ΕΥΡΩΤΑΦΟΠΛΑΚΑ - ΕΥΡΩΑΠΟΤΙΝΑΞΗ

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΥΖΑΝΗ*

Όλοι εκείνοι που έφεραν και ψήφισαν στην Ελληνική Βουλή την Συνθήκη του Μάαστριχτ, ταυτόχρονα παρήγγειλαν και μάλιστα συνειδητά την Ευρωταφόπλακα για την Ελληνική Οικονομία. Γνώριζαν πολύ καλά για την Ευρωταφόπλακα και αυτό φαίνεται από το ότι την ψήφισαν «στα μουλωχτά» και δεν επέτρεψαν να εκφρασθεί ο Ελληνικός λαός με δημοψήφισμα. Για ένα τόσο σημαντικό γεγονός που η χώρα μας έχασε το κυριαρχικό της δικαίωμα να έχει την νομισματική και πιστωτική πολιτική της ανεξαρτησία ,προτίμησαν την «εύκολη λύση» της Βουλής, με τον λαό «στον ύπνο» και χωρίς να ερωτηθεί , με αποτέλεσμα να υφίσταται τις ολέθριες συνέπειες χωρίς να φταίει.


Βλέπουμε ότι ακόμη και σήμερα που αποδεικνύεται περίτρανα ότι το ευρώ ήταν η παγίδα για την χρεωκοπία μας, όλοι αυτοί υπερασπίζονται την προδοτική απόφασή τους, για την Συνθήκη του Μάαστριχτ, με διάφορα ψεύτικα επιχειρήματα. Λένε ότι δήθεν αν επιστρέψουμε στην δραχμή θα χρεοκοπήσουμε, ενώ με το ευρώ σωθήκαμε. Λένε ότι με την δραχμή δεν θα έχουμε στον «ήλιο μοίρα», ενώ με το ευρώ η μοίρα μας είναι δήθεν προδιαγεγραμμένη και εξασφαλισμένη.

Θα μας ρωτήσουν κάποιοι. Γνώριζαν όλοι αυτοί που ψήφισαν την Συνθήκη του Μάαστριχτ για την Ευρωταφόπλακα; Βεβαίως, γιατί δεν είδαμε μέχρι στιγμής να ζητάνε συγνώμη και να ακολουθούν μια εναλλακτική γραμμή αποκατάστασης και αποτίναξης της Ευρωταφόπλακας. Έχουν υιοθετήσει δήθεν και προβάλλουν ότι η δραχμή θα φέρει την καταστροφή , την ώρα που το ευρώ μας «έθαψε ζωντανούς».
Κάποιοι που πιστεύουν ότι θα ακυρώσουν το μνημόνιο, θα διαγράψουν όσο χρέος θέλουν χωρίς να πληρώσουν τις δόσεις του και ότι θα παραμείνουμε ταυτόχρονα στο ευρώ, αυταπατώνται και χωρίς να το θέλουν εξαπατούν και το λαό. Δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα. Γι’ αυτό, αντί να επεξεργάζονται σχέδια και προγράμματα για την παραμονή μας στην Ευρωζώνη, καλύτερα να επεξεργάζονται σχέδια αποδέσμευσης από το ευρώ και προγράμματα για μετά την έξοδο από την Ευρωζώνη.
Έχει μεγάλη σημασία όμως να τεκμηριώσουμε, ότι αυτοί που ψήφισαν την Συνθήκη του Μάαστριχτ γνώριζαν, ότι το ενιαίο νόμισμα με τον μηχανισμό λειτουργίας του, με την σταθερή ισοτιμία της δραχμής μέσα σ’ αυτό, θα έφερνε μοιραία και σύντομα τη χρεωκοπία μας.
Γνώριζαν ότι το ενιαίο νόμισμα θα ήταν η επιτάφια πλάκα, αφού έβλεπαν ότι ο λογαριασμός του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ήταν διαρκώς ελλειμματικός και έδειχνε ότι η χώρα μας δεν είχε την ανταγωνιστικότητα να σταθεί ισότιμα μέσα στην Ευρωζώνη. Σε μια ανοιχτή οικονομία, αυτός ο λογαριασμός παίζει σημαντικό ρόλο αφού υπολογίζεται (προστίθεται ή αφαιρείται) στο ΑΕΠ. Φαίνεται άλλωστε ότι και στη συνέχεια μέσα στο ευρώ τα ελλείμματα αυτά επιδεινώθηκαν και έτσι επιδείνωσαν την οικονομία μας.
Από το 2000-2010 τα ελλείμματα αυτά ήταν σε δις ευρώ:

