Βαρύτατες αιχμές κατά του Κώστα Σημίτη, άφησε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χάρης Καστανίδης, δημοσιοποιώντας αλληλογραφία του με τον πρώην πρωθυπουργό, προτού οδηγηθεί στην παραίτησή του από το υπουργείο Μεταφορών, το 1997.
Με αφορμή τη χθεσινή δήλωση του κ. Σημίτη, μέρος της οποίας αφορούσε τον ίδιο, ο κ Καστανίδης έκανε λόγο για παράδοση κατά τα μέσα της δεκαετίας του 'Α90, μιας σειράς λειτουργιών του δημοσίου τομέα «σε μηχανισμούς έξω απ'Α τον έλεγχο των θεσμικών εκπροσωπήσεων της λαϊκής κυριαρχίας» και για «ανατροπή του αξιώματος, ότι η πολιτική προηγείται και οι οικονομικοί παράγοντες ακολουθούν».
Παράλληλα ωστόσο, ο υπουργός Δικαιοσύνης διαβεβαίωσε πως η κυβέρνηση «δίνει μάχη ειλικρινή και κάνει ό,τι πρέπει για την αποκατάσταση της αλήθειας» και κάλεσε και τα υπόλοιπα κόμματα να κινηθούν αναλόγως, «σε αντίθεση με την υπόθεση των ψηφιακών παροχών, για την οποία, μονάχα ένας πολιτικός αρχηγός είχε δεχθεί να υπαχθεί υπό τον έλεγχο της Διακομματικής Επιτροπής για τις Προμήθειες».
Τέλος, ο κ Καστανίδης, εξέφρασε την πεποίθηση πως η καθυστέρηση συζήτησης του πορίσματος για την Ζήμενς, ωφέλησε τελικά την υπόθεση της απόδοσης Δικαιοσύνης, καθώς πλέον, έχει συσσωρευθεί νομολογία με την οποία τα εγκλήματα της δωροδοκίας και των εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, δεν υπάγονται στην κατηγορία των «αδικημάτων κατά την άσκηση των καθηκόντων των υπουργών», οπότε η Επιτροπή Προκαταρκτικής Εξέτασης («Προανακριτική»), θα μπορεί σε ταχύτατο διάστημα, να αποστείλει τα όσα στοιχεία διαθέτει στη Δικαιοσύνη για την συνέχιση της διερεύνησης.
Παρουσιάζοντας για πρώτη φορά την εσωτερική αλληλογραφία της διετίας 1996-1997 μεταξύ του ιδίου ως υπουργού Μεταφορών, και του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη, ο Χάρης Καστανίδης ανέφερε πως το υπουργείο του είχε να διαχειριστεί «μερικά τρισ. δρχ. προμηθειών, από αεροπλάνα μέχρι ψηφιακές προμήθειες»:
«Ζήτησα τότε να απαντήσουμε, πώς θα υπάρξει διαχείριση του κολοσσιαίου αριθμού προμηθειών, καθώς από τα γιγαντιαία συμφέροντα που συγκρούονται γύρω απ'Α τις προμήθειες, ακόμα κι αν όλα τηρούνται ευλαβικά, δημιουργούνται παρενέργειες στο πολιτικό σκηνικό. Είχα προτείνει να υπάρξει μια διακομματική επιλογή προσώπων υψηλού κύρους, προκειμένου να συσταθεί ανεξάρτητη Αρχή ελέγχου των προμηθειών. Ο πρωθυπουργός απεδέχθη. Η κυβερνητική επιτροπή ορθά παρατήρησε πως δεν είναι δυνατόν να διαχειριστούμε μονάχα τις προμήθειες του υπουργείου Μεταφορών, αλλά το σύνολο των προμηθειών του δημοσίου τομέα. Ανετέθη σε μένα το θεσμικό πλαίσιο της ανεξάρτητης αρχής ελέγχου της νομιμότητας, η επιτροπή κατέληξε - και τον Σεπτέμβριο του 'Α96 η θέση για την Αρχή, γίνεται βασική προεκλογική μας δέσμευση», ανέφερε ο κ Καστανίδης και συνέχισε:
