Ο στόχος της Μέρκελ που είχε δρομολογηθεί με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου άρχισε να υλοποιείται, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
- Αρχικώς, με μια συντεταγμένη και πλήρως ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, αλλά με παραμονή στην Ευρωζώνη.
- Οι Ελληνες, που είχαν πριν από την κρίση κατακτήσει υψηλό βιοτικό επίπεδο, είναι σήμερα οι πιο χρεωμένοι. Αυτό που πριν από την κρίση έμοιαζε με «δημιουργία πλούτου», αποδείχθηκε κατόπιν ότι δεν ήταν παρά δημιουργία χρέους.
- Οι όροι της συμφωνίας της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης για το ελληνικό χρέος επιβεβαιώνουν ότι οι χρεωμένες χώρες είναι υποχρεωμένες να θυσιάζουν τους πολίτες τους σε σκληρές προσπάθειες πληρωμής χρεών που δεν μπορούν να αποπληρωθούν εύκολα, καθώς βυθίζουν τις οικονομίες σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από τους δανειστές τους.
- Η οικονομική υπεροχή της Γερμανίας συμπίπτει με την πολιτική ενηλικίωσή της, καθώς η χώρα δεν φοβάται πλέον να δώσει μάχες υπέρ των εθνικών συμφερόντων της. Η Αγκελα Μέρκελ αντικατέστησε το μεταπολεμικό μοντέλο της γερμανικής πολιτικής, που χαρακτηριζόταν από την πολυμέρεια, με μια μονομερή τακτική. Αυτό έκανε και με την κρίση στην Ελλάδα.
- Η μεταπολεμική ισορροπία, όταν οι Γερμανοί «έθεταν την οικονομία τους στην ευχέρεια των ευρωπαϊκών συμφερόντων, ενώ η Γαλλία τούς καθιστούσε πολιτικά αποδεκτούς», έχει ανατραπεί. Συμπληρώνοντας στο γεγονός αυτό μια γενιά αξιωματούχων και πολιτικών και από τις δύο όχθες του Ρήνου, που δεν γνώρισαν ουσιαστικά οι μεν την κουλτούρα των δε, και ίσως δεν μιλούν καν ο ένας τη γλώσσα του άλλου, υπάρχει πλέον η αίσθηση ότι οι Γερμανοί δεν έχουν ανάγκη τους Γάλλους, όπως άλλοτε. Το Παρίσι συχνά θεωρούσε ότι η Γερμανία πρέπει απλώς να εγκρίνει τις ιδέες και τις προτάσεις του, διότι έτσι έχει συνηθίσει η Γαλλία. Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν.
Η μία είναι ότι πρόκειται για έναν πολιτικό νάνο.
Μια γυναίκα που κάνει πάντα λάθος εκτιμήσεις και την ξεπερνούν οι εξελίξεις. Αποδέχθηκε σιωπηρά -όπως και οι υπόλοιποι ηγέτες -στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της 21ης Ιουλίου την «ύπουλη» συμφωνία Φινλανδίας / Ελλάδας, αλλά χθες επανέλαβε τις επικρίσεις της!
Μια καγκελάριο που χάνει τη μια τοπική αναμέτρηση μετά την άλλη, και για να μη χάσει την πιο μεγάλη απ’ όλες – τις επόμενες εκλογές για την καγκελαρία, φτάνει στο να θυσιάσει το πυρηνικό μέλλον της χώρας.
Η άλλη άποψη είναι ότι πρόκειται για μια ταλαντούχα ηγέτιδα που διαχειρίζεται με επιδέξιο και ψύχραιμο τρόπο μια πολύ επικίνδυνη κρίση. Ναι, οι κερδοσκόποι οργιάζουν, αλλά αυτό που προέχει είναι να βάλουν τάξη στα οικονομικά τους οι «τεμπέληδες του Νότου».
Οντως, η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ κατέκτησε την πρώτη θέση στη διάσημη λίστα του περιοδικού Forbes για τον ρόλο της ισχυρότερης γυναίκας στον πλανήτη.
- Οταν πριν από λίγες ημέρες ο Τζόζεφ Στίγκλιτς είπε στο ΒΒC ότι «θα ήταν στην πραγματικότητα καλύτερα για το ευρώ αν το εγκατέλειπε η Γερμανία, επειδή οι συνέπειες από την αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ιρλανδίας θα ήταν πολύ μεγαλύτερες», πολλοί προβληματίστηκαν.
Στο όνομα της διάσωσης του ευρώ διακήρυξε την πλήρη ηγεμονία της.
