Οταν έχεις να κάνεις με εγκληματίες, δεν μπορείς να πηγαίνεις με τον σταυρό.


Και καλά εμείς...

... οι αμαρτωλοί, αν αξίζαμε τέτοια σκληρή μοίρα, όμως γιατί άραγε να τιμωρηθούν με την ίδια και οι ενάρετοι; Προτού παραιτηθεί, ο ευρωτραπεζίτης Γιούργκεν Σταρκ πρόλαβε να απαιτήσει και από τους Ιρλανδούς ακόμη περισσότερη λιτότητα. Είναι πια φανερό πως τα αρπακτικά απλώνουν τις φτερούγες τους πάνω από τα θύματά τους για να ξεσκίσουν το μερτικό τους προτού αυτά ξεψυχήσουν.

Τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν όμως διδαχτεί ήδη από το 1848 πως τέτοιες αρπακτικές πολιτικές δεν προσφέρουν ούτε κοινωνική ούτε πολιτική σταθερότητα. Οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν διαθέτουν Σχέδιο Β, έγραφε τον περασμένο Ιούνιο ο οικονομικός αναλυτής Λάρι Ελιοτ στην εφημερίδα «Γκάρντιαν». Παραμένουν προσκολλημένοι στο Σχέδιο Α, έστω και αν αυτό σημαίνει μόνιμη λιτότητα για όλες τις ασθενέστερες χώρες της νομισματικής ένωσης. Τρεις μήνες αργότερα, οι ίδιοι ηγέτες ζουν ακόμη με τη φαντασίωση πως θα μπορούν να επιβάλλουν στο διηνεκές μέτρα λιτότητας σε αυτές τις χώρες και με την ψευδαίσθηση πως οι πολίτες τους θα εξακολουθούν να τα ανέχονται. Το Σχέδιο Α δεν πρόκειται να λειτουργήσει, έγραφε ο Λάρι Ελιοτ - που κάθε άλλο παρά φημίζεται ως επαναστάτης - επειδή «είναι αντίθετο με τις βασικές αρχές της δημοκρατίας» και επειδή στο τέλος οι λαοί θα ξεσηκωθούν ενάντια σε αυτόν τον δικτατορικό ζυγό. Ομως, αυτό το σχέδιο είναι αντίθετο και με την οικονομική λογική, διαπιστώνει ο οικονομολόγος και καθηγητής Ουίλιαμ Μίτσελ. Οι δείκτες στους οποίους η ευρωελίτ ισχυρίζεται πως έχει στραμμένη την προσοχή της (το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος) κινούνται όλοι ανάποδα. Γιατί; Επειδή εξαρτώνται από την ανάπτυξη.

Τα ευρωπαϊκά

    Η λιτότητα σκοτώνει την ανάπτυξη και έτσι αυξάνονται και άλλο τα ελλείμματα και τα χρέη. Οσα πακέτα διάσωσης και να δοθούν, οι ασθενέστερες χώρες δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ το ίδιο ανταγωνιστικές όσο οι ισχυρότερες χώρες της ευρωζώνης.

Στον χορό...

    ... των οικονομολόγων που σήμερα πια βλέπουν ξεκάθαρα πως οι όροι που επιβάλλονται στις ασθενέστερες χώρες του ευρώ είναι «υφεσιακοί» και πως θα τις φορτώσουν με ακόμη περισσότερα χρέη τα προσεχή χρόνια, μπήκε πρόσφατα και ο πρώην διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Αργεντινής Μάριο Μπλέχερ που είχε διαχειριστεί την κρίση χρέους της χώρας του. Και λέει: «Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι γελοίο. Αν υποθέσουμε πως αυτές οι χώρες θα κάνουν όλα όσα προβλέπει το πρόγραμμα, όλες τις προσαρμογές και όλες τις ιδιωτικοποιήσεις, το χρέος τους ως προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν τους θα είναι υψηλότερο στο τέλος του 2012 από όσο είναι φέτος».

Γιατί συμβαίνουν...

