Η Ιταλία ετοιμάζεται να... εκραγεί

Η κρίση υποτροπιάζει, η ακροδεξιά ανεβαίνει. Η πολιτική του κατευνασμού απέτυχε, τώρα υπόσχονται "αίμα, δάκρυα και ιδρώτα". Σε υποτροπιασμό οδηγείται η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη καθώς οι διαφωνίες και τα λάθη που αναγνωρίστηκαν δεν οδήγησαν σε αναθεώρηση μοντέλων, ενώ το κοντό χαλινάρι που έχει περάσει η Άνγκελα Μέρκελ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν επιτρέπει την ανάληψη πρωτοβουλιών. Κομισιόν, Eurogroup, ΕΚΤ και ΔΝΤ επιμένουν σε παράλληλους μονολόγους αγνοώντας την επιδείνωση της κατάστασης και την επερχόμενη αναρχία. Παραγκουπόλεις ξεπηδούν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, ακροδεξιά κόμματα αναδύονται και ενισχύονται, ενώ οι κοινωνίες σε κατάσταση σοκ αναζητούν τα στοιχειώδη για την επιβίωση.
του Χρήστου Φράγκου
Η Κριστίν Λαγκάρντ με δηλώσεις αναγνώρισε ότι δημιουργούνται κοινωνίες του 1/3 με την πλειονότητα των πολιτών να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ μηχανισμοί αποκάλυψαν τα τρωτά σημεία των θεωρητικών της λιτότητας Κένεθ Ρόγκοφ και Κάρμεν Ράινχαρτ.

• Το θέμα αποτέλεσε πρωτοσέλιδη είδηση στους Financial Times ενώ αναπαράχθηκε από τα media σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για τη δεύτερη παραδοχή λάθους στις εφαρμοζόμενες πολιτικές καθώς είχε προηγηθεί η αυθαίρετη χρησιμοποίηση των πολλαπλασιαστών δημοσιονομικής πολιτικής χωρίς να ληφθεί υπόψη το βάθος της ύφεσης και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
• Παράλληλα η πολιτική αστάθεια στην Ιταλία που οδηγεί σε διάσπαση την κεντροαριστερά, αδυναμία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας και αμφισβήτηση του ηγετικού ρόλου του μετριοπαθούς Μπερσάνι σηματοδοτούν την επόμενη μέρα της κρίσης στον Ευρωπαϊκό Νότο. Είναι πλέον θέμα χρόνου οι αγορές να στριμώξουν τη χώρα, δημιουργώντας ανυπόφορες συνθήκες και προκαλώντας νέα stress tests σε τράπεζες και κοινωνία.
• Ακόμα και αν βρεθεί η χρυσή τομή είναι αμφίβολο αν οποιαδήποτε κυβέρνηση θα μπορέσει να υπερπηδήσει τα εμπόδια που ανακύπτουν σε καθημερινή βάση και οδηγούν τη χώρα σε απομόνωση. 
• Οι εκρήξεις θα είναι αλυσιδωτές, με τη Γαλλία να πλήττεται αμέσως μετά και την αποδυναμωμένη κυβέρνηση Ολάντ να αδυνατεί να αντιδράσει και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, σύντομα θα δημιουργηθεί χιονοσιβάδα...

Αν σε αυτά συνυπολογισθούν τα πρωτόγνωρα μέτρα που ελήφθησαν για τη διάσωση της Κύπρου, η συζήτηση για κούρεμα των καταθέσεων και η συμμετοχή όλων στη διάσωση χωρών και τραπεζών, τότε φαίνεται ότι οι ταγοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης κρατούν στα χέρια τους μια ιδιαίτερα επικίνδυνη βόμβα.

Για ακόμη μια φορά όμως λείπει ο πυροκροτητής, όπως και παλαιότερα έτσι και τώρα το σχέδιο υπάρχει, οι υπολογισμοί έχουν γίνει αλλά η Άνγκελα Μέρκελ γλιτώνει πάντα στο παρά πέντε λόγω κακού συντονισμού ή αφλογιστίας του εκρηκτικού μηχανισμού.