- Τα αποτελέσματα της «ιστορικής» συνόδου, γνωστά: φορώντας τον μανδύα της ιδεολογικής καθαρότητας και το προσωπείο της «καλής νοικοκυράς» που ετοιμάζεται να νουθετήσει τιμωρώντας όλα τα άτακτα παιδιά της Ευρωζώνης, η φράου Μέρκελ παρουσίασε ένα νέο «σχέδιο σωτηρίας» που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ένα πλαίσιο «κοινής» οικονομικής διακυβέρνησης, υπό γερμανικό έλεγχο φυσικά, και έναν «χρυσό κανόνα» για το «φρένο στο χρέος» και τη μείωση των ελλειμμάτων, που θα πρέπει να περάσει στο Σύνταγμα του κάθε κράτους-μέλους. Οσο για το ευρωομόλογο, απλώς ξεχάστε το, είπε!
===========================
Η Ελλάδα έχασε πριν ξεκινήσει ο «πόλεμος»
Του Δημήτρη Μυ
«Η συντεταγμένη χρεοκοπία της Ελλάδας έχει ήδη ξεκινήσει». Δεν το λέει ο πρώτος τυχόν καταστροφολόγος και επαγγελματίας υπονομευτής των προσπαθειών της ελληνικής κυβέρνησης. Το λένε και το γράφουν καθημερινά πια αρθρογράφοι, ειδικοί και άνθρωποι εντός του στενού κύκλου που παίζουν με τις αποφάσεις τους το μεγάλο παγκόσμιο οικονομικό- πολιτικό παιχνίδι.
Ειδικά το επόμενο διάστημα επιβάλλεται μια προσεκτική ενασχόληση με τα όσα γράφονται και λέγονται απ όλους αυτούς καθώς ανάμεσα στις λέξεις και τις γραμμές σκιαγραφείται ένα μεγάλο παιχνίδι στο οποίο η χώρα μας δε λαμβάνει καν μέρος σαν κομπάρσος, αλλά σαν πιόνι.
Επτωχεύσατε... δυστυχώς!
Μόνο στην περίπτωση που η διαγραφή του ελληνικού χρέους είναι της τάξεως του 50% με 60% σε αυτή την περίπτωση θα είχε η χώρα μια προοπτική», επεσήμανε χτες , ο κ.Φουστ, σύμβουλος του Β.Σοιμπλε, προσθέτοντας ότι και μετά το «κούρεμα» η Ελλάδα θα χρειαστεί μια δεκαετία για να ανακάμψει.
Η χώρα έχει μπροστά της μια πολύ δύσκολη διαδικασία προσαρμογής. Το ζητούμενο είναι, αυτή η διαδικασία και οι συνέπειές της να είναι «κάπως ανεκτές» στους Έλληνες όπως επίσης και στους πιστωτές, που θα χάσουν μέρος των δανείων που έχουν δώσει.
- «Η ελεγχόμενη πτώχευση, εκτιμά ο κ. Φουστ, θα ξεκαθάριζε το τοπίο, θα οδηγούσε στην επανάκτηση της σιγουριάς για τους ξένους επενδυτές και θα περιόριζε τα βάρη τα οποία θα πρέπει να επωμισθεί ο ελληνικός λαός».
Ερωτηθείς αν η περικοπή του χρέους θα είναι απότομη, ο Κλέμενς Φουστ απαντά, «Δεν νομίζω ότι θα γίνει μονομιάς. Πιστεύω ότι η μείωση του χρέους θα γίνει βήμα προς βήμα. Θα είναι μια διαδικασία που θα διαρκέσει χρόνια».
Ο μεγαλύτερος ίσος πονοκέφαλος μιας πτώχευσης από οικονομικής πλευράς είναι το τι μέλει γενέσθαι με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, καθώς οι τράπεζες έχουν στην κατοχή τους ελληνικά κρατικά ομόλογα ύψους 67 δισ. ευρώ.
- «Σε περίπτωση πτώχευσης θα πρέπει οι ελληνικές τράπεζες να ανακεφαλαιοποιηθούν. Αυτό θα εξασφαλισθεί μάλλον μόνον μέσω του ευρωπαϊκού ταμείου στήριξης, EFSF, όταν αυτό αρχίσει να λειτουργεί, μετά την επικύρωση του σχετικού συμφώνου από τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών της ευρωζώνης», σημειώνει.
