«Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου, φούσκωσαν τεχνητά το έλλειμμα με αυθαίρετες και αθεμελίωτες διογκώσεις 12,7%, 13%, 13,6% τον Απρίλιο 2010, και στις 5 Μαΐου 2010. Έτσι μας έβαλαν στο ΔΝΤ»
• «Ο κ. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ ενήργησε ως Μονάρχης»
• «Ο Γενικός Διευθυντής της Eurostat έχει καταληφθεί από τον τρόμο της τιμωρίας του που πλησιάζει και από την αποκάλυψη του πραγματικού του προσώπου που κάθε άλλο παρά επιστημονικό, είναι»
• «Υπήρχε σχέδιο θανάτωσης της Ελλάδας για τον πλουτισμό της Βορειοδυτικής Τραπεζικής Ευρώπης ήδη από το 2009»
• «Η κυβέρνηση Σαμαρά συνεχίζει με επιστημονικό τρόπο να σφάζει τη χώρα»
• «Είναι αλήθεια κ. Σαμαρά ότι νομικός σας Σύμβουλος είναι και δικηγόρος και σύμβουλος του κ. Γεωργίου και ψάχνει να βρει "τρόπους" για να ελαφρύνει την θέση του πελάτη του;»
Αποκλειστική συνέντευξη στον Μάκη Βραχιολίδη
vrachiolidis@yahoo.gr
Είστε η γυναίκα που αποκάλυψε το «μαγείρεμα» του ελλείμματος από την ΕΛΣΤΑΤ επί κ. Γεωργίου. Φωνάζατε ότι το έλλειμμα της χώρας ήταν μικρό αλλά τελικά το φούσκωσαν τεχνηέντως σε εξωπραγματικά επίπεδα ώστε να παρουσιάσουν τη χώρα μας ως το «μαύρο πρόβατο της Ευρώπης». Θυμίστε μας με δυο λόγια, πόσο ήταν το έλλειμμα της χώρας πριν φτάσει στο 15,4% και με ποιο τρόπο το «φούσκωσαν»;
- ΖΓ: Οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί απαιτούν να αποστέλλονται στην Eurostatδύο προβλέψεις του δημοσίου χρέους και ελλείμματος για το τρέχον έτος, δηλαδή μία πρώτη πρόβλεψη την 1η Απριλίου και μία δεύτερη πιο ενημερωμένη πρόβλεψη την 1η Οκτωβρίου. Το επόμενο έτος, 1η Απριλίου, στέλλεται μία σχεδόν τελική εκτίμηση για το δημόσιο χρέος και έλλειμμα του προηγούμενου έτους (και ασφαλώς μία πρώτη πρόβλεψη για το τρέχον έτος). Τι συνέβη με το έτος 2009: Την 1η Οκτωβρίου 2009 η τότε Στατιστική Υπηρεσία (που ήταν Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Οικονομικών)είχε στείλει την δεύτερη επίσημη Ελληνική πρόβλεψη, 6%, για το έλλειμμα του 2009. Σημειωτέον ότι η επίσημη αυτή πρόβλεψη αφενός συνοδευόταν από επίσημα έγγραφα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, και αφετέρου είχε ελεγχθεί από την Eurostat.
- Στην συνέχεια, ο φρεσκοδιορισμένος Υπουργός Οικονομικών της νέας κυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ), κ. Παπακωνσταντίνου, μεταβαίνοντας στην πρώτη του εμφάνιση στην συνεδρίαση της ΕΚΟΦΙΝ (Υπουργοί Οικονομικών της ΕE) 19-21 Οκτωβρίου 2009, δήλωσε,χωρίς να τον υποχρεώνει κανένας Κανονισμός ή άτομο, ότι ο προκάτοχός του είπε ψέματα για το έλλειμμα του 2009, το οποίο, είπε, ήταν πάνω από 12% και όχι 6%. Τότε η ΕΚΟΦΙΝ, σύμφωνα με Ευρωπαϊκές εφημερίδες (FinancialTimes, EuropeanReporter), εξερράγη ως εξής: «Δεν πρόκειται να δεχτούμε αυτή την πολιτική παρέμβαση στα στοιχεία του Ελληνικού ελλείμματος, είναι απαράδεκτο». Και ο Επίτροπος κ. Αλμούνια είπε ότι θα συνέστηνε τριμελή Επιτροπή (Eurostat, EE, Στατιστική Υπηρεσία) «για να διερευνηθεί το θέμα σε πλάτος και βάθος».
