Εδώ βασιλεύει η ατιμωρησία και το κουκούλωμα (Βίντεο)

 Σχεδόν όλες οι σημερινές φυλλάδες αναπαράγουν το χθεσινό άρθρο της εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου που «φωτογραφίζει» τον πρώην υπουργό Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο ως αποδέκτη δωροδοκίας από τη γερμανική εταιρία Ferrostaal για την αγορά υποβρυχίων. Μάλιστα με απόφαση του Πρωτοδικείου του Μονάχου, καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης με αναστολή και χρηματικό πρόστιμο δύο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal για «μίζες» συνολικού ύψους 62 εκατομμυριών ευρώ στην Ελλάδα και την Πορτογαλία στην περίοδο 2000-2007. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, εκατομμύρια ευρώ έφτασαν στην Αθήνα μέσω Ελβετίας, Κύπρου, και ΗΠΑ για μίζες πολιτικών. 

Και εδώ έχουμε το εξής εντελώς παράλογο. Να καταδικάζονται αυτοί που έδωσαν τις μίζες και να μένουν στο απυρόβλητο αυτοί που τις πήραν. Μιλάμε ότι αυτό δεν συμβαίνει ούτε σε χώρες τις Αφρικής, όπως στην Νιγηρία για  παράδειγμα όπου δικάστηκαν και φυλακίστηκαν 7 κυβερνητικά στελέχη που λαδώθηκαν από την Ζήμενς.

Το ίδιο έγινε και στην Αργεντινή στην οποία οκτώ πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της Siemens, διώχθηκαν την περασμένη εβδομάδα ποινικά για βαρύτατες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος. Εδώ όμως έχει θεσμοθετηθεί η ασυλία των πολιτικάντηδων. Και τα όσα έχουν συμβεί με την πολύκροτη περίπτωση της Ζήμενς είναι χαρακτηριστικά. 

Μπορεί η γερμανική δικαιοσύνη να αποδέχτηκε ότι ένα ποσοστό σχεδόν 3% απ’ τις τεράστιες συμβάσεις που υπέγραφε η εταιρεία Ζήμενς με το ελληνικό δημόσιο κατέληγε στα ταμεία των δυο κυβερνητικών κομμάτων, αλλά … χαιρέτα μας τον Τσουκάτο.

Μπορεί στελέχη της γερμανική εταιρία Ferrostaal να διώκονται γιατί έδωσαν μίζες σε έλληνες «αρμοδίους» για την αγορά γερμανικών υποβρυχίων αλλά εδώ … χαιρέτα μας τον Τσοχατζόπουλο.

Και δεν είναι μόνο αυτό.

Στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Παπαδήμιου, αυτό που τέθηκε σαν προτεραιότητα ήταν να ληφθεί απόφαση για να πέσει ταφόπλακα στην υπόθεση της Ζήμενς. Αποφασίστηκε, λοιπόν, εξωδικαστικός συμβιβασμός με την Ζήμενς, χωρίς καν η ελληνική κυβέρνηση να έχει προσδιορίσει ακόμα το ύψος της ζημίας του ελληνικού δημοσίου από την δράση της εταιρίας Siemens!!! Αν η υπόθεση πήγαινε στα δικαστήρια, πιθανόν να «άνοιγαν στόματα» και τότε το αστικό πολιτικό προσωπικό θα βρισκόταν σε δυσμενή θέση. Οπότε … 

Δεν έχουμε τον «νομικό πολιτισμό» της … Αργεντινής, εξάλλου, όπου φυλακίστηκαν λαδιάρηδες κρατικοί αξιωματούχοι και η Ζήμενς αναγκάστηκε να πληρώσει 220 εκατ. ευρώ όταν βρέθηκε στα δικαστήρια. Εδώ βασιλεύει η ατιμωρησία και το κουκούλωμα και η κυβέρνηση Παπαδήμιου συνεχίζει επάξια την ίδια πολιτική και σε αυτή την κατεύθυνση με τις άλλες αστικές κυβερνήσεις που προηγήθηκαν.