Διαγραφή ζημιών
Δεδομένης της ελληνικής πτώχευσης και προκειμένου να περιοριστεί η δυναμική του ντόμινο, υπέρ της διαγραφής του ελληνικού χρέους τάχθηκε ο Ντομινίκ Στρος-Καν, ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, στη συνέντευξη που παραχώρησε το βράδυ στη γαλλική τηλεόραση.
«Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα», δήλωσε, «βλέπουμε ότι το χρέος είναι τεράστιο και θα πρέπει με κάθε τίμημα, εκτός από το τίμημα της στασιμότητας και της ύφεσης, να το μειώσουμε… Η Ελλάδα έχει πτωχύνει. Μπορούμε να πούμε ότι οι Ελληνες θα πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους, όμως δεν μπορούν. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι εφόσον είμαστε σε μια Ενωση, θα τα μοιραστούμε». Ο Στρος-Καν κατηγόρησε τους Ευρωπαίους ότι «δεν έχουν εκτιμήσει το εύρος» της κρίσης που πλήττει ολόκληρη την ευρωζώνη, ότι «δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά το σπρώχνουν» σκηνικό παγκόσμιου πολέμου.
Προφανώς η λεγόμενη αλληλεγγύη στην Ευρωπαική Ενωση αλλά και στο Διεθνές Σύστημα γενικότερα, είναι λέξη κενή περιεχομένου, όπως πάντοτε. Η ιστορία έχει αποδείξει με δύο παγκόσμιους πολέμους και αμέτρητες άλλες τοπικές συγκρούσεις, επεμβάσεις και εισβολές ότι κυρίως οι οικονομικές διαφορές εξακολουθούν να λύνονται με αίμα. Σήμερα στο παγκόσμιο σκηνικό παίκτες και πιόνια μοιάζουν να λαμβάνουν τις θέσεις τους, όπως επιγραμματικά σκιαγραφείται παρακάτω.
- «Τα οικονομικά σχετικά υγιή κράτη (δύσκολα να θεωρήσει κανείς υγιές ένα κράτος όπως η Γερμανία, με χρέος που πλησιάζει το 90% του ΑΕΠ της, σαν αποτέλεσμα της διάσωσης των τραπεζών της), είναι δύσκολο να βοηθήσουν και τις αδύναμες χώρες (στην περίπτωση της Ευρωζώνης την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία, το Βέλγιο κλπ.), και τις τράπεζες τους – τόσο τις ξένες, όσο και τις δικές τους. Παράλληλα, τα οικονομικά αδύναμα κράτη, αλλά πανίσχυρα στρατιωτικά (όπως οι Η.Π.Α.), είναι επίσης δύσκολο να διασώσουν τον εαυτό τους, τους εργαζομένους πολίτες, τις παραγωγικές επιχειρήσεις τους και τις τράπεζες τους – κυρίως λόγω της έντονης αποβιομηχανοποίησης και του μεγέθους τους.
Από την άλλη πλευρά οι Πολίτες, ειδικά αυτοί των χωρών της Ευρωζώνης, πιθανόν να μην έχουν τη διάθεση να φορολογούνται συνεχώς περισσότερο, για να διασώζουν τα αδύναμα κράτη και τις τράπεζες τους, καθώς επίσης για να χρηματοδοτήσουν μία ακόμη αχόρταγη κρατική μηχανή – όπως υποθέτουν πως θα είναι αυτή των ενδεχομένων Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
- Κατά την άποψη μας λοιπόν, εάν δεν επιλεχθούν άμεσα καθαρές, βιώσιμες λύσεις, οι οποίες να εξασφαλίζουν παράλληλα τόσο την αναδιάρθρωση, όσο και τον πλήρη έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τέρατος, με το διαχωρισμό των επενδυτικών από τις εμπορικές τράπεζες (Glass-Steagall Act), με στοχευμένες κρατικοποιήσεις ή/και με «κατατμήσεις» τραπεζών, το παιχνίδι θα φτάσει σύντομα στο τέλος του – όπου με βάση τις ιστορικές εμπειρίες, μάλλον θα συνοδευθεί από εμφύλιες αντιπαραθέσεις, από κοινωνικές αναταραχές, από αιματηρές λαϊκές επαναστάσεις, από έντονες διακρατικές αντιπαλότητες και από ξαφνικούς πολέμους».
- Που τοποθετείται η Ελλάδα μέσα σ αυτόν το χαμό; Κατεστραμμένη οικονομικά, διαλυμένη πολιτικά, εξ αρθρωμένη κοινωνικά, έχει ήδη χάσει τον πόλεμο πριν καν ξεκινήσει...
Σχόλια