Τι είδους -χειρότερη- κρίση μας περιμένει;


Της Ζέζας Ζήκου
Μολονότι αρκετοί πια έχουν γίνει φτωχοί, απαιτείται κάποιος χρόνος έως ότου οι άνθρωποι εξαντλήσουν όλο το κομπόδεμά τους και βουλιάξουν στην εξαθλίωση. Αραγε, θα μας αφήσουν να βουλιάξουμε όπως εκείνοι για τους οποίους ο Τζον Στάινμπεκ έγραψε τα «Σταφύλια της οργής»; Ποιο είναι όμως το οικονομικό μέλλον της άρρωστης χώρας μας; Τι απέγινε η γεωργία της; Τι απέγινε η βιομηχανία της; Πού κατέληξαν οι κερδοφόρες υπηρεσίες της; Ποια είναι η απειλή σήμερα; Τι είδους -χειρότερη- κρίση μας περιμένει; Η αλήθεια είναι σκληρή. Νέα μέτρα ή νέοι φόροι θα κάνουν την απόδρασή μας από τη φτώχεια σχεδόν αδύνατη.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της σπεύδει να υπενθυμίσει τη σχετική ρήτρα που έχει τεθεί στο Μνημόνιο: αν τα έσοδα τεθούν εκτός στόχων, τότε θα έρθουν μέτρα. Μέτρα ή φόροι; Αλλά προεκλογικώς η τρικομματική κυβέρνηση υποσχόταν όχι νέους φόρους και η Νέα Δημοκρατία μείωση των φόρων. Δηλαδή πιστεύουν ότι τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους τις έχουμε ξεχάσει; Πλανώνται πλάνην οικτράν.

  • Τα στοιχεία της Eurostat απεικονίζουν τη θλιβερή πραγματικότητα, αυτήν που προσπαθεί να εξωραΐσει η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος. Η ανάπτυξη θα έρθει το 2014, μας λέει. 
  • Στην ενδιάμεση έκθεση της ΤτΕ  για τη νομισματική πολιτική προβλέπεται ότι το ΑΕΠ της χώρας θα υποχωρήσει το 2013 κατά 4,5%, ενώ η οικονομία θα επανέλθει σε θετικούς (!) ρυθμούς ανάπτυξης από το 2014. (Blogρer: την πρόβλεψη κάνει ο Προβόπουλος) Η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ φθάνει το 24% στην περίοδο 2008-2013. Η ανεργία εκτιμάται στο 26% το 2013 και το 2014. Και μπορεί να δρομολογηθεί ανάπτυξη μέσα σε αυτό το τοπίο; Εντάξει. (ΒLogger: Ποια αξία έχουν άραγε οι προβλέψεις διαφόρων τύπων σαν το Προβόπουλο και τον Στουρνάρα;)
  • Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, στα όρια της φτώχειας έχουν κατέλθει 3,4 εκατ. άνθρωποι στην Ελλάδα. Το 2011 τo 31% του ελληνικού πληθυσμού ζει κοντά στα όρια της φτώχειας. Και το 21% ζει οριακά με πενιχρό εισόδημα. Από δίπλα μας, Βούλγαροι, Ρουμάνοι και Ισπανοί. Το 15% των Ελλήνων αδυνατεί πλέον να καλύψει βασικές ανάγκες. (Βlogger: ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ)
Τα ποσοστά αυτά κατατάσσουν την Ελλάδα στις χώρες της Ε.Ε. με το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού κοντά στο όριο της φτώχειας, μετά τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Λεττονία και τη Λιθουανία. Ατομα κοντά στο όριο της φτώχειας θεωρούνται εκείνα που ζουν σε νοικοκυριά με διαθέσιμο εισόδημα κάτω του 60% του εθνικού μέσου διαθέσιμου εισοδήματος (μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων). Την ίδια χρονιά στην Ε.Ε., 119,6 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν κοντά στο όριο της φτώχειας, ή το 24,2% του πληθυσμού, έναντι 23,4% το 2010 και 23,5% το 2008.

Τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού που ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (49%), στη Ρουμανία και τη Λεττονία (40%), στη Λιθουανία (33%) και στην Ουγγαρία και την Ελλάδα (31%). Τα χαμηλότερα ποσοστά σημειώθηκαν στην Τσεχία (15%), στην Ολλανδία και στη Σουηδία (16%), στο Λουξεμβούργο και στην Αυστρία (17%).

Τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού με πενιχρό εισόδημα καταγράφηκαν στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία και στην Ισπανία (22%) και στην Ελλάδα (21%). Αντιθέτως, τα χαμηλότερα ποσοστά σημειώθηκαν στην Τσεχία (10%), στην Ολλανδία (11%), στην Αυστρία, στη Δανία και στη Σλοβακία (13%). Σε ό,τι αφορά το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά, το 2011 ανήλθε σε 15,2%, έναντι 8,8% στην Ε.Ε. Ο συγκεκριμένος δείκτης παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση στην Ε.Ε., ξεκινώντας από 1% στο Λουξεμβούργο και τη Σουηδία και φτάνοντας στο 44% στη Βουλγαρία και στο 31% στη Λεττονία. Σε ό,τι αφορά το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που ζούσε σε νοικοκυριά χαμηλής εντάσεως εργασίας ανήλθε σε 11,8% το 2011, έναντι 10% στην Ε.Ε.

Δεν μπορείς να φορτώνεις συνεχώς με νέα χρέη μια αφερέγγυα χώρα, που δεν έχει καμιά ελπίδα να τα ξεπληρώσει ώστε να ξαναβγεί στις αγορές. Και επειδή τους κουτόφραγκους τους πιάσαμε κορόιδα όχι μία, αλλά τρεις φορές, μια για να μπούμε στο ευρώ, μια για να πάρουμε το πρώτο δάνειο με το πρώτο Μνημόνιο και άλλη μια με τα επόμενα Μεσοπρόθεσμα και τα Μνημόνια, έχουν θέσει τους όρους και θα επιβλέψουν την εκτέλεσή τους!

Οι εσωτερικές υποχρεώσεις μιας χώρας είναι να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις και να εξασφαλίζει την παροχή υπηρεσιών και αγαθών στους πολίτες. Οταν αφαιρεί από αυτές τις παροχές και μεταβιβάζει διαρκώς τον παραγόμενο πλούτο στο εξωτερικό προκειμένου να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των ξένων δανειστών, υποθηκεύει αυτούς τους πολίτες και την περιουσία του κράτους ως ενέχυρο για το χρέος. Χωρίς αιδώ υποστηρίζουν τη διαβόητη εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή μια υποτίμηση χωρίς εκείνους τους ανεξάρτητους μηχανισμούς που επιτρέπουν την υποτίμηση του νομίσματος.
πηγή
--------------
Νοβότνι: 
Πέμπτη χρονιά ύφεσης θα είναι το 2013 για την Ελλάδα
  • Τον φόβο του για συνέχιση της ύφεσης στην Ελλάδα εξέφρασε ο ο διοικητής της Αυστριακής Κεντρικής Τράπεζας (ΑΚΤ) και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Έβαλντ Νοβότνι.
Μιλώντας στη Βιέννη έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τη δραματική κατάσταση της οικονομίας στη Νότια Ευρώπη, η οποία, μέσα στο απερχόμενο 2012, έχει συρρικνωθεί πρακτικά σε όλες τις χώρες της περιοχής.
Μάλιστα ο κ. Νοβότνι ανέφερε ως παράδειγμα την Ελλάδα, η οποία όπως επισήμανε, θα βρίσκεται και το 2013, για πέμπτη στη σειρά χρονιά σε ύφεση, ενώ παρατήρησε πως ακόμη και η Γαλλία βρίσκεται ίσως κοντά στη στασιμότητα. Στη διάλεξη του, ο διοικητής της ΑΚΤ και μέλος του διευθυντηρίου της ΕΚΤ προειδοποίησε ότι δεν πρέπει να εξαρτηθεί το μέλλον του ευρώ από το θέμα μιας Πολιτικής Ένωσης στην Ευρώπη.
Όπως είπε, πίσω από όλες τις μεταρρυθμίσεις για την επίκαιρη αντιμετώπιση της κρίσης - ακόμη και στο θέμα της Τραπεζικής Ένωσης - προβάλει το ερώτημα, κατά πόσο αυτό είναι πραγματοποιήσιμο στο παρόν δίκτυο των ευρωπαϊκών συνθηκών, ενώ είναι σε όλους γνωστό, πόσο δύσκολες και μακροπρόθεσμες είναι οι πολιτικές αλλαγές σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Κάθε αλλαγή μιας ευρωπαϊκής συνθήκης είναι αυτή τη στιγμή ένα εγχείρημα, το οποίο συνδέεται με εξαιρετική ανασφάλεια, επισήμανε, προσθέτοντας πως δεν θα συνέδεε τη μοίρα του ευρώ με μια τέτοια ανασφάλεια. Ο ίδιος απορρίπτει, όπως σημείωσε, μια σύνδεση της Πολιτικής Ένωσης με το μέλλον του ευρώ, θεωρώντας πως μακροπρόθεσμα θα μπορούσε φυσικά να εξεταστεί η μορφή ενός νέου Ευρωπαϊκού Συντάγματος, όμως, προς το παρόν, θα πρέπει να είναι κανείς πραγματιστής και να προχωρήσει στη λύση των συγκεκριμένων προβλημάτων.
Αυτό, όπως είπε, αφορά και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις συζητήσεις ως προς τις ψηφοφορίες, που επίσης άπτονται των ευρωπαϊκών συνθηκών.

ΑΠΕ

Σχόλια