- Αργότερα, όμως, φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας «πειστήκανε» από τον κ. Παπακωνσταντίνου ότι ένα διογκωμένο Ελληνικό έλλειμμα δεν ήταν και τόσο κακό για τους στόχους ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης μέσω περικοπών μισθών και συντάξεων και κοινωνικών δαπανών του Ελληνικού κράτους. Ήταν ένα πολύ καλό επιστημονικό έρεισμα για τα σχεδιαζόμενα Μέτρα των Μνημονίων.
- Έτσι, ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Παπανδρέου συνέχισαν τον πολιτικό εκτροχιασμό τους με την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος 2009 με διαδοχικές αυθαίρετες και αθεμελίωτες διογκώσεις 12,7%, 13%, 13,6% τον Απρίλιο 2010, και στις 5 Μαΐου 2010 ήλθε το Πρώτο Μνημόνιο διότι η αξιοπιστία της χώρας μας είχε καταβαραθρωθεί από την ξέφρενη ανοδική πορεία των προβλέψεων του ελλείμματος του 2009. Και ενώ την 1η Απριλίου 2010 έπρεπε να σταλεί τελική εκτίμηση για το έλλειμμα 2009, αυτοί δώσανε πάλι αυθαίρετες προβλέψεις.
- Στην συνέχεια βέβαια την σκυτάλη πήρε ο κ. Γεωργίου, ο οποίοςπαρέλαβε το 13,6%, και αντί να διερευνήσει μαζί με το νόμιμα συγκροτημένο 7-μελές Συμβούλιο την αξιοπιστία αυτού του αριθμού, αντίθετα, έκτισε μόνος του επάνω στο αυθαίρετο 13,6% και το έκανε ένα λαμπρό 15, 4%, και τότε ήλθε το δεύτερο πολύ πιο αυστηρό Μνημόνιο.Σύμφωνα με τον νόμο 3832/2010, άρθρα 10 και 12, οι επίσημες στατιστικές (ένα μέρος των οποίων είναι το χρέος και το έλλειμμα) πιστοποιούνται από το συγκροτημένο 7-μελές συλλογικό όργανο της ΕΛΣΤΑΤ. Όμως, ο κ. Γεωργίου πιστοποίησε ψευδώς και ως μονάρχης ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ το 15,4%.
- ΖΓ: Έχετε απόλυτο δίκιο, σε οιαδήποτε άλλη Υπηρεσία αν ήταν ο κ. Γεωργίου, θα είχε αποπεμφθεί, οι δε άλλοι δύο συγκατηγορούμενοί του, που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, θα είχαν πάραυτα τεθεί σε διαθεσιμότητα. Ξέρετε, η Στατιστική Υπηρεσία οιασδήποτε χώρας είναι η πιο σημαντική Δημόσια Υπηρεσία διότι όταν ελέγχεις τα στοιχεία, τότε ελέγχεις την χώρα,που σημαίνει ότι μπορείς και να την σφάξεις με επιστημονικό τρόπο, όπως έκανε η κυβέρνηση Γ.Α. Παπανδρέου και συνεχίζει να κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά. Με βάση πραγματικά γεγονότα που έχουν κατατεθεί και από μένα και έχουνεπιβεβαιωθεί και από άλλους μάρτυρες, εκτιμώ ότι η Ελληνική κυβέρνηση υποκύπτει σε αφόρητες ευρωπαϊκές πιέσεις,ιδιαίτερα από τηνΚομισιόν και τηνEurostat, διότιοι επικεφαλής των Ευρωπαϊκών αυτών οργάνων που διακρίνονται για την αδιαφάνειά τους, την παντελή έλλειψη αντικειμενικότητας και δημοκρατικού ήθους, τρέμουν την αποκάλυψη της συμβολής τους στην αλλοίωση των