Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους, άλλοι τραγικά κ άλλοι λιγότερο επώδυνα, την υποβάθμιση και τον εξευτελισμό της ζωής τους, η επιβίωσή τους γίνεται ολοένα κ πιο επισφαλής, οι στερήσεις σε βασικά αγαθά όλο κ μεγαλώνουν και γενικότερα η ζωή τους γίνεται όλο κ σκληρότερη κ απαιτεί όλο κ μεγαλύτερο κόπο, πόνο κ δυστυχία…
Θα ήτανε τεράστια κ επικίνδυνη αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι αυτό έχει συμβεί τυχαία ή ότι οφείλεται σε εξωγενείς απρόβλεπτους παράγοντες ή ότι δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί και να αποφευχθεί.
Η ανθρώπινη κοινωνία πορεύεται αυτό τον επώδυνο δρόμο, πολλές πολλές δεκαετίες, εξ αιτίας των επιλογών της σε ότι αφορά τις κυρίαρχες αξίες της, τους θεσμούς κ τους φορείς που υποτίθεται τις υλοποιούν.
Το πολιτικό σύστημα είναι ο βασικός φανερός φορέας ο οποίος διαχειρίζεται τις απαιτήσεις της κάθε εποχής, τα κοινωνικά προβλήματα, την γενικότερη ανθρώπινη εξέλιξη και το επίπεδο ζωής των λαών.
Αν η εκτίμηση αυτή είναι ακριβής τότε το πολιτικό σύστημα, είναι πια ολοφάνερο από τα αποτελέσματα, ότι έχει αποτύχει παταγωδώς να φέρει εις πέρας την αποστολή του.
Το πολιτικό σύστημα λειτουργεί σε όλο σχεδόν τον πολιτισμένο κόσμο με τους ίδιους σχεδόν τρόπους κ πρακτικές.
Προφανώς, από τόπο σε τόπο, από χώρα σε χώρα, τα μεγέθη διαφοροποιούνται και το πολιτικό σύστημα λειτουργεί με βάση τα τοπικά χαρακτηριστικά κ την κουλτούρα του κάθε λαού, τις επί μέρους κυρίαρχες αξίες του.
Κόμματα, πρόσωπα, ηγέτες, υποσχέσεις, εξαγγελίες, νόμοι, διευκολύνσεις, ατελείωτες διαμάχες μεταξύ των προσώπων κ των κομμάτων για το ποιος είναι καλύτερος κ καταλληλότερος για την εξουσία, φανατισμοί, διαπλοκή, υποκρισία, ψέμα, διαφθορά, χρηματισμοί, εκμετάλλευση, μέσα ενημέρωσης κ πληροφόρησης που λειτουργούν υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος, δικαστική εξουσία που κάνει το ίδιο αλλά λίγο πιο διακριτικά, οικονομολόγοι, τεχνοκράτες, τραπεζίτες, λόγια, λόγια, λόγια….και από ουσία, ψίχουλα.
Όλα αυτά είναι σίγουρα πολύ γνωστά σε όλους και ταυτισμένα με το πολιτικό σύστημα και τη λειτουργία του.
Το αξιοσημείωτο και σημαντικό εδώ είναι το γεγονός ότι ενώ οι πολίτες τα γνωρίζουν κ τα βιώνουν όλα αυτά καθημερινά εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η λύση στα καθημερινά τους προβλήματα θα προκύψει μέσα από αυτό το άρρωστο σύστημα.
Αυτό φυσικά δεν είναι ένα τυχαίο σαν αποτέλεσμα.
Τα μέσα ενημέρωσης, ο φόβος, η παραπληροφόρηση κ η άγνοια, σε συνδυασμό με τα ψίχουλα έχουν κάνει πολύ καλά τη «δουλειά» τους για λογαριασμό του πολιτικού συστήματος.
Μα φυσικά είναι και οι εκλογές!!
Είναι πολύ σημαντικός θεσμός.