... αυτά; Επειδή τα αρπακτικά δεν εννοούν να εγκαταλείψουν τη μερίδα του λέοντος που είχαν υπολογίσει για τον εαυτό τους όταν ίδρυαν την ευρωζώνη. Το 2002, η κυβέρνηση της Αργεντινής διέπραξε το «τέλειο έγκλημα». Εσφιξε εκεί που πονούσαν τους κερδοσκόπους που τη δάνειζαν με εγκληματικά επιτόκια. Οταν έχεις να κάνεις με εγκληματίες, δεν μπορείς να πηγαίνεις με τον σταυρό.

http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4658578
=================

Προαποφασισμένα, προμελετημένα και αδίστακτα 

Η έρευνα είναι γνωστή. Παρουσιάστηκε από το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον (CERP) πέρυσι τον Ιούλη. 

Αμέσως μετά, δηλαδή, 
από τους «Μηχανισμούς Στήριξης», 
από τα «πακέτα των δανείων», 
από τα περί «διάσωσης της Ελλάδας» και 
απ' όλους τους συναφείς ουρανομήκεις πανηγυρισμούς που συνόδευσαν την επιβολή του μνημονίου, την οποία το ΠΑΣΟΚ, ο ΛΑ.Ο.Σ, η Μπακογιάννη και οι λοιποί εμφάνισαν σαν την πολιτική της «σωτηρίας» του τόπου. 
Σήμερα, στο φόντο της πτώχευσης που έχει επέλθει για εκατομμύρια εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους και επαγγελματίες, 
στον απόηχο της χτεσινής γερμανικής δήλωσης ότι η... συντεταγμένη (για τους κεφαλαιοκράτες) χρεοκοπία της Ελλάδας «έχει ξεκινήσει», 
ας θυμηθούμε ορισμένες διαπιστώσεις της μελέτης του CERP (εκτενέστερα αποσπάσματα της έκθεσης έχουν παρουσιαστεί από τον κ. Π. Παπαναγιώτου στο www.analitis.com). 

Παρεμπιπτόντως, ας συγκρατήσουμε και τούτο: Σύμβουλος του Κέντρου που προέβη στη μελέτη είναι ο κ. Τζόζεφ Στίγκλιτς. Ο πασίγνωστος πρωθυπουργικός φίλος... 
Διαπίστωση πρώτη: 

«Αυτή η πολιτική θα επηρεάσει ουσιαστικά την οικονομική δραστηριότητα και την αγορά εργασίας... Με βάση αυτό το σενάριο εργασίας του ΔΝΤ, η Ελλάδα ούτε το 2015 δε θα έχει πλησιάσει τους ρυθμούς ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ που είχε το 2008». 
Διαπίστωση δεύτερη: 

«Δυστυχώς το σημαντικότερο είναι πως η εικόνα δε βελτιώνεται ούτε μετά το 2014 καθώς ακόμη και αν λάβουμε υπόψη μας το σενάριο του ΔΝΤ, το 2020 το χρέος θα είναι ακόμη στο 120% του ΑΕΠ, πολύ επάνω απ' ό,τι πριν την κρίση και από το 99% του ΑΕΠ που ήταν το 2008». 
Διαπίστωση τρίτη: 

«Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Ελληνικής Διάσωσης: Αλλαγή ιδιοκτησίας του ελληνικού χρέους ώστε να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και οι πιστωτές της Ελλάδας». 
Διαπίστωση τέταρτη: 

«Τελικά, ο σκοπός του πακέτου είναι να αποπληρωθούν τράπεζες και επενδυτικά σχήματα που έχουν στα χέρια τους ελληνικό χρέος (...). Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν φρέσκια ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά, πάνω από όλα, δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος...». 
Διαπίστωση πέμπτη: 

«Οι προφανείς ευνοημένοι του πακέτου που παρέχεται από τα κράτη της Ευρωζώνης δεν είναι οι Ελληνες εργαζόμενοι και οι πολίτες που θα υποφέρουν από τις σκληρές περικοπές και από την ύφεση, αλλά τα χρηματιστηριακά κέντρα όπως το City του Λονδίνου». 
Αυτά - επαναλαμβάνουμε - τα γνώριζαν, τα έλεγαν και τα έγραφαν από πέρσι τον Ιούλη. 

Προφανέστατα, λοιπόν, 
ο ελληνικός λαός, με την εμπειρία που πλέον διαθέτει από όσα μεσολάβησαν έκτοτε, μπορεί να εξαγάγει τη δική του διαπίστωση. Τη μία και μοναδική: Οτι 
τον εκτελούν, προαποφασισμένα, προμελετημένα και αδίστακτα


Σχόλια