Πηγή

====================

ΚΑΙ

Ενα παράξενο «τρίγωνο» στο ΠαΣοΚ

Η σταθερή προσέγγιση των κκ. Ν. Χριστοδουλάκη και Α. Τσοχατζόπουλου και οι νέοι συσχετισμοί (ΒΗΜΑ 2002)

Οπως συμβαίνει με όλα τα συστήματα ασταθούς ισορροπίας, το ΠαΣοΚ βρίσκει κατά καιρούς απίθανους τρόπους να αυτορρυθμίσει την εσωτερική αταξία του. Το τελευταίο παράδειγμα αποτυπώνεται σε ένα παράξενο τρίγωνο, που στην πραγματικότητα είναι το άθροισμα δύο εξίσου παράξενων ζευγαριών. Ο πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης και ο υπουργός Οικονομίας κ. Ν. Χριστοδουλάκης είναι το ένα ζευγάρι. Ο κ. Χριστοδουλάκης και ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Α. Τσοχατζόπουλος είναι το άλλο. Τους τελευταίους μήνες διαμορφώνεται μεταξύ τους μια ιδιόμορφη τριμερής ισορροπία, ακατανόητη για όσους επιχειρούν ακόμη να κρίνουν τα εσωτερικά του ΠαΣοΚ με τους όρους του 1996 ή ακόμη και του 1999, όταν σε δύο διαδοχικά συνέδρια οι «εκσυγχρονιστές» του κ. Σημίτη αναμετρήθηκαν με τις δυνάμεις που ακολουθούσαν τον κ. Τσοχατζόπουλο και επιβλήθηκαν κατά κράτος. Τότε ο κ. Χριστοδουλάκης ήταν ένας «αριστερός τεχνοκράτης» που βρέθηκε στην πολιτική περίπου από τύχη. Σήμερα είναι ένα είδος καταλύτη ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και στον κ. Τσοχατζόπουλο. Σε πολλές περιπτώσεις και ιδίως στη χάραξη της ευρύτερης οικονομικής πολιτικής ο Πρωθυπουργός συζητά «εκ του σύνεγγυς» με τον υπουργό Ανάπτυξης με ενδιάμεσο τον υπουργό Οικονομίας.  

Πολλοί εξεπλάγησαν όταν διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση Σημίτη που προέκυψε μετά το τελευταίο συνέδριο του Κινήματος τον περασμένο Οκτώβριο ανέδειξε σχεδόν αμέσως τον ενεργό άξονα Ακη – Χριστοδουλάκη. Η έκπληξη μεγάλωσε όταν συνειδητοποίησαν ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος και ο νέος υπουργός Οικονομίας είχαν βρει κοινή γλώσσα και είχαν επαφές πολύ νωρίτερα. Ο τυπικός εκπρόσωπος του «σημιτικού πυρήνα» του ΠαΣοΚ και ο αυθεντικότερος συνεχιστής της «παπανδρεϊκής συνιστώσας» είχαν πριν από το συνέδριο του 2001 κάτι περισσότερο από μια καλή προσωπική σχέση. «Σημιτοφύλακας», ψυχρός διαχειριστής των αριθμών και κέρβερος του κρατικού θησαυροφυλακίου ο ένας, υπέρμαχος του «κοινωνικού ΠαΣοΚ»,διεκδικητής της ηγεσίας και «εγγυητής της ενότητας» ο άλλος, υπερέβησαν τους παραδοσιακούς ανάμεσα στο «ιστορικό ΠαΣοΚ» και στους «νεοφερμένους» της εποχής Σημίτη και διέψευσαν τις προβλέψεις που τους ήθελαν φυσικούς αντιπάλους.

Πώς τα κατάφεραν; Ο κ. Χριστοδουλάκης σέβεται την κομματική υπόσταση του κ. Τσοχατζόπουλου στον οποίο αναγνωρίζει αποτελεσματικότητα και πολιτική οξυδέρκεια και ο υπουργός Ανάπτυξης έχει σε μεγάλη εκτίμηση την επιστημονική κατάρτιση και την ατομική διαδρομή του στενότερου συνεργάτη και κατά κάποιο τρόπο «προστατευόμενου» του εσωκομματικού του αντιπάλου. Της «γενιάς του Πολυτεχνείου» και αργότερα «πρωτοπαλίκαρο του εκσυγχρονισμού» ο κ. Χριστοδουλάκης, της «γενιάς του ΠΑΚ» και ο πιο κοντινός άνθρωπος του Ανδρέα Παπανδρέου ο κ. Τσοχατζόπουλος. Ωστόσο οι δύο άνδρες συνεννοούνται περίφημα και τα εσωκομματικά χαρακώματα δεν εμπόδισαν ποτέ τον έναν να μιλάει με ειλικρίνεια στον άλλον, ακόμη και σε περιόδους όπου τα στρατόπεδα που εκπροσωπούν βρίσκονται επί ποδός πολέμου. Ο υπουργός Οικονομίας δεν επηρεάστηκε ποτέ από την κακεντρέχεια των «εξαπτέρυγων του εκσυγχρονισμού» προς τον κ.Τσοχατζόπουλο. Και ο νυν υπουργός Ανάπτυξης δεν επέτρεψε σε κανέναν από τους δικούς του να πουν το παραμικρό για τον κ. Χριστοδουλάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε συνεδριάσεις κυβερνητικών οργάνων όπου ο υπουργός Οικονομίας βάλλεται από επιφανείς εκσυγχρονιστές, ο κ. Τσοχατζόπουλος είναι ο πιο χρήσιμος σύμμαχός του και τούμπαλιν. Οσοι μάλιστα είναι σε θέση να γνωρίζουν την οικειότητα των επαφών τους, είναι πρόθυμοι να ξαναγράψουν την ιστορία της τελευταίας πενταετίας του ΠαΣοΚ από την αρχή.

