Τα...νούμερα ψεύδονται. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια.


Του Δημήτρη Μυ

Παρά τη συστηματική προσπάθεια συσκότισης που κατέβαλλαν τη τελευταία διετία τα νούμερα του εγχώριου πολιτικού και μιντιακού συστήματος, οι αριθμοί έχουν μια άμεση σχέση με την πραγματικότητα, η οποία όπως γνωρίζουμε είναι επίμονη. Ας ρίξουμε, λοιπόν μια ματιά στους αριθμούς και την πραγματικότητα.

Σύμφωνα λοιπόν με τον αναπληρωτή υπουργό οικονομικών (και όχι κανένα ....τυχάρπαστο Συριζαίο ή ακόμη χειρότερα κομμουνιστή οικονομολόγο) Χρήστο Σταϊκούρα:
  • Στο τέλος του 2009, ο εγχώριος τομέας, περιλαμβανομένης και της Τράπεζας της Ελλάδας είχε στην κατοχή του ομόλογα ονομαστικής αξίας 56,9 δισ. Ευρώ
  • Την ίδια εποχή οι ξένες τράπεζες και λοιποί εξωχώριοι φορείς κατείχαν ομόλογα αξίας… 145 δισ. ευρώ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ον: 
  • Αν τότε, γίνονταν το περιβόητο κούρεμα οι απώλειες θα ήταν συντριπτικά εις βάρος των ξένων συμφερόντων και όχι των ελληνικών. Ωστόσο, τότε, όπως όλοι θα πρέπει να θυμόμαστε, η κυβέρνηση, ο Γ. Παπανδρέου, ο υπουργός οικονομικών Παπακωνσταντίνου και εν χωρώ όλα τα νούμερα του συστήματα τιτίβιζαν πως δεν πρόκειται να επιτρέψουν να γίνει κούρεμα, γιατί αυτό θα είναι η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας. Και τότε, κούρεμα δεν έγινε. Ας δούμε τι ακριβώς έγινε:  Στο τέλος του 2011, ο εγχώριος τομέας ( τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία) είχε στην κατοχή του 86,2 δισ. ευρώ, δηλαδή φορτώθηκε περίπου 25 δισ. ευρώ περισσότερα.
  • τα ξένα ιδιωτικά συμφέροντα, την ίδια ημερομηνία, είχαν περιορίσει την έκθεσή τους μόλις σε … 35 δισ. ευρώ, δηλαδή ξεφορτώθηκαν 110 δισ. ευρώ !
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2ον: 
  • Οσο η περήφανη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έσωζε τη χώρα, έδινε ταυτόχρονα το χρόνο στους πιστωτές να κάνουν κινήσεις προκειμένου να μεταφέρουν τις ζημιές τους στις ελληνικές πλάτες. Γιατί, προφανώς, ότι ξεφόρτωναν αυτοί τα φορτώνοντας οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών επιλογών, είναι προφανές και εμφανέστατο πια στην πλάτη όλων μας: Τα αναζητούμενα 11,5 δισεκατομμύρια προκειμένου να συνεχιστεί ο δανεισμός της χώρας, θα βγούνε από τις τσέπες των εργαζομένων, μισθωτών και συνταξιούχων. Αν κάποιοι, ακόμη αφελείς, αναρωτηθούν που θα πάνε αυτά τα χρήματα, δεν έχουν παρά να αναρωτηθούν που πήγαν τα προηγούμενα. Όσα δηλαδή μάζεψαν από τους μισθούς και τις συντάξεις, όσα υποτίθεται μας δάνεισαν οι τοκογλύφοι πιστωτές μας την τελευταία διετία και όσα θα προκύψουν από τα ξεπουλήματα που προετοιμάζονται. Το χρήμα, πάει, στις τράπεζες. Πρώτα και κύρια στις ευρωπαικές και κατά δεύτερο λόγο στις εγχώριες οι οποίες έχουν μαζέψει την τελευταία διετία γύρω στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ σε εγγυήσεις του δημοσίου για την διαρκή ανακεφαλαιοποίηση τους. Δηλαδή, την μεταφορά των ζημιών τους, στις πλάτες τις κοινωνίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3ον:
  •  Μην ακούτε τα... νούμερα. Διαβάστε τους αριθμούς.
Blogger: 
Tελικά είναι  τόσο απλό: Οι πολιτικοί μας  ηγέτες - δοσίλογοι μέχρι το μεδούλι τους - ενδιαφέρθηκαν και λειτούργησαν μόνο προς το συμφέρον των ξένων δανειστών - τραπεζιτών.  Φρόντισαν  τα "χαρτιά" των ξένων να έρθουν στα χέρια των ιθαγενών για να τα κουρέψουν στη συνέχεια. Οι ξένοι δανειστές πήραν και παίρνουν όλα τα χρήματά τους στο ακέραιο. Ακόμα και σήμερα  το χρεοκοπημένο Ελληνικό κράτος πληρώνει εις το ακέραιο τις "υποχρεώσεις" του. 
Τελικά το PSI ήταν ένα μεγάλο κόλπο για μεταφερθεί το χρέος στις πλάτες του λαού. Και μόνο γι' αυτό το λόγο στον  Βενίτο και τη συμμορία του, τους πρέπει Γουδή.
βλέπε σχετικά εδώ  
==================
Αυτά έγραφαν τότε, με διθυραμβική διάθεση για τον μεγάλο ηγέτη. Η μειοδοσία με εικόνες:

Πρωτοστάτησαν με 55 δισ. ευρώ γαλλικά και γερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
Ποιοι πούλησαν ελληνικά ομόλογα
Ελληνικούς τίτλους αξίας 100 δισ.ευρώ ρευστοποίησαν οι ξένες τράπεζες
15/05/2011
Σε συνολικές πωλήσεις ελληνικών ομολόγων αξίας περίπου 100 δισ. ευρώ προχώρησαν οι ξένες τράπεζες από την περίοδο της κορύφωσης της ελληνικής κρίσης πέρυσι τον Απρίλιο ως σήμερα.
Με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (ΒΙS), στην αρχή της κρίσης η
συμμετοχή των ξένων τραπεζών στο ελληνικό χρέος κυμαινόταν στα 150 δισ. ευρώ. Σήμερα βάσει των εκτιμήσεων ξένων οίκων αυτή έχει περιορισθεί στα 50 δισ. ευρώ περίπου.
Η συμμετοχή των ευρωπαϊκών τραπεζών κυμαινόταν στην αρχή της κρίσης στα 115 δισ. ευρώ, ενώ σήμερα περιορίστηκε στα 40 δισ. ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεση των γερμανικών τραπεζών από τα περίπου 30 δισ. ευρώ στην αρχή της κρίσης περιορίστηκε στα 8 δισ. ευρώ σήμερα, ενώ των γαλλικών (που είχαν και τη μεγαλύτερη έκθεση στο ελληνικό χρέος) από τα περίπου 45 δισ. ευρώ περιορίστηκε στα 12 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της UΒS, οι μεγαλύτεροι κάτοχοι του ελληνικού χρέους είναι σήμερα ξένα ασφαλιστικά ταμεία και funds με 110 δισ. ευρώ, οι ελληνικές και κυπριακές τράπεζες με 72 δισ. ευρώ και η ΕΚΤ με 65 δισ. ευρώ. Με βάση στοιχεία της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο τέλος του 2011 το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα διαμορφωθεί στα 345 δισ. ευρώ.
Από αυτά τα 58 δισ. ευρώ θα αφορούν τη συμμετοχή των ελληνικών εμπορικών τραπεζών, τα 45 δισ. ευρώ των ξένων τραπεζών, τα 15,2 δισ. ευρώ τη συμμετοχή της ΤτΕ, τα 11 δισ. ευρώ τη συμμετοχή των εγχώριων ασφαλιστικών ταμείων και των εγχώριων θεσμικών επενδυτών, τα 95 δισ. ευρώ τη συμμετοχή των ξένων funds και των αλλοδαπών ασφαλιστικών ταμείων, τα 42 δισ. ευρώ αγορές ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, ενώ η εκταμίευση των δόσεων του δανείου των 110 δισ. ευρώ θα διαμορφωθεί στα 78 δισ. ευρώ.
Τα παραπάνω δεικνύουν ότι με «κούρεμα» 50% των ελληνικών ομολόγων, το οποίο θα οδηγούσε σε απώλειες 160 δισ. ευρώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Deutsche Βank, περισσότερο εκτεθειμένες θα ήταν οι ελληνικές τράπεζες, τα εγχώρια ασφαλιστικά ταμεία και η ΕΚΤ σε σχέση με τις ξένες τράπεζες. Η UΒS υπολόγισε, π.χ., ότι ένα «κούρεμα» 50% στα ελληνικά ομόλογα θα μείωνε τα ίδια κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών περίπου κατά 74%.
Απαραίτητη μια συμφωνία στήριξης
Από την άλλη πλευρά, ζημιές θα κατέγραφε και η ΕΚΤ, καθώς, αν και σύμφωνα με την JΡ Μorgan έχει αγοράσει ελληνικά ομόλογα στο 80% της ονομαστικής αξίας τους, έχει λάβει εγγυήσεις 144 δισ. ευρώ και έχει δανείσει 91 δισ. ευρώ στις ελληνικές τράπεζες.
Για σημαντικό μέρος της αγοράς στην παρούσα φάση θεωρείται απαραίτητη μια νέα ενισχυμένη συμφωνία στήριξης της Ελλάδας με αντάλλαγμα εγγυήσεις για νέα δάνεια.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Βarclays, οι ευρωπαϊκές αρχές θα επιχειρήσουν να αποφύγουν την αναδιάρθρωση μέσα στο 2011, αλλά θα κινηθούν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2012.
Η Credit Suisse θεωρεί ότι η Αθήνα θα επιλέξει να αποφύγει μια πρόωρη αναδιάρθρωση χρέους, ενώ κάτι τέτοιο θα λάβει μακροπρόθεσμα τη μορφή επιμήκυνσης της περιόδου ωρίμανσης των ομολόγων, με τις Αρχές να επιτρέπουν στις τράπεζες να μην αποτιμήσουν τα ομόλογα με τη μέθοδο mark to market (στην τρέχουσα αξία) και με τη διαδικασία να μην πυροδοτεί την αποπληρωμή των CDS (ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοκοπίας).

Σχόλια