Σωθήκαμε πέρυσι ή χθές;

blogger: Δεν κατάλαβα! 
Αν είχαμε σωθεί πέρυσι  γιατί έπρεπε να μας "σώσουν" και χθές! 
Αν είναι να μας σώζουν κάθε τόσο τη σόι σωτηρία είναι αυτή!
Μετά τη "σωτηρία" θα γίνουν νέες περικοπές των συντάξεων;
Θα χρειασθεί ένα νέο - πάντα σωτήριο - μνημόνιο; (METAΓΕΝΝΕΣΤΕΡΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=295720,

Νέο Μνημόνιο από Σεπτέμβριο)

πάντως:

Και χρεωκοπήσανε
Και νέο δάνειο πήρανεΚαι υποθήκη έβαλλαν την Ελλάδα
Και ξεπουλάνε την δημόσια περιουσία
Και κανείς κλέφτης δεν πήγε στην δικαιοσύνη
Και τους πολίτες καταλήστεψαν με φόρους κάθε είδους
Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι δεν ξαναχρεωκοπήσουμε Και κοιτάζοντας μπροστά,  δεν μπορούμε όχι μόνο να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας, αλλά ούτε κάν να τα κοιτάξουμε στα μάτια ( βλ. εδω).

Μέχρι νεωτέρας  διαβάστε εδώ:

1. "...Η εμμονή των Ευρωπαίων να σώσουν τους μετόχους των τραπεζών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Ειλικρινά σας λέω, τα έχουν δώσει όλα για όλα στον κλάδο και αυτό μελλοντικά ίσως να είναι η ταφόπετρα της Ευρώπης." το πλήρες κείμενο εδώ (blogger: αν είναι έτσι μπας κι' όλοι αυτοί που παριστάνουν τους  "ηγέτες" δεν είναι παρά υπάλληλοι τραπεζών; Όσο για τους λαούς, ποιος τους μαμεί..)
2. Χαμογέλα ρε... σωθήκαμε!
3. Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες
4. Too little, too late
5. Δεν χρεοκοπούμε επιλεκτικά, ούτε στιγμιαία, αλλά παντοτινά ως κοινωνία
6. Τούνελ για τουλάχιστον 30 χρόνια 
7. Σαμαράς: «παράταση ζωής» σε μια Οικονομία που αργοπεθαίνει…
8. Είναι ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας….

9. Το μεγάλο ξεπούλημα στις Βρυξέλλες! Μας φόρτωσαν άλλα ~115 δις € ΤΟΚΟΥΣ!

   
   
   
   
   
   

   Οικονομικό προτεκτοράτο της Γερμανίας η Ελλάδα

   Αφού έκλεισε όπως όπως η υπόθεση της Siemens, πρόστιμα δεν ανακοινώθηκαν, κυρώσεις δεν υπήρξαν και οι μίζες αναζητούνται, τώρα ο κ. Χρυσοχοϊδης πήγε στο Βερολίνο για να κλείσει συμφωνίες με γερμανικές εταιρείες. Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε τι είπαν ο κ. Παπανδρέου με την κ. Μέρκελ. Η Ελλάδα απλόχερα ανοίγει τις πύλες της για να υποδεχθεί τους Γερμανούς σε όλα τα επίπεδα. Στα οδικά έργα, την ενέργεια, τα ακίνητα, τις τηλεπικοινωνίες και όπου αλλού υπάρχουν ευκαιρίες. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις: Στις συναντήσεις αυτές συμφωνήθηκαν οι εξής πέντε δράσεις, με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης το τέλος του 2011:
   -Εξειδίκευση της πρότασης του κ. Σόιμπλε για ελληνογερμανική συμμαχία από την Ελληνική Κυβέρνηση και διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την παραγωγή και εξαγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, από την Ελλάδα προς τη Γερμανία .

   -Αποστολή εμπειρογνωμόνων της Γερμανικής Επενδυτικής Τράπεζας (KFW) και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στην Ελλάδα, προκειμένου να αξιολογήσουν το πρόβλημα ρευστότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και να υποβάλουν λύσεις και τεχνικές προτάσεις για τη σκοπιμότητα και το περιεχόμενο της δημιουργίας Επενδυτικής-Αναπτυξιακής Τράπεζας στην Ελλάδα, στο πρότυπο της Γερμανικής Επενδυτικής Τράπεζας.

