Ο καθηγητής κ. Κοντογιώργης έχει πει:
«Η πολιτική τάξη έχει δημιουργήσει τόσα αναχώματα για την απαλλαγή της από οποιαδήποτε ευθύνη έναντι της κοινωνίας που κυριολεκτικά εάν τη σχετική αρμοδιότητα την ανέθετε κανείς σε έναν μεγάλο κακοποιό δεν θα μπορούσε αυτός να δημιουργήσει τόσα αναχώματα όσα δημιούργησε η πολιτική τάξη για να προστατέψει τον εαυτό της. Έναντι τίνος; Ποιος είναι ο εχθρός; Η κοινωνία!».
Αξίζει να διαθέσει κάποιος λίγο χρόνο και να ρίξει μια ματιά στην πιο κάτω διαχρονική εξέλιξη της συνταγματικής προστασίας των μελών των κυβερνήσεων. Άλλωστε αυτό αφορά και την προστασία των συμφερόντων όλων μας ως πολιτών, τα οποία συμφέροντά μας πλήττονται από τις κυβερνήσεις, ιδίως τα δυόμιση τελευταία χρόνια. Παρατίθεται λοιπόν η διαχρονική εξέλιξη του σχετικού άρθρου που προστατεύει τα μέλη της κυβέρνησης σε όλα τα Συντάγματα, από το Σύνταγμα του 1952 μέχρι σήμερα. Σας πληροφορούμε όμως ότι θα πρέπει να έχετε πολύ γερό στομάχι για να αντέξετε όλη αυτή την…. κατρακύλα της κατ΄ ευφημισμόν «δημοκρατίας» στη χώρα μας και της πλήρους ατιμωρησίας των μελών της άρχουσας πολιτικής ελίτ.
Παρατίθεται η διαχρονική εξέλιξη του ίδιου άρθρου: 1) από το Σύνταγμα του 1952, 2) στο χουντικό Σύνταγμα του 1973 (έχει σημασία αυτό), 3) στο μεταπολιτευτικό Σύνταγμα του Καραμανλή του 1975 και φυσικά 4) στην αναθεώρηση Βενιζέλου του 2001.
Εσείς μόνοι σας διαβάστε τα ίδια τα σχετικά συνταγματικά άρθρα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας, απλά εμείς θα κάνουμε μερικές παρατηρήσεις:
1) Το κείμενο του ίδιου άρθρου συνεχώς αυξάνεται σε όγκο από το πιο απλό του 1952, φτάνοντας στο σημερινό τεράστιο άρθρο, το οποίο αποτελεί οχυρό εκ μπετόν αρμέ προστασίας του πολιτικού συστήματος απέναντι στην κοινωνία. Αυτή είναι η σημερινή έννοια της «δημοκρατίας».
2) Το χουντικό Σύνταγμα
Προσθέτει για πρώτη φορά ότι εφόσον κατά την διεξαγωγή διοικητικής εξέτασης (και όχι κάθε εξέτασης, όπως λέει το σημερινό) προκύψουν στοιχεία για υπουργό, τότε αμέσως η δικογραφία μεταβιβάζεται στη Βουλή. Επιπλέον προσέθεσε προστασία και για τους υφυπουργούς.
3) Το Σύνταγμα του Καραμανλή:
Α) Προσέθεσε για πρώτη φορά και τους διατελέσαντες υπουργούς και υφυπουργούς, δηλαδή επεξέτεινε την προστασία των υπουργών κ.λ.π. όχι μόνο για τους εν ενεργεία που ήταν μέχρι τότε αλλά και για τους διατελέσαντες.
Β) Διατήρησε την μεταβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή όταν διαπιστώνεται ευθύνη υπουργού κ.λ.π. μόνο στα πλαίσια διοικητικής εξέτασης.
Γ) Όμως απάλειψε την χουντική διακοπή της εξέτασης και όρισε ότι η δικογραφία θα μεταβιβαστεί στη Βουλή, αφού πρώτα περατωθεί η διοικητική εξέταση. Δηλαδή αφού πρώτα αποκαλυφθεί ολόκληρη η αλήθεια.
4) Η αναθεώρηση Βενιζέλου του 2001
Έκανε τα πάντα, πρόσθεσε τα πάντα και άλλα επιπλέον. Συγκεκριμένα:
Α) Διατήρησε φυσικά την προστασία και για τους διατελέσαντες υπουργούς κ.λ.π..
Β) Τόνισε ότι τους προστατεύει και από τα ποινικά αδικήματα (εγκλήματα).
Γ) Απαγόρευσε στη Βουλή να θεσπίσει ιδιώνυμα εγκλήματα κατά υπουργών κ.λ.π., ώστε να μην υπάρξει ποτέ περίπτωση να τιμωρηθούν «από την πίσω πόρτα»..
Δ) Επανέφερε την χουντική άμεση διακοπή της εξέτασης και επιπλέον
Ε) Όρισε ότι διακόπτεται όχι μόνο η διοικητική εξέταση, όπως όριζε η χούντα και το Σύνταγμα του Καραμανλή, αλλά κάθε ανάκριση, προανάκριση, προκαταρκτική εξέταση και φυσικά και διοικητική εξέταση και ο σχετικός φάκελος αποστέλλεται αμελλητί στη Βουλή. Δηλαδή απαγόρευσε και στους εισαγγελείς και ανακριτές να συνεχίσουν την έρευνα μέχρι τέλους, ώστε να αποκαλυφθεί η αλήθεια και μετά έστω να διαβιβάσουν το φάκελο στη Βουλή, ανατρέποντας πλήρως την διάταξη Καραμανλή.
ΣΤ) Εισήγαγε μια πολυδαίδαλη διαδικασία εντός του Κοινοβουλίου, όταν φτάσει εκεί ο σχετικός φάκελος και το χειρότερο:
Ζ) Εισήγαγε στην παράγραφο 3 του άρθρου 86 συντομότατη παραγραφή των εγκλημάτων των μελών της κυβέρνησης.
Ακολουθούν ολόκληρα τα σχετικά Συνταγματικά κείμενα και βγάλτε εσείς τα συμπεράσματά σας:
Σύνταγμα 1952 άρθρο 80.
Η Βουλή έχει το δικαίωμα να κατηγορεί τους υπουργούς κατά τους περί ευθύνης των Υπουργών νόμους ενώπιον του επί τούτω δικαστηρίου, όπερ, προεδρευόμενον υπό του Προέδρου του Αρείου Πάγου, συγκροτείται εκ δώδεκα δικαστών κληρουμένων υπό του Προέδρου της Βουλής εν δημοσία συνεδριάσει εξ απάντων των προ της κατηγορίας διωρισμένων Αεροπαγιτών, εφετών και προέδρων αυτών, κατά τα ειδικότερον δια νόμου οριζόμενα.
Χουντικό Σύνταγμα 1973 άρθρο 94.
1. Η Βουλή έχει το δικαίωμα να κατηγορεί τα μέλη της Κυβερνήσεως και τους Υφυπουργούς κατά τους περί ευθύνης Υπουργών νόμους ενώπιον του επί τούτω Δικαστηρίου, το οποίον, προεδρευόμενον υπό του Προέδρου του Αρείου Πάγου, συγκροτείται εκ δώδεκα δικαστών, κληρουμένων υπό του προέδρου της Βουλής εν δημοσία συνεδριάσει εξ απάντων των προ της κατηγορίας διωρισμένων Αεροπαγιτών και προέδρων Εφετών κατά τα ειδικότερον δια νόμου οριζόμενα.
2. Δίωξης, ανάκρισης ή προανάκρισης κατά μέλους Κυβερνήσεως ή Υφυπουργού δεν επιτρέπεται πριν η Βουλή αποφασίσει περί τούτου. Ως ανάκρισης νοείται και πάσα διοικητική εξέτασις. Εάν κατά την διεξαγωγήν διοικητικής εξετάσεως προκύψουν στοιχεία δυνάμενα να θεμελιώσουν ευθύνη μέλους Κυβερνήσεως ή Υφυπουργού, οι ενεργούντες αυτήν διακόπτουν παρ΄ ευθύς την εξέτασιν και διαβιβάζουν δια του Εισαγγελέως τα προκύψαντα στοιχεία εις την Βουλήν.
3. Η Βουλή αποφασίζει περί διατυπώσεως κατηγορίας εναντίον μέλους της Κυβερνήσεως ή Υφυπουργού μετά την διενέργειαν εξετάσεως και υποβολήν πορίσματος του εν άρθρω 127 Επιτρόπου, ως νόμος ορίζει.
Σύνταγμα Μεταπολίτευσης του Καραμανλή 1975 άρθρο 86
1. Η Βουλή έχει το δικαίωμα να κατηγορεί τους διατελούντες ή διατελέσαντας μέλη Κυβερνήσεως και τους Υφυπουργούς κατά τους περί ευθύνης Υπουργών νόμους, ενώπιον του επί τούτω Δικαστηρίου, το οποίον, προεδρευόμενον υπό του Προέδρου του Αρείου Πάγου, συγκροτείται εκ δώδεκα δικαστών, κληρουμένων υπό του Προέδρου της Βουλής εν δημοσία συνεδριάσει εξ απάντων των προ της κατηγορίας διωρισμένων Αεροπαγιτών και Προέδρων Εφετών, κατά τα υπό του νόμου οριζόμενα.
2. Δίωξις, ανάκρισις ή προανάκρισις κατά των αν παραγράφω 1 προσώπων δια πράξεις ή παραλείψεις τελεσθείσας αν τη ασκήσει των καθηκόντων των, δεν επιτρέπεται άνευ προηγουμένης περί τούτου αποφάσεως της Βουλής.
Εάν κατά την διεξαγωγήν διοικητικής εξετάσεως προκύψουν στοιχεία δυνάμενα να θεμελιώσουν ευθύνην μέλους Κυβερνήσεως ή Υφυπουργού, κατά τας διατάξεις του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, οι ενεργήσαντες αυτήν διαβιβάζουν ταύτα μετά το πέρας της διοικητικής εξετάσεως δια του αρμοδίου εισαγγελέως εις την Βουλήν.
Μόνη η Βουλή έχει το δικαίωμα να αναστέλλει την ποινικήν δίωξην.
3. Μη περατωθείσεης της διαδικασίας επί της προτάσεως κατά Υπουργού ή Υφυπουργού δι΄ οιονδήποτε λόγον, περιλαμβανομένου και του της παραγραφής, η Βουλή δύναται, αιτήσει του κατηγορηθέντος, δι΄ αποφάσεώς της να συστήσει ειδικήν επιτροπήν εκ βουλευτών και ανωτάτων δικαστικών λειτουργών, προς έλεγχον της κατηγορίας ως ο Κανονισμός ορίζει.
Αναθεώρηση Βενιζέλου 2001 άρθρο 86.
1. Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων.
2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη απόφαση της Βουλής κατά την παράγραφο 3.
Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου, αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση.
3. Πρόταση άσκησης δίωξης υποβάλλεται από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές. Η Βουλή, με απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, συγκροτεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, διαφορετικά, η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Το πόρισμα της επιτροπής του προηγούμενου εδαφίου εισάγεται στην Oλομέλεια της Βουλής η οποία αποφασίζει για την άσκηση ή μη δίωξης. Η σχετική απόφαση λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.
Η Βουλή μπορεί να ασκήσει την κατά την παράγραφο 1 αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος.
Με τη διαδικασία και την πλειοψηφία του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής η Βουλή μπορεί οποτεδήποτε να ανακαλεί την απόφασή της ή να αναστέλλει τη δίωξη, την προδικασία ή την κύρια διαδικασία.
4. Αρμόδιο για την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων σε πρώτο και τελευταίο βαθμό είναι, ως ανώτατο δικαστήριο, Ειδικό Δικαστήριο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από έξι μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και επτά μέλη του Αρείου Πάγου. Τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου κληρώνονται, μετά την άσκηση δίωξης, από τον Πρόεδρο της Βουλής σε δημόσια συνεδρίαση της Βουλής, μεταξύ των μελών των δύο ανώτατων αυτών δικαστηρίων, που έχουν διορισθεί ή προαχθεί στο βαθμό που κατέχουν πριν από την υποβολή πρότασης για άσκηση δίωξης. Του Ειδικού Δικαστηρίου προεδρεύει ο ανώτερος σε βαθμό από τα μέλη του Αρείου Πάγου που κληρώθηκαν και μεταξύ ομοιόβαθμων ο αρχαιότερος.
Στο πλαίσιο του Ειδικού Δικαστηρίου της παραγράφου αυτής λειτουργεί Δικαστικό Συμβούλιο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από δύο μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και τρία μέλη του Αρείου Πάγου. Τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου δεν μπορεί να είναι και μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου. Με απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου ορίζεται ένα από τα μέλη του που ανήκει στον Άρειο Πάγο ως ανακριτής. Η προδικασία λήγει με την έκδοση βουλεύματος.
Καθήκοντα εισαγγελέα στο Ειδικό Δικαστήριο και στο Δικαστικό Συμβούλιο της παραγράφου αυτής ασκεί μέλος της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που κληρώνεται μαζί με τον αναπληρωτή του. Το δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου αυτής εφαρμόζονται και για τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου ενώ το δεύτερο εδάφιο και για τον εισαγγελέα.
Σε περίπτωση παραπομπής προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου συμπαραπέμπονται και οι τυχόν συμμέτοχοι, όπως νόμος ορίζει.
5. Αν για οποιονδήποτε άλλο λόγο, στον οποίο περιλαμβάνεται και η παραγραφή, δεν περατωθεί η διαδικασία που αφορά δίωξη κατά προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, η Βουλή μπορεί, ύστερα από αίτηση του ίδιου ή των κληρονόμων του, να συστήσει ειδική επιτροπή στην οποία μπορούν να μετέχουν και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί για τον έλεγχο της κατηγορίας.
Πέτρος Χασάπης Πηγή
Σχόλια