«Όταν σχηματίστηκε η νέα κυβέρνηση, ζήτησα να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο. Στις 5/11/1996, ο κος Σημίτης μου αποστέλλει επιστολή όπου μου ζητεί να επισπεύσουμε τις διαδικασίες κατάθεσης του σχετικού νόμου στη Βουλή και να διατυπώσω τις τελικές μου παρατηρήσεις, προκειμένου να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή. Στις 25/11/1996, του απαντώ πως δεν έχω παρατήρηση, γιατί είμαι ο συντάκτης του νομοσχεδίου και χαίρομαι που θα αποκαταστήσουμε το πολιτικό δόγμα, ότι η πολιτική προηγείται και τα οικονομικά πρόσωπα ακολουθούν. Στις 7 Ιανουαρίου 1997, λαμβάνω επιστολή του κ. Σημίτη, όπου μου αναφέρει πως «έχω ξανασκεφθεί το θέμα και μου φαίνεται πως θέλει περισσότερη συζήτηση το πράγμα, στην Επιτροπή Θεσμών της κυβέρνησης. Αυτό γίνεται δυο μήνες μετά την απαίτηση του Πρωθυπουργού, να εισαχθεί το νομοσχέδιο κατά προτεραιότητα». Ο Αλέκος Παπαδόπουλος συγκροτεί Επιτροπή Θεσμών και στέλνει επιστολή στον κ. Σημίτη, όπου επιβεβαιώνει πως η πρότασή μου ήταν ο έλεγχος των προμηθειών να αφορά συνολικά το δημόσιο τομέα - και να ακολουθεί την διαδικασία: υπουργός - υπουργικό συμβούλιο - Ελεγκτικό Συνέδριο - Ανεξάρτητη Αρχή. «Στις 8/5/ 1997, ενώ απουσιάζω στο Σικάγο, συγκαλείται το υπουργικό συμβούλιο και αποφασίζει να απορρίψει αυτό που αποτέλεσε προεκλογική διακήρυξη της κυβερνήσεως, με το επιχείρημα ότι το πλαίσιο δεν χρειάζεται να αλλάξει. Στις 14/5/1997, αποστέλλω επιστολή στον Πρωθυπουργό, όπου του εξηγώ ότι έσφαλε το υπουργικό συμβούλιο. Σεβαστή η απόφαση αλλά έσφαλε. Του εξηγώ ότι θα πρέπει όλες οι προμήθειες να υπαχθούν στον έλεγχο της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, διότι πράγματι, στο προσχέδιο οι προγραμματικές συμβάσεις δεν μπορούν να υπαχθούν στον έλεγχο της Αρχής γιατί υπάρχουν οι ευρωπαϊκές οδηγίες. Η κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι είπα πως πρέπει να πάμε σε διεθνείς διαγωνισμούς. Η επιστολή που είναι πολυσέλιδη καταλήγει στα εξής: «Ό,τι ισχυρίζομαι αποτελεί εκπεφρασμένη βούληση της κυβερνήσεώς μας (…) Σας παρακαλώ, να μου δώσετε την δυνατότητα να θεσπίσω έστω στον τομέα της δικής μου αρμοδιότητας, μέτρα και κανόνες που να εγγυώνται την διαφανή διαχείριση έργων και προμηθειών στις μεταφορές και επικοινωνίες (…)Αν ούτε αυτό καταστεί δυνατόν, αναρωτιέμαι αν θα είχε νόημα η παραμονή μου στην κυβέρνηση»...»
«Στις 25 Ιουλίου 1997, αποστέλλω νέα εναλλακτική πρόταση. Δεν υπάρχει απάντηση, ούτε επ'Α αυτού. Η πρόταση που είχα κάνει σε συνεργασία με το Ελεγκτικό Συνέδριο, ήταν να είναι υποχρεωτικός ο έλεγχος των συμβάσεων απ'Α το Ελεγκτικό Συνέδριο, όχι μόνον τυπικός, αλλά και επί της ουσίας. Δεν υπάρχει απάντηση. Με αφορμή συγκεκριμένα γεγονότα, στις 30/8/1997 ανακοινώνω την παραίτησή μου με βάση την προϊδέαση της 14/5. Σήμερα ερωτά ο κος Σημίτης, «γιατί επανήλθε ο Καστανίδης;». Για τον απλούστατο λόγο ότι ο πρωθυπουργός του ζήτησε μετ'Α επιτάσεως να βοηθήσει πριν τις εκλογές. Και έχω αφοσίωση πρώτα στη χώρα και μετά εμμέσως στο κόμμα μου».