Εκλογές νοθευμένες, εκλογές με εκλογικά συστήματα που βολεύουν τους δυνατούς της εξουσίας, εκλογές με τεράστια κόστη και σπατάλη σε χρήματα κ ανθρώπινη ενέργεια, εκλογές με πολλά φρου φρου κι αρώματα…
Η διαδικασία επιλογής προσώπων, κομμάτων και ιδεολογιών εξιτάρει το λαό…
Οι περισσότεροι τις περιμένουνε γιατί ελπίζουν ότι κάτι ίσως μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο, επιλέγοντας κάποιους άλλους, κάτι άλλο….
Οι εκλογές όμως είναι και ένα πολύ δυνατό κ ξεχωριστό σώου, στις τηλεοράσεις, στα media, στους δρόμους, με σημαιάκια, μπαλόνια και ατελείωτες κούφιες συζητήσεις στα πάνελ, όπου τίποτα το αληθινό και πραγματικό δεν λέγεται γιατί θα κοστίσει…
Και όλα αυτά βέβαια γίνονται για το κίνητρο κ το στόχο όλων, τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, την κορωνίδα της υποκρισίας του σύγχρονου πολιτικού συστήματος, την πόρνη που όλοι θέλουν να κοιμηθούν μαζί της.
Αναρωτιέται κανείς, αν πραγματικά τον ενδιαφέρει να καταλάβει πως λειτουργούν τα πράγματα κ προς όφελος τίνος, πως γίνεται και οι άνθρωποι, οι πολίτες, λαμβάνοντας υπ όψει όλα τα παραπάνω, πιστεύουν ακόμα και ελπίζουν ότι ένα τέτοιο σαθρό και διεφθαρμένο σύστημα μπορεί να δώσει πραγματικές και ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητάς τους.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το ότι δεν αντιλαμβάνονται που, πως και ποιοι δημιουργούν τα προβλήματά τους.
Αν οι μέχρι εδώ συλλογισμοί είναι ακριβείς τότε το πολιτικό σύστημα απλά διαχειρίζεται ήδη υπάρχοντα προβλήματα, δημιουργεί νέα προβλήματα, δεν γνωρίζει και δεν επιθυμεί να δώσει ουσιαστικές κ βιώσιμες λύσεις στα προβλήματα γιατί είναι προφανές ότι αν γινότανε κάτι τέτοιο δεν θα είχε ρόλο κ λόγο ύπαρξης.
Απλά αναπαράγει και συντηρεί ένα φαύλο κοινωνικό κύκλο δυστυχίας των ανθρώπων οι οποίοι έχουν πιστέψει ότι «έτσι είναι τα πράματα»…και ότι αυτές και μόνο αυτές είναι οι διαδικασίες για την επίλυση των προβλημάτων τους.
Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ, η καλλιέργεια της γης, η παραγωγή αγαθών και η διάθεσή τους σε όλους τους ανθρώπους είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης ή απόφασης κάποιου προσώπου… ή είναι ζήτημα πραγματικής γνώσης και υλοποίησης από καταρτισμένους ανθρώπους στην κατεύθυνση της κάλυψης των αναγκών ΟΛΩΝ των ανθρώπων???
Αναρωτιέμαι, η υγεία, η εκπαίδευση, η ασφάλεια, η διατροφή, η ενέργεια, οι μεταφορές, τα τεχνολογικά αγαθά, το περιβάλλον, το νερό, ο αέρας, είναι ζητήματα πολιτικής απόφασης ή απόφασης κάποιου… ή είναι η αυτονόητη παροχή μιας προηγμένης κοινωνίας προς όλους τους πολίτες της με βάση τη γνώση και τα μέσα που διαθέτει???
Θεωρώ ότι τα συμπεράσματα είναι προφανή.
Τότε μήπως το «ψάρι βρωμάει από πιο ψηλά»?
Ποιος είναι πραγματικά ο ρόλος του πολιτικού συστήματος που τόσο σοβαρά έχουν πάρει οι άνθρωποι?
Ας κάνουμε αν θέλετε ένα μικρό παιχνίδι σύντομων ερωτήσεων και απαντήσεων και να δούμε που μπορεί να μας βγάλει…
Πλούτος είναι μια έννοια ταυτισμένη με τους πόρους.
