Blogger: Ελλάδα - Ιταλία, βίοι παράλληλοι:
"...ΠΟΥ πληρώνουμε αυτούς τους τόκους? Μόνο 14.3% του δημόσιου χρέους ανήκει σε Ιταλικές οικογένειες, ενώ το 85.7% ανήκει σε τράπεζες, funds, ασφαλιστικές εταιρείες και άλλους επενδυτές. Το 46.2% είναι εξωτερικό χρέος, κυρίως σε γαλλικές, γερμανικές και αγγλικές τράπεζες (σύμφωνα με στοιχεία της Bankitalia).
Οι τράπεζες είναι οι νέοι αφέντες, καθόλου πρόθυμες να στερηθούν το κρέας που τρώνε (π.χ. να μειώσουν τα επιτόκια ή να επιμηκύνουν το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής).
- Η Ιταλία δεν έχει νομισματική ανεξαρτησία. Δεν είναι εφικτό να υποτιμηθεί η λιρέτα, έτσι ώστε να διορθωθούν οι τιμές των μετοχών και των ομολόγων στην Ιταλική οικονομία, των οποίων η τωρινή αξία είναι πολύ μικρότερη από εκείνη της έκδοσής τους.
- Η υποτίμηση της λιρέτας είναι ισοδύναμη με την υποτίμηση των ομολόγων. Αυτό δεν ισχύει τώρα. Έχουμε θηλιά στο λαιμό που δεν φεύγει και γίνεται ολοένα πιο σφιχτή, αν δεν αναδιαρθρώσουμε τις τιμές των μετοχών που τώρα αξίζουν 20/30% λιγότερο από την αρχική τους τιμή.
- Χωρίς το δάνειο ενός τρισεκατομμυρίου από την ΕΚΤ στις τράπεζες, με επιτόκιο 1%, που χρησιμοποιήθηκε για αγορά νέων μετοχών σε επιτόκιο 5%, η Ιταλία θα ήταν στα πρόθυρα χρεωκοπίας.
- Δεν έχει νόημα να αναβάλλουμε το πρόβλημα. Το να αυξηθούν οι πληρωμές τόκων πάνω στο χρέος, μεσοπρόθεσμα, μαζί με ταυτόχρονη έκδοση νέων κρατικών ομολόγων χαμηλής και μέσης απόδοσης… αποτελεί ανέφικτο στόχο! (=αδύνατη αποστολή/”Mission Impossible”).
- Ο εκβιασμός είναι πάντα ίδιος, ο συνηθισμένος: Αν δεν πορευτούμε σ’ αυτό το δρόμο, θα φύγουμε από το Ευρώ.
- Αλλά… έχουμε ΗΔΗ φύγει από το ευρώ. Το ευρώ, τώρα πια δεν έχει αντίκρισμα στην αξία της οικονομίας μας, παρά μόνο κατά το 60%, το πολύ.
- Μία έξοδος από το ευρώ δεν πρέπει να είναι ταμπού. Η Μεγάλη Βρετανία και η Δανία είναι μέλη της ΕΕ, αλλά έχουν κρατήσει τα δικά τους νομίσματα. Αυτό είναι εφικτό. Πρέπει να αρχίσουμε να το συζητάμε. Δεν είναι ποτέ αργά για αντιστροφή της πορείας που οδηγεί στην κόλαση.... όλο το άρθρο εδώ
Σχόλια