροπής, η Τράπεζα της Ελλάδος επέβαλε πρόστιμα στην ενάγουσα με βάση τις διατάξεις για την πρόληψη του ξεπλύματος χρήματος, ενώ στο αντίστοιχο πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής γίνεται ευθέως λόγος για ενδείξεις ξεπλύματος χρήματος. Η δήλωση του εναγομένου ότι τα δάνεια δόθηκαν για την υλοποίηση των αμαρτωλών σχεδίων της Μονής και ότι η έκταση του σκανδάλου ενδεχομένως δεν θα ήταν η ίδια, δεν συνδέουν την ενάγουσα με το κεφάλαιο της υπόθεσης που αφορά τη λίμνη Βιστωνίδα, αλλά αφορά διαφορετικές πτυχές της υπόθεσης που σχετίζονται με τη χρηματοδότηση της Μονής από την ενάγουσα και τη μεθόδευση σκοπευμένων επενδυτικών κινήσεων».
Μια προφητική απόφαση
Υπάρχει και δεύτερη απόφαση (3163/2012), στην οποία η απαλλαγή στηρίζεται σε ανάλογο σκεπτικό. Μια τρίτη απόφαση (5407/2012) αναφέρει το έγγραφο της προανακριτικής επιτροπής της βουλής, σύμφωνα με το οποίο «ένα μεγάλο ποσοστό της αύξησης κεφαλαίου της ενάγουσας καλύφθηκε από δάνεια που χορηγήθηκαν από την Marfin Egnatia Bank, στην οποία αυτή ασκούσε κυριαρχική επιρροή και κατά παράβαση της κείμενης τραπεζικής και χρηματιστηριακής νομοθεσίας, ενώ παράλληλα συστήθηκε ενέχυρο επί μεγάλου κυκλοφορούντος ποσοστού μετοχών της τελευταίας, οπότε συνεκτιμωμένης της αλληλεξάρτησης και συγκέντρωσης κινδύνου μεταξύ των τραπεζών Marfin Egnatia Bank, Marfin Popular Bank και της Marfin Investment Group, όλο το οικοδόμημα συναρτάται άμεσα με την πορεία της μετοχής, τα οικονομικά αποτελέσματα και την κερδοφορία της». Η απόφαση, όμως, προσθέτει ότι «το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται με το από Ιουνίου 2009 πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), σύμφωνα με το οποίο η έμμεση έκθεση του Ομίλου της Marfin Popular Bank (μητρικής εταιρείας στην Κύπρο της Marfin Egnatia Bank) σε μετοχές εταιρειών του Ομίλου MIG ως εξασφάλιση δανείων που είχαν παρασχεθεί, κυμαινόταν σε ποσοστό πλησίον του 30% της ενοποιημένης κεφαλαιακής βάσης του Ομίλου της Marfin Popular Bank στις 31.12.2008, ποσοστό το οποίο αντιστοιχεί σε αξία μετοχών της τάξης των 700 εκ. ενώ στις οικονομικές καταστάσεις του Ομίλου της Marfin Popular Bank της 30.6.2010 οι χορηγήσεις προς τον Ομιλο MIG ανήλθαν σε 770 εκ. (με τα 400 εκ. να προέρχονται από τη Marfin Egnatia Bank στην Ελλάδα). Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι, πράγματι, το τραπεζικό σκέλος του Ομίλου Marfin λειτούργησε ως μηχανισμός άντλησης κεφαλαίων έναντι της αύξησης κεφαλαίου της MIG, το γεγονός δε ότι ένα μεγάλο ποσοστό της αύξησης κεφαλαίου της MIG καλύφθηκε από δάνεια που δόθηκαν από τις τράπεζες στις οποίες ο Ομιλος ασκούσε κυριαρχική επιρροή, καθώς και η σύσταση ενεχύρου επί μετοχών της MIG που αντιπροσώπευαν σημαντικό ποσοστό στο σύνολο μετοχών σε κυκλοφορία, θα έπρεπε να έχουν ανακοινωθεί προς τους επενδυτές στα πλαίσια του ενημερωτικού δελτίου της αύξησης κεφαλαίου της MIG. […] Η εποπτεύουσα αρχή της Τράπεζας της Ελλάδος, εξάλλου, παρέλειψε να εφαρμόσει την ισχύουσα τραπεζική νομοθεσία για την απαιτούμενη αναπροσαρμογή των εποπτικών κεφαλαίων και των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας της Marfin Egnatia Bank. […] Η Marfin Egnatia Bank, που μαζί με την Marfin Investment Group, υπό την τότε επωνυμία Marfin Financial Group αποτελούσαν θυγατρικές της Marfin Popular Bank και διοικούνταν από κοινή διοίκηση, στην οποία συμμετείχε ο Ανδρέας Βγενόπουλος φέρονται να χορήγησαν κατά το ίδιο χρονικό διάστημα επιπλέον δάνεια 1.800.000.000 ευρώ σε επιχειρηματικούς ομίλους που συνδέονταν με την ενάγουσα (π.