Σχόλια για την επικαιρότητα

blogger: Προσπαθώ να καταλάβω, να εξηγήσω τα αντιφατικά που συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στην κυβέρνησή μας, στη χώρα: 

• Συγκλίσεις που δεν υλοποιούνται την τελευταία στιγμή. 
• Υβριστές που την επόμενη στιγμή είναι ... σε αδέλφια! (βλεπ. εδώ και εδώ)
• Κατήγοροι που μετατρέπονται σε διαπρύσιους απολογητές!
• Πολιτικές πιρουέτες που παραβιάζουν κάθε κανόνα λογικής! (βλ. εδώ)
• Κόμματα που αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι ότι δεν λειτουργούν (Τι άλλο μπορεί να σημαίνει όταν ένας αρχηγός κόμματος αποφασίζει μόνος του για την παράδοση της εξουσίας...)
• Θεσμοί  που αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι ότι δεν λειτουργούν ( Τί άλλο μπορεί να σημαίνει όταν οι πολιτικοί αρχηγοί - με τα επιτελεία τους - αντί να μιλάνε στο φως της ημέρας στα γραφεία της βουλής, κρατώντας και πρακτικά βέβαια,  παίζουν το μέλλον της χώρας ανταλλάσσοντας sms με τα κινητά τους!)

Τη μόνη εξήγηση που δίνω είναι: γάντζωμα στην εξουσία στην καρέκλα, έστω κι' αν αυτό σημαίνει τον πλήρη διασυρμό.  Όλες αυτές οι κινήσεις έχουν μικρή σημασία για το μέλλον της χώρας. Έχουν τόση αξία όσο τα μερεμέτια σε ένα φέρετρο! Η πολιτική ηγεσία, που στο σύνολό της δεν έκανε τίποτε για να προστατέψει τη χώρα από την κρίση, εμφανίζεται ανίκανη να την κατανοήσει και ακόμα πιο ανίκανη να δράσει. 

Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού ως υποκαταστήματα άλλων συμφερόντων δεν έχουν παράγει ποτέ πολιτική, ήταν πάντα διεκπεραιωτές εντολών, αυτό κάνουν και τώρα, σε βάρος πάντα της χώρας. 
================

Κρίση, αίτια και θεραπεία

Τα αίτια κρίσεων όπως η συντρέχουσα ελληνική διακρίνονται σε πρωταρχικά και δευτερεύοντα.

Τα αίτια κρίσεων όπως η συντρέχουσα ελληνική διακρίνονται σε πρωταρχικά και δευτερεύοντα. Εδώ θα αναφερθούμε στα πρωταρχικά. Eνα έθνος που λικνίζεται για να ισορροπήσει ή, εάν πέσει, να μπορέσει να ορθοποδήσει και να διασωθεί, απαιτείται να θεραπεύσει την πρωταρχική παθογένεια: Να αναβιώσει τις ουσίες και τα νοήματα που συγκροτούν και συγκρατούν το εθνοκράτος. Χωρίς μια τέτοια κοσμοθεωρητική ανασύνταξη διέξοδος δεν υπάρχει. "Πνευματικά και πολιτικά ερείσματα υπάρχουν". Βρίσκονται μέσα στον διαχρονικό στοιχειακό υπαρξιακό πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι τα πολιτικά και πολιτισμικά ερείσματα της μακραίωνης ελληνικότητας. Είναι ο εαυτός μας που πρέπει να ξαναβρούμε. Χωρίς άντληση από αυτή τη δεξαμενή πνευματικού και πολιτικού αίματος οι Ελληνες είναι πολιτικά νεκροί. Χρειάζονται όμως εγερτήριες και διεγερτικές κινητήριες ηγετικές δυνάμεις.