Αυτός που κατέχει τους πόρους, τους πόρους που έχουν ανάγκη οι άνθρωποι, είναι ο κυρίαρχος του «παιχνιδιού».
- Ποιοι κατέχουν για πάνω από ένα αιώνα αλλά και σήμερα τους πόρους του πλανήτη?
Μια εξαιρετικά μικρή μειοψηφία βαθύπλουτων επιχειρηματικών οικογενειών και πολυεθνικών εταιρειών.
- Ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί πόροι της γης που παρασύρουν κ σχεδόν όλους τους άλλους δευτερεύοντες?
Το πετρέλαιο, η ενέργεια, τα ορυκτά, οι φαρμακευτικές ύλες, η τροφή…
- Τι χρειάζονται αυτοί που κατέχουν τους πόρους του πλανήτη?
Προστασία και μέσα παραπληροφόρησης των ανθρώπων.
- Σε ποιους ανήκουν τα μέσα ενημέρωσης?
Στους ίδιους.
- Ποιο σύστημα τους προστατεύει?
Το τραπεζικό χρηματοπιστωτικό σύστημα με τους φορείς κ τους οργανισμούς του.
- Με πιο τρόπο συσσωρεύετε το χρήμα κ ο πλούτος?
Δημιουργώντας ψεύτικες ανάγκες και χρέος.
- Ποιοι διαχειρίζονται τα χρέη και τους προϋπολογισμούς?
Ναι, το βρήκατε…το πολιτικό σύστημα, ανεξαρτήτως απόχρωσης και «ιδεολογίας».
Και παρακαλώ μην το θεωρήσετε ισοπεδωτικό το συμπέρασμα καθώς το ζήτημα δεν είναι τα πρόσωπα ή το αν είναι ηθικός κάποιος ή αν έχεις καλές προθέσεις…είναι η βάση τ- Ποιοι διαχειρίζονται τα χρέη και τους προϋπολογισμούς? ου πολιτικού συστήματος (κ όχι μόνο αυτού βέβαια) που δεν έχει ηθική, που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, τις αντιπαλότητες, τους διαχωρισμούς, την εκμετάλλευση κ την διαφθορά…
Και η βάση αυτή είναι το ατομικό όφελος και το χρήμα.
Σε μια κοινωνία της οποίας η κεντρική «αξία» είναι το χρήμα δεν μπορεί να είναι ούτε δίκαιη ούτε ηθική.
Τα συστήματά της θα παραπαίουν στη διαφθορά και οι πολίτες της θα είναι δυστυχείς και εγκλωβισμένοι στα τεχνητά αδιέξοδα του συστήματος.
Τάσος Πετρίδης
Πηγή (http://apofasismenoi.blogspot.gr/2012/11/blog-post_6565.html)
=========================
Με πλειοψηφία 151 βουλευτών αλλάζουν τα σύνορα της χώρας.
Άρθρο: 27 Παράγραφος 1.
Με πλειοψηφία 151 βουλευτών ξένα στρατεύματα εγκαθίσταται στη χώρα.
Άρθρο: 27 Παράγραφος 2.
Με πλειοψηφία 180 βουλευτών εκχωρούνται συνταγματικές αρμοδιότητες
σε διεθνή όργανα.
Άρθρο: 28 Παράγραφος 2
Με πλειοψηφία 180 βουλευτών γίνεται περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας.
Άρθρο: 28 Παράγραφος 3.
Άρθρο: 27 Παράγραφος 1.
Με πλειοψηφία 151 βουλευτών ξένα στρατεύματα εγκαθίσταται στη χώρα.
Άρθρο: 27 Παράγραφος 2.
Με πλειοψηφία 180 βουλευτών εκχωρούνται συνταγματικές αρμοδιότητες
σε διεθνή όργανα.
Άρθρο: 28 Παράγραφος 2
Με πλειοψηφία 180 βουλευτών γίνεται περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας.
Άρθρο: 28 Παράγραφος 3.