στοιχείων του χρέους και του ελλείμματος. Σ'αυτή τους την επιδίωξη στηρίζονται και από ομοίους τους, δηλαδή από μια μη-ελεγχόμενη κεντρική ευρωπαϊκή εξουσία (βλ. κατάπτυστα πρόσφατα άρθρα στο Spiegel και στους FinancialTimes). Θέλω να κάνω την εξής ερώτηση στον Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά, ο οποίος φαίνεται ότι δεν διαφέρει καθόλου από τον κ. Παπανδρέου: Γιατί κ. Σαμαρά δεν ανακαλείτε τον διορισμό του υπόδικου σε βαθμό κακουργήματος κ. Γεωργίου μέσω μομφής του οργάνου που τον διόρισε, δηλαδή της Βουλής, όπως λέει και ο νόμος; Είναι αλήθεια κ. Σαμαρά ότι νομικός σας Σύμβουλος είναι και δικηγόρος και σύμβουλος του κ. Γεωργίου και ψάχνει να βρει «τρόπους» για να ελαφρύνει την θέση του πελάτη του;
- ΖΓ: Με βάση πραγματικά γεγονότα, που έχουν κατατεθεί από μένα και επιβεβαιωθεί και από άλλους μάρτυρες, αξιολογώ ότι πράγματι υπήρχε σχέδιο θανάτωσης της Ελλάδας για τον πλουτισμό της Βορειοδυτικής Τραπεζικής Ευρώπης ήδη από το 2009 ίσως και νωρίτερα.
- ΖΓ: Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο κ. Σαμαράς δεν διαφέρει καθόλου από τον κ. Παπανδρέου. Και οι δύο άλλα υπόσχονταν και άλλα έπραξαν.
- ΖΓ: Εκτιμώ ότι η κυβέρνηση προχωρά στην υλοποίηση του σχεδίου που είπαμε προηγουμένως, δηλαδή της θανάτωσης της Ελλάδας για τον πλουτισμό των Τραπεζιτών και της πολιτικής τους εκπροσώπησης που είναι τα ευρωπαϊκά αντιδημοκρατικά όργανα της ΕΕ. Φαίνεται ότι το αυτί τους δεν ιδρώνει από λάθη και αλλοιώσεις στοιχείων.
- ΖΓ:Τα πράγματα είναι έτσι και χειρότερα ακόμα. Το σχέδιο ήταν σατανικό, αλλά πιστεύω ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη θα αποκαλύψει αυτό το απίστευτο παιχνίδι σε βάρος της χώρας μας που χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε και δεν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη.
- ΖΓ: Σημαίνει ότι o Γενικός Διευθυντής της Eurostatέχει καταληφθεί από τον τρόμο της τιμωρίας του που πλησιάζει και από την αποκάλυψη του πραγματικού του προσώπου που κάθε άλλο παρά επιστημονικό, είναι. Ίσως η Ελλάδα να αποτελέσει τον καταλύτη για την ανάδυση μιας δημοκρατικής και πολιτισμένης Ευρώπης.
- ΖΓ:Ανοικτά και δημόσια αντιδράσαμε τρία από τα έξι μέλη. Όμως και τα άλλα τρία μέλη είχαν αντιδράσει και εντός και εκτός του πλαισίου των 4 συνεδριάσεων που πραγματοποιήθηκαν. Όλοι είχαμε φοβερά προβλήματα με την αυταρχική στάση του έβδομου μέλους, του κ. Γεωργίου, ο οποίος προσπαθούσε από την αρχή να οικειοποιηθεί όλες τις νόμιμες αρμοδιότητές μας, ιδιαίτερα για την πιστοποίηση των επίσημων στατιστικών (άρθρα 10 και 12 του ν. 3832, πριν τις τροποποιήσεις του), μέρος των οποίων αποτελεί το χρέος και το έλλειμμα.