Επί μακρόν τις τελευταίες δεκαετίες η γνήσια και μακραίωνη ελληνικότητα βάλλεται ποικιλοτρόπως, πανταχόθεν και ανελέητα: Στο ένα άκρο του εκκρεμούς βρίσκονται οι γραφικές γελοιότητες περί "Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών" και στο άλλο άκρο συνωστίζονται τα μέλη ενός μορφικά πανομοιότυπου γυάλινου κόσμου διεθνιστικών και κοσμοπολίτικων ιδεολογικών κατασκευών. Είναι οι ευτελείς προπαγάνδες περί δήθεν επικείμενης έλευσης του ενός ή του άλλου ενωμένου πλανήτη και της μιας ή της άλλης παγκοσμιότητας. Θεωρούν τα εθνοκράτη (όλως περιέργως όχι όμως και τα ηγεμονικά) περιττά και αναλώσιμα. Οπως έγραψε ο Κονδύλης, "συχνά, όσα ωφελούν τους ιδιοτελείς τα προπαγανδίζουν οι αφελείς".

Τις τελευταίες δεκαετίες οι Ελληνες καταβρόχθισαν βουνά ψεύτικων και κίβδηλων ιδεολογημάτων και άφθονη προπαγάνδα. Είναι η στιγμή να τα αποβάλουν. Να αποταχθεί ό,τι υπονομεύει την ιστορικά εδραία ενστικτώδη ταύτιση των Ελλήνων με την ανεξάρτητη Πολιτεία τους και με τη Δημοκρατία ως την προαπαιτούμενη συνθήκη της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Για τους Ελληνες Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία πάντοτε ήταν το δίπτυχο της Ελευθερίας. Να κατεδαφιστούν τα τείχη που κρατούν έξω από τη νεοελληνική κοινωνικοπολιτική σφαίρα τα διαχρονικά πολιτικά και πνευματικά ερείσματα των Ελλήνων. Τα τείχη αυτά οριοθετούν νομικοθεσμικά στενόχωρες, πνευματικά στερημένες και δημοκρατικά ελλειμματικές κατεξουσιαστικές δομές. Οταν ο Ελληνας φυλακίζεται, μέσα σε τέτοιες δομές, ασφυκτιά ή εκρήγνυται.

Η ιδιόμορφη λανθάνουσα ξενοκρατία των δύο τελευταίων δεκαετιών, η οποία καλλιεργήθηκε από πλήθος κραχτών επίπλαστων μεταμοντέρνων ιδεολογημάτων, ήταν το προοίμιο της ακόμη πιο δυσβάστακτης σημερινής δεσποτείας των αλλεπάλληλων αδιέξοδων "μνημονίων" τα οποία μας επιβάλλονται χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση. Η "αγανάκτηση" αυτών των ημερών κατά των διεθνικών τοκογλύφων και κατά των ηγετών μας είναι απόλυτα δικαιολογημένη.

Λανθασμένες ήταν και οι εκτιμήσεις για τη φυσιογνωμία και τις λειτουργίες της ΕΕ που ακύρωσαν κάθε αξίωση ορθολογιστικής συμμετοχής στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οικονομικά και θεσμικά απροετοίμαστοι, εκτεθήκαμε σε ένα ανελέητο χρηματοοικονομικό ανταγωνισμό χωρίς ελπίδα.

Στις επικείμενες σκληρές διαπραγματεύσεις, υπάρχει ελπίδα μόνο εάν θρυμματιστεί ο γυάλινος κόσμος των ιδεολογημάτων και εάν εμφορούμενοι από τις κοσμοθεωρίες μας εισέλθουμε στο διεθνές και ευρωπαϊκό εθνοκρατοκεντρικό πεδίο με κριτήριο το εθνικό συμφέρον έχοντας κατά νου ότι τα προβλήματα δεν είναι μόνο δικά μας. Τότε μόνο μπορούμε να συνομιλούμε όρθιοι, ισότιμα, ορθολογιστικά και ωφέλιμα για τη χώρα μας.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63155136