• Οι εκθέσεις των τραπεζών και των οίκων αξιολόγησης ενώ έδειχναν να προβλέπουν βελτίωση, τώρα βλέπουν νέα βουτιά, προκαλώντας ανησυχία και δημιουργώντας συνθήκες νέου συστημικού σοκ. 
• Κουρέματα, χρεοκοπίες και μοναδικές λύσεις έχουν δημιουργήσει μια πεπατημένη η οποία οδηγεί βαθύτερα στον σκοτεινό λαβύρινθο της κρίσης. Η άκρη του νήματος έχει χαθεί και οι πιθανότητες απεμπλοκής πλέον είναι περιορισμένες.
• Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία έχοντας αναγνωρίσει τις πηγές της έντασης έχει κινηθεί προληπτικά στήνοντας ζώνες προστασίας και εφαρμόζοντας πολιτικές που αποτρέπουν ανεξέλεγκτες εκρήξεις. Όπως συνέβη στην Ελλάδα και την Κύπρο η έκρηξη έγινε αλλά ήταν απολύτως ελεγχόμενη και μάλιστα με πυροτεχνουργούς αυτούς που την είχαν προγραμματίσει.
• Μετά από όλες αυτές τις προσπάθειες άσκησης πίεσης προς τη Γερμανία, αυτό που τελικά επιτυγχάνεται είναι ο υποτροπιασμός της κρίσης καθώς και μια νέα πιο επώδυνη συμφωνία, η οποία δημιουργεί πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει.

Η Μέρκελ κατάφερε να αντιμετωπίσει μέτωπα τραπεζιτών, επιχειρηματιών και μια ολόκληρη Ευρώπη που ακολουθούσε την πολιτική του κατευνασμού απέναντι στο "θηρίο". Τώρα η Ευρώπη μπαίνει στη θέση του Ουίνστον Τσώρτσιλ και υπόσχεται στους πολίτες της μόνο "αίμα, δάκρυα και ιδρώτα".

• Ο ακήρυχτος οικονομικός πόλεμος μπαίνει σε ένα νέο στάδιο, στο οποίο αναπόφευκτα θα εμπλακούν και οι ΗΠΑ καθώς όπως και στο Πέρλ Χάρμπορ το χτύπημα είναι πλέον στο δικό τους έδαφος...

πηγή
Blogger: 
βλέπε σχετικά: Μπλόφες και εικασίες  
(...η τριετία χάριτος, στη διάρκεια της οποίας το Βερολίνο αισχροκερδούσε σε βάρος των εταίρων του με μηδενικό έως αρνητικό επιτόκιο δημόσιου δανεισμού, τερματίζεται, και πιο συγκεκριμένα ότι περαιτέρω εμμονή στην ίδια γραμμή πλεύσης οδηγεί σε υποβαθμίσεις και αναδεικνύει τη χώρα ως κράτος-ταραξία των εύθραυστων ισορροπιών της παγκόσμιας οικονομίας, με δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα να καταγράφουν ως συστημική απειλή την πολιτική των Μέρκελ - Σόιμπλε.
Τα παραπάνω νομιμοποιούν ως βάσιμη την υπόθεση εργασίας ότι εκτός από την μπλόφα της διαχειρίσιμης άτακτης χρεοκοπίας ενός μικρού εταίρου είναι πιθανόν να υπάρχει και η μπλόφα όχι απλά της ανέξοδης αλλά αντίθετα επικερδούς αναδίπλωσης-αποδέσμευσης του Βερολίνου από την Ευρωζώνη.
Η Ιστορία της Γερμανίας αποδεικνύει ότι η «μπλόφα» είναι εθνική παράδοση: Τον Ιούλιο του 1914 ο Κάιζερ μπλόφαρε και ήλπιζε σε έναν ανέξοδο διπλωματικό θρίαμβο, το 1936 όταν ο Χίτλερ διέταζε την είσοδο στρατιωτικών δυνάμεων στην αποστρατιωτικοποιημένη Ρηνανία μπλόφαρε και είχε διατάξει άμεση αναδίπλωση αν υπήρχε η παραμικρή γαλλική αντίδραση, και τέλος τον Αύγουστο του 1939, παραμονές της επίθεσης στην Πολωνία, στο Βερολίνο πίστευαν ότι η απειλή της Βρετανίας και της Γαλλίας για κήρυξη πολέμου είναι μπλόφα.
Κόστος και ρίσκο
Η αναδίπλωση-εθνική περιχαράκωση εμφανίζεται να κοστίζει περισσότερο από το όποιο ρίσκο στην εμβάθυνση της αλληλεγγύης στην Ευρωζώνη: Αντί του θριάμβου της άτρωτης από την κρίση Γερμανίας, η χώρα εμφανίζεται να διεκδικεί τον ρόλο του τελευταίου θύματος της λιτότητας, που η ίδια έχει επιβάλει στους εταίρους της. όλο το άρθρο εδώ)