   -Δημιουργία μικτής ομάδας Ελλήνων και Γερμανών Επενδυτών και Τεχνικών Συμβούλων, υπό την αιγίδα του υπουργείου Ανάπτυξης και του Γερμανικού Συνδέσμου Βιομηχάνων, με στόχο την καταγραφή και ανάδειξη οικονομικών ευκαιριών για την προσέλκυση μεγάλων γερμανικών επενδύσεων στην ελληνική αγορά.

   -Επίσκεψη του Γερμανού υπουργού Οικονομίας και Τεχνολογίας, κ. Φίλιπ Ρέσλερ, το Φθινόπωρο στην Ελλάδα, με μεγάλη αντιπροσωπεία Γερμανών επιχειρηματιών για περαιτέρω διερεύνηση επενδυτικών ευκαιριών στους τομείς της ενέργειας, των νέων τεχνολογιών, του τουρισμού, της διαχείρισης απορριμμάτων και υγρών αποβλήτων, και ταυτόχρονα δημιουργία ομάδας εμπειρογνωμόνων των 2 υπουργείων με στόχο την καταγραφή και αξιοποίηση των ευκαιριών στον συγκεκριμένο τομέα.

   -Δημιουργία κοινής ομάδας εργασίας μεταξύ του Γερμανικού Συνδέσμου Χονδρικού Εμπορίου, Εξωτερικού Εμπορίου και Υπηρεσιών, και των 3 Ελληνικών Συνδέσμων Εξαγωγέων, με στόχο την αύξηση των ελληνικών εξαγωγών προς τη γερμανική αγορά και ταυτόχρονα την από κοινού ελληνογερμανική οικονομική «διείσδυση» σε τρίτες χώρες.

   Περήφανος ο κ. Χρυσοχοϊδης ανακοίνωσε ότι υπάρχουν πολλές γερμανικές επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται για τις ευκαιρίες στην Ελλάδα

   Άρα, να συνάγουμε εμείς το συμπέρασμα ότι οι Γερμανοί πήραν αυτό που ήθελαν. Να μας κάνουν προτεκτοράτο και να συλήσουν στο οικονομικό πτώμα της Ελλάδας.

   
   
   
   ==============
   
   

   ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΜ

   
   

   Με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 21^ης Ιουλίου, η Ελλάδα κατεβαίνει ένα ακόμη σκαλοπάτι στην άβυσσο της μεθοδευμένης επίσημης πτώχευσης. Το «πακέτο στήριξης» που αποφασίστηκε όχι μόνο δεν μετατρέπει το δημόσιο χρέος της Ελλάδας σε βιώσιμο, αλλά επιδεινώνει τους συνολικούς όρους διαχείρισής του. Βασικός στόχος είναι η εξαγορά του απαραίτητου χρόνου για να απεγκλωβιστούν οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες από το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, αλλά και να αποτραπεί ένα άμεσο «πιστωτικό γεγονός», δηλαδή μια κατάρρευση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος λόγω έλλειψης ρευστότητας.

   
   
   

   Τα μέτρα και οι παρεμβάσεις που ανακοινώθηκαν από την Σύνοδο αφορούν:

   Πρώτο: Μια νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας αξίας 109 δις ευρώ για να μπορέσουν να καλυφθούν μέρος των προβλεπόμενων δανειακών αναγκών έως το 2014. Να θυμίσουμε εδώ ότι τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα που πρέπει να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο μέχρι το 2014 είναι αξίας 157,5 δις ευρώ. Αν προσθέσουμε σ’ αυτά και τους πληρωτέους τόκους έως το 2014 αξίας 84,6 δις ευρώ, τότε έχουμε συνολικές υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου το ίδιο διάστημα αξίας 242,1 δις ευρώ. Με άλλα λόγια, η νέα χρηματοδότηση δεν αφορά ούτε τα μισά τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Χωρίς να υπολογίζουμε τις πρόσθετες δανειακές ανάγκες που προκύπτουν από τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό και τα ελλείμματα του δημοσίου.

   Δεύτερο: Η νέα αυτή χρηματοδότηση θα προέλθει, χωρίς να γνωρίζουμε λεπτομέρειες, κυρίως από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι σημαντικό μέρος του δημόσιου χρέους αλλάζει νομική βάση και από χρέος προς ιδιωτικούς φορείς στη βάση του εθνικού δικαίου της Ελλάδας, μετατρέπεται σε χρέος προς τα κράτη και τους μηχανισμούς της ευρωζώνης στη βάση των ρητρών της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, που παράνομα έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση και συνεχίζει να εκτελεί. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας αξίας τουλάχιστον 219 δις ευρώ συνδέεται με νομικοπολιτικά δεσμά που μετατρέπουν επίσημα την χώρα σε δουλοπαροικία των δανειστών της.