«Κυρίες και κύριοι, τα γεγονότα δεν είναι τυχαία - σηματοδοτούν μια κρίσιμη καμπή. Θα ήταν διαφορετικό το μέλλον του τόπου, αν τότε είχαμε αποδεχθεί όλος ο πολιτικός κόσμος, μια διαφορετική λειτουργία στο καθεστώς προμηθειών και έργων και αποκόπταμε τον ομφάλιο λώρο πολιτικής και επιχειρηματιών. Οι συνέπειες ήσαν μοιραίες. Δεν έχω μιλήσει 15 χρόνια τώρα, αλλά αισθάνομαι βαριά την ευθύνη να μιλήσω για όσα οφείλω», ανέφερε μεταξύ άλλων, ο υπουργός Δικαιοσύνης.
· Αργότερα, ο υπουργός Δικαιοσύνης, ερωτηθείς για ποιον λόγο δεν είχε προβεί σε δημοσιοποίηση της αλληλογραφίας αυτής νωρίτερα, απάντησε πως «παραιτούμενος, είχε προβεί σε υπαινιγμούς, που θεωρούσε ότι είχαν γίνει κατανοητοί. Όταν ωστόσο ο πρώην πρωθυπουργός, επέλεξε χθες να προβεί σε «απολύτως ανακριβείς ισχυρισμούς», θεώρησε σωστό να δημοσιοποιήσει τις επιστολές».
· Ο κ. Καστανίδης κατέθεσε στα Πρακτικά και το σχέδιο διατάξεως που είχε καταστρώσει σε συνεργασία με το Ελεγκτικό Συνέδριο για τον έλεγχο των συμβάσεων, στο οποίο προβλεπόταν μεταξύ άλλων, ότι «οι συμβάσεις εκτέλεσης έργων και προμηθειών και παροχής υπηρεσιών των φορέων που περιέχονται κάθε φορά στο δημόσιο Τομέα, υποβάλλονται σε έλεγχο νομιμότητας που ασκείται από το αρμόδιο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μετά από πρόταση του αρμόδιου για την κατακύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού ή την ανάθεση της συμβάσεως (χωρίς διαγωνισμό) οργάνου, μέσα σε δέκα πέντε εργάσιμες ημέρες (…) Ο έλεγχος ασκείται πριν από την κατακύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού στον τελευταίο μειοδότη, ή πριν από την ανάθεση της συμβάσεως (σε περίπτωση απ'Α ευθείας αναθέσεως)…»
Πηγή
-------------
Συνέχεια....
---------------
Με αφορμή τη χθεσινή δήλωση του κ. Σημίτη, μέρος της οποίας αφορούσε τον ίδιο, ο κ Καστανίδης έκανε λόγο για παράδοση κατά τα μέσα της δεκαετίας του 'Α90, μιας σειράς λειτουργιών του δημοσίου τομέα «σε μηχανισμούς έξω απ'Α τον έλεγχο των θεσμικών εκπροσωπήσεων της λαϊκής κυριαρχίας» και για «ανατροπή του αξιώματος, ότι η πολιτική προηγείται και οι οικονομικοί παράγοντες ακολουθούν».
Παράλληλα ωστόσο, ο υπουργός Δικαιοσύνης διαβεβαίωσε πως η κυβέρνηση «δίνει μάχη ειλικρινή και κάνει ό,τι πρέπει για την αποκατάσταση της αλήθειας» και κάλεσε και τα υπόλοιπα κόμματα να κινηθούν αναλόγως, «σε αντίθεση με την υπόθεση των ψηφιακών παροχών, για την οποία, μονάχα ένας πολιτικός αρχηγός είχε δεχθεί να υπαχθεί υπό τον έλεγχο της Διακομματικής Επιτροπής για τις Προμήθειες».