2000	-10,595
2001	-10,495
2002	-10,221
2003	-  9,897
2004	-10,717
2005	-15,677
2006	-23,667
2007	-32,393
2008	-34,797
2009	-25,818
2010	-24,048
ΣΥΝΟΛΟ	-208,315

Ο λογαριασμός του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αποτελείται από τέσσερις (4) υπολογαριασμούς . Τα στοιχεία αυτών για τα ίδια χρόνια έχουν ως εξής:

α) Εμπορικό ισοζύγιο είχε έλλειμμα:	-321.756 δις ευρώ
β) Ισοζύγιο Υπηρεσιών είχε πλεόνασμα:	+146.013 δις ευρώ
γ) Ισοζύγιο Εισοδημάτων είχε έλλειμμα:	-62.619 δις ευρώ
δ) Ισοζύγιο Τρεχουσών Μεταβιβάσεων είχε πλεόνασμα	+30.047 δις ευρώ
ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ - ΣΥΝΟΛΟ	-208.315 δις ευρώ

Βλέπουμε ότι ο υπολογαριασμός «εμπορικό ισοζύγιο» (εισαγωγές μείον εξαγωγές), μας οδήγησε φανερά στον εξωτερικό δανεισμό , στο υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα και τελικά στην χρεωκοπία μας.

Αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ το γνώριζαν ή δεν το γνώριζαν και τι έκαναν γι΄αυτό; Δυστυχώς έπραξαν τα αντίθετα ακριβώς. Δηλαδή συρρίκνωσαν τον πρωτογενή και τον δευτερογενή τομέα της οικονομίας μας. Οι νοικοκυραίοι αγρότες που ήταν 27% ,αντί να ενισχυθούν και να εκσυγχρονιστούν και να έχουμε τουλάχιστον διατροφική αυτάρκεια και ταυτόχρονα εξαγωγές, αναγκάστηκαν να μεταπηδήσουν στον τριτογενή τομέα ως εποχιακοί εργάτες, ή σε ανεργία διαρκείας και κατέληξαν σήμερα να είναι μόνο 4%. Οι περισσότερες μεταποιητικές βιοτεχνίες και εργοστάσια κατά τον ίδιο τρόπο, αντί να ενισχυθούν και να εκσυγχρονισθούν κλείσανε, με αποτέλεσμα να εισάγουμε τα πάντα από τον Γερμανοβορρά.
Έτσι μείναμε μόνο με τον τριτογενή τομέα, για να ανταγωνισθούμε μάταια τις οργανωμένες και ανταγωνιστικές χώρες της Ευρωζώνης.
Τα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και ιδιαίτερα του «εμπορικού ισοζυγίου» αντιμετωπίζονται κυρίως με τέσσερις (4) τρόπους :
α)Με υποτίμηση του Εθνικού μας νομίσματος (που δεν έχουμε πλέον) και άρα δεν μπορούμε.
β)Με μείωση των εισαγωγών, που δεν το επιτρέπει η Ε.Ε., εκτός αν όλοι μας αποκτήσουμε Εθνική αγοραστική συνείδηση και αποφεύγουμε τα εισαγόμενα προϊόντα.
γ)Με ανάπτυξη και με παραγωγική ανασυγκρότηση εκείνων των τομέων που έχουμε πλεονέκτημα  (Χρειάζονται κεφάλαια που δεν έχουμε).
δ)Με εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή αυτή που επέλεξε η Τρόικα, για να μας τιμωρήσει.
Όλοι οι λαοί επιλέγουν τους τρεις (3) πρώτους τρόπους και όχι τον τελευταίο.
Για τον λαό μας και την χώρα μας διάλεξαν και μας επέβαλαν την εξευτελιστική εσωτερική υποτίμηση. Δηλαδή, το αυτομαστίγωμα και την αυτοτιμωρία μας με επιπτώσεις αποκλειστικά στα λαϊκά στρώματα(αγρότες, εργαζόμενους, συνταξιούχους, μικρομεσαίους) και όχι στα μονοπώλια, στις πολυεθνικές και στους τραπεζίτες, οι οποίοι παραμένουν ανέπαφοι στην κερδοφορία τους , παρά την κρίση.
πορούμε, ύστερα απ’ όλα αυτά να μην αντιδράσουμε και να μην αποτινάξουμε την επιτάφια πλάκα που μας πλακώνει; Κάποιοι ακόμη πιστεύουν μάταια στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και στην Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη, επειδή εκείνοι και οι οικογένειες τους αντέχουν ακόμη και ότι δεν θα φθάσει η φωτιά σ’ αυτούς. Δεν βλέπουν ότι η ανεργία συνεχίζει την επέλασή της και έφτασε 40% (κρυφή και φανερή), η ανεργία μακράς διάρκειας στο 25% και η ανεργία των νέων στο 55%, με αποτέλεσμα οι μισοί νέοι μας να ξενιτεύονται για μια απλή επιβίωση;
Έπρεπε πριν από δυόμιση (2,5) χρόνια , αντί να φέρουμε το ΔΝΤ και την Τρόικα, για να μην φτάσουμε ως εδώ, να είχαμε αποτινάξει την Ευρωταφόπλακα:
Με προσωρινή στάση πληρωμής του χρέους, μέχρι να αποφανθεί μια ανεξάρτητη διεθνής λογιστική επιτροπή, ποιό ποσό τελικά οφείλουμε να αποπληρώσουμε.
Με εθνικοποίηση των ΔΕΚΟ και των τραπεζών, ξεκινώντας από την Τράπεζα Ελλάδος.
Με φορολογία 25-30% του συσσωρευμένου πλούτου, κινητής και ακίνητης περιουσίας, που παρήχθη στην χώρα μας, όπου κι αν βρίσκεται.
Με αντικειμενικό και εξωλογιστικό προσδιορισμό των κερδών και στις μεγάλες ΑΕ,
Με Δημόσιες Επενδύσεις και παραγωγική ανασυγκρότηση και
Με αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου.
Με εθνική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της χώρας.
Ας μην ξεγελιόμαστε. Δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει στο άμεσο μέλλον η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη. Η Γερμανία και οι άλλες χώρες του βορρά, δανείζονται με επιτόκιο κάτω του 1% και μας δανείζουν με 5-6%. Πόση ανάπτυξη μπορεί να έχει μια αδύνατη χώρα, για να ξεπεράσει αυτό το επιτόκιο; Μόνη λύση είναι η επιστροφή στην δραχμή με μια καλή προετοιμασία προσαρμογής, με όρους και προϋποθέσεις , για να ξαναβρούμε σταδιακά τον δρόμο μας.
Μην έχουμε αυταπάτες:
όσο η Ε.Ε. δεν αλλάζει πορεία και παραμένει συνδεδεμένη στην νεοφιλελεύθερη μονεταριστική πολιτική,
όσο δεν υπάρχει η οικονομική, δημοσιονομική, κοινωνική ένωση, όσο δεν προχωράει η Ε.Ε. σε ομοσπονδιοποίηση με πολιτική εμβάθυνση και ένωση, με σταθερά βήματα σύγκλισης και όχι απόκλισης,
όσο δεν υπάρχουν μέτρα σύγκλισης της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας και
όσο τα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών του Βορρά δεν επιστρέφονται ατόκως στο Νότο, για να καλύψουν αντίστοιχα ελλείμματα των φτωχών χωρών, ώστε να έχουν την δυνατότητα να εισέλθουν σε τροχιά ανάπτυξης, η Ευρωταφόπλακα θα μας «σκεπάζει», καθώς και το όραμα της Ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Είναι η ώρα της αποτίναξης πριν μας πλακώσει τελείως και πριν να μας τσιμεντώσει οριστικά το επερχόμενο 3ο μνημόνιο. Είναι η ώρα που πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να αναλάβει αυτή την ανατροπή και την εκτέλεση. Αν όμως δεν αποκτήσει πέραν της ταξικής- διεθνιστικής συνείδησης και εθνική-πατριωτική δεν θα μπορέσει και τότε η κοινωνία μας θα αναδείξει άλλες δυνάμεις, είτε μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, είτε από τις ευρύτερες δυνάμεις της Αριστεράς.
Μόνο μια Πατριωτική-Σοσιαλιστική Αριστερά μπορεί να τολμήσει και να υλοποιήσει αυτές τις αποφάσεις. Για να σωθεί ο λαός και η Χώρα μας.
Ο Νίκος Μπουζάνης είναι φοροτεχνικός.
Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012.