   Τρίτο: Η δεκαετής επιμήκυνση των χρηματοδοτήσεων που αναφέρεται στην ανακοίνωση της Συνόδου δεν σημαίνει καθόλου ελάφρυνση του κόστους δανεισμού. Ότι χάνουν οι δανειστές από την μείωση του επιτοκίου, το κερδίζουν από την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων. Επιπλέον με την εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τουλάχιστον η νέα χρηματοδότηση θα δοθεί με βάση συγκεκριμένες εμπράγματες εγγυήσεις. Έτσι, δεν φτάνει που η κυβέρνηση με την Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης έχει παραιτηθεί από την εθνική κυριαρχία της χώρας, προκειμένου οι δανειστές να έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, δεν φτάνει που με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων εκποιείται ουσιαστικά ολόκληρος ο δημόσιος πλούτος της χώρας, τώρα δεσμεύονται υπέρ των δανειστών και οι χρηματικές ροές του δημοσίου, δηλαδή τα τακτικά έσοδά του, ως εμπράγματες εγγυήσεις.

   Τέταρτο: Η περίφημη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα αποτελεί μια από τις πιο επαχθείς συμφωνίες κερδοσκοπικής αποζημίωσης ιδιωτικών τραπεζών. Πρόκειται κυρίως για αντικατάσταση ληξιπρόθεσμων ομολόγων έως το 2014 με νέους πιστωτικούς τίτλους διάρκειας 15 και 30 ετών. Οι τράπεζες που θα συμμετάσχουν σ’ αυτήν την αντικατάσταση θα αποδεχτούν τρέχουσα τιμή στο 79% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων τους, όταν στην δευτερογενή αγορά αυτή την στιγμή οι τίτλοι αυτοί κινούνται γύρω στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Κι όχι μόνο αυτό. Οι τίτλοι που θα αντικαταστήσουν τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα θα εκδοθούν όχι από το ελληνικό κράτος, αλλά από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με πλήρη κάλυψη εμπράγματων εγγυήσεων. Ωστόσο, το ρίσκο της πληρωμής τους αποτελεί αποκλειστικά υπόθεση της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες θα συνεννοηθούν αποκλειστικά με το ΕΤΧΣ, ερήμην της Ελλάδας, για τον τρόπο που θα εξασφαλιστεί η αποζημίωσή τους τα επόμενα 30 χρόνια, ενώ η Ελλάδα απλά καλείται να καταβάλει τον λογαριασμό.

   Πέμπτο: Η αναφορά που γίνεται για την ενίσχυση της ανάπτυξης και την ανταγωνιστικότητας μέσω ξεχωριστών χρηματοδοτήσεων από την ΕΕ, συνδέεται κυρίως με δυο κύριες επιδιώξεις. Αφενός, την ενίσχυση μέσω ειδικών επιδοτήσεων των επενδυτών που θέλουν να κερδοσκοπήσουν μέσα από το πρόγραμμα εκποίησης που έχει ψηφίσει η σημερινή κυβέρνηση και έτσι να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ξεπουλήματος. Αφετέρου, να ολοκληρωθούν τα «μεγάλα έργα» υπό κατασκευή για τα οποία ενδιαφέρεται η γνωστή κρατικοδίαιτη επιχειρηματική ολιγαρχία των ντόπιων και ξένων μεγάλων συμφερόντων.

   Με τη συμφωνία αυτή όχι μόνο δεν ελαφραίνει το βάρος του δημόσιου χρέους, αλλά καταδικάζει την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε μια διαδικασία εσαεί πτώχευσης «τριτοκοσμικού» χαρακτήρα. Όχι μόνο το λαϊκό νοικοκυριό και το κράτος θα πρέπει να εξασφαλίζει την πληρωμή των δυσβάσταχτων χρεών και να υποστηρίζει την κερδοσκοπία των τραπεζών με το ελληνικό χρέος για τα επόμενα 30 χρόνια, αλλά ολόκληρη η περιουσία της χώρας έχει ήδη τεθεί στην διάθεση των δανειστών. Πολύ γρήγορα η επιδείνωση όλων των ζωτικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας θα αποδείξει ακόμη και στον πιο αφελή ότι η πτώχευση της χώρας έχει ήδη συντελεστεί και ότι η συμφωνία της συνόδου κορυφής αποτελεί μόνο τον τρόπο διαχείρισής της υπέρ των δανειστών και της ευρωζώνης.