- ΖΓ: Κοιτάξτε, κ. Βραχιολίδη, ο κ. Προβόπουλος, Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος, εκτιμώ ότι είναι ένας παραδοσιακός Τραπεζίτης, δηλαδή το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στο συμφέρον της Τράπεζας Ελλάδος, η οποία βέβαια δεν είναι πλέον, όπως ίσως σχεδιαζόταν αυτό από καιρό, Ελληνικών συμφερόντων και δη λαϊκών συμφερόντων, όπως κάποτε ήταν. Μερικά γεγονότα μιλούν από μόνα τους: Δέχτηκε να συμμετέχει με το όνομά του σε πρόσφατο άρθρο των FinancialTimes, όπου το συμπέρασμα της προκαταρκτικής δικαστικής ανάκρισης των οικονομικών εισαγγελέων αξιολογήθηκε ως «πολιτική βεντέτα». Επίσης, το έγκριτο διεθνές Πρακτορείο Ειδήσεων Ρώϋτερς έχει δημοσιεύσει έρευνά του,σύμφωνα με την οποία ο κ. Προβόπουλος πληρωνόταν με πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο όταν ήταν υποδιοικητής της Τράπεζας Πειραιώς, δηλαδή περισσότερο από ό,τι πληρώνονταν τοπ στελέχη της GoldmanSachs. Επίσης, δεν δήλωσε στην Βουλή το μπόνους των 3,5 εκατομ. ευρώ που εισέπραξε από την Τράπεζα Πειραιώς. Αλλά και σήμερα, ποιά είναι η αμοιβή του; Δημοσιεύεται; Γιατί όχι;
- ΖΓ: Ναι, οι δύο ρόλοι εκτιμώ ότι είναι συμπληρωματικοί, ο ένας συμπληρώνει τα κενά του άλλου. Αυτό φαίνεται και από το άρθρο των FinancialTimes.
- ΖΓ:Η έλλειψη συλλογικότητας που μας διακρίνει ως λαό θα δυσκολέψει τον αγώνα να απαλλαγούμε από αυτούς που μας τσαλαπάτησαν και από τους οποίους, κατά την άποψή μου, δεν είναι δυνατόν να δούμε καλό. Ευτυχώς, τώρα δεν τους πιστεύουμε πλέον. Αυτό όμως δεν αρκεί. Νομίζω ότι είμαστε ένας λαός με πολλά προσόντα τα οποία όμως μας τα έχουν καταπνίξει οι πολιτικοί μας δυνάστες επί πολλά χρόνια, σιγά-σιγά για να μην το πάρουμε χαμπάρι, με την καλλιέργεια της αναξιοκρατίας, της οικογενειοκρατίας και πολιτικής πελατοκρατίας, με τα μικρο-ρουσφέτια, με τις ψεύτικες υποσχέσεις του τύπου «θα σας φτιάξουμε γεφύρια. Μα δεν έχουμε ποτάμια! Θα σας φτιάξουμε και ποτάμια». Νομίζω ότι η βία που ζούμε καθημερινά και που μας φέρνει στον θάνατο ή στο χείλος του θανάτου, δεν θα μας σκοτώσει. Πρέπει όμως όλοι να αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας: να εκθέτουμε τις «ανωμαλίες» που παρατηρούμε στο περιβάλλον μας, να μην δεχτούμε ποτέ πια την αναξιοκρατία, να ψηφίσουμε καθαρούς και άξιους ανθρώπους όταν έλθει η στιγμή, ή όταν την προκαλέσουμε την στιγμή αυτή, να συμμετέχουμε και να διαμορφώνουμε εμείς το μέλλον μας, και να δούμε πώς θα μπορέσουμε να ενωθούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα, διότι η ισχύς εν τη ενώσει. Πάντως, πιστεύω ότι εδώ που μας φτάσανε οι κυβερνώντες μας θα χρειαστούμε αρκετά χρόνια, ίσως πάνω από δεκαετία από την στιγμή που θα αναδείξουμε μια άξια κυβέρνηση, για να σταθούμε στα πόδια μας. Χρειαζόμαστε ένα πλάνο ρεαλιστικό, κάτι σαν επιχειρηματικό σχέδιο όπου θα έχουμε κάνει μια ανάλυση SWOT (strengths – Weaknesses–Opportunities–Threats) για την χώρα μας. Θα έχουμε δηλαδή μελετήσει ποιά είναι τα Δυνατά σημεία μας, οι Αδυναμίες μας, οι Ευκαιρίες που θα έχουμε μπροστά μας και οι Απειλές ή οι κίνδυνοι που ίσως αντιμετωπίσουμε. Ποιό πολιτικό κόμμα έχει κάνει μια τέτοια ανάλυση για την Ελλάδα, κάτω από τα σενάρια που προτείνουν (μέσα στην ευρωζώνη, έξω από την ευρωζώνη);
==========================
Συμπληρωματικά στα παραπάνω:
Το Ποντίκι
Όταν η ανοχή υποδεικνύει συν-ενοχή!