χ. Vivartia, Υγεία) και μάλιστα με ευνοϊκούς όρους, ενώ ως εξασφαλίσεις παρασχέθηκαν μετοχές εταιρειών της ενάγουσας ή των ίδιων των εταιρειών των πιστούχων-μετόχων της που αποτελούσαν θυγατρικές της, θεμελιώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ενιαίο και συνδεδεμένο πιστωτικό κίνδυνο. Επίσης, η Marfin Egnatia Bank φέρεται να χρηματοδότησε κατά τη διετία 2007-2009 και τον Ομιλο Dubai Investment Group με δάνεια ύψους 400.000.000 δολ., ο οποίος Ομιλος αποτελεί τον βασικό μέτοχο της ενάγουσας και της τραπεζικής εταιρείας Marfin Popular Bank. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι η χρηματιστηριακή αξία της μετοχής της ενάγουσας έχει απωλέσει πλέον του 95% της τιμής, στην οποία διενεργήθηκε η αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου το έτος 2007, τα ανωτέρω μετοχοδάνεια, λόγω και της μείωσης της διασφαλιστικής αξίας των μετοχών ως ενεχύρου, παρουσιάζουν τεράστια ανοίγματα κάλυψης με αυξημένους κινδύνους για τη βιωσιμότητα της τράπεζας, ενώ η μη δυνατότητα εξόφλησής τους και η αναγκαστική ρευστοποίηση των μετοχών ενδέχεται να δημιουργήσουν πρόβλημα σταθερότητας του χρηματιστηρίου και του τραπεζικού συστήματος σε Ελλάδα και Κύπρο, λόγω της διασύνδεσης μεταξύ τραπεζών στη διατραπεζική αγορά».
Xωρίς έλεγχο
Οπως είναι γνωστό, η δικαίωση των επικριτών της τραπεζικής πρακτικής της MIG δεν σημαίνει αυτομάτως την απόδειξη παρανομιών από τις διοικήσεις των εταιρειών του Ομίλου. Οπως αναφέρουμε στις διπλανές στήλες, αυτό που κυρίως αποδεικνύεται είναι το γεγονός ότι το νομοθετικό πλαίσιο δράσης των τραπεζικών ιδρυμάτων τα τελευταία χρόνια χαλάρωσε μέχρι σημείου εξαφάνισης και το σημαντικότερο: οι μηχανισμοί ελέγχου και επιτήρησης και κυρίως οι κεντρικές τράπεζες περιορίστηκαν πλέον σε ρόλο απλού παρατηρητή με παρεμβάσεις μόνο για τα μάτια του κόσμου.
Οσο για το όνειρο των θαυμαστών του κ. Βγενόπουλου, κι αυτό έγινε πραγματικότητα. Κάποιοι τραπεζίτες μάς έσωσαν ήδη το 2011, κάποιοι άλλοι καραδοκούν να μας ξανασώσουν. Βέβαια υπάρχουν και ορισμένοι που μετά τις πρόσφατες εξελίξεις περιορίζονται στο γνωμικό «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
————————————
Το «αρχείο» της Δικαιοσύνης
Μιλώντας πριν από λίγες μέρες στον ΣΚΑΪ, ο Ανδρέας Βγενόπουλος αναφέρθηκε στην αναφορά που είχε υποβάλει στις 18.10.2010 προς τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου Γεώργιο Καλαμίδα ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου. Την αναφορά υπογράφει ο πρόεδρος της επιτροπής Δημήτριος Τσιρώνης. «Υπάρχει μια δυσφήμηση που έγινε στην ελληνική Βουλή», είπε ο κ. Βγενόπουλος και πρόσθεσε ότι «πήγε αυτή η καταγγελία στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και έγινε μια ολόκληρη διερεύνηση επί δύο χρόνια, μήπως υπάρχει τίποτα παράνομο ή παράτυπο ή ποινικό εις την υπόθεση, σας λέγω ότι κρίθηκε τελεσίδικα, μπήκε στο αρχείο, αθωωτικά. Είναι μία υπόθεση, η οποία έχει κριθεί. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό».