Απαγορεύεται πρόταση νόμων από τους πολίτες που δεν είναι Βουλευτές ή
μέλη της κυβέρνησης.
Άρθρο: 73 Παράγραφος 1.
Απαγορεύονται δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών.
Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
Απαγορεύονται δημοψηφίσματα για νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν δημοσιονομικά θέματα.
Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
Μόνο η Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα.
Άρθρο: 110 Παράγραφος 2.
μέλη της κυβέρνησης.
Άρθρο: 73 Παράγραφος 1.
Απαγορεύονται δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών.
Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
Απαγορεύονται δημοψηφίσματα για νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν δημοσιονομικά θέματα.
Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
Μόνο η Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα.
Άρθρο: 110 Παράγραφος 2.
Η αστυνομία μπορεί να απαγορεύσει τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις.
Άρθρο 11. Παράγραφος 2.
Η Βουλή με πλειοψηφία 180 βουλευτών κηρύσσει κατάσταση πολιορκίας και
αναστέλλει άρθρα του Συντάγματος που αφορούν ατομικά δικαιώματα.
Άρθρο 48. Παράγραφοι 1,6.
Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το σύστημα κοινωνικής
ασφάλισης.
Άρθρο 22. Παράγραφος 5.
Άρθρο 11. Παράγραφος 2.
Η Βουλή με πλειοψηφία 180 βουλευτών κηρύσσει κατάσταση πολιορκίας και
αναστέλλει άρθρα του Συντάγματος που αφορούν ατομικά δικαιώματα.
Άρθρο 48. Παράγραφοι 1,6.
Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το σύστημα κοινωνικής
ασφάλισης.
Άρθρο 22. Παράγραφος 5.
Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει τον εκλογικό νόμο.
Άρθρο 54 Παράγραφος 1.
Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το νόμισμα της χώρας.
Άρθρο 80. Παράγραφος 2.
Άρθρο 54 Παράγραφος 1.
Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το νόμισμα της χώρας.
Άρθρο 80. Παράγραφος 2.
Η κυβέρνηση επιλέγει τους προέδρους και αντιπροέδρους του
Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Άρθρο: 90 Παράγραφος 5.
Η κυβέρνηση μπορεί να προσβάλλει τις προαγωγές,τοποθετήσεις,
μεταθέσεις, αποσπάσεις και μετατάξεις των δικαστικών λειτουργών.
Άρθρο: 90 Παράγραφος 3.
Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Άρθρο: 90 Παράγραφος 5.
Η κυβέρνηση μπορεί να προσβάλλει τις προαγωγές,τοποθετήσεις,
μεταθέσεις, αποσπάσεις και μετατάξεις των δικαστικών λειτουργών.
Άρθρο: 90 Παράγραφος 3.
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη των Βουλευτών.
Άρθρο 61 Παράγραφος 2.
Άρθρο 62 Παράγραφος 1.
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη μελών της κυβέρνησης ή όσων στο
παρελθόν διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης.
Άρθρο 86 Παράγραφος 1.
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για το ύψος των αποδοχών των Βουλευτών.
Άρθρο 63 Παράγραφοι 1,2.
Παρέχει ειδική προστασία στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις και στα
κεφάλαια εξωτερικού που εισάγονται στη χώρα μας.
Άρθρο 107 Παράγραφος 1.
Άρθρο 61 Παράγραφος 2.
Άρθρο 62 Παράγραφος 1.
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη μελών της κυβέρνησης ή όσων στο
παρελθόν διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης.
Άρθρο 86 Παράγραφος 1.
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για το ύψος των αποδοχών των Βουλευτών.
Άρθρο 63 Παράγραφοι 1,2.
Παρέχει ειδική προστασία στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις και στα
κεφάλαια εξωτερικού που εισάγονται στη χώρα μας.
Άρθρο 107 Παράγραφος 1.
Δεν προβλέπεται καμία κύρωση σε Βουλευτές που ψήφισαν αντισυνταγματικούς νόμους.
Δείτε το Σύνταγμα της Ελλάδος στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων:
http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/
http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/
Σχόλια