Του δρα Ν. Λογοθέτη, τ. αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ
«Η Eurostat ήταν ξεκάθαρη ότι θεωρεί αξιόπιστη και σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες που ακολουθούν όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης την αναθεώρηση των ελληνικών στοιχείων για το 2009 από την Ελληνική Στατιστική Αρχή».
Η δήλωση αυτή της Emer Traynor, εκπροσώπου του επιτρόπου της Ε.Ε. για θέματα φορολογίας Algirdas Semeta, σε μια προσπάθεια υποστήριξης του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου στον απόηχο του αιτήματος των οικονομικών εισαγγελέων για άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του, συμπίπτει με την απλόχερη υποστήριξη που πολλά ΜΜΕ αλλά και πολλά μέλη της Βουλής των Ελλήνων συνεχίζουν να προσφέρουν προς τον κ. Γεωργίου, χρησιμοποιώντας ως μόνη αιτιολογία αυτήν ακριβώς την «ξεκάθαρη» στάση της Eurostat περί «αξιοπιστίας και σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες αναθεώρηση» του ελλείμματος του 2009.
Για τα τελευταία δυόμισι χρόνια η ελληνική κοινωνία ήταν παραδομένη στους ιστούς της πλεκτάνης που δημιούργησε η Eurostat και που συντηρήθηκε από τους εμπόρους της ιδιοτελούς παραπληροφόρησης. Ενώ αυτοί που τόλμησαν μια αμφισβήτηση ήρθαν αντιμέτωποι με έναν πρωτοφανή πόλεμο εναντίον τους και κατέληξαν αγνοημένοι, προφήτες του περιθωρίου, γραφικοί και καταγέλαστοι.
Μέχρι την ώρα που κάποιοι αδιάφθοροι οικονομικοί εισαγγελείς πίστεψαν στη ρήση του Γ. Μάλκιν ότι «η αμφισβήτηση είναι ο ψίθυρος της αλήθειας» και αποφάσισαν να ακούσουν τον «ψίθυρο».
Αλλά η Emer Traynor δραστηριοποιείται μάλλον μακριά για να μπορεί να ακούει ψιθύρους. Και θεώρησε χωρίς δεύτερη σκέψη «αξιόπιστα και σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες» τα στοιχεία του ελλείμματος που παρουσίασε ο κ. Γεωργίου. Χωρίς βέβαια να είναι σε θέση να αιτιολογήσει η ίδια αυτή την «αξιοπιστία των στοιχείων» ή να μας εξηγήσει ποίοι τέλος πάντων είναι αυτοί οι «κοινοτικοί κανόνες» που εφαρμόστηκαν.
Και είναι απορίας άξιον το αν η κ. Traynor ξέρει τους κανόνες του ESA95 (που υποτίθεται ότι είναι αυτοί που έπρεπε να εφαρμοστούν), διότι, αν τους ήξερε, θα καταλάβαινε ότι δεν είναι αυτοί που δήθεν εφαρμόστηκαν. Ας σημειωθεί όμως ότι η μεθοδολογία του ESA95 δεν έχει αλλάξει επισήμως εδώ και μια δεκαετία – συνεπώς δεν μπορεί κανείς να πρεσβεύει ότι ο υπολογισμός του ελλείμματος έγινε «σύμφωνα με τις νέες μεθοδολογίες».