Είναι γεγονός ότι στις 10.7.2012 ο Αντεισαγγελέας Εφετών Ιωάννης Μωραϊτάκης εξέδωσε τη διάταξη 5/2012, σύμφωνα με την οποία τέθηκε στο αρχείο η ποινική προκαταρκτική δικογραφία, η οποία αφορούσε δραστηριότητες της MIG. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι σ’ αυτή την εισαγγελική διάταξη δεν αναφέρεται καθόλου η επίμαχη αναφορά της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Αναφέρονται δημοσιεύματα αθλητικών εφημερίδων, ιστοσελίδες και μηνυτήριες αναφορές ιδιωτών, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται η αναφορά της 18.10.2010. Το ίδιο παρατηρούμε και για τα έγγραφα στα οποία βασίστηκε η εισαγγελική διάταξη. Αναφέρονται μόνο ένα έγγραφο του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γεωργίου Προβόπουλου και ένα του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Αναστασίου Γαβριηλίδη. Αλλά και μεταξύ των μαρτύρων που εξετάστηκαν δεν περιλαμβάνεται μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, ενώ, αντίθετα, εξετάστηκε ο ιδιώτης που κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά.
Βέβαια, ανεξάρτητα από την ποινική κατάληξη της εισαγγελικής διάταξης, το περιεχόμενό της δεν παύει να περιλαμβάνει ορισμένες εξαιρετικά διαφωτιστικές διατυπώσεις. Στο σημείο που βασίζεται στο έγγραφο του κ. Προβόπουλου ο Αντεισαγγελέας παρατηρεί: «Ηδη από το 1991 οι πιστωτικοί περιορισμοί εξαλείφθηκαν σταδιακά στην Ελλάδα, όπως και στα λοιπά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης […] Το μόνο κατάλοιπο πιστωτικών κανόνων που απέμεινε αφορά το αποδεκτό ως εξασφάλιση ενέχυρο των δανείων προς αγορά τίτλων από το χρηματιστήριο. […] Συνεπώς η δανειοδότηση από τη Marfin Egnatia Bank της Ι.Μ.Β. ως νομικού προσώπου, όπως άλλωστε και άλλων Μονών, όχι μόνο επιτρέπεται από τον νομοθέτη, κατ’ εναρμόνιση και με τα διεθνώς ισχύοντα (π.χ. Βατικανό, Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου), αλλά και ενθαρρύνεται εκ μέρους του (βλ. την κατά τον ν. 3152/2003 απαλλαγή των χορηγηθέντων ή χορηγούμενων δανείων προς ή για λογαριασμό των Ιερών Μονών του Αγίου Ορους από την εισφορά του ν. 128/1975)». Επειτα απ’ αυτή τη σαφή τοποθέτηση της Τραπέζης της Ελλάδος δεν έχει κανείς αμφιβολία για τους λόγους που τόσα πολλά δάνεια οδηγήθηκαν προς αυτή την «ευνοούμενη» πλευρά.
Πάντως το θέμα δεν έχει κλείσει. Την Τετάρτη ο κ. Τσιρώνης επισκέφτηκε τους οικονομικούς εισαγγελείς Πεπόνη και Μουζακίτη και κατέθεσε νέα στοιχεία για την υπόθεση. Η συνέχεια αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.
—————————-
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Βουλή των Ελλήνων
«Πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για την ολοκλήρωση της διερεύνησης του συνόλου του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου»
Αθήνα, 2010
Χάρης Ιωάννου
«Ηξεραν από το 2010 για τις κυπριακές τράπεζες»
«Εφημερίδα των Συντακτών», 2.4.2013
Χρήστος Ιωάννου
«Το πόρισμα των Αρχών για δανειοδοτήσεις από Marfin Εγνατία»
«Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 31.3.2013
Κώστας Βαξεβάνης
«Ο κύκλος των χαμένων δανειοληπτών»
«Hot Doc», τχ. 25, Απρίλιος 2013
Τράπεζα της Ελλάδος
«Πόρισμα Ελέγχου Marfin Egnatia Bank A.E.»
Αθήνα, Ιούνιος 2009
Τράπεζα της Ελλάδος
«Εκθεση περί των Συναλλαγών της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου»
Αθήνα, 4.12.2008
ΔΕΙΤΕ
Συνέντευξη του Ανδρέα Βγενόπουλου στον Αλέξη Παπαχελά και τον Μπάμπη Παπαδημητρίου.
ΣΚΑΪ, «Νέοι Φάκελοι», 19.4.2010.
Η πρώτη μεγάλη συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης του αφεντικού της MIG.
Συνέντευξη του Ανδρέα Βγενόπουλου στον Νίκο Ευαγγελάτο.
ΣΚΑΪ, 27.3.2013.
Οι απόψεις του τραπεζίτη μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην Κύπρο. Ιδιαίτερη επίθεση στο «κυπριακό κατεστημένο».
………………………………………………………..
ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς     ios@efsyn.gr

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 6/4/2013