Τέλος, ο κ Καστανίδης, εξέφρασε την πεποίθηση πως η καθυστέρηση συζήτησης του πορίσματος για την Ζήμενς, ωφέλησε τελικά την υπόθεση της απόδοσης Δικαιοσύνης, καθώς πλέον, έχει συσσωρευθεί νομολογία με την οποία τα εγκλήματα της δωροδοκίας και των εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, δεν υπάγονται στην κατηγορία των «αδικημάτων κατά την άσκηση των καθηκόντων των υπουργών», οπότε η Επιτροπή Προκαταρκτικής Εξέτασης («Προανακριτική»), θα μπορεί σε ταχύτατο διάστημα, να αποστείλει τα όσα στοιχεία διαθέτει στη Δικαιοσύνη για την συνέχιση της διερεύνησης.
Παρουσιάζοντας για πρώτη φορά την εσωτερική αλληλογραφία της διετίας 1996-1997 μεταξύ του ιδίου ως υπουργού Μεταφορών, και του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη, ο Χάρης Καστανίδης ανέφερε πως το υπουργείο του είχε να διαχειριστεί «μερικά τρισ. δρχ. προμηθειών, από αεροπλάνα μέχρι ψηφιακές προμήθειες»:
«Ζήτησα τότε να απαντήσουμε, πώς θα υπάρξει διαχείριση του κολοσσιαίου αριθμού προμηθειών, καθώς από τα γιγαντιαία συμφέροντα που συγκρούονται γύρω απ'Α τις προμήθειες, ακόμα κι αν όλα τηρούνται ευλαβικά, δημιουργούνται παρενέργειες στο πολιτικό σκηνικό. Είχα προτείνει να υπάρξει μια διακομματική επιλογή προσώπων υψηλού κύρους, προκειμένου να συσταθεί ανεξάρτητη Αρχή ελέγχου των προμηθειών. Ο πρωθυπουργός απεδέχθη. Η κυβερνητική επιτροπή ορθά παρατήρησε πως δεν είναι δυνατόν να διαχειριστούμε μονάχα τις προμήθειες του υπουργείου Μεταφορών, αλλά το σύνολο των προμηθειών του δημοσίου τομέα. Ανετέθη σε μένα το θεσμικό πλαίσιο της ανεξάρτητης αρχής ελέγχου της νομιμότητας, η επιτροπή κατέληξε - και τον Σεπτέμβριο του 'Α96 η θέση για την Αρχή, γίνεται βασική προεκλογική μας δέσμευση», ανέφερε ο κ Καστανίδης και συνέχισε:
«Όταν σχηματίστηκε η νέα κυβέρνηση, ζήτησα να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο. Στις 5/11/1996, ο κος Σημίτης μου αποστέλλει επιστολή όπου μου ζητεί να επισπεύσουμε τις διαδικασίες κατάθεσης του σχετικού νόμου στη Βουλή και να διατυπώσω τις τελικές μου παρατηρήσεις, προκειμένου να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή. Στις 25/11/1996, του απαντώ πως δεν έχω παρατήρηση, γιατί είμαι ο συντάκτης του νομοσχεδίου και χαίρομαι που θα αποκαταστήσουμε το πολιτικό δόγμα, ότι η πολιτική προηγείται και τα οικονομικά πρόσωπα ακολουθούν. Στις 7 Ιανουαρίου 1997, λαμβάνω επιστολή του κ. Σημίτη, όπου μου αναφέρει πως «έχω ξανασκεφθεί το θέμα και μου φαίνεται πως θέλει περισσότερη συζήτηση το πράγμα, στην Επιτροπή Θεσμών της κυβέρνησης. Αυτό γίνεται δυο μήνες μετά την απαίτηση του Πρωθυπουργού, να εισαχθεί το νομοσχέδιο κατά προτεραιότητα». Ο Αλέκος Παπαδόπουλος συγκροτεί Επιτροπή Θεσμών και στέλνει επιστολή στον κ. Σημίτη, όπου επιβεβαιώνει πως η πρότασή μου ήταν ο έλεγχος των προμηθειών να αφορά