Παραπέμπει λοιπόν η κ. Traynor στην Eurostat, διότι δεν μπορεί να παραπέμψει πουθενά αλλού – π.χ. σε μια σοβαρή στατιστική μελέτη που να αιτιολογεί τεκμηριωμένα αυτή τη δήθεν «αξιοπιστία» των στοιχείων του ελλείμματος του 2009. Διότι απλά τέτοια μελέτη δεν τεκμηριώνεται από πουθενά ότι έχει γίνει. Δεν μας προσκομίσθηκε όταν τη ζητούσαμε πριν από δυόμισι χρόνια και, όπως φαίνεται πλέον, δεν κατατέθηκε ούτε στους οικονομικούς εισαγγελείς.
Θα μας εκδικηθούν;
Και τι δείχνουν λοιπόν όλα αυτά με την κ. Traynor: δείχνουν μια απροκάλυπτα προκλητική παρέμβαση των Βρυξελλών στην άσκηση της δικαστικής μας εξουσίας – μια τουλάχιστον από τις τρεις εξουσίες στη χώρα μας που ακόμα φαίνεται να λειτουργεί αδιάφθορα και αδέκαστα. Και τι πρέπει δηλαδή να περιμένουμε από εδώ και πέρα; Να μας εκδικηθούν επειδή τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε τον κ. Γεωργίου;
Σχετικά βέβαια με την ανέκαθεν μονομερή υποστήριξη του γενικού διευθυντή της Eurostat κ. W. Radermacher προς τον κ. Γεωργίου, αυτό ήταν, και θα συνεχίσει να είναι, απόλυτα αναμενόμενο. Η αξιοπιστία του κ. Radermacher (και κατ’ επέκταση και της Eurostat!) είναι απόλυτα συνυφασμένη με την αξιοπιστία του κ. Γεωργίου. Αν αποδειχθούν αναξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε η ΕΛΣΤΑΤ, το ίδιο θα συμβεί και για αυτά που δημοσίευσε «χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη» η Eurostat. Άλλωστε ήταν το κλιμάκιο της Eurostat που διαχειρίστηκε και υποδείκνυε τη «μεθοδολογία» υπολογισμού του ελλείμματος του 2009 στον κ. Γεωργίου.
Είναι λογικό λοιπόν να υποθέσει κανείς ότι η απόφαση π.χ. για την ένταξη των χρεών των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του 2009 (χωρίς να έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες αιτιολογικές μελέτες όπως απαιτούνται από τους ίδιους τους κανονισμούς της Eurostat) ήταν καθοδηγούμενη από τον κ. Radermacher και ο κ. Γεωργίου απλώς την υιοθέτησε, χωρίς καν να ζητήσει την έγκριση των υπόλοιπων μελών του Συμβουλίου για αυτό.
Αναρωτιέται βέβαια κανείς τι θα απαντήσει ο κ. Γεωργίου αν του ζητηθεί στην επικείμενη δίκη του (ενόρκως) να αιτιολογήσει τη συγκεκριμένη πράξη ένταξης των ΔΕΚΟ από τον τομέα των μη χρηματοοικονομικών οργανισμών στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης – προφανώς θα συνεχίσει να επικαλείται την «χωρίς αστερίσκους αποδοχή των στοιχείων από την Eurostat». Και, εφόσον δεν φαίνεται να έγιναν ούτε οι απαραίτητες στατιστικές μελέτες που απαιτούνται σε αυτή την περίπτωση, είναι απορίας άξιον τι θα απαντήσει και ο ίδιος ο κ. Radermacher αν τολμήσει να υποστηρίξει ενόρκως τον κ. Γεωργίου!