Ισως ο μόνος που αντελήφθη ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος και ο κ. Χριστοδουλάκης μπορούσαν να συνυπάρξουν ήταν ο ίδιος ο κ.Σημίτης. Αλλιώς δεν θα μετακόμιζε τον κ. Τσοχατζόπουλο στην οδό Μιχαλακοπούλου, όταν μετακίνησε στην πλατεία Συντάγματος τον κ. Χριστοδουλάκη. Λέγεται ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος θα είχε αρνηθεί τη συμμετοχή στην κυβέρνηση με οποιονδήποτε άλλον στο υπουργείο Οικονομίας. Για πρώτη φορά σε κυβέρνηση Σημίτη το λεγόμενο «οικονομικό επιτελείο»έχει αδιατάρακτη συνεργασία. Στα προηγούμενα σχήματα, με την κυρία Βάσω Παπανδρέου και τον κ. Ι. Παπαντωνίου σε αντίστοιχους ρόλους, οι συγκρούσεις ήταν στην ημερήσια διάταξη. Το «αταίριαστο ζευγάρι» Ακη – Χριστοδουλάκη εξελίχθηκε σε ισχυρό ενδοκυβερνητικό δίδυμο, που είναι σε θέση να λύνει ακόμη και τις διαφωνίες του με «φιλικό διακανονισμό». Απόδειξη τα τελευταία επεισόδια με την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, τα μέτρα για τα καύσιμα και άλλες συναφείς αποφάσεις. Οι διαφορές του υπουργείου Ανάπτυξης με το υπουργείο Οικονομίας για τους χειρισμούς είναι τόσο μεγάλες που σε άλλες περιπτώσεις θα ισοδυναμούσαν με κυβερνητική κρίση. Οι κκ. Τσοχατζόπουλος και Χριστοδουλάκης τις διευθετούν με άνεση και αμοιβαίες υποχωρήσεις και κυρίως χωρίς τον παραμικρό προσωπικό διαγκωνισμό. Για ένα κόμμα σαν το ΠαΣοΚ, στο οποίο μια κουβέντα του ενός μπορεί να τον φέρει στα μαχαίρια με τον άλλον, αυτό είναι κάτι περισσότερο από θαύμα.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει κανένα θαύμα. Ολα είναι υπόθεση ρεαλισμού. Ο κ. Τσοχατζόπουλος γνωρίζει ότι όποιες διαφορές είχε με τον κ. Σημίτη διευθετήθηκαν εκ των πραγμάτων και στο μέλλον δεν θα υπάρξει καμία σύγκρουση μεταξύ τους. Ο κ. Σημίτης ομοίως αντιλαμβάνεται ότι δεν θα ξαναβρεί στον δρόμο του τον υπουργό Ανάπτυξης. Και ο κ.Χριστοδουλάκης είναι το πρόσωπο στο οποίο αυτές οι παράλληλες εκτιμήσεις παίρνουν σάρκα και οστά. Μέσω της διυπουργικής συνεργασίας Τσοχατζόπουλου – Χριστοδουλάκη ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει κατά κάποιο τρόπο τα νώτα του από εκείνο το τμήμα του ΠαΣοΚ που δεν τον αναγνώρισε ποτέ ως διάδοχο του Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσω του κ.Χριστοδουλάκη ο κ. Τσοχατζόπουλος υπερφαλαγγίζει όσους του γύρισαν την πλάτη το 1996 για να υποστηρίξουν τον κ.Σημίτη. Και μέσω του κ. Τσοχατζόπουλου ο κ. Χριστοδουλάκης νομιμοποιεί την υπόσταση του δελφίνου σε ένα κόμμα στο οποίο προσχώρησε μόλις το 1994. Κάπως έτσι διαμορφώνεται μια τριμερής στρατηγική συμμαχία που προκαλεί εκνευρισμό σε πολλούς στο ΠαΣοΚ.