συνολικά το δημόσιο τομέα - και να ακολουθεί την διαδικασία: υπουργός - υπουργικό συμβούλιο - Ελεγκτικό Συνέδριο - Ανεξάρτητη Αρχή. «Στις 8/5/ 1997, ενώ απουσιάζω στο Σικάγο, συγκαλείται το υπουργικό συμβούλιο και αποφασίζει να απορρίψει αυτό που αποτέλεσε προεκλογική διακήρυξη της κυβερνήσεως, με το επιχείρημα ότι το πλαίσιο δεν χρειάζεται να αλλάξει. Στις 14/5/1997, αποστέλλω επιστολή στον Πρωθυπουργό, όπου του εξηγώ ότι έσφαλε το υπουργικό συμβούλιο. Σεβαστή η απόφαση αλλά έσφαλε. Του εξηγώ ότι θα πρέπει όλες οι προμήθειες να υπαχθούν στον έλεγχο της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, διότι πράγματι, στο προσχέδιο οι προγραμματικές συμβάσεις δεν μπορούν να υπαχθούν στον έλεγχο της Αρχής γιατί υπάρχουν οι ευρωπαϊκές οδηγίες. Η κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι είπα πως πρέπει να πάμε σε διεθνείς διαγωνισμούς. Η επιστολή που είναι πολυσέλιδη καταλήγει στα εξής: «Ό,τι ισχυρίζομαι αποτελεί εκπεφρασμένη βούληση της κυβερνήσεώς μας (…) Σας παρακαλώ, να μου δώσετε την δυνατότητα να θεσπίσω έστω στον τομέα της δικής μου αρμοδιότητας, μέτρα και κανόνες που να εγγυώνται την διαφανή διαχείριση έργων και προμηθειών στις μεταφορές και επικοινωνίες (…)Αν ούτε αυτό καταστεί δυνατόν, αναρωτιέμαι αν θα είχε νόημα η παραμονή μου στην κυβέρνηση»...»
«Στις 25 Ιουλίου 1997, αποστέλλω νέα εναλλακτική πρόταση. Δεν υπάρχει απάντηση, ούτε επ'Α αυτού. Η πρόταση που είχα κάνει σε συνεργασία με το Ελεγκτικό Συνέδριο, ήταν να είναι υποχρεωτικός ο έλεγχος των συμβάσεων απ'Α το Ελεγκτικό Συνέδριο, όχι μόνον τυπικός, αλλά και επί της ουσίας. Δεν υπάρχει απάντηση. Με αφορμή συγκεκριμένα γεγονότα, στις 30/8/1997 ανακοινώνω την παραίτησή μου με βάση την προϊδέαση της 14/5. Σήμερα ερωτά ο κος Σημίτης, «γιατί επανήλθε ο Καστανίδης;». Για τον απλούστατο λόγο ότι ο πρωθυπουργός του ζήτησε μετ'Α επιτάσεως να βοηθήσει πριν τις εκλογές. Και έχω αφοσίωση πρώτα στη χώρα και μετά εμμέσως στο κόμμα μου».
«Κυρίες και κύριοι, τα γεγονότα δεν είναι τυχαία - σηματοδοτούν μια κρίσιμη καμπή. Θα ήταν διαφορετικό το μέλλον του τόπου, αν τότε είχαμε αποδεχθεί όλος ο πολιτικός κόσμος, μια διαφορετική λειτουργία στο καθεστώς προμηθειών και έργων και αποκόπταμε τον ομφάλιο λώρο πολιτικής και επιχειρηματιών. Οι συνέπειες ήσαν μοιραίες. Δεν έχω μιλήσει 15 χρόνια τώρα, αλλά αισθάνομαι βαριά την ευθύνη να μιλήσω για όσα οφείλω», ανέφερε μεταξύ άλλων, ο υπουργός Δικαιοσύνης.
· Αργότερα, ο υπουργός Δικαιοσύνης, ερωτηθείς για ποιον λόγο δεν είχε προβεί σε δημοσιοποίηση της αλληλογραφίας αυτής νωρίτερα, απάντησε πως «παραιτούμενος, είχε προβεί σε υπαινιγμούς, που θεωρούσε ότι είχαν γίνει κατανοητοί. Όταν ωστόσο ο πρώην πρωθυπουργός, επέλεξε χθες να προβεί σε «απολύτως ανακριβείς ισχυρισμούς», θεώρησε σωστό να δημοσιοποιήσει τις επιστολές».
· Ο κ. Καστανίδης κατέθεσε στα Πρακτικά και το σχέδιο διατάξεως που είχε καταστρώσει σε συνεργασία με το Ελεγκτικό Συνέδριο για τον έλεγχο των συμβάσεων, στο οποίο προβλεπόταν μεταξύ άλλων, ότι «οι συμβάσεις εκτέλεσης έργων και προμηθειών και παροχής υπηρεσιών των φορέων που περιέχονται κάθε φορά στο δημόσιο Τομέα, υποβάλλονται σε έλεγχο νομιμότητας που ασκείται από το αρμόδιο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μετά από πρόταση του αρμόδιου για την κατακύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού ή την ανάθεση της συμβάσεως (χωρίς διαγωνισμό) οργάνου, μέσα σε δέκα πέντε εργάσιμες ημέρες (…) Ο έλεγχος ασκείται πριν από την κατακύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού στον τελευταίο μειοδότη, ή πριν από την ανάθεση της συμβάσεως (σε περίπτωση απ'Α ευθείας αναθέσεως)…»
Πηγή
-------------
Συνέχεια....
---------------
Αποκαλύψεις για την ένοχη σχέση Αθήνας - Goldman Sachs
Δέκα χρόνια μετά (!) το αρχικό «στήσιμο» των «πονηρών» swaps μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της GoldmanSachs, με τα οποία δημιουργήθηκε μια ένοχη σχέση δύο διαδοχικών κυβερνήσεων της Αθήνας με την αμερικανική τράπεζα, ηEurostat έφερε χθες στο φως μια αποκαλυπτική καταγραφή όλων των επίμαχων συναλλαγών.
Το έγγραφο της Eurostat αποκαλύπτει πώς ηGoldman έγινε η τράπεζα «ειδικών αποστολών» του Ελληνικού Δημοσίου, με πλήθος συναλλαγών που είχαν στόχο την απόκρυψη της πραγματικής δημοσιονομικής εικόνας της Ελλάδας από τις ευρωπαϊκές αρχές. Και οι ευρωπαϊκές αρχές, πάντως, φαίνεται ότι «έκαναν στραβά μάτια» με μεγάλη προθυμία: ήδη από το 2003, σε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του ειδικού περιοδικού “Risk”, είχαν αποκαλυφθεί τα περισσότερα στοιχεία για αυτές τις «σκοτεινές» συναλλαγές, αλλά η Eurostatισχυρίζεται στο έγγραφό της ότι ενημερώθηκε σχετικά μόλις το 2010!
Η Eurostat αποκαλύπτει, όμως, άλλη μια ενδιαφέρουσα διάσταση της υπόθεσης, που δεν είχε γίνει γνωστή ως τώρα: το 2008, επί θητείας του Γιώργου Αλογοσκούφη, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών ευθέως εξαπάτησε την Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή! Όταν η Eurostat ζήτησε από όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στοιχεία για τη διαχείριση του χρέους τους μέσω συναλλαγών σε παράγωγα, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών είχε ανενδοίαστα απαντήσει ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν είχε προχωρήσει σε οποιαδήποτε συναλλαγή επί παραγώγων.
Η έρευνα της Eurostat, που χρειάσθηκε πολλούς μήνες και αλλεπάλληλες επισκέψεις και αιτήσεις αποστολής στοιχείων από τις ελληνικές αρχές κατέληξε στα ακόλουθα ευρήματα:
n Το 2001 η Ελλάδα προχώρησε όχι σε μία, ούτε σε δύο, αλλά σε 13 συνολικά ανταλλαγές χρέους (swap) που είχε εκδοθεί από το Δημόσιο σε ξένα νομίσματα (γιεν και ελβετικό φράγκο). Οι ανταλλαγές του χρέους έγιναν με βάση ευνοϊκές για την Ελλάδα (πλασματικές) ισοτιμίες. Το τελικό αποτέλεσμα των συναλλαγών αυτών ήταν ότι το Δημόσιο «κέρδισε» 2,8 δισ. ευρώ, με τα οποία μειώθηκε το δημόσιο χρέος.
n Πρέπει να σημειωθεί ότι με τη συναλλαγή αυτή η Ελλάδα ΔΕΝ μείωσε το χρέος προκειμένου να μπει με πλαστά στοιχεία στη νομισματική ένωση, όπως πολλοί έχουν ισχυρισθεί, αφού ήδη είχε κριθεί και αποφασισθεί η συμμετοχή της χώρας. Όμως, η αξία των swaps σε πολιτικό επίπεδο ήταν σημαντική: υποχρέωση της Ελλάδας, βάσει των κανόνων της νομισματικής ένωσης, ήταν να εμφανίζει κάθε χρόνο μείωση του χρέους και αυτό ακριβώς το στόχο εξυπηρετούσαν τα swap του 2001.
n Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτά τα 2,8 δισ. ευρώ ήταν ένα μυστικό δάνειο της Goldman Sachs προς την Ελλάδα. Για την αποπληρωμή του συνάφθηκε ξεχωριστή σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων με διάρκεια μέχρι το 2019 και περίοδο χάριτος δύο ετών. Με αυτή τη σύμβαση, το Δημόσιο αναλάμβανε την υποχρέωση να πληρώνει τους τόκους και το κεφάλαιο του μυστικού δανείου για πολλά χρόνια και ηGoldman εξασφάλιζε μια πολύ μεγάλη αμοιβή, το ύψος της οποίας πάντως δεν αποκαλύπτεται από την έκθεση τηςEurostat.
n Η «αμαρτωλή» ιστορία των swaps του 2001 δεν σταμάτησε εκεί, όμως. Το 2005, κατά διαβολική σύμπτωση η σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων άρχισε να εξελίσσεται δυσμενώς για το Ελληνικό Δημόσιο, οδηγώντας σε πολύ «τσουχτερές» πληρωμές. Οι πάντα εξυπηρετικοί τραπεζίτες της Goldmanδέχθηκαν να διευκολύνουν τον Γ. Αλογοσκούφη, για να μην επιβαρυνθεί ξαφνικά η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας: συμφώνησαν μια αναδιάρθρωση της σύμβασης, με επιμήκυνση ως το έτος 2037 (!), ώστε να μειωθούν οι ετήσιες πληρωμές της Ελλάδας.
n Μετά την αναδιάρθρωση αυτή, το «πακέτο» των swap δανείων σε συνάλλαγμα και επιτοκίων αγοράσθηκε από την Εθνική Τράπεζα, που μόλις το 2004 είχε ιδιωτικοποιηθεί πλήρως, όπως σημειώνει στην έκθεσή της η Eurostat. Το 2008 έγινε νέα αναδιάρθρωση αυτού του χρέους, με άλλη μια αλλαγή στους όρους του. Το 2009, με τη βοήθεια τηςGoldman Sachs και πάλι, οι συμβάσειςswap τιτλοποιήθηκαν, μέσω της εταιρείας ειδικού σκοπού Titlos Plc., η οποία προχώρησε σε μια πληρωμή 5,5 δισ. ευρώ προς την Εθνική Τράπεζα.
n Για το Δημόσιο, η έρευνα της Eurostatκατέληξε σε μια σημαντική αναθεώρηση των στοιχείων για το χρέος, προσθέτοντας περισσότερα από 5 δισ. ευρώ (πάνω από 2% του ΑΕΠ) στο καταγεγραμμένο χρέος των ετών 2006-2009, όπως σημειώνει η Eurostat.
Αυτά καταγράφονται από την Eurostat στην έκθεση που δημοσιοποιήθηκε χθες, η οποία όμως δεν είναι και η μόνη που έχει συνταχθεί για αυτό το θέμα. Όπως έχει αποκαλύψει το “Bloomberg” για αυτή την υπόθεση έχουν συνταχθεί και δύο απόρρητες εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τις οποίες ο Ζαν Κλωντ Τρισέ έχει αρνηθεί να δώσει στη δημοσιότητα, παρότι δέχθηκε πιεστικό σχετικό αίτημα από το διεθνές πρακτορείο, επικαλούμενος ότι η δημοσιοποίησή τους θα μπορούσε να κλονίσει την εμπιστοσύνη στο ευρώ. Τόσο μακριά έφθασε η ένοχη σχέση της ελληνικής κυβέρνησης με την Goldman και δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι και η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ εξέφρασε στις αρχές του 2010 δημόσια την οργή της για το ρόλο που έπαιξε η Goldman Sachs στην υπόθεση της Ελλάδας.
Σχόλια