Πάντως είναι παράξενο το πώς ορισμένοι θεωρούν την Eurostat ως έναν φορέα που δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση. Και τι είναι δηλαδή η Eurostat και δεν πρέπει να την αμφισβητήσουμε; Η ίδια δεν είναι αυτή που στο παρελθόν αποδέχθηκε και δημοσίευσε λανθασμένα στοιχεία από την Ελλάδα (και όχι μόνο από την Ελλάδα), λάθη τα οποία παραδέχθηκε; Και δεν είναι εύλογο τώρα κάποιος ενδεχομένως να πει ότι και πάλι αποδέχεται λανθασμένα στοιχεία;
Ή, το χειρότερο, ακόμη κάποιος να υποψιαστεί ότι αυτήν την εποχή ο κ. Radermacher κόπτεται να υποστηρίζει τον Γεωργίου με κάθε τρόπο, ακριβώς επειδή η έρευνα των οικονομικών εισαγγελέων άγγιξαν το ευαίσθητο σημείο ενδεχόμενου δόλου στο «φούσκωμα» του ελλείμματος, κάτι που ενδεχομένως να «αγγίξει» κάποια στιγμή και τον ίδιο τον γενικό διευθυντή της Eurostat;
Δεν τηρήθηκε η μέθοδος
Ας πάψουν λοιπόν ορισμένοι να επικαλούνται τη «χωρίς αμφισβήτηση αποδοχή των στοιχείων» από την Eurostat για να δικαιολογήσουν τη δική τους υποστήριξη στον κ. Γεωργίου. Ας βρουν κάποια άλλη δικαιολογία. Αν μπορούν. Νομίζουν βέβαια ότι μπορούν. Λένε συνεχώς ότι «η ένταξη των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 έγινε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ESA95». Αλλά όλα τα στοιχεία μέχρι τώρα δείχνουν ότι η μεθοδολογία ESA95 δεν τηρήθηκε!
- Την περίοδο που ο κ. Γεωργίου ενημέρωσε το Συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ για την ένταξη (για πρώτη φορά στα χρονικά της Στατιστικής Υπηρεσίας) των αρχικά 13 και τελικά 17 ΔΕΚΟ στη Γενική Κυβέρνηση, επηρεάζοντας έτσι (προς τα πάνω) το μέγεθος του ελλείμματος κατά τουλάχιστον δύο φορές, δεν αιτιολόγησε την ένταξη ούτε καν στη βάση κάποιας πολιτικής επιλογής. Και φυσικά, δεν επέτρεψε ούτε τη συζήτηση και την έκδοση σχετικής απόφασης του Συλλογικού Οργάνου Διοίκησης της Αρχής.
- Ακόμη όμως κι αν η απόφαση για την ένταξη προέκυψε από πολιτική επιλογή, αμφισβητείται το αν τα πολύπλοκα κριτήρια ένταξης (που απαιτεί το ESA να ικανοποιούνται συγχρόνως) ίσχυαν για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ. Ένα από τα πιο απλά κριτήρια που προτείνει το ESA είναι «το κριτήριο του 50%».
- Σύμφωνα με αυτό, ένας οργανισμός εντάσσεται στη Γενική Κυβέρνηση εφόσον τα έσοδα από πωλήσεις του αγαθού ή της υπηρεσίας που προσφέρει δεν καλύπτουν τουλάχιστον το 50% του κόστους παραγωγής.
- Αλλά ακόμη και αυτό το απλό κριτήριο (ας τονιστεί ότι υπάρχουν και άλλα!) απαιτεί ενδελεχή μελέτη – το ίδιο το εγχειρίδιο του ESA προτείνει να χρησιμοποιείται μόνο αν ισχύει «σε βάθος χρόνου» (στο παρελθόν) ή αν ισχύει φέτος και αναμένεται να ισχύει για το προσεχές μέλλον. Η απόφαση συνεπώς για το αν ικανοποιείται ή όχι, δεν μπορεί να είναι βιαστική – και μιλούμε μόνο για ένα από τα πολλά κριτήρια που πρέπει να μελετηθούν.
- Ας σημειωθεί όμως ότι μια αρχική μελέτη αναφορικά με το «κριτήριο του 50%» για τις αρχικές 13 ΔΕΚΟ είχε εκπονηθεί από τον τότε διευθυντή των Γενικών Λογαριασμών της ΕΛΣΤΑΤ κ. Ν. Στρόμπλο, το καθ’ ύλην αρμόδιο πρόσωπο για αυτό το θέμα. Η μελέτη τεκμηρίωνε ότι το «κριτήριο του 50%» δεν ίσχυε για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ και συνεπώς δεν μπορούσε να αιτιολογηθεί η ένταξή τους στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης!
- Κατά σύμπτωση, αμέσως μετά την προσκόμιση αυτής της μελέτης στον κ. Γεωργίου ο κ. Στρόμπλος καθαιρέθηκε από τη θέση του και αντικαταστάθηκε από τον κ. Μολφέτα! (Ο κ. Μολφέτας είναι το ένα από τα δύο στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ εις βάρος των οποίων, μαζί με τον κ. Γεωργίου, ζητήθηκε πλέον ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος). Λίγο μετά προέκυψε και η αλλαγή του ιδρυτικού Νόμου 3832/2010 που καταργούσε κάθε δικαιοδοσία των μελών του Συμβουλίου και μετέτρεπε την ΕΛΣΤΑΤ σε ενός ανδρός Αρχή. Δεν υπήρξε έκτοτε ουδεμία συνάντηση του Συμβουλίου!
Να απαντήσει η Eurostat
Ένα συγκεκριμένο ερώτημα όμως που τελικά πρέπει να απαντηθεί με σαφήνεια από την ίδια την Eurostat είναι: ποίο μεθοδολογικό τρόπο αποτύπωσης του ελλείμματος ακολουθεί τελικά η Eurostat (αφού το ESA95 παραμένει το ίδιο) και κατά πόσο το χρέος των υπό δημόσιο έλεγχο επιχειρήσεων αντιμετωπίζεται από όλα τα κράτη - μέλη με τον ίδιο τρόπο ή μήπως υπήρχε ιδιαίτερη αντιμετώπιση για την Ελλάδα και για ποιο λόγο;
Μετά τα ανωτέρω, αναρωτιέται κανείς τα εξής:
• Πού οφείλονται όλες αυτές οι απεγνωσμένες αντιδράσεις και πρωτοφανείς παρεμβάσεις που προέκυψαν από ορισμένους προς υποστήριξη του κ. Γεωργίου αμέσως μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης εναντίον του;
• Προς τι όλη αυτή η ανοχή προς αυτόν;
• Μήπως έχουν πανικοβληθεί επειδή τυχαίνει να είναι και αυτοί μπλεγμένοι σε μεγάλο ή σε μικρό βαθμό στο σχέδιο και στη διαδικασία της συνεχούς διόγκωσης του ελλείμματος, ώστε να αποκλεισθεί η δυνατότητα της Ελλάδος για έξοδο στις αγορές για τις δανειακές της ανάγκες και έτσι να καταλήξει στα μνημόνια του ΔΝΤ και στα επαχθή μέτρα;
• Και μήπως αυτός ο πανικός οφείλεται στο γεγονός ότι η δίωξη σχετίζεται με κακουργηματική πράξη ψευδούς βεβαίωσης εις βάρος του δημοσίου και συνάδει με τον νόμο περί καταχραστών που, λόγω του μεγέθους της ζημιάς του δημοσίου, σημαίνει ισόβια;
Ίσως όμως θα έπρεπε να ακούσουν τα πρόσφατα λόγια του εξαίρετου καθηγητή Χρήστου Γιανναρά: «Τουλάχιστον, ας λειτουργήσουν τα διδάγματα της πικρής πείρας: Όποιος πανικοβάλλεται από αντίπαλο, του στρώνει το χαλί για να κυριαρχήσει. Όποιος πολεμάει από ιδιοτέλεια, είναι κιόλας νικημένος».
-------------
Βlogger: Ότι πρέπει να γνωρίζετε για την υπόθεση:
Σχόλια