Από καιρό όταν μιλούσε «για τον Ακη» ο κ. Χριστοδουλάκης έδινε την εντύπωση ότι γνωρίζονται από παλιά και ας μην είχαν καμία σχέση ως τη στιγμή που κάθησαν μαζί στο τραπέζι του Υπουργικού Συμβουλίου. Και όταν ο κ. Τσοχατζόπουλοςαναφερόταν στον κ. Χριστοδουλάκη προσέθετε πάντα ότι «είναι ο μόνος που καταλαβαίνει». Η αντικατάσταση του ενός από τον άλλο στο υπουργείο Ανάπτυξης ήταν η μόνη αλλαγή φρουράς που δεν έφερε τα πάνω κάτω. Για πολύ μεγάλο διάστημα ο κ. Τσοχατζόπουλος διατήρησε στις θέσεις τους τούς στενούς συνεργάτες του κ. Χριστοδουλάκη, όπως ο κ. Ι. Καλογήρου που αποχώρησε μόνο όταν ο κ. Χριστοδουλάκης τον κάλεσε στην πλατεία Συντάγματος. Οταν άλλοι υπουργοί «σκούπισαν» κυριολεκτικά τους συνεργάτες των προκατόχων τους, στην οδό Μιχαλακοπούλου υπάρχουν ακόμη φίλοι του κ.Χριστοδουλάκη. Ο κ. Τσοχατζόπουλος συνέχισε την πολιτική του προκατόχου του σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η ενέργεια και οι αποκρατικοποιήσεις, χωρίς να εγείρει ποτέ οποιαδήποτε ένσταση, ακόμη και εκεί που βρήκε καθυστερήσεις. Πράγμα σπάνιο για κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, οι δύο υπουργοί έχουν πάντα ανοικτό το «κόκκινο» τηλέφωνο μεταξύ τους και πρώτη φορά ο Πρωθυπουργός δεν χρειάζεται να κάνει τον ενδιάμεσο σε δύο υπουργεία από τα οποία εξαρτάται εν τέλει η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής.
ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ Τα παλαιά εσωκομματικά σχήματα

Το τρίγωνο Σημίτης – Ακης – Χριστοδουλάκης κάνει πολλούς στο ΠαΣοΚ να αναθεωρούν τη στρατηγική τους για το μέλλον, ιδίως όταν προσθέτουν τις εκ παραλλήλου καλές σχέσεις των δύο υπουργών με έναν τρίτο: τον υπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου, τον άνθρωπο που διατηρεί τις περισσότερες πιθανότητες να πάρει μια μέρα το τιμόνι του ΠαΣοΚ. Κομματικός παράγων που γνωρίζει καλά τις κυλιόμενες εσωτερικές ισορροπίες αποφαίνεται ότι η σταθερή προσέγγιση των υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης ακυρώνει τα παλαιά εσωκομματικά χαρακώματα και διαμορφώνει νέους άξονες επί των οποίων θα διαμορφωθεί το τοπίο της «μετά Σημίτη» εποχής. Προς το παρόν όλοι αρκούνται στην ικανοποίηση της έκπληξης που συνιστά η συναντίληψη των δύο οικονομικών υπουργών και προφανώς ο πλέον ικανοποιημένος είναι ο ίδιος ο κ. Σημίτης.

σσΟ: Γιατί ήταν ικανοποιημένος; Τώρα ξέρεις…

πηγή
===================

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ολόκληρη η αναφορά του Πάνου Καμμένου για τα υποβρύχια από τον Αύγουστο του 2001.

-----------------------------------

Μεταγεννέστερη εγγραφή: 8/1/2012

Βρε τι μάγκες μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια...!

(Ερώτηση TaXalia: Γιατί δεν κινήθηκε η διαδικασία του αυτοφωρου;;)
Σοβαρότατο πεισόδιο μεταξύ του πρώην υπουργού Κ. Κουλούρη και αντρών της ομάδας ΔΙΑΣ

Επεισόδιο μεταξύ ανδρών της ομάδας ΔΙΑΣ και του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Κίμωνα Κουλούρη σημειώθηκε τη νύχτα, στη συμβολή των οδών Βουλιαγμένης και Καλλιρόης.

Οι αστυνομικοί σταμάτησαν το αυτοκίνητό του για έλεγχο μετά από παραβίαση...
κόκκινου σηματοδότη. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο κ. Κουλούρης προσπάθησε να φύγει και με το όχημα του τραυμάτισε έναν 25χρονο αστυνομικό. 

Ο πρώην υπουργός οδηγήθηκε στην Τροχαία Καισαριανής και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος. Προανάκριση διενεργει η τροχαία Καισαριανής